Ik zit momenteel echt met het handen in mijn haar. Mijn dochtertje van 9 maanden eet sinds ze ongeveer 7 maanden is niet altijd even goed. Daarvoor was ze altijd een grote en goede eter, maar ik heb gemerkt dat rond de 7 maanden ze echt een eigen willetje heeft gekregen en ook ten aanzien van het eten. We hebben periodes gehad waarin ze echt heel moeilijk at (voornamelijk groente in de avond en soms ook het brood in de middag) en dan ging het een periode weer beter. Maar sinds een week of 2 wordt het alleen maar erger. Ze weigert nu gewoon pertinent om groente te eten in de avond. Hiervoor als ze moeilijk deed, kon ze nog wel een kwart of de helft opeten (met enige moeite), maar nu na de eerste hap weigert ze gewoon te eten. En eigenlijk is het de afgelopen 2 weken elke dag zo, met uitzondering van een paar avonden. En sinds 2 weken begint ze ook heel moeilijk te doen met brood. Voorheen smulde ze meestal van een boterham, maar nu gaat er vaak met moeite de helft in. Ik weet echt niet wat ik nog moet doen. Ik heb van alles geprobeerd. Ik maak alles zelf voor haar en ik prak het grof. Maar ik heb tot nu toe echt van alles geprobeerd voor mijn gevoel: fijner gepureerd, allerlei soorten recepten in de hoop dat het gewoon aan een bepaald gerecht lag, zelfs potjes heb ik geprobeerd (moet ze van kokhalzen), koud serveren (ik dacht dat ze misschien het warme eten met dit warme weer niet zo lekker vond, maar dat was het dus ook niet), en ook heb ik geprobeerd om haar zelf stukken te laten eten. Maar ze moet er niets van hebben. Ze gaat er gewoon even mee spelen en dan is ze er ook klaar mee. Hoe lang ik ook wacht, ze stopt het gewoon niet in haar mond. Zelfs wanneer ik haar hand een klein beetje naar de richting van haar mond duw, zet ze haar lippen stijf op elkaar en gaat ze spastisch doen met haar hoofd. En nu ben ik ten einde raad. Ik weet dat ze wel trek heeft, want de Griekse yoghurt gaat er altijd met smaak in de avond. Ze wilt gewoon geen groente eten. Ik gaf haar eerst dan maar geen groente, alleen Griekse yoghurt en dan haar avondfles voor het slapen. Maar ze blijft dan honger hebben, want ze wordt dan rond 10 uur huilend wakker (ze slaapt rond 8 uur) en gaat alleen slapen na een klein flesje (120/4). Dus nu geef ik haar dan maar Griekse yoghurt of wat fruit zodat ze alsnog wat binnenkrijgt. Ik weet niet of dat de juiste oplossing is, maar ik weet niet wat ik anders moet doen. Ik kan haar toch geen honger laten lijden? Maar ik kan haar ook niets forceren want ze weigert pertinent. Wat kan ik nou het beste doen? Is dit een fase? Zo ja, dan duurt het wel heel lang (2 maanden) en het lijkt alleen te verergeren. Ik ben ook bang dat als ik haar telkens yoghurt of een fruithap ter vervanging geeft dat ze hieraan gaat wennen en nooit meer groente gaat eten. Maar als ik haar niks geef, dan heeft ze gewoon honger en dat vind ik sneu en dan wil ze weer een fles. En het is ook niet alleen het groente, maar ze is gewoon moeilijker geworden met eten in het algemeen. Brood gaat dus ook veel minder goed de laatste tijd. Maar ook fruit in de ochtend gaat minder (meestal eet ze het wel, maar ze laat altijd wat staan en soms zelfs de helft terwijl ze er voorheen altijd van smulde) en ik merk gewoon dat ze steeds meer melk wilt (zo is ze de laatste tijd niet meer voldaan met 3 x 180+6 en wil ze vaak nog wat extra melk na haar ochtend- en middagfles). Voor mijn gevoel gaat dit de verkeerde kant op. Hebben jullie tips voor mij? Of moet ik mij hier gewoon niet zo om stressen en gaat dit vanzelf over?
Ik zou haar zelf laten eten, gewoon stukken groente en fruit ter grootte van haar vuist die ze goed kan vastpakken voor haar neerleggen en zelf aan de gang laten gaan. Dan kan ze zelf bepalen hoeveel ze eet. En verder loslaten! Er komen nog meer periodes dat ze niet wil eten. Maar ga er vanuit dat ze neemt wat ze nodig heeft, zolang jij gezond aanbiedt. Misschien heeft ze net een periode gehad van een groeispurt en nu juist even niet. En straks komt er weer een periode dat je denkt, Wow waar laat ze het allemaal.
Ow wacht, ik lees nu dat je dat ook al geprobeerd hebt. Maar toch zou ik stimuleren zelf te laten eten. Niet dwingen door haar hand naar haar toe te doen, echt zelf aan de slag laten gaan. En ondertussen zelf ook lekker gaan eten. Zien eten doet eten. Ze gaat jullie dan nadoen. En eet ze niet, dan niet. En wat extra melk nu is ook niet erg hoor, melk is tot een jaar de hoofdvoeding en kn ook prima daarna nog een tijd een belangrijk deel van de voeding zijn.
Ik zou gewoon aan blijven bieden. En eet ze niet, maak je gewoon een fles. Geen strijd ervan maken, dat is mijn ervaring iig...
Met 9 maanden is het nog geen ramp als ze niet goed eet. Tot 1 jaar is melk de hoofdvoeding en vast voedsel BIJvoeding. Maak het geen groot ding, wat ik opmaak uit je tekst dat je dat wel doet. Dat voelt ze feilloos aan dat er druk achter zit. Bied gewoon wat aan als jij zelf ook wat eet. Geef stukken zo groot als haar vuist die ze zelf moet afhappen. Eet ze niet? Dan niet, volgende keer beter. Vraagt ze 's nachts om een flesje? Prima. Hier ook tot ruim een jaar nog avond/nachtvoeding. Hoogstwaarschijnlijk is het gewoon een fase (tandjes?).
Aanbieden is verschillende vormen (voeren/zelf eten, geprakt/stukjes, rauw/gekookt etc), en dan loslaten. Je kan het er niet in proppen. Hier duurt die fase trouwens al jaren
Honger omdat ze haar groente niet eet dat geloof ik niet. In groentes zitten amper calorieën, dat eten wij als we willen afvallen, toch? https://kiind.nl/waarom-kinderen-geen-groente-lusten-en-prima-is/ Lees dit artikel eens! Gezonde kinderen hongeren zichzelf echt niet uit en weten heel goed wat ze nodig hebben. Heb je al geprobeerd vuistgrote stukken aan te bieden en het haar helemaal zelf te laten uitzoeken? Dus lekker laten gaan, (mouwslab aan, zeil op de grond) ontdekken wat er gebeurt als je iets fijnknijpt, naar beneden gooit, in je haar smeert etc. Ruiken, structuren ervaren en als er wat binnenkomt is dat mooi meegenomen. Rapley (die wij gevolgd hebben bij onze jongste) zegt dat bijvoeding het eerste jaar BIJvoeding is en geen melkvoedingen moet vervangen, tenzij een kindje (vanaf een maand of 10) zoveel eet dat het zelf om minder melkvoedingen vraagt, dus minder bv wil of flessen niet meer leegdrinkt. Laat dus de regie bij haar, niet sturen, voeren, dwingen of wanhopig zijn dat er niet binnenkomt wat jij graag zou willen.
Ik zou het even loslaten, onze jongste had deze fase ook rond de 7 maanden. 1-2x per week bood ik haar wel groente aan maar ze bleef weigeren. Sinds 2 weken (ze is nu 9,5 mnd) eet ze elke avond haar warme prak weer met smaak.
Toch is het zo, aangezien ze alleen wakker wordt om 10 uur als ze haar avondmaal niet heeft gegeten. Daarnaast krijgt ze niet alleen groente natuurlijk, maar ook aardappelen of past/rijst met vlees/vis erbij. Je kunt mij niet vertellen dat dat niet gewoon het maagje vult. En de maag en behoeftes van een volwassene is uiteraard niet te vergelijken met die van een baby. Verder heb ik de zogenoemde rapley methode inderdaad al geprobeerd, staat in mijn OP.
Dus ik moet het gewoon even loslaten? Maar voor mijn gevoel duurt het zo lang. Inmiddels dus al 2 maanden en het lijkt alleen te verergeren. Mijn angst is gewoon dat ze op deze manier niet gaat leren om haar groente te eten in de avond. Maar misschien is die angst wel ongegrond. Pff, lastig. Maar doe ik er dan goed aan om haar vervanging te geven als ze haar avondmaal weigert (zoals Griekse yoghurt of fruit) zodat ze toch wat binnenkrijgt? Of moet ik haar beter dat extra flesje geven waar ze om gaat vragen rond een uur of 10? Ik vind het zo sneu om niks te geven, want ze heeft wel trek omdat ze fruit of yoghurt wel met veel smaak eet.
Ja idd, maar je schrijft dat je dan haar hand een beetje richting haar mond duwt. Dan dwing je haar op die manier toch weer om het eten in haar mond te stoppen. Dat is niet: haar laten rotzooien/ontdekken/laten ervaren en zien wat er binnenkomt, wat Rapley beschrijft. Idd, gewoon loslaten. Ze gaat het vanzelf weer eten. Geen punt van maken, geen strijd, geen druk erachter. Als ze een eigen willetje heeft versterk je dat wrs. alleen maar. Gewoon dat extra flesje geven als ze erom vraagt. Als ik vind dat zl (nu 18 mnd) te weinig gegeten heeft naar mijn zin krijgt hij ook wat meer Griekse Yoghurt (wat hij overigens ook zelf naar binnen werkt, er wordt niets gevoerd) en soms laat hij dat extra beetje staan omdat hij prima zelf kan voelen of hij gewoon genoeg heeft of niet. Komt echt wel weer! Bij mijn oudste 2x zo`n periode gehad, de laatste keer rond zijn 4e verjaardag. Gaat ook vanzelf weer over en dan eten ze ineens weer als een dijker. Niets zo veranderlijk als een kind.
Met 9 maanden nog niet stressen. Wat extra melk is geen ramp. Ik zou ook even niet meer gaan experimenteren met pureren, grof prakken e.d. Doorgaan met rapley zoals je deed en het daarbij houden. En samen eten he...zien eten doet eten! Ikzelf zou de yoghurt niet geven. Vind haar daar sowieso nog wat.jong voor en ik vind het bijvoeding zodra de rest lekker loopt. Dus met zn allen aan tafel en voor het slapengaan een fles.
Hier was de oplossing haar een vork geven. Zij was aan het "prikken" en ik gaf het haar van de lepel. Toetje altijd gegeven ook al at ze weinig. Hier waren het fases. En bij tijd en wijle komt de fase gewoon weer de hoek om.
Je hebt rapley niet geprobeerd, want je probeerde haar te "dwingen" om het in haar mond te stoppen. Rapley is, je baby het zelf laten doen. Voelen, knijpen, onderzoeken en ZELF naar de mond brengen is rapley. Probeer als jullie aan tafel zitten gewoon gezellig te kletsen en leg de nadruk vooral niet op het eten. En zoals ik al zei, melk is nu nog het belangrijkst, dus een extra flesje is prima als ze 's avonds /'s nachts honger heeft.
Die van mij doet ook vaak lastig met brood. Ik geef em nu vaak met et wandelen stukken brood in zn hand die ie dan redelijk op eet. Zo is de druk er een beetje af en krijgt ie toch wat brood binnen
Hier ook een periode gehad dat ze geen brood en geen groente wilde. Dan was het na een paar happen krijsen (geen idee waarom) en dan wilde ze niks meer. Ze was met 7 maanden al van de middagfles af, maar die gaf ik gewoon als ze geen brood wilde eten. Ook als ze de groente liet staan, dan kreeg ze wel een toetje en voor het slapen gaan gewoon een grotere fles. Gewoon niet te druk om maken, komt vanzelf wel weer goed. En het is echt niet erg om het te vervangen voor een fles. Uiteindelijk gaan ze meestal wel weer goed eten.
Lastig is dat hè? Ik heb ook zo een periode gehad met mijn zoontje. Ik zag er gewoon tegen op om te gaan eten want het was gewoon ongezellig en ik maakte me ook zorgen dat hij niet genoeg zou binnen krijgen, niet goed ging slapen etc. Etc. Ik heb toen voo Wow, dank voor dit artikel. Ik geloofde altijd al dat mijn zoontje precies weet wat hij nodig heeft, maar begreep het toch niet helemaal. Ik was echter ook nog nooit op het idee gekomen het op te zoeken. Voor ts ik ben het eens met de andere dames, laat het los.
Nee, ik probeer haar niet te dwingen. Zoals ik al zei heb ik haar een keer haar handje heel zachtjes richting haar gezicht geduwd om haar op het idee te brengen dat ze het in haar mond kan stoppen. Maar dit was nádat ik het haar al een paar keer heb aangeboden en nádat ik al heel lang had gewacht, want ze stopt het gewoonweg niet in haar mond. Zoals in mijn OP ook staat, hoe lang ik ook wacht, ze stopt het niet in haar mond. En ik kan moeilijk oneindig wachten.
Je kan haar ook niet dwingen, toch? Dus gewoon blijven aanbieden in verschillende vormen, verder geen zorgen maken; melk is nu nog steeds de hoofdvoeding.
Ja, dan gaan we dat op die manier doen. Zal me er idd niet meer druk om maken. Vind dat wel lastig, want ben van nature een stresskip. Ik was gewoon bang dat ze het op deze manier niet zou leren, maar als ik het zo lees is het geen ramp als ze rond deze leeftijd minder (goed) eet. Dan maar een extra fles inderdaad. Bedankt dames!