Ik ben van plan om te scheiden van mijn man, wat mag ik doen met ons zoontje, qua meenemen / en of tijdelijk ergens anders gaan wonen. We zijn getrouwd en huren een huurwoning. Ik heb morgen een afspraak met een advocaat om de scheiding in gang te zetten, maar dat gaat natuurlijk niet 123 heel snel. Hij woont nog in huis en is ook niet van plan te vertrekken. Maar mag ik bijv de kleine meenemen en dat ik dan niet mijn rechten op het huis verspeel? En hoe zit het precies met zwart maken bij een rechter want dat is hij van plan met opnames en zijn familie.
Wat wil je precies weten, je mag me ook pb en. Wanneer je je huis verlaat dan is de kans groot dat je hier niet meer in komt. Dat zou ik dus niet zo snel doen. Je kind achterlaten bij je ex ook niet. Uit je berichtje lijkt dat je ex niet mee wil werken en zelf tegen zal gaan werken. Pas op dat je alles volgens de regels doet zodat hij je nergens op kan pakken. Ik denk dat de stap naar een advocaat de eerste juiste stap is.
Mijn advies Maak van alles foto's. Inboedel, bankrekeningen, huurcontract, diploma,s enz. Open je eigen bankrekening, zorg ervoor dat bij spaarrekeningen vd kinderen enkel jij erbij kan. Spaarrekeningen, gezamenlijke rekeningen laat alvast de helft op jouw bankrekening overschrijven. Anders is het ineens verdwenen. Als je het huis verlaat om tijdelijk ergens anders te gaan wonen, neem alles mee wat je wilt meenemen. En zorg dat je genoeg getuigen hebt. Ongetwijfeld gaat hij tekeer. Zwart maken, doe aangifte van laster. Neem zoveel mogelijk op met je telefoon. Realiseer dat je niet 123 een ander huis hebt. Schrijf je wel alvast in. Zorg ervoor dat je over gewenste documenten beschikt.
Het hele probleem is eigenlijk ook dat het een beetje ondragelijk begint te worden in huis met het treiteren. Kind uit mijn handen pakken en dan te keer gaan tegen mij zodat die kleine huilt en mama roept of gewoon weg gaan met hem en die kleine mama laten roepen zonder afscheid of iets. Paspoort van die kleine uit mijn tas stelen en dreigen met ontvoeren. Maar ik heb begrepen dat ik hem niet mag weigeren zijn kind mee te nemen.
Het enige wat ik weet is dat als jij tijdelijk met je kind ergens anders gaat wonen, er best een kans is dat jij weer terug kunt naar jullie huurhuis. Mijn zus had namelijk hetzelfde 7 jaar geleden. Zij is met haar kinderen tijdelijk bij mijn ouders gaan wonen. Via de rechter heeft zij het voor elkaar gekregen dat ze met de kinderen terug mocht en dag haar man het huis moest verlaten. De kinderen waren al eens verhuisd vanwege dat ze werden gepest door de buren (kinderen zijn beide verstandelijk beperkt). De rechter heeft beslist in het voordeel van de kinderen. Sterkte met alles.
Wat een moeilijke situatie, ik kan je niet helpen. Maar kun je niet een instantie bellen? Iets van veilig thuis of zo iets. Je hebt geen fijne situatie thuis en die treiterijen kunnen uitlopen tot groter. Heb je het paspoort ondertussen weer terug? Misschien anders verstoppen bij je ouders of andere mensen? Heel veel succes met deze moeilijke situatie!
Wellicht omdat sommige mensen (nee, niet alleen mannen, maar bij het vermoeden van een lastige scheiding misschien wél de man in kwestie) er geen probleem mee hebben de spaarrekening van hun kinderen te plunderen? Dus nee: hij heeft er helemaal niet evenveel recht op dan zij, maar als je de rekening veilig wil stellen voor je kinderen kan ik me voorstellen dat je hem (tijdelijk) blokkeert...
Ik raad je aan toch zo veel mogelijk in overleg met je man te doen en denk vanuit het welzijn van je kind (eren). Zoals ik het nu lees gaat dit onvermijdelijk op een keiharde vechtscheiding uitlopen en daar zijn de kinderen niet bij gebaat.
Geloof mij dat dit niet werkt met een man die tegen alles in wil gaan. Als de een wel bereid is om alles goed te regelen en de ander niet wordt het sowieso een vechtscheiding. Ik weet er alles van en ik was niet eens getrouwd.
Hier nog een.. De beste raad die ik je kan geven is dat je alles zo grondig mogelijk aanpakt en overal het zekere voor het onzekere neemt. O.a. ook dingen die Eenkadootje zegt. Ik ben te goed van vertrouwen geweest en kan veel dingen niet meer bewijzen. Schrijf ook alles op en noteer alles. Echt alles!! Zorg dat je zoveel mogelijk kunt bewijzen, ook al is er nu nog gewn conflict om. Als jij je echt geintimideerd voelt doe dan aangifte van geestelijke mishandeling. Als jij het idee hebt dat je kinderen schade oplopen door het gedrag van hun vader nu, waarschuw dan instanties. Het welzijn van je kinderen is het aller-aller belangrijkste. Het klinkt misschien overdreven, maar hetvkan in een splitsecond omdraaien en een bittere strijd worden.
Vreselijk zeg! Hier ook een expartner die helaas slimmer is geweest en daardoor alles in zijn macht denkt te hebben. Maar mijn tijd komt nog wel. Alles op zijn tijd. Ot: Heel veel sterkte! Doe alsjeblieft wat JIJ denkt wat goed is voor je kind, echt. Met een man die alles tegen wil werken heeft aardig zijn geen zin. Ik heb dit te lang gedaan en zit nu met de gebakken peren. Een wijze les voor jou!
Bedankt voor alle reacties, Ik ga inderdaad morgen alles bij mijn advocaat neerleggen maar het kan soms zomaar zo zijn dat je overhaast toch weg moet en niet tot morgen kan wachten en dan geen stappen wil ondernemen die in mijn nadeel gaan werken. Het jammere is dat het niet eens in mij op is gekomen om wat dan ook op te nemen, en nu dus niets kan bewijzen. En hij nu natuurlijk op let wat hij zegt in zijn eigen opnames.
Schrijf dan in ieder geval op wat je nog wel weet! Wat met de tijd die je nu in gaat, ga je het niet allemaal onthouden.
Lijkt mij dat spaargeld van de kinderen de laatste zorg is als je in zo een situatie zit. Maar dat kan ik natuurlijk ook mis hebben.
Werk je? Is je inkomen hoog genoeg om zelfstandig te zijn? Woont jouw familie in de buurt? Dat bepaalt nl waar je het beste kan gaan wonen. Zijn de huizen daar een beetje betaalbaar? Kies je voor co-ouderschap? Of liever niet. Verdiep je daarin. Je hebt erover dat ie dreigt met de kleine ontvoeren. Meld dat bij de advocaat.
Eventueel spaargeld is in dit geval zeker mijn laatste zorg. Het belangrijkste is voor mij het welzijn van mijn kindje, alleen wordt je soms compleet geintimideerd en als je dan ook geen idee hebt wat nou eigenlijk je rechten/plichten zijn dan wordt het lastig. Maar daar heb je dan een advocaat voor natuurlijk. Helaas gaat de tijd op zo'n moment heel traag en zit je vol met vragen , zenuwen en onzekerheid. De politie is ervan op de hoogte maar het is ook zijn kind dus in principe kan ik niets weigeren blijkbaar.