Wij verschillen inderdaad over gezonde voeding. 5-6 boterhammen is eenzijdig en doet niets voor je lijf. Ook niet als je zwanger bent. Helemaal niet als je er 's avonds wéér pasta of aardappelen bij eet. Meer groenten, dat is de basis van alles. Vervang je lunch door goede stevige soep. Ontbijt met slow carbs als havermout met plantaardige melk en fruit. In de avond volstaat ook een heel klein beetje koolhydraten, 20% van je bord is zat. Eet tussendoor eens wat noten en rauwkost en je hebt een veel gezonder voedings patroon, ook voor het kind in je buik.
Ben jij diëtist? Denk het niet want dan had je geweten dat je koolhydraten ook nodig hebt en dat je ook vezels nodig hebt en dan niet te vergeten dat er juist in plantaardige producten veel koolhydraten voorkomen. In alle granen komen koolhydraten voor. (Tarwe,haver,rogge,boekweit,gerst,rijst en maïs) ook weet je dan dat iemand ook te weinig koolhydraten binnen kan krijgen of wel genoeg binnenkrijgen maar slecht opnemen en daar alsnog dik van kunnen worden.
Er trekt er maar eentje zuur van leer hoor. En bevestigd mijn vooroordeel voor 1000%. Deze dame eet eenzijdig, teveel koolhydraten en veel te weinig groente. Helaas pindakaas maar ook dikke bult, letterlijk en figuurlijk.
Goed lezen is moeilijk dat weet ik maar had al eerder aangegeven dat ik meer groenten eet dan iets anders. Maar je hebt gelijk een zinloze discussie met iemand die maatje anorexia heeft. Veel plezier met je leven. Ik trek niet zuur van leer ik geef alleen maar aan waar er meer koolhydraten in zitten. Als je daar niet tegen kan is dat jouw probleem. Ik probeer alleen maar aan te geven dat niet iedereen die te zwaar is dat ook werkelijk met eten te maken heeft of er heel veel aan kan doen. Er zijn er genoeg die dat wel kunnen maar ook die er niets aan kunnen doen.
Ik heb een gewone maat 38 haha. Niks anorexia. Jij zit in de slachtoffer rol en vind jezelf zielig, zo kom je er nooit!
Nee hoor hier geen slachtofferrol ik weet dat ik door veel medicatie (op veel te jonge leeftijd) en ook de rest van mijn leven zal moeten gebruiken ik te zwaar ben. Ook is er een periode geweest dat ik slecht heb gegeten ben daar al een hele tijd mee aan het werk ook met verschillende dieeten helaas niets hielp. Daarom ook een cursus voedingsdeskundige daar was ik al wat mee afgevallen maar twee zwangerschappen vlak achter elkaar en ik kan opnieuw beginnen. Jammer dat je niet verder kan kijken dan alleen een gewicht. En wat ik ook jammer vind is dat je dan maar gelijk zegt dat ik mezelf zielig vind. Als je me zou kennen zou je dat namelijk nooit zeggen. Maar ach met een beschuldigend vingertje wijzen kunnen we allemaal ik ook.
Wel een gevoelig onderwerp maar in deze context toch zeker niet persoonlijk bedoeld naar de gastouder.. dus of mensen daar nou heel gevoelig op moeten reageren. TO (of in dit geval haar vriendin) zegt toch niet 'ik wil niet omgaan met dikke mensen?' Dat zou een ander verhaal zijn. On topic; ik kan het me wel voorstellen. Qua handelingssnelheid, conditie/uithoudingsvermogen, voorbeeldfunctie etc, dingen die hier al genoemd worden. Overigens zou ik roken ook een belangrijker punt vinden.
Hier maak ik me ook wel zorgen over hoor! Het beeld dat mensen hebben van een 'normaal' lichaam (lees: gezond gewicht) schuift steeds verder op. Als ik kijk hoe mijn leerlingen van nu er uitzien in vergelijking met 15 jaar geleden, is er echt al veel veranderd! Een groot deel van de meiden heeft vetrollen. Dus is het ineens normaal dat een 10 jarige een hangbuiken heeft en love handels. Sorry mensen... dat is het echt niet! Ook bij volwassenen is het wel zo, waar flink overgewicht vroeger echt nog opviel, wordt het nu gewoon normaal gevonden. Je kunt de cijfers erop nakijken. Steeds meer mensen zijn echt veel te zwaar. En dat wordt nu vaak weggewuifd onder het motto 'een paar kilo'. Maar in veel gevallen gaat het echt wel om meer dan dat. Ik ben natuurlijk deels blij met een stuk acceptatie. Pesten moet nooit gebeuren en als mensen zich prettig voelen in hun eigen lichaam juich ik dat alleen maar toe. Maar we moeten wel voldoende blijven inzien dat te veel gewicht gewoon echt niet gezond is. En we moeten de mensen die te zwaar zijn niet discrimineren en veroordelen. Maar we moeten ook zeker niet ons beeld en dat van onze kinderen te veel laten beïnvloeden waardoor het steeds meer normaal wordt gevonden. En dus ook de motivatie om door gezond te eten en voldoende te bewegen op gewicht te blijven, steeds kleiner wordt.
Mooi verwoord. Ik was reacties aan het teruglezen en toen dacht ik, zou dit ook zo gevoelig liggen als de GO in het voorbeeld wel slank was maar bijv. Altijd in mini rokjes liep en met naveltruitjes met borsten er half uit. Ik denk dat 90% dan roept daat breng ik mijn kind niet heen. Maar dat is dan ook op basis van uiterlijk alleen als het om overgewicht gaat word het onderwerp gevoelig. Jouw post verwoord perfect wat ik dacht.
Het valt mij op dat ik alleen maar lees dat het bijvoorbeeld ook door medicatie kan komen of door schildklierproblemen en dat obese en bewust met voeding omgaan ook heel goed samen kan. Ik ben nog niet het hele topic door maar heb nog geen 1x gelezen dat iemand zegt ja ik heb obesitas (dan wel morbide of niet) en dat komt door een slechte voeding of combi slechte voeding/weinig beweging. Terwijl dat volgens mij in 75% van de gevallen wel zo is.
Het BMI getal heeft toch helemaal geen "waarde" meer als je zwanger bent? (Ik kan me herinneren dat als je op de site van het voedingcentrum een BMI check wilt doen en een vinkje aanzet bij zwanger, er een melding komt dat de BMI dan geen juist beeld geeft). Net als het een foute waardemeter is bij mensen die extreem sporten en dus heel veel spiermassa hebben?
Er zijn er genoeg geweest die hun gewicht niet op medische redenen hebben gegooid. Dat zegt al genoeg toch? Ik zal nooit ontkennen dat ik dik ben geworden door eten. Ik heb helaas de aanleg om van elk hapje teveel aan te komen. Mijn buurvrouw met maatje 34 eet en drinkt veel ongezonder dan mij. Dat is absoluut een feit. Net als dat ik met mijn aanleg beter had moeten opletten wat ik at. Dat in combinatie met bijna niet kunnen lopen in de zwangerschappen en dus te weinig beweging heeft ervoor gezorgd dat ik veel te zwaar ben geworden. Dus ja.. teveel eten en te weinig beweging. Maar sommige denken volgens mij echt dat je alleen dik wordt van altijd vet en suikervrije voeding te eten en liters frisdrank op een dag te drinken ofzo. Ik heb altijd een gezond eetpatroon gehad als je kijkt naar de dingen die ik eet, mijn probleem lag hem gewoon in de porties. En van teveel voeding die in een gezond eetpatroon horen wordt je ook gewoon dik. Stel dat ik gastouder zou zijn, dan zouden de kinderen bij mij waarschijnlijk weinig verschil zien qua voeding als thuis. Mijn kinderen eten gewoon fruit, bijna nooit snoep want zijn net zo blij met een biscuitje en drinken water, thee en soms ranja overdag. Alleen mijn jongste eet anders want die mag geen grammetje fruit of suiker hebben. Mijn oudste heeft een gezond lichaam, zonder enig rolletje en een perfect bmi. De jongste 2 door medische redenen regelmatig ondergewicht. Ik mag dan zelf dik zijn maar ik leer mijn kinderen absoluut bewust om te gaan met voeding. Die optie wordt hier volgens mij totaal ontkent dat dat überhaupt een mogelijkheid is. Dat is erg jammer want er zijn genoeg met maatje meer die niet alleen maar slechte dingen eten.
Heb je mijn bericht niet goed gelezen. Ik zeg duidelijk elk pondje gaat door het mondje. Alleen dat het nog sneller is gegaan na mijn schildklier problemen. Maar ik weet ook dondersgoed dat die schildklier niet zorgt voor mijn gewichtstoename, dat doe ik zelf, het gaat alleen nog wat sneller dan eerst. Toen kon ik het makkelijker onder controle houden.
Ik had morbide obesitas. Woog 130 kilo bij 1.70 meter. Ik was niet zo dik geworden van lucht.. Je krijgt geen morbide obesitas van een boterham te veel. Ik at veel te veel en veel te slecht. Toen dat kwartje eenmaal was gevallen lukte het me niet meer om al dit overgwicht eraf te krijgen. Ik werkte in de kinderopvang. Op mijn werk heb ik altijd opgelet wat ik at. At mee met de kinderen en gaf niet het slechte voorbeeld. Ik heb nooit het idee gehad (gelukkig) dat ouders dachten dat ik door mijn gewicht minder goed voor hun kinderen kon zorgen. Maar denk wel dat dit afhankelijk is van de energie die je uitstraalt. Als er een kind in de sloot was gevallen was ik er zonder aarzelen achteraan gesprongen en weet ik zeker dat ik hem eruit had gehaald. Maar ik had inderdaad geen marathon kunnen lopen. Uiteindelijk wilde ik graag kinderen en ben het traject voor een maagverkleining ingegaan. Ik vond het risico om zwanger te worden met zo veel overgewicht niet verantwoordelijk voor een eventueel kindje. Zoveel meer kans op een miskraam of een ernstige vroeggeboorte met alle daarbij behoorende problemen. Natuurlijk kan dit altijd gebeuren maar vond het wel mijn verantwoordelijkheid om zelf alles te doen om dit te voorkomen.
Hier precies hetzelfde. Op mijn oudste na (die geen grammetje vet heeft) eten mijn kinderen alles en zijn ze eerder mager dan dik. Ik let juist omdat ik zelf een probleem heb goed op dat mijn kinderen wel het juiste voorbeeld krijgen. Overigens hebben mijn kinderen ook nog een vader, eentje met een perfect lichaam en een supersnelle stofwisseling. Hij eet sowieso alleen maar gezond, snoept/snackt nooit en sport elke dag. Het is niet zo omdat ik te zwaar ben, we allemaal hier elke dag patat zitten te vreten, kom op zeg. Ik zou het mijn kinderen nooit aandoen, Ik weet hoe moeilijk het is.
Ik heb van kleins af aan zeer heftige medicijnen gekregen bij mijn ouders aten we altijd gezond en zelfs toen was ik te zwaar. Ja ik heb ook toen ik op mezelf ging wonen in het begin ongezond gegeten pas sinds een jaar of 5 eet ik weer gezond. Ook ik wil juist dat mijn kinderen niet hoeven te vechten met hun gewicht dus ik let erop dat het voor hun gezond is en ook voor mezelf en mijn man. Mijn man is wel normaal postuur en gezond. Ik heb zelf een aandoening waardoor al mijn spieren altijd zeer doen en vaak ook opgezwollen zijn. Heb heel lang aan dansen gedaan waardoor ik meer spiermassa heb en dus ook wat zwaarder ben geworden. Maar goed die paar jaar dat ik verkeerd heb gegeten zal ik iedere dag mee moeten leven en moeten proberen eraf te krijgen.
Ik zou er persoonlijk geen rekening mee houden als het een lief en zorgzaam persoon was. Roken vind ik bijv. iets anders omdat je dit in bijzijn van kinderen doet als je toezicht wil blijven houden en als je buiten gaat staan dan kan je niet voldoende toezicht houden. Verder zou ik het ook niet erg vinden als de gastouder erg dun is zolang ze goed voor mijn kind zorgt. Of als hij/zij iets anders heeft.. Als ze maar goed voor hem zorgen. Ik wil hem bijbrengen dat de wereld vol is met mensen die niet op elkaar lijken. Dik, dun, middelmatig, in een rolstoel, lopend, met een arm minder.. alles eigenlijk. In mijn optiek leert hij op die manier dat je bent wie je bent. Ook mag hij leren dat niet iedereen daar gelukkig mee is, dat mensen ook verdrietig kunnen zijn omdat ze bijvoorbeeld een meisje willen zijn ipv een jongen of dat iemand wil afvallen als ze dik zijn. Hij zit nu op een kdv met pmers die getint zijn, blank zijn, hoofddoek dragend, dik, dun, getatoeëerd. Ik ben blij met deze diversiteit, geeft een duidelijk beeld van onze samenleving.