Hey, er bestaat waarschijnlijk wel al een topic over de 11-maandensprong, maar ik ben echt radeloos. Mijn zoontje wil sinds een week niet meer in zijn bed slapen. Vorige week begon het enkel overdag, nu dus ook 's avonds. Als ik hem er in leg begint hij te krijsen en gaat meteen rechtstaan en gooit zijn tut weg. Omdat ik weet dat hij zo echt niet vanzelf in slaap zal vallen, neem ik hem uit zijn bed en leg hem bij mij in bed tot hij in diepe slaap valt en leg hem dan terug in zijn eigen bedje. Maar omdat ik bang ben dat hij hier een gewoonte van gaat maken, wil ik dit liever niet te veel doen. Hem laten wenen is dus geen optie, en ik heb al gelezen dat het kan helpen door bij hem in de kamer te blijven, maar hierdoor wordt hij ook niet rustiger. Soms wieg ik hem ook op zijn kamer in mijn armen in slaap en leg hem zo in zijn bedje maar dit lukt niet elke keer. Vorige nacht is hij zelfs om 20 na 3 wakker geworden en na een half uur wiegen viel hij nog niet in slaap en heb hem dan maar terug in mijn bed genomen. Heeft er iemand misschien tips om hierdoor te komen? Of kan ik hem toch het beste bij mij in bed in slaap laten vallen? Alvast bedankt voor de tips.
heb ik bij mijn dochter gehad ik heb haar dus wel laten huilen niet langer dan 10 minuten. ben dan even terug haar kamer op gegaan rustig neergelegd muziekje opnieuw aan en weer weg. dit deed ze rustig half uur tot een uur maar steeds korter. moet er wel bij zeggen dat ik een babyfoon heb met camera waardoor ik haar wel kon zien. maar ik zei steeds zo min mogelijk. eerste keer wel zachtjes en sussend tegen haar gesproken maar steeds minder gezegd en alleen terug gelegd tut gegeven en deur achter me dicht gedaan.
Ik heb hem ook eens een keertje laten huilen omdat ik echt volledig over mijn toeren was, maar hij houdt dit echt lang vol. Hoe moe hij ook is, hij blijft gewoon onophoudend huilen. Ik kan het eens proberen met elke 10min eens terug te gaan, ik zal zien wat het zegt. In elk geval bedankt voor je antwoord.
Hier zitten we er ook midden in. Al gaat het in slaap vallen nog aardig goed. Hij gaat wel huilen, gaat vaak ook staan. Ik leg hem dan terug en zeg duidelijk dat hij lekker moet gaan slapen en dat mama op hem past. 9 van de 10 keer valt hij dan in slaap. Ik kan beter ook niet bij hem blijven trouwens want dan blijft hij huilen. Bij de oudste hielp het nog wel eens om de deur iets open te laten en dan op de overloop wat te rommelen zodat hij me niet zag maar wel hoorde. Sterkte. Het is enorm pittig deze sprong. Ik mag er elke nacht een paar keer uit en de dagen zijn meestal ook niet erg gezellig. Maar het gaat vanzelf weer over
Momenteel staat hij weer te huilen in zijn bed dus ik laat hem maar even doen. Ik kan hem in slaap wiegen maar vanaf ik hem neerleg is hij klaarwakker. Ik zou hem zo graag mee in bed nemen omdat ik weet dat hij zich dan veilig voelt maar wat als het een gewoonte wordt? Op die leeftijd beseffen ze toch al wat ze gedaan krijgen met te wenen.
Ja zeker weten ze wat ze voor elkaar kunnen krijgen met huilen. Het is even een tijdje erg lastig maar ze komen er doorheen. Als je een babyfoon hebt met muziekje kan je dat ook een tijd aanzetten net zo lang tot hij rustig wordt. Heeft hier ook zeker een week geduurd en in het begin stond ik er ook steeds naast en met haar te wiegen en te doen tot ze maar in slaap viel legde ik haar weg was het weer brullen werd dat echt een keer zo beu dat ik haar terug in haar bed had gelegd en gezegd mama is moe en weet het ook niet meer ik doe alles voor je maar nu is het gewoon slaaptijd Welterusten en tot morgen. Heb toen ook echt de deur dicht getrokken en het geluid van de babyfoon zo zacht gezet dat ik haar nauwelijks meer hoorde was toen echt radeloos die keer was het ook snel klaar was nog 2/3 minuten toen. Heel veel succes en probeer vol te houden.
Probeer shifts te draaien met elkaar, wij zijn nog lang niet bij de 11 maanden, alleen de eerste 6 weken een hel gehad (6 soms 7 uur lang heen en weer lopen midden in de nacht) maar in shifts is t nog t beste te doen. Hier rommelen we ook, en ik berg rustig de was op, zet de wasmachine of droger aan en kijk eens om t hoekje, vaak valt ze dan zo in slaap ze hoort me en dan is t vaak al goed. Maar zij is 5.5 maand en nog niet zo uitgekookt als eentje van 11 maanden. Collega van me legt een reserve matras naast t ledikantje van zn zoontje en gaat er naast liggen met zn ogen dicht en dan doet ie of hij slaapt. Zoontje geeft t dan ook vrij vlot op en gaat dan ook maar slapen. Die is nu bijna 11 maanden.
Het in slaap vallen lukte bijons wel, maar 's nachts werden ze steeds krijsend wakker. Compleet overstuur. Wij hebben ze bij ons laten slapen en na een tijdje (week of 2 weken) sliepen ze weer keurig in hun eigen bed! Volgens mij heeft deze sprong ook met verlatingsangst te maken (weet het niet meer zeker hoor), dus vonden we het prima om de regels even overboord te gooien en ze te geven wat ze nodig hadden. Ik zou doen wat voor jou goed voelt!
Pfff hier ook 2 weken geleden die sprong moeten doorstaan. Ook nog eens verkouden erbij. Was weer ff zwaar. In slaap vallen lukte dan gelukkig wel goed, maar ze werd echt weer vaak wakker 's nachts. Maar dan ook echt 'wakker'. Zat ik dan weer, met haar op de bank midden in de nacht. Gelukkig was het redelijk snel over en nu slaapt ze echt nog beter dan dat ze daarvoor deed. Nog ff volhouden. Komt goed.