haha ja zo kun je altijd alles wel in twijfel trekken, alsjeblieft zeg. Ik weet dat dat wel eens voorkomt en als dat bij ons het geval zou zijn, zou ik heel hard lachen en even blij zijn met dat geslacht als dat we nu zijn met dit geslacht!
Mijn normen en waarden zijn geen geheimen te hebben voor mijn man, hij is mijn beste vriend mijn maatje mijn wereld, Zoals heel veel meiden onderling als beste vriendinnen niets verzwijgen en graag mogen bepraten met elkaar zo hebben mijn man en ik dat met elkaar, we doen niet aan geheimen, ik vind het juist nogal wat om geheimen te hebben voor je man en zeker dat een vriendin verwacht geheimen te hebben voor je man mijn beste vriendin heeft een tijdje geleden mij een geheim verteld, en dat was geen kleintje, haar gezin zou er door overhoop liggen, dat doet iets met mij, daar kan ik van wakker liggen en zulke geheimen kan ik niet alleen dragen, en dat weet zij en daarom deelt zij ook alles met mijn man, we vertellen het beide niet door aan anderen maar kunnen het wel bespreken met elkaar, ik ben daar heel eerlijk in, ik ga niets verzwijgen voor mijn man, dus of je vertelt het Mij en mijn man weet het en je vertrouwt mij erop dat hij te vertrouwen is, of je wilt niet dat hij het weet en dan vertel je het lekker niet En wat dat lullige betreft, lees het opnieuw ... Ik bedoel lullig voor jou dat het door vertelt word terwijl je er specifiek om gevraagd hebt niet te doen. Een lullige actie van je schoonmoeder dus.
Ik sluit me aan bij Issie. Als je iets geheim wilt houden, moet je beginnen bij jezelf en gewoon je mond houden. En dat is met alle geheimen zo... mensen praten veelste graag, anderen kunnen zichzelf verspreken en willen vervolgens niet tegen iemand verder voorliegen bijv. Als je het met iemand deelt zijn er zoveel scenario's, ze had net zo goed een roze of blauw pakje voor je kunnen kopen en der zus of een vriendin van je tegen kunnen komen... Of ze zijn gewoon te enthousiast, ze had kunnen denken, zo nauw zal het wel niet komen want ze zegt het ook tegen mij... Mijn schoonmoeder zou ook zo zijn. Daarnaast zou ik geen excuses gaan verwachten van iemand die waarschijnlijk niet eens vind dat ze iets fouts heeft gedaan. Is alleen maar een kwelling voor jezelf. Enigste wat je kunt doen is zeggen dat je het erg jammer vind dat ze het niet voor zich heeft kunnen houden, dat je haar daarin vertrouwde. En daarna zou ik het loslaten. Beslis voor jezelf wat je wilt doen, zo laten of zelf nog maar aan de rest bekend maken toch wat je krijgt.
Zie dat mijn post soms best hard klinkt, maar ik bedoel gewoon te zeggen, je kunt niet verwachten dat andere mensen dezelfde "normen en waarden" hebben als jij. Zoals je dat zelf zo mooi schreef. Dat is het lastigste en het is altijd een gevoelig iets, mijn schoonmoeder heeft van de week bijvoorbeeld ook een kaartje bij mij van de kast gepakt en gelezen die van mijn vriend aan mij was gericht. (Ik was even boven) Hierin stond zowel de jongens als meisjesnaam van ons kindje ( we willen niet weten wat het word) uiteraard was ik hier niet van gecharmeerd. Ik had dit kunnen weten. Heb der gevraagd of ze het stil wil houden, maar haar kennende weet der dochter het allang. Andere kant had ik zelf beter kunnen weten en die kaart moeten verstoppen.
Tja, er valt voor beide kanten iets te zeggen. Ik snap dat je teleurgesteld bent, zeker na zoveel mooie beloftes. Maar het geslacht van je kind is geen staatsgeheim he. Dus ofwel deel je het met je schoonouders (en niet alleen met 1 van beide partijen, eerlijk gezegd vind ik het een beetje vreemd om te verwachten dat je schoonmoeder zoiets geheimhoudt voor haar eigen man), ofwel houd je het voor je. Een tussenoplossing werkt heel vaak niet, dat hebben jullie nu ook gezien. Maar aan wie heeft ze het nu verteld? Je schoonvader, of ook aan anderen?
"de beste en liefste schoonvader die ik mij kan wensen" is toch vele malen belangrijker dan "Nou het probleem is dat hij in zijn enthousiasme dan altijd dingen door vertelt". Laat het los, verschillende mensen weten nu of je een jongen of een meisje gaat krijgen, ik snap dat je dat liever zelf onder controle had gehouden, maar blijkbaar was je schoonmoeder er zo vol van dat ze het niet voor zich kon houden. Zij en haar man worden vast hele lieve grootouders, maar dat maakt dan ook dat zij zich (bijna) net zoveel op de komst van de kleine verheugen als jullie zelf.
Dit ook. Ik schreef eerder over het vertrouwen, dat dat misschien minder is, Maar over het geslacht zelf.. ik geloof niet dat buiten de papa en mama in spé en directe familie, andere mensen heel druk zijn met welk geslacht de baby zou hebben.
Ik zou ook hard balen als ik jou was. Nou eerlijk zou ik gewoon hartstikke pissig zin, en dan heel onaardig tegen haar doen. (Nee is zeker niet goed, maar ik zou me echt gekwetst voelen) Mijn oma ging al aan iedereen verkondingen dat ik zwanger was toen ik 5 weken was, paar weken later kreeg ik een miskraam. Leuk hoor z'n oma.. uch uch. Mijn schoonmoeder vroeg netjes of ze onze echo foto mocht delen. Ik zei jahoor, maar ik waardeer het heel erg dat je het van te voren vraagt. (Anders hadden we echt een issue gehad denk) Ik zou gewoon zeggen dat ze opeens twijfelen aan het geslacht, en pas na de 20 weken ofzo zeggen dat het kindje er niet goed voor lag ofzo. (Liegen is niet netjes, maar sommige mensen drijven je er helaas toe)
Voor mij zijn dat twee totaal verschillende dingen. Ik heb absoluut geen geheimen voor mijn vriend. Maar op het moment dat iemand in vertrouwen naar mij toe komt en zegt ik wil iets bespreken maar ik wil dat jij dit voor jezelf houd, moet ik de keuze maken kan ik dat of kan ik niet aan die verwachting voldoen en vertel ik het ook aan mijn vriend? Als ik denk dat ik dat niet zal kunnen zal ik ten alle tijden tegen de des betreffende persoon zeggen dat ik niet de gene ben waar je dat aan kan vertellen. Ik had het er van de week nog over met mijn vriend.precies dit. En heel eerlijk, hij was juist trots op mij dat ik niet alle privé dingen van vriendinnen tegen hem zeg. En andersom ben ik trots op hem dat er mensen zijn die hem volledig vertrouwen en hij dus in bepaalde situaties niks tegen mij zegt. Dat heeft helemaal niks te maken met dat je dingen verzwijgt voor elkaar. Want in onze relatie verzwijgen wij niks voor elkaar wat met ons beide te maken heeft. Hij weet namelijk alles van mij, maar hij hoeft niet te weten wat voor gesprekken ik met vriendinnen heb over hun. (als vriendinnen bepaalde dingen privé willen houden) En ik vind dat heel erg mooi dat dat dus bij ons kan, dat er 100% vertrouwen is naar elkaar. Sommige dingen over een ander hoeft je partner niet te weten. Dat heeft namelijk niks met vertrouwen te maken, maar met de wens van de ander het niet aan iemand anders te vertellen. En als ik merk wel de behoefte te hebben het hem te willen vertellen zal ik dat ten alle tijden eerst met die persoon bespreken en welke keuze die gene ook maakt dat te respecteren. Hieruit kan ik voor mezelf opmaken dat zoals jij over jou relatie mooi spreekt, wij ook een éénheid zijn met onze normen en waarden. En dat is inderdaad bij iedereen anders en ook helemaal prima. Maar als jij dan een goede vriendin van mij zou zijn zou ik dus van te voren wel bedenken of ik wel wil dat jou man het ook weet. Overigens, wat ontzettend balen dat ze dan die kaart pakt en de namen leest en dat je weet dat een ander dat dan waarschijnlijk ook weet. Ik vind niet 'dat je die kaart dan maar had moeten verstoppen' ik zou namelijk (en daar gaan we weer) ook niet bij familie allemaal kaartjes lezen die misschien wel privé zijn.
Grappige is, dat mijn schoonmoeder de gene was die zij '' Nee je moet het niet aan hem vertellen want hij vertelt het door'' Oke daarop hebben wij onze keus gebaseerd, dan vertellen we het jou, maar dan moet je het wel voor jezelf kunnen houden. Ik vind het overigens niet zo raar, een vriendin van mij heeft het wel aan haar vader vertelt, maar niet aan haar moeder. Ik begrijp dat 100%. Ik denk dat je daarover niet kunt oordelen, soms beslis je iets waarvan je zelf denkt dat dat het beste is. Ik denk dat iedereen zijn familie (in dit geval) het beste kent en dat je daarop je keus kan baseren.
Ik was geen eens pissig maar teleurgesteld. - dat vind ik stiekem altijd nog veel erger- Wij hebben samen een heel moeilijk verleden. We denken beide totaal anders, hebben heel veel discussies en zelfs ruzie's gehad. Maar het respect weten te behouden naar elkaar en weer hebben kunnen opbouwen. Ik ben trots op ons dat wij als schoonmoeder en schoondochter er zo sterk uit zijn gekomen in al die jaren. Daarbij komt dat de relatie tussen mijn moeder en mij op standje ingewikkeld staat door de hersenbloeding, ze is niet meer wie ze was en het zal nooit meer zo worden als vroeger. Ik begon te leunen op mijn schoonmoeder, alsof het mijn eigen moeder is. Dus dit was gewoon een hele grote teleurstelling en een vertrouwen kwestie geworden sinds gisteren opeens. Ik heb haar vandaag gebeld, het uitgepraat en het is nu klaar. Wel baal ik er van. Ik had gehoopt dat ze naar mij toe zou komen om te vertellen dat ze het moeilijk vond voor zich te houden. Zodat we samen naar een oplossing konden zoeken. Zij was immers de gene die zij dat we het absoluut niet aan haar man moesten vertellen, want die zou het dan per ongelijk door vertellen aan anderen. Uiteindelijk hebben wij het inderdaad niet vertelt, maar zij wel, haha. Wat ontzettend heftig dat je een miskraam hebt gehad zeg! Als daarvoor je oma dan ook nog zegt dat je zwanger bent en er gebeurd dan zoiets heftigs zou ik er ook even helemaal klaar mee zijn. Het alleen al moeten uitleggen aan de des betreffende mensen lijkt me zo zwaar. Je hebt een lieve schoonmoeder die aan je denkt en doet waar jij je goed bij voelt! En zo hoort het ook te gaan vind ik. Gefeliciteerd met je zwangerschap, ik hoop dat je er van kan genieten want de tijd vliegt zo snel voorbij!
Dat van die kaart pakken was niet bij mij maar bij iemand die volgens mij na mij reageerde Hoe iemand een relatie heeft moet iedereen zelf weten, wat wel en niet mag ook, maar ik ben dus wel het type dat geen kwaad ziet in het vertellen van het geslacht en dus thuis kom met hee schat Katrien krijgt een meisje ! Maar niet door vertellen ze houden het graag voor zichzelf, Ik weet van te voren niet of ik een geheim alleen kan dragen of niet daarvoor moet ik het eerst weten... Maar ik WIL het niet, ik vertrouw mijn man en hij mij ook, mogen we geheimen hebben voor elkaar op de manier die jij bedoelt ... Ja dat mag ... Maar we WILLEN het niet, wanneer iemand iets zegt als " ik wil iets met je bespreken dan vertel ik meteen straight to the point dat als het vertrouwelijk is ze beter niet bij mij aan kunnen kloppen omdat ik er thuis wel over praat, aan hen de keus of ze het vertellen of niet Wij zijn gewoon hele makkelijke nuchtere simpele boeren in een uithoekje van Nederland, eigenlijk zie ik deze "simpelheid" overal wel, soms lopen we het schoolplein op en horen we iemand praten en word er gezegd " ja klopt ik hoorde het al van mijn man of vrouw "
Ik vind het allebei hele belangrijke zinnetjes, maar met twee verschillende uitkomsten. Ja hij is de liefste schoonvader die ik mij kan wensen en ik ben daar elke dag nog ontzettend blij mee. Ik kan met hem lachen en ik kan alles tegen hem zeggen. We hoeven elkaar alleen al aan te kijken en ik weet wat hij bedoelt. Maar dat staat los van het feit dat hij soms in zijn enthousiasme dingen door vertelt. Per ongelijk. Daar anticipeer je op en beslis je dingen door. Mijn schoonmoeder kwam ermee dat we het niet tegen hem moesten vertellen. Oke, als zijn vrouw dat zegt, zal dat het beste zijn om te doen. Hij wilde ( heeft hij een aantal keer gezegd) niet eens het geslacht weten, dat wilde hij als verassing hebben en dat begreep ik helemaal! Dus onder anderen daarom balen wij er enorm van. Want buiten dat hij het nu weet, had mijn vriend het graag zelf vertelt en dat vind ik niet meer als logisch.
Dit ben ik helemaal met je eens, ze had wel naar je toe kunnen komen om te zeggen dat ze het moeilijker vind dan ze gedacht had en kunnen vragen of ze het haar man mocht vertellen, jij had dan aan kunnen geven dat je dit liever zelf doet en dan had je zijn reactie ook kunnen zien, dan was die "eer" Nog voor jullie geweest
Als je met je schoonmoeder veel closer bent begrijp ik het inderdaad. Maar als je ze allebei even graag ziet en ze ook gewoon een goed huwelijk hebben, snap ik wel dat de een moeilijk iets geheim kan houden voor de ander. Ik zou dat zelf ook niet doen. Wie weet is je schoonvader veel beter in staat het geheim te bewaren dan iedereen eerst dacht. En verspreid het zich niet verder.
Ooh sorry, er waren opeens zoveel reacties! Ooh nee wij zouden dat nooit doen, haha. Gelukkig zitten jullie samen op één lijn, maar wij dus ook. En dat is helemaal goed en voor mij zal dat ook totaal geen discussie punt hier worden. Het gaat erom dat als je in een relatie zit je beide er gelukkig mee bent. En dat zijn jullie. Ik vind het goed van je dat je wel gelijk eerlijk bent naar die gene. Want jou man komt het sowieso te weten. Nou dat is toch fijn als verteller om even te bedenken of je dat dan wel wilt. Kijk bij heel veel dingen maakt het echt niet uit of je het eerst van je man of vrouw hebt gehoord. Maar het schoolplein is voor mij wel de plek qua roddel tantes etc. Ik zou daar helemaal gek van worden.
haha ik hoor er gelukkig ook niet bij ik hou niet van die kliekjes op het schoolplein, maargoed hier ontkom je er niet aan dat je dingen hoort wanneer de roddel tantes in gesprek zijn haha, die praten soms echt heel luid, dat we het anders doen is inmiddels duidelijk... en dat we daarover van mening/in ons doen verschillen is ook prima, inderdaad wat je zegt zolang beide er gelukkig mee zijn is het prima fijn dat je je "uitgepraat "hebt met je schoonmoeder, en de volgende keer pak je het gewoon anders aan
Nou inderdaad! Ik snap dat ook niet zo goed. Waarom sowieso het geslacht geheim houden? Maargoed iedereen heeft hier natuurlijk een andere mening over.
Wij willen het geslacht geheim houden omdat dat het enige met de naam is wat je als partners samen geheim kunt houden. Hier word er steeds openlijk naar gevraagd, dus mensen zijn er wel degelijk mee bezig, ook mensen die we helemaal niet goed kennen! Bij vrienden merk ik juist dat ze het leuk vinden dat we het niet bekend maken. Ik hoor dan " jij bent echt een meiden moeder, het moet een meid zijn en ik ga ook meiden kleding kopen en mocht het dan een jongen zijn maak ik er zelf gewoon een meid van" daar kunnen we met zijn alle ontzettend om lachen. Ook een vriendin van mij houd het geslacht geheim, mijn vriend en ik zitten dan ook geregeld te praten over wat het word en zijn er heilig van overtuigd dat we het weten( wat natuurlijk niet kan) zelf vind ze het ook super leuk om van iedereen te horen wat ze denken wat het word.