Vind jij het vervelend als mensen naar je zitten te kijken, in het OV bijvoorbeeld? En wat vind je er dan van als dat iemand van hetzelfde geslacht is, er even vanuitgaande dat jij hetero bent? Vind je dat gauw vervelend, voel je je bekeken? Reageer je daar dan op en hoe, word je boos/geïrriteerd/ laat je het langs je heengaan of negeer je het juist? Kijk je zelf weleens naar mensen (man of vrouw) langer dan eigenlijk nodig is, ongeacht of je die aantrekkelijk of niet vindt? Ben benieuwd hoe anderen dit bij zichzelf zien. Ik denk soms: wat kijkt diegene lang ", maar dan gelijk ook " dan kijk je zelf ook natuurlijk anders zie je dat niet he", dus dan betrap ik mezelf dat ik wellicht wat bozige gedachtes heb, maar corrigeer mezelf dan ook wel gelijk ( geef mezelf inwendig op m'n donder)
Mensen kijken vaak naar me omdat ik 1.92 lang ben. Ik ben het aardig gewend. Maar soms is het toch nog wel irritant. Zeker de mensen die helemaal hun nek verrekken. Ik denk niet dat ik zelf vaak lang naar iemand kijk.
Whahaha, wat een topic weer Ik kijk heel graag naar mensen, ja. Doe dat vast ook langer dan "nodig" is. Heerlijk. Verzin altijd hele achtergronden bij sommigen. Maar zodra ze het doorhebben en terug kijken stop ik wel Geen idee of ik ooit bekeken word. Ik heb het nooit in de gaten in ieder geval. Maar misschien ben ik ook wel te grijze muizerig om lang bekeken te worden
Ik heb in de trein nooit het gevoel dat ik bekeken word. Mensen moeten nou eenmaal ergens naar kijken. Zolang iemand me niet de hele reis aanstaart, vind ik het niet snel gek
Ik vind mensen kijken heerlijk, kan goed op een terras zitten en gewoon kijken. Ik denk dan vanalles maar laat iedereen wel in zn waarde. Ga hun niet afkraken ofzo maar de verschillen in mensen is mooi om te zien maar ook om van te leren. Maar als mensen naar mij kijken vind ik het ver-schrik-ke-lijk. Maar dat komt door mijn zelfbeeld dus ik ga dan doemdenken dat ze naar mij kijken ondat ik dik ben of een vetrol heb hangen of mn haren en make up zitten niet. Maar die zullen ook gewoon kijken om te kijken, net als ik rare gedachtes Mijn zoontje laatst; er zei iemand iets in de winkel tegen hem en hij keek haar aan...echt zo van top tot teen...zei niks en liep met zn neus in de lucht omhoog weg die vrouw maakte dus echt totaal geen indruk Ik vond dat van top tot teen kijken wel sterk voor een 2 jarige haha
Als ik door heb dat iemand lang naar me kijkt word ik daar ongemakkelijk van. Ik betrap me er zelf vaak op dat, wanneer er iemand langs komt die er "anders" uit ziet dan de doorsnee mens (dat kan van alles zijn bijv. heel lang, ontzettend knap, handicap, heel bloot gekleed, burka noem het maar op), ik altijd let op de mensen rondom diegene. Ik vind het veel interessanter om reacties van anderen te zien dan daadwerkelijk diegene die er "anders" uit ziet. Weet eigenlijk niet eens waarom .
Ik kijk vaak naar wat mensen aan hebben en vind het leuk om te ontdekken hoe het gemaakt is. Dit zodat ik inspiratie op kan doen voor mijn eigen naaisels. Maar dan zit ik soms inderdaad wel een tijdje te kijken kan wel wat vreemd overkomen denk ik zo. Maar ik merk zelf nooit echt op of ik bekeken wordt.
Ik vind het heel ongemakkelijk als iemand me lang aanstaat. Ik weet vaak door de blikken en eerdere zinnen dat ze me dun vinden en of jong vinden voor 2 kinderen. Ik vind het dus ook altijd moeilijk om naar andere mensen te staren omdat je ook een verkeerde blik kan geven en dus verkeerde indruk. Hier in deze regio is dat ook wel heftig er word snel ruzie gezocht en zeker met me kinderen vermijd ik dat liever. Als ik alleen ben dan ga ik er wel vaak vol in
Haha dit inderdaad. Heerlijk om die achtergronden te verzinnen. Andersom geen idee of ik bekeken word, maar denk dat ik niet zo interessant ben om te bekijken.
Ik voel me alleen bekeken als ik dochter bij me heb want die loopt met rollator. Dan draaien vaak veel hoofden als ik met haar soor t dorp loop. Heb dan vaak ook veel aanspraak.
Ik ben er zelf inmiddels wel aan gewend dat mensen kijken. Vooral als we langer weg zijn en ik dan in de rolstoel zit. Het raarst kijken ze vooral als we dan voor een trap staan ik opsta en de trap op loop en mijn vriend de rolstoel tilt. Of als ik zonder reden opsta, gewoon om even te lopen. Kijk zelf ook graag mensen dus snap heel goed dat ze ook naar mij willen kijken op zo'n moment
Ik kijk sneller en langer naar vrouwen dan naar mannen. Ik ben hetero maar kijk dan bijvoorbeeld naar hun kleding, hun bouw, haren of make up. Dus je hoeft er niets achter te zoeken, het is gewoon pure interesse/of gewoon keiharde nieuwsgierigheid (haha) hoe zij dat nou doen of eruit zien. Ik hou er niet van als ik bekeken word. Nu ik hoogzwanger ben is dit niet te vermijden. Ik zie alle blikken naar m'n buik gaan, maar ja dat doe ik ook bij zwangere vrouwen. Dus moet er nog even doorheen als het ware. Het is geen schaamte, maar ik wil eigenlijk niet opvallen in de menigte.
Ik begrijp dat hele 'mensen kijken' op bv een terrasje niet. Ben in het openbaar eigenlijk meer met mezelf bezig of met de dingen die ik moet doen dan met andere mensen. Vind het veel interessanter om gebouwen te bewonderen in de stad of een boek te lezen in het OV of na te denken. Heb dan ook geen idee of mensen naar mij kijken. Vroeger toen ik erg onzeker was, was ik daar wel altijd mee bezig en dacht sowieso dat mensen alleen maar naar mij keken met negatieve gedachten.
Ik probeer nooit echt lang naar 1 persoon te kijken. Dat vind ik dan een soort van onbeschoftheid, om mensen lang aan te staren. Tuurlijk betrap ik mezelf er wel eens op. En dat heb ik pas door als diegene mij opeens aankijkt. Verder voel ik (en ik denk veel mensen met mij) dat ik lang aangekeken wordt. Ookal zie ik diegene niet, dan nog voel ik dat iemand me aankijkt. Is een soort van ongemakkelijk gevoel.