Mijn verhaal lijkt ook veel op die van jou ts. 15, was al langere tijd samen met die jongen en daarna ook nog lang samen geweest. Als vrienden uit elkaar en ook nu sporadisch nog contact. Was veilig, vertrouwd en ik was er ook echt klaar voor, geen seconde spijt van. Hij was precies de goede persoon voor mij om mijn puberteit mee door te brengen, we hebben samen veel ontdekt (zowel op seksueel gebied maar ook emotionele groei) en daardoor zal hij ook altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben.
Ik was net 18, met mijn inmiddels man. Absoluut geen spijt en ook nooit het gevoel dat ik iets zou missen omdat ik geen andere bedpartners heb gehad of nog ga meemaken (hoop ik tenminste ).
Op mijn 15e. Met mijn grote jeugdliefde in Frankrijk in een tentje. We zijn nog een paar jaar samen gebleven. Onze ouders zijn 17 jaar later nog steeds bevriend.
Op m'n 21-ste getrouwd, en toen daarna eerste keer gemeenschap met mijn man. Was de eerste en enige omdat ik getrouwd wilde zijn alvorens ik seks zou hebben.
Op mijn 17e ontmaagd door mijn vriend die nu mijn man is. Achteraf gezien had ik toch nog wel even willen wachten, volgens mij was ik er nog niet helemaal klaar voor.
Met mijn toenmalige vriendje op mijn 15e. Lieve gozer hoor, maar deed t meer om het maar gehad te hebben dan dat ik het echt wilde. Sindsdien wat foute vriendjes gehad en 2 friends with benefits. Nu 10 mannen in 15 jaar verder. Hoop snel de 11e te vinden (zonder relatie)
Het is op zijn minst bijzonder. Was er een speciale reden? Of kwam het er gewoon niet van? (Of is dat een rare vraag?)
Op mijn 15de. Was niet echt geweldig. Hij gewoon te groot geschapen, ik te strak door de spanning. Condoom dat halverwege scheurde. Daarna op mijn 16de met mijn huidige man. Trouwens wel een hele hoop 'hand- en mondwerk' gedaan, maar op die ene keer na nooit all the way gegaan met scharrels.
Ik was 16 met een vakantie vriendje in de tent naast zijn ouders. Heb er geen spijt van het was super leuk. Heb nog 6 andere gehad waaronder mijn man waar ik nu alweer 13 jaar mee samen ben.
Ik wilde wel maagd blijven tot ik die ene man zou vinden, zei ik altijd. Maar eerlijk is eerlijk... ik heb mannen nooit dicht genoeg in de buurt laten komen om me te verleiden. Ik had nog te veel shit uit m'n jeugd te verwerken en ben erg lang bezig geweest m'n weg te vinden in deze wereld. Toen ik er bijna was ben ik m'n motorrijbewijs gaan halen. Een vriendin zei toen: doe een keer een weekend een groepsreis op de motor! En daar was hij...
Op mijn 17e met toen mijn vriendje en nu mijn man. Bij eentje gebleven dus maar ik heb nog nooit gedacht dat het jammer is dat ik niet weet hoe het met een ander is
Op mijn 18e door mijn vriend. We zijn aankomende augustus 6 jaar samen, ik hoop dat hij niet alleen mijn eerste was maar ook mijn laatste zal zijn.
Ik was 17 door de vader van mijn 3 kinderen. met mijn huidige vriend kom ik op 2, erg braaf dus. Mijn ouders hebben me altijd gezegd dat ik respect voor mijn lichaam moest hebben en pas echt verder moest gaan als ik zeker wist dat het "de ware" was. Achteraf denk ik dat er ook een middenweg is. Ik zou mijn kinderen iets anders opvoeden. Ik vind dat je moet genieten van het leven en daar hoort dit onderdeel ook bij. Wel Met mate en respect voor jezelf natuurlijk! Ik heb zelf spijt dat ik te netjes ben geweest, had graag wat meer ervaring gehad. Toen ik bij mijn ex weg ging was het best spannend weer met iemand anders all the way te gaan.
Op mijn 16e, door mijn vriendje. Van mijn 16-23 diverse vriendjes gehad, dus ja.... Geen spijt van. Het had minder gekund