Cindy ik ben erg benieuwd hoe t met je gaat!? Moest je nog gecurreteerd worden omdat je zo erg bloedde? Denk er de hele dag aan, wat eenn nachtmerrie!!
Ach nee zeg Cindy wat een verdriet. Bleef je enorm bloeden ? Of had je toch op een gegeven moment last van krampen. Sterkte met verwerken
Hey, Ik las wat mee, maar moet nu toch even reageren. Cindy, heel veel sterkte. Het is verschrikkelijk. Ik heb hetzelfde meegemaakt in april. Andere meiden, houd moed, hoe verder je komt qua aantal weken en als de hematoom alsmaar kleiner wordt en het voor de rest goed gaat met jou en de baby, is de kans echt klein dat het misgaat. Ik zou iedereen wel aanraden om bij pijn en continue bloedverlies echt rustig aan te doen (deed ik niet meer, de laatste 2 weken voor de miskraam/bevalling).
Mijn hematoom kunnen ze nu niet meer vinden maar ik blijf bij veel doen licht bloedverlies hebben. Ben toch nog bang verlies nu af en toe iets van vocht en schrik me rot. Is het bloed vruchtwater urine of afscheiding wordt gek van mezelf
Hey Nutts, het is vast niks, maar wat ik heb geleerd is dat het beter is te bellen naar de gynaecoloog of verloskundige, als je twijfelt. Ik dacht steeds, ik ben de 12 weken al voorbij, het zal er allemaal wel bijhoren, maar ik had het beter gevraagd en dan hadden ze me waarschijnlijk platte rust aangeraden. Better safe than sorry meid, gewoon even bellen.
Ik sluit me aan bij Toutepetite. Van mijn gyn moest ik, zelfs toen ik niet meer bloedde, platte rust nemen tot de hematoom weg was (hij was wel erg groot). Bij de laatste echo op 16 weken was hij gelukkig vrijwel opgelost. Platte rust is niet meer nodig maar ik moet het nog steeds rustig aan doen, mag niet tillen. En van zodra ik weer bloed zou verliezen moet ik weer plat liggen. Kan je familie eventueel wat bijspringen? Hier hebben we het zo geregeld dat onze 15-maander elk weekend bij grootouders gaat slapen, en als het nodig is komen vrienden en familie helpen met huishouden en boodschappen.
Fijn geregeld kristientje. Ik ben halve dagen aan t werk sinds deze week. Maar loop meer rond want mag niet tillen of zware dingen doen. Hematoom was afgelopen dinsdag 1,5 cm x0,4 cm. 13juni weer echo.. hoop zo dat ik wel weer meer mag gaan doen... maar goed als t er niet in zit heb ik t er voor over natuurlijk.
Ja krijg al goed hulp en ben al op rust. Lig al vanaf week 8 en ben nu 20 weken. Moet nu ook binnenkort naar een gespecialiseerd ziekenhuis misschien daarom toch onbewust mijn angst zou blij zijn als ik bij de 30 weken ben
Thx voor jullie lieve reacties meiden <3 Ik had alle mail ff in mijn spambox laten komen, kon het niet aan. Vreselijke nabloedingen gehad, dus gecuretteerd ondanks dat de baby in de vruchtzak met placenta eraan was losgekomen. Daarna nog een keer terug geweest, nog steeds een zere buik tot mijn navel en ik vloei nog steeds incl stolsels. We hebben de baby begraven en een soort speciale dag van gemaakt. Wat grijpt dat je aan zeg! Dat had ik eig niet gedacht van te voren, maar hij was echt helemaal af. Hij had echt mini handjes en vingertjes, zelfs een mini kontje. Hij heeft ook tot de laatste seconde gevochten, maar na 12 uur weeen kon hij niet meer. Mijn Man heeft het er ook super zwaar mee, blijft maar huilen, heb ik hem in 13 jaar nog nooit zien doen. Hij heeft ook een super mooie ring voor mij gekocht, een ring met een goude hartje wat bezet is met briljantjes. Wij zullen hem nooit vergeten. Ik wens jullie het beste toe, of die bedrust nu wel of niet helpt, geef alles wat je hebt en kunt. Zo kan je tegen jezelf zeggen dat je er alles aan gedaan hebt wat in je macht lag. Ik blijf maar gillen dat het mijn schuld is, maar ik weet dat ik alles geprobeerd heb en dat helpt een ieniemienie piepje. Sorry als het verhaal wat warrig is, zo is mijn hoofd nog steeds.
Och meid wat een ellende en wat een verdriet. Dit is ieders nachtmerrie. En wat rot dat je nog gecurreteerd moest worden. Ik hoop zo voor je dat t vloeien snel stopt! Ik hoop voor jullie dat jullie het samen kunnen verwerken. Wat mooi dat je hem begraven hebt. En wat fijn de ring als herinnering. Prachtig! Meid je hebt er alles aan gedaan! Wat de reden ook is geweest dat t mis is gegaan, jij hebt je rust gepakt en gedaan wat voor jou goed voelde op dat moment. Dat zou ieder ander van ons ook gedaan hebben! Ik hoop dat jullie ooit samen lieve ouders mogen worden als jullie er aan toe zíjn en een mooi kindje op de wereld mogen zetten. Ik denk aan jullie! Sterkte voor nu!
Cindy, je berichtje ontneemt me gewoon even mijn adem, ik voel je pijn door het scherm en het is een en al herkenning. Ik herken ook je schuldgevoelens, maar probeer dat los te laten. Je helpt jezelf, je man en je kleine ster er niet mee, integendeel. Veel sterkte aan jullie allebei. Als je wilt PMen, sta ik daar zeker voor open.