Hallo, Ik heb een tijdje geleden iets ergs meegemaakt en wil graag even mijn verhaal kwijt, en alle tips en steun zijn welkom 6 Weken geleden is er een grote brand uitgebroken bij onze buren, zo ernstig dat het hele pand is ingestort. Ze konden allemaal op tijd wegkomen gelukkig. Ik was beneden gewoon het huishouden aan het doen. Mijn zoontje zat op de peuterspeelzaal en mijn dochtertje van 9 maanden lag boven te slapen. Opeens hoorde ik mensen gillen en allerlei dingen op de grond vallen, ik hoorde glas breken. Ik dacht eerst dat er vreselijke ruzie was, dus ik ben naar de tuin gelopen om te kijken wat er aan de hand was. Ineens zie ik de vlammen uit het huis naast ons slaan. Ik kon alleen maar gillen en rende als een gek naar boven om mijn dochter te pakken. Ik heb nog de katten gezocht en mijn spullen gepakt. Ik dacht heel doelgericht " oké.. mijn huis is straks weg. Wat heb ik nu nodig?" Dus ik heb autosleutels, telefoon, portemonnee, flesje, melk, jassen en kinderwagen gepakt en snel naar buiten gerend. Daar werd ik door buren opgevangen. De dagen erna hebben we bij mijn vader gelogeerd, in een hotel en een vakantiepark terwijl we op zoek moesten naar een vervangende woonruimte waar we nu zitten. Al onze spullen zijn nat en zwart geworden en zijn bijna allemaal weggegooid. Het huis is ernstig beschadigd, een stuk dak en muur zijn weg en de aangrenzende muur is instabiel. Ik zal jullie niet lastig vallen met het verhaal van de verzekering en dat het huis nog steeds niet gesloopt is en we nog niet kunnen beginnen met repareren. Zijn er meer mensen hier die zoiets hebben meegemaakt of iemand kennen die het heeft meegemaakt? Ik merk dat ik er graag over wil praten maar voor anderen gaat het leven gewoon door terwijl die van mij op zijn kop staat.
Wat ontzettend heftig! Ik kan me voorstellen dat je dit niet zomaar even van je af kan zetten. Het huis van jouw buren staat echt in lichterlaaie! Misschien helpt het als je met een buitenstaander hierover kan praten. Dit brengt natuurlijk nogal wat emoties met zich mee. Wij hebben zo'n 3 jaar geleden ook brand gehad bij de buren, gelukkig zat er een pad tussen maar je wordt wel even met twee benen op de grond gezet.
Wat verschrikkelijk! Bedoel je dat het huis van je buren nog altijd niet gesloopt is en jullie daardoor nog steeds niet kunnen beginnen en renovatie/reparatie? Dat wachten en niet in je huis kunnen lijkt me vreselijk. Hebben jullie juridische steun? Dit is een inbreuk op jullie leven en dat moet je verwerken. Het is niet niks. Heel veel sterkte meid voor je hele gezin!
Ja, ze hebben geen opstalverzekering.. Ze proberen het nu via de aansprakelijkheidsverzekering van de zus (moeder van het jongetje die het heeft aangestoken) maar ik hoor maar niks van ze.. Het onderzoek zou bijna afgerond moeten zijn. De gemeente legt ze wel een boete op als ze het niet snel slopen. Maar inmiddels is er al zoveel tijd overheen gegaan. Wij hebben een contra expert, die wordt gewoon vergoed door de verzekering en zorgt ervoor dat je altijd meer geld terugkrijgt dan wanneer je alleen de schade expert van de verzekering hebt. Ik kan weinig doen behalve de gemeente bellen, de verzekering bellen. Dat heb ik allemaal al gedaan maar het staat nu stil voor mijn gevoel. Iedere regenbui zorgt ervoor dat er liters water bij ons over de trap naar beneden vallen dus het wordt er niet beter op. Ik zou ook graag willen weten wat de schade precies is en hoe het aangepakt gaat worden. Dit is allemaal afhankelijk van wanneer dat huis gesloopt wordt...
Jeetje wat heftig ! Ik denk dat je echt een trauma hebt opgelopen en misschien verstandig om hulp daarvoor te zoeken. Veel sterkte hoor !!
Jeetje zeg, wat lijkt me dat vreselijk om mee te maken. Ook voor je buren, en de ouders van het neefje. Een woningbrand is mijn grootste nachtmerrie... Heb je hulp van slachtofferhulp? Zij kunnen je misschien ook bij eea helpen. Heel veel sterkte! Edit: Wat heb je trouwens goed gehandeld toen het gebeurde!
Jemig wat erg zeg. En wat heb je goed gereageerd. Ik zou je wel willen adviseren om hulp te zoeken, zodat je met een professional kan praten over wat er is gebeurd maar ook over hoe het nu (niet) afgehandeld wordt. Heel veel sterkte.
Zo heftig als de brand van jouw buren niet. Hier stond de hele boven verdieping in de brand en was de brandweer er snel bij om het onder controle te krijgen. Al heeft het aardig wat uur geduurd voordat ze de brand meester waren. Onze naaste buren hebben ons wakker gemaakt rond half 2 's nachts (wij hebben niets mee gekregen) en rond 7.30 was alles onder controle. De hele zolder en deel 1e verdieping is uit eindelijk in as op gegaan. Het heeft 1 jaar geduurd voordat de woning weer volledig is hersteld. Wat heftig dat hun neefje het heeft aangestoken! Dat moet ook een grote shock zijn voor zijn ouders.
Mijn schoonouders hebbrn zo iets meegemaakt. Blikseminslag bij de buren. Huis was zo verwoest als bij jullie. Zei hadden vooral waterschade en alleen de serre was verwoest. Mijn schoonmoeder heeft hulp gehad van haar dokter en de praktijkondersteuner. Ze kon daar haar verhaal kwijt en daardoor beter omgaan met haar emoties. Bij hun ging het best snel met weder opbouw. Wat irritant dat jullie niet verder kunnen. Wel heftig hoor sat een 7jarige dit heeft veroorzaakt. Hoe komt hij aan een aansteker og iets dergelijks.
Wat een nachtmerrie zeg. Hopelijk is het allemaal snel geregeld, zodat het weer opgebouwd kan worden. Veel sterkte met alles
Jeetje wat erg! Ik raad je aan hulp te zoeken want wat je mee hebt gemaakt is niet niks en er zullen nog wel wat extra momenten zijn die heel heftig zullen worden. Het lijkt nu misschien nu niet zo noodzakelijk maar dit zal allemaal nog wel naar boven komen als je het niet gied verwerkt. Wat heb je inwijs goed gehandeld toen het gebeurde! Jammer dat de buren niet goed verzekerd zijn en je hierdoor een hoop problemen hebt. In zulke gevallen kan het echt een tijd duren, zeker omdat het kindje minderjarig is en vastgesteld moet worden wat er precies gebeurd is. Bij brandstichting wordt het een plaats delict en zal ws gewacht moeten worden tot het hele onderzoek is afgerond.
Bedankt voor alle lieve reacties, dat doet me goed. Ik herleef het nog steeds opnieuw als ik eraan terugdenk. Ik heb ook een week lang bijna niet geslapen omdat ik constant alert was en een hoge hartslag had. Ik heb wel eens bij de praktijkondersteuner van de huisarts gelopen voor een milde depressie maar ik voel me daar toch niet zo prettig bij. Ik denk op zich niet dat ik een trauma heb opgelopen maar ik schrik wel erg snel. Je realiseert je ook ineens dat zoiets ergs iedereen kan overkomen en denkt vaak na over vluchtroutes bijvoorbeeld. Ik heb eigenlijk vooral zin in het proces van renovatie, we waren al van plan het huis te gaan verkopen en op deze manier wordt er een hoop netjes en nieuw haha. Ik hoop ook op een nieuwe keuken en vloer