Nog een dingetje: Dat alles zo ontoegankelijk is voor kinderwagens, of mensen die hun fietsen zo neer zetten dat ik zuchtend zo'n ding moet verplaatsen om er met mn dochter door heen te kunnen. Denk ook een beetje aan anderen!
Dat ik een aantal dagen aan de slag ben geweest omdat ik mijn bureau mat wilde. En Histor blijkbaar vind dat spiegeldek onder mat valt... Hoogglans van hun geeft zeker licht in het donker?....
Jongeren die zo vaak hersenloos met ziektes en dan met name kanker lopen te smijten om de meest kleine dingetjes.. ik kan er gewoon heel slecht tegen als dat woordje 4x in 1 zin voorbij rolt.. Net gezeemde ramen en na 10 minuten vette kindervingers erop Met je blote voeten in een naaktslak gaan staan.. Dat de Action teveel leuke 'zooi' heeft, die ik niet nodig heb en soms toch koop..
Heel irritant inderdaad. Hier spuit ik sinds een jaar gif, werkt als een tierelier en had alle andere dingen (lokdoosjes, mierenpoeder, koperen muntjes, azijn, kokend water) al geprobeerd. Nu hopen dat het dit jaar weer zo goed werkt, want een kolonie mieren over mijn aanrecht vind ik niet leuk.
Gif durf ik niet... ik heb een dreumes en twee katten. Zit eraan te denken om 's nachts lokdozen neer te zetten. Wie weet gebeurd er een wonder
Hier al iets oudere kindjes en een kat, maar ik spuit aan het begin van de avond en houd ze dan binnen (de nesten zitten buiten).
Het ergste is dat ik gewoon niet weet waar ze precies vandaan komen. Eerst via een gaatje bij de deuren.. tientallen liepen daar, dus dat was makkelijk. toen liepen die monsters in de keuken (aanrechtkastje) en op het aanrecht. Ineens was de kolonie verplaatst naar de andere kant van de woonkamer, onder het dressoir. Dus hup, dressoir weg, kleed weg. Nou tientallen weer onder het kleed, maar weinig onder de kast. Het is elke dag weer een akelige verrassing waar ze nu weer zitten. Ons kindje hoest zo erg en krijgt tijmsiroop. Man liet het potje vallen en niet goed gedweild.... De volgende dag hadden we gewoon een invasie van mieren. Soms dan zie ik ze in een rijtje aankomen lopen zo onder het dressoir vandaan. Nou echt, ik word er niet blij van.
Ik vind het ok raar als mensen de leeftijd in maanden zeggen, maar 2 jaar en 8 mnd (of 4,5,6) vind ik ook stom. Zeg gewoon dat je kind 2 is.
Ik vind zwangerschap in weken benoemen ook raar, zal wel de enige vrouw ter wereld zijn die haar zs gewoon in maanden benoemd. Want een zs in jaren is weer zo wat he?
Wat ik ook stom vind als mensen kinderen krijgen , ze bijv van te voren zeggen "oh kan me helemaal niets voorstellen bij jongens ( of meisjes) en op het moment dat ze dan 2 jongens ( of 2 meiden ) hebben, ze de andere mogelijkheid gaan afkraken, zo van " oh ben zo blij dat ik jongens heb , heb niets met meiden, ben zo blij dat ik geen meiden heb", terwijl ze dat van te voren wel zelden dat ze dat graag zouden willen. " ben een echte jongens/meidenmoeder ( oh nee mama) blegh. Oh ja en dan zijn er vrouwen die zeggen niet te weten wat ze met een jongen ( zoon) moeten, en dat ze zich daar niet mee kunnen vergelijken. Dan vraag ik me af: je man is toch ook van het andere geslacht , weet je daar dan ook niet van hoe je daarmee moet omgaan, en met hem kun je jezelf toch ook niet vergelijken. Dus wat is het verschil met je kind (zoon)?
Wel bijzonder dat jij nou vind dat ik niet alleen aan mijzelf moet denken. Dat was nou juist wat ik in mijn eerste post tegen jou zei. Persoonlijk nam ik mijn dochter in het begin alleen mee op fietspaden. Soms ontkom je er echter niet aan dat ze een klein stukje over de weg moeten. Op de stoep mocht van mij juist weer niet. Ik heb haar vanaf het begin geleerd dat je op de stoep niet mag fietsen: lopen doe je op de stoep; fietsen doe je op de straat. Dat zijn de verkeersregels. Het leek me onduidelijk voor haar als ik de ene keer zei dat ze niet op de stoep mocht fietsen en de volgende keer dat ze op de stoep moest fietsen. (Als ik andere kinderen op de stoep zie fietsen vind ik dat geen probleem hoor. Het is echt puur dat ik dat voor mijn dochter niet duidelijk vind.)
Nee, ik snap je helemaal. Wij hadden het ook zo erg. Elke avond dweilde ik alles met azijn, fruit werd opgeruimd, geen korreltje suiker kon bleef liggen en dan nog liepen er gewoon honderden over de vloer en over het aanrecht. Zo naar. We hebben dat zeker 5 jaar gehad, ik durfde ook geen gif te gebruiken met heel kleine kinderen, maar vorig jaar heb ik alle kieren rondom het huis behandeld en was het al zoveel minder. Gisteren liepen ze weer met tientallen in de bijkeuken en heb ik weer gif gespoten. Ze zaten zelfs in het wasgoed. Vandaag nog niks gezien, hoop dat het weer heeft geholpen. Een miertje of 2 vind ik geen probleem, maar tientallen of zelfs honderden is zo vervelend.
O mieren ja, even afkloppen, nog geen gezien hier. En op het moment, dat mijn zoontje al sinds donderdag ziek thuis is. Steeds lijkt het beter te gaan en dan begint het overgeven weer opnieuw. Kan geen kots meer zien en vind het ook zo vervelend en frustrerend voor hem.
Dat je als een debiel in je handen begint te klappen als je dochter voor het eerst zelf gaat zitten. En dat hetzelfde trucje wat ze 's avonds ieder uur in bed herhaalt onder luid gejoel ineens niet meer zo grappig is.
Hier vliegt op dit moment zo'n dikke zoemende vlieg rond in de woonkamer. Kan daar echt he-le-maal gek van worden Eens even de mepper pakken !
Nee, omdat je in week 1 op de pabo leert dat je geen verkleinwoorden moet gebruiken. Kleuters hebben ook gewoon voeten en geen voetjes. En boeken in plaats van boekjes, stoelen in plaats van stoeltjes.
Nee, ze worden gecontroleerd op snelheid door hun manager. Slaat nergens op, want geen enkele klant vindt dat fijn, maar het is wel zo.