Soms twijfel ik of ik iemand niet beledig als ik mijn zitplekje zou afstaan. Zoals nu, een oudere man rond de 60 staat en ik zit. Voelt niet prettig maar is het geen belediging als ik hem vraag of hij wil zitten? Wanneer is iemand een 'oudere'? Bij de echt oude dames en heren is het natuurlijk duidelijk. Maar hierbij twijfel ik. Hoe denken jullie daarover? Zou jouw vader/moeder zoiets op prijs stellen of juist denken zie ik er al zo oud uit?
Mijn vader word dit jaar 59 en ik denk dat hij heel hard zou lachen als iemand voor hem zou opstaan. Hij zou het uiteraard aardig vinden maar hij zou het aanbod afslaan. Persoonlijk vind ik dat je niet echt naar iemand zijn leeftijd moet kijken maar meer naar hoe die persoon toont. Als ik een 16 jarige met een gipsbeen ziet staan dan zou ik daar voor op staan, maar als ik een zwangere vrouw zie staan zou ik daar ook voor opstaan, ik zou dus niet zozeer letten op hoe oud iemand er uit ziet. Bij mijn oma'tje van 81 hoef je dus bijvoorbeeld ook echt niet aan te komen met het opstaan voor een plekkie Maar die ziet er dan ook gewoon nog lekker fit uit.
Vanaf 65/70 jaar (al is dat nog weleens lastig in te schatten) een zwangere vrouw. Vaak kijk ik hoe 'stabiel' ze staan. Zelf keer dag voor m'n bevalling in de metro moeten staan. Was bloedheet. Ben maar op de grond gaan zitten. Mensen die op een stoel zaten, keken weg
Aso he! Ik had het ook zwanger en ik moest 1,5 uur staan in de trein! Ik ging maar half op de deur hangen maar iedereen keek gewoon weg. Waren wel voornamelijk tieners...
Het hangt bij mij af van de situatie. Ik sta op als ik zie dat iemand lichamelijk moeite heeft om te staan en niemand anders het doet. Dat is wel eens voor een gehandicapte geweest, maar ook wel een voor een oudere. Ook wil ik nog wel eens wisselen van plek als ik zie dat er een duo instapt, die niet naast elkaar kunnen zitten omdat er alleen nog maar individuele plekjes vrij zijn. Als iemand zelf vraagt om een plekje af te staan, zal ik dat ook doen. Dat heb ik overigens zelf ook gedaan toen ik zwanger was en niet lang kon staan ivm mijn bekken. Vaak stond niemand in de spits spontaan zijn plekje af, maar als ik het vroeg was er altijd wel iemand (meestal een student) die wilde opstaan. Daar was ik erg blij mee.
Als iemand moeilijk loopt/staat of wat dan ook... leeftijd maakt dan niet uit. Er zijn ook jongeren die om wat voor reden dan ook wat minder valide zijn. Zo ben ik ooit eens niet gaan staan voor een oudere dame, vol met tassen wat ze net in de stad had gescoord. Zag er ook helemaal niet uit als iemand die problemen met haar benen had. Ze wist ook meteen te vertellen dat de jeugd geen manieren heeft. Toen was ik helemaal niet meer van plan om te gaan staan. De mensen om me heen dachten hetzelfde.
Als ik twijfel vraag ik het altijd, eerst even oogcontact maken en dan merk je wel of het gewenst is of niet. En als het me gevraagd wordt. Ik breng bij slecht weer mijn jongste met de bus naar school (speciaal onderwijs) en dan zitten we met mbo studenten in de bus. Als het vol zit is er áltijd een student die opstaat voor mijn zoontje, erg fijn!!
Mensen die om wat voor reden slecht te been zijn en kleine kinderen. Het idee dat volwassenen tegen hen aanbotsen als ze op elkaar staan vind ik niet fijn.
Voor iedereen die er uit ziet alsof zij m'n plek beter kunnen gebruiken dan dat ik dat kan. Zelf een keer moeten staan toen ik met krukken liep. Was nog verdomd lastig, want verloor bij elk bochtje m'n evenwicht, maar echt niemand stond op.
Aan iedereen die de plek beter kan gebruiken dan ik. Oud, zwanger, slecht ter been, moeder met kind, iemand met een handicap, of gewoon iemand die heel moe is, lange dag gehad en graag wil zitten. Als iemand heeeel erg aan het zoeken is of er misschien toch niet nog ergens een plekje is, wil die heel graag zitten. Ik kan prima 40 min staan. Ik wacht ook niet tot een ander op staat. Ik vraag het altijd gewoon. Als ze niet willen zitten dan is het ook prima.
Aan iedereen die eruit ziet dat ze mijn plek beter kunnen gebruiken dan ik inderdaad. Ik vraag het gewoon. Als ze niet willen, is het ook goed. Heb ik het in ieder geval aangeboden.
Heb ik ook gehad. Tijdje met krukken gelopen, nadat mijn knieschijf er uit was gevlogen. Op advies van de arts en fysiotherapeut de bus genomen i.p.v. de fiets. Nou, na 3 dagen was ik er klaar mee. Niemand stond op en ik moest alleen maar moeilijk doen om mijn balans te bewaren, wat nog meer mijn knie belastte dan (langzaam) fietsen. Zelf kijk ik ook hoe stabiel iemand overkomt. Al kun je natuurlijk niet altijd zien of iemand wat mankeert, maar vaak ook wel.
Ik sta op voor iedereen die slechter ter been is dan ikzelf. Uiteraard ook altijd voor zwangeren. Zelf een keer zwanger met de trein moeten reizen toen het echt mega druk was. Iedereen bleef zitten, de conducteur stuurde me toen de 1e klas coupe in
Idd voor iedereen die eruit ziet alsof ze mijn plek beter kunnen gebruiken. Nu in de zwangerschap blijf ik lekker zitten. Tenzij niemand anders opstaat, maak ik met dikke buik iig een statement. Zelf ook meegemaakt dat mensen het niet meer doen. Echt super aso! Net als even helpen met grote buggy of koffer helpen in en uit de trein te tillen. Mensen lopen je gewoon voorbij en kijken je aan met een blik van "succes ermee". Vind dat echt zo naar! Hopelijk wordt dat binnen de maatschappij weer eens wat meer aangepakt. Vind het bijna een grondbeginsel van sociaal gedrag.. elkaar helpen
Dat. Toen ik zwanger was van de oudste reisde ik drie keer per week met het OV, ben op een gegeven moment maar overgestapt op met de auto; er stond niemand op en op een gegeven moment kon ik de trein niet eens meer uit bij het station, ik was te dik om er 'gedraaid' tussendoor te lopen en mensen gingen echt niet even opzij oid.
Als tiener had ik juist dat de mensen die willen zitten zuchtend en kreunend naast je gingen staan. Toen ik mijn voet in de tape had en ik met de bus moest kon ik niet staan maar kreeg wel commetaar over de jeugd van tegenwoordig. Soms wil je ze een plaats geven en dan lachen ze je bijna uit, ach het idee dat telt. Sommige zijn dankbaar en daar doe je het dan voor.
Ik kijk ook of iemand de plek meer nodig heeft dan ik. Vanmorgen was ik op het station en het was druk in de wachtruimte. Niemand die vroeg aan mij of ik wilde zitten. Dus ik heb me maar gewoon ergens tussen gepropt. Ik vind dat zo aso dat er tegenwoordig bijna niemand meer opstaat voor een ander. Edit, toen ik 25 weken zwanger was van de eerste waren we op vakantie in Boedapest. Daar stond iedereen op voor mij in de trein, metro of bus. Waar dan ook. En toen was ik niet eens hoogzwanger. Erg vriendelijke mensen daar
Zo te lezen staan er dan toch nog best wat mensen op voor anderen. Dat zie je in de praktijk maar zelden. Heb ook eens een hele busrit moeten staan met mijn hoogzwangere buik. Geen mens die daar naar kijkt of er een conclusie aan verbindt. Als ik een hele dag gewerkt heb sta ik in elk geval niet op voor mensen die moe zijn van het lekker winkelen op Zuidplein... zo ben ik dan ook weer Maar oude(re) mensen, zij die slecht ter been zijn of zwanger wil ik gerust mijn plekje afstaan als dat nodig is.
Wow meen je niet. Wat aso zeg. Ik heb het ook een keer gehad. In de bus. Er stond niemand op of maakte plaats. Het was heet en ik voelde mijn energie weggaan. En ik vond het gewoon echt niet kunnen... Toen iemand uit de bus stapte en er direct een vrouw ging zitten van een jaar of 30 heb ik gezegd, sorry mevrouw maar zou ik alsjeblieft hier mogen zitten? Ze keek me aan en vroeg waarom? Je wacht maar. Ik voelde me boos worden en toen zei er een oudere oma ( jaar of 80 of nog ouder ) kom maar meisje, kom maar zitten. Toen heb ik gezegd dat ik het belachelijk vond dat ze voor mij op stond terwijl er mensen zijn die best kunnen staan. Ze ging niet meer zitten en stond erop dat ik ging zitten. goh wat heb ik me lullig gevoeld. Ik zei ook steeds dat ik dan liever zelf stond dan dat u hier moet staan. Maar nee ze ging niet meer zitten. Ze vroeg hoe lang ik zwanger was en of alles goed ging. Toen ik zei dat alles goed ging maar dat ik erg voorzichtig moest zijn omdat de kindjes niet goed groeide riep ze hard.. Een tweeling? Wat leuk Nou toen ineens keek iedereen en waren er mensen die voor de oudere vrouw opstonden. 1 iemand zei nog, je had toch meteen kunnen zeggen dat je zwanger bent? hadden we meteen plaats gemaakt Ja net of ik de bus in wandel en zeg zo jongens sta maar op want ik ben zwanger? Echt belachelijk. Mijn redenatie van op staan voor iemand anders is als iemand slecht ter been is, jonge kinderen, zwangere dames en zieke mensen