Ah, waar er twee zijn, kunnen er ook 3 Maar serieus, het lijkt me een lastige situatie. Ook omdat het familie is. Maar nogmaals, als het niet goed voelt, voelt het niet goed. Zijn toch een beetje 'jullie kindjes' die je ergens met een goed gevoel naar toe brengt. Gelukkig heb je nog even om te beslissen en het er misschien nog eens goed met ze over te hebben.
Wat een verhaal zeg! Nou dan zou ik ook helemaal zoiets hebben van bekijk het maar! Ik vind wel een ander adresje als het moet. Ik had dat met uit kiezen ook. Ik had gezegd als er een rood poesje bij zit wil ik die. Ik was eerste komen kijken en had eerste keuze. Kom ik de 2de keer kijken. Was het rode poesje opeens gereserveerd! Nog geprobeerd dat te bespreken maar dat was niet mogelijk. De gevlekte poes was nog wel over. En die heb ik toen gekozen. Want ik wilde er graag twee. En die poes is een schat van een kat. De rode die ik heb is een kwakel kater met een kronkel in zijn kop. Minder blij dus mee. Die had eigenlijk lekker buiten kat moeten zijn of een boerderij moeten rond banjeren. Ik heb hem wel proberen te herplaatsen maar dat lukt niet.
Heel jammer is dat als mensen zich dan ineens niet aan de afspraak houden. Jammer is dat! Maar je doeter helaas niets aan. Wat jammer ook dat je andere katertje niet hergeplaatst kon worden.
Gisteren stuurde schoonzus ineens een appje in de trant van dat ze begreep dat er onduidelijk was over de poesjes.. ze zou het ff uitleggen. Nou er kwam een verhaal wat in mijn ogen duidelijk nergens op sloeg, er werd in iedergeval met geen woord over onze afspraak of kitten gesproken. Het was meer een kletsverhaal in de vorm van dat "iemand" het zielig vond dat het nest van haar moeder de kittens en poes plots dood gegaan waren. Daarom hadden die "iemand" voor mijn neefje een kitten beschikbaar gesteld omdat ze dat heel sneu vonden. Mijn gedachten was direct, je wilde absoluut géén kitten van je moeder. Maar sowieso 1 van mij, en afwachten een paar weekjes of het bij ons gaat met kitten 2 en anders die ook naar jullie. Dus leuk geprobeerd om je in te dekken met een verhaal wat nergens op slaat, maar ik heb ook niet terug geappt. Ik ga het gesprek wel face to face aan. Mijn broertje belde savonds ook nog met een vraag ( hij belt echt nooit!) En net voor hij ophing vroeg hij nog of ik het appje niet gelezen had. Ik heb gezegd jawel hoor... " Oh eh...ja eh...je hebt niet gereageerd?" Klopt heb ik niet gedaan. " Ja ze wou ff uitleggen hoe of wat, vandaar". Ja dat idee had ik al ja. Nou doeg hé. Pffff alsjeblieft zeg hij voelt volgens mij ook wel aan dat het niet klopt, en het maakt me ook eigenlijk niets meer uit. Ik ga sowieso er face to face een keer naar vragen, maar zeker niet via app of door de telefoon, dan komt het toch weer verkeerd over. Ik maak nu gewoon m'n eigen plan en wacht gewoon af hoe de kittens hier de komende weken gaan wennen aan elkaar en met moederpoes en van daaruit kijk ik wel verder. Ik houd altijd rekening met alles en iedereen, wil het voor iedereen goed doen, maar blijkbaar werkt het andersom niet zo. Dus ik ga ook, naar 40 jaar dan eindelijk maar eens wat makkelijker voor mezelf worden. Maargoed, genoeg over dit gedoe, ik blijf hier zeker nu en dan updates geven vd ontwikkeling. Er is 1 ding dat me sowieso al opvalt. Als moederpoes in het afgezette stukje ligt en ik hoor dat de kittens wakker zijn, dan zet ik ze vanuit de hoge kist waar ze nog in slapen, terug in de lage. Ze kunnen dan ook de boel verkennen. Het valt me op dat als het katertje rond waggelt, moeder hem een spontaan likje geeft of een wasbeurt. Als dochterlief langsloopt, valt het me op dat ze heel vaak tikjes geeft, zonder nagels hoor, maar ze tikt naar haar met langslopen, of ze wast haar, maar dochter stribbelt veel meer tegen dan de kater. Dochter geeft ze dan tussendoor ook kleine (zachte) beetjes, misschien om te corrigeren? Het katertje gooit zich op de rug doet z'n pootjes uit elkaar en ligt prins heerlijk te genieten. Het meisje daarintegen probeert zo snel mogelijk weg te komen en op ieder plekje omhoog over de rand te kijken. Wat natuurlijk nog niet lukt. Ze is veel meer aan het ontdekken. Terwijl het katertje een stukje loopt om vervolgens lekker tegen je hand of tegen mama te gaan liggen dutten. Het poesje klimt echt over de moeder heen, en als haar broertje ligt te snurken dan begint zij hem te tikken en uit te dagen en aan z'n oor te likken, soms doet hij mee, maar meestal slaapt hij mooi verder Zal eens kijken of ik straks een leuk filmpje kan plaatsen of dat dat niet lukt.. Ze lijken in iedergeval op dit moment een heel verschillend karakter te hebben. Moederpoes wil trouwens ook af en toe heel gek doen en spelen, daaraan zie je ook dat ze toch nog wel heel jong is. Ze springt door de woonkeuken achter een stuiterbal aan, of spelen met een lang koort vindt ze ook prachtig. Die kleintjes zitten dan met ogen zo groot als schoteltje te kijken, van wat gebeurt hier
Goeiemorgen dames, nou het is me een mooi spul hoor Moederpoes haar oogje is opgeknapt, de antibiotica zijn we mee gestopt, ze heeft geen verhoging meer. Ze kijkt ook echt goed uit haar ogen nu. Ze is echt een lieverd! De kittens zijn vandaag exact 4 weken, en ze groeien als kool, ze zijn net over de 500 gram nu, wat betekent dat ze 5 x zo groot zijn als bij de geboorte Ze slapen nog in de hoge kist snachts, alleen zijn ze sinds een aantal ochtenden om 530uur aan het piepen. Het is de vaste tijd, blijkbaar, dat moeder op de bak gaat, en ze kunnen er dan niet zelf uit. Ik laat ze er dan even uit, ze spelen een half uur drie kwartier om vervolgens weer uren achtereen te slapen. Als ze op hun achterpoten tegen de rand vd playpen gaan aan staan zijn ze zo goed als in staat er overheen te kukelen Ze komen er met hun koppies al helemaal overheen! Dat lukte een paar dagen terug echt nog niet.. M'n man gaat er ff een plankje bij opzetten, en we gaan proberen ze in de lagere bak te laten slapen ( liggen ze overdag ook in) dan kunnen ze er zelf uit als ze wakker zijn, en kan ik om 530 nog ff blijven liggen Ze donderen enorm met elkaar, die kleintjes stoeien er wat af, het is te leuk om te zien! Mamapoes doet af en toe flink hard mee. Ik heb even de dierenarts gebeld met de vraag of het wel normaal is dat ze af en toe zo hardhandig met de kittens omgaat, vooral met de dame. De dierenarts vroeg al of dat de ondeugende was, nou dat klopt. Ze is ze gewoon aan het opvoeden en de grenzen aan het laten zien. Dat kan soms hard gaan, maar die kittens pikken het gewoon, en als het echt te gek word en er piept er één dan laat ze los en begint ze ze te wassen Je hoort haar ook echt communiceren met die kleintjes op een bepaald toontje. We hebben geprobeerd om speciale kittenmelk op een schoteltje te doen, kittens erbij zetten, wat melk op de snoetjes. Vervolgens komt mama er aan die het bord schoonlikt en de kittens kijken toe, hahahaha ze snappen het echt nog niet. Binnenkort eens met een klein beetje kittenpate proberen. Als mamapoes wat lekkers heeft gegeten dan likken die kleintjes haar hele snoet af Het jongetje is duidelijk de rustige van de twee, ontdekt alles op z'n eigen tempo en vindt het allemaal al snel best. De kleine dame daarintegen is me er één. Die rent zo hard dat ze zichzelf niet bij kan houden, gaat bovenop dr broer zitten als hij bij mama ligt te drinken. Begint meestal met stoeien, dan laat het mannetje zich trouwens niet op z'n kop zitten hoor En als mama haar wast probeert ze steeds te ontsnappen. Mama pakt haar flink aan om te laten weten wie de baas is, maar al kwispelend komt ze weer terug om mama volop haar hoofd of staart te bespringen Ze spelen ook echt met speeltjes als je met ze zit. Maar ik heb bijvoorbeeld een kartonnen doos vd kattengrit er bij in gezet ( zonder bodem) dat is ook prachtig om door te lopen en kiekeboe te spelen. Mamapoes ging er uiteindelijk zelf ook door, wat resulteerde in een doos met pootjes die door de keuken liep, echt hilarisch om te zien Het spul is nu samen in de lage bak gekropen en ligt te pitten, ik ga zo ook nog ff een uurtje proberen, ik laat ze lekker liggen en zet de babyfoon aan, dan hoor ik het als ze wakker zijn. Maar voorlopig zullen ze wel onder zeil zijn. Vanmiddag plaats ik nog ff een nieuwe foto!
Ik zou er klaar mee zijn. En ik zou de kittens houden.veel leuker ook voor die kleintjes, om met elkaar te spelen.