...en ik merk dat ik er behoorlijk tegenop zie Hij moet wel vaker naar het buitenland voor zijn werk hoor, maar dat is dan een week of twee en dan is hij weer terug. Binnenkort is het dus voor twee maanden *slik* En dan ook nog aan de andere kant van de wereld. Aangezien ik zelf een lichamelijke beperking heb en een refluxkindje die hele dagen gedragen wil worden, vind ik het echt heel spannend. Ook al weet ik wel dat ik goed omga met m'n handicap en dat de reflux van ons zoontje nu wel te behappen is. Maar toch En ik ga hem natuurlijk hartstikke missen! Ik ben hartstikke trots op hem dat hij zoveel plezier heeft in zijn werk, maar twee maanden niet bij elkaar kunnen zijn, blehhhh En ons zoontje zit precies in de hele kruip-zit-sta fase, dus dat gaat hij dan ook missen... Moest even van me af schrijven hoor Zijn er hier nog anderen met partners die vaak (en lang) van huis zijn? Hoe houden jullie dat vol?
Poeh dat is wel lang ja. Geen ervaring mee gelukkig. Mijn man gaat binnenkort voor het eerst 1 nachtje weg en dat vind ik al niks dus kan me goed voorstellen dat je er erg tegenop ziet. Heb je wel kans om te bellen en Skype enzo? Hopelijk krijg je nog tips. Succes
Ja hier een man die vaker weg is. Soms een week, soms 5,5 week. Eigenlijk heb ik er niet zo'n problemen mee, de kinderen ook niet. Extra leuk weer als hij dan weer thuis is. Misschien niet de reactie waar je op hoopte
Is er familie die kan komen logeren? Mijn moeder is laatst een paar nachten blijven slapen, toen mijn man weg was, heerlijk! Misschien kun je dat halfverwege doen om het even op te breken (en bij te slapen )
geen ervaring maar ik geloof dat ik het eens heerlijk zou vinden haha. nee zonder gein, mijn man is een schat maar ik ben in zulke dingen erg nuchter. zou hem uiteraard erg missen maar ik heb het verder veel te druk om daar echt bij stil te staan. en heerlijk alleen het bed voor mezelf gna gna
Ja hoor, hier helemaal aan gewend, soms een paar dagen, soms een paar weken. Hoort bij zijn werk. Ik heb er geen moeite mee, thuis draait t gewoon door.
Haha dit dacht ik ook. Okee 2 maanden is erg lang maar pff soms lijkt t of hij de reuze baby is in huis dus een paar dagen lijkt me heerlijk. Maar wat andere al zeggen misschien familie etc? Vriendinnen die bijv 1 nachtje blijven in de week?
Ja hier ook een man die wel vaker weg was. Sinds februari heeft hij ander werk, en nu hoeft het niet meer. Ik ging vaker bij me ouders eten, en als ik dan zelf wilde sporten of afspraken had, dan bleven we met zijn allen gewoon bij me ouders slapen. Dan deed ik ze wel zelf in bed, ging dan weg, maar dan snachts ging ik er wel zelf uit. Op de 1 of andere manier, gaf me dat iets meer rust. Er zijn dan toch 3 volwassen die er voor de kids zijn, dus makkelijk met eten, douchen e.d. We bleven geen weken hoor. Meestal een nachtje in de week. En ik denk dat je er niet te veel mee moet zitten, want dan voelen de kinderen de spanning ook weer. En heb je misschien juist lastigere kinderen. Succes je gaat het redden!!!
ik zit elke maandag tot vrijdag/zaterdag alleen met de kinderen Nu is het ook maar weer afwachten wanneer hij thuis komt, waarschijnlijk vannacht. Oke, het is geen 2 maanden achter elkaar maar wel (als alles goed gaat) tot de jongste zelfstandig thuis kan blijven dus nog jaren. Het went, leuk is het niet altijd, ook niet altijd handig. Maar ik heb wel het bed voor mn eigen (als er geen kind komt ), kan eten wat ik wil, naar bed wanneer ik wil etc dus het heeft ook voordelen Maar wat mij erg helpt relativeren is kijken naar de situatie van onze filipijnse matroos... vrouw en kind wonen daar, hij is 8 maanden hier om te werken, dan waarschijnlijk 2 maanden thuis en weer 8 maanden hier... Go with the flow, you can do it
Hij gaat naar een locatie waar het loeiheet is en hij deelt dan een appartement met diverse andere collega's, dus dat zie ik niet zitten met de kleine.
Mijn man is nu bijna 3 maanden weg voor zijn werk. Nog ruim een maand te gaan. Met 2 kinderen is het echt niet altijd makkelijk. Je krijgt nul komma nul rust. De eerste weken waren het moeilijkst, nu wordt het iets makkelijker. Het scheelt dat jou kindje een leeftijd heeft waarop ze het nog niet echt beseffen hoelang papa weg gaat. Probeer af en toe hem te laten logeren zodat je zelf wat rust kan pakken.
Hier ook een echtgenoot die vaak naar het buitenland is. Doorgaans 1-2 weken maar afgelopen maart is die 6 weken naar Rusland geweest. Wij hebben 3 kinderen en alles loopt wel door moet ik zeggen en ik maak het vooral makkelijk voor mezelf. De dagen die ik werk eten we iets makkelijks en we eten ook wat vaker voor de tv, Ik moet wel altijd weer erg wennen wanneer die terug is en vooral na een langere periode heb ik vaak het gevoel om mezelf weer helemaal te moeten aanpassen haha Die weken vliegen overigens voorbij. Hier zijn de kinderen overigens 4 jaar, 11 jaar en 13 jaar.
Mijn man is 5 weken weggeweest toen onze dochter 7 maanden oud was. Vond het wel pittig maar ik had veel steun van familie en vrienden. Vond het wel makkelijker gaan naar mate hij langer weg was. De eerste 2 weken vond ik vreselijk daarna had ik mijn draai gevonden. Heb veel gegeten bij anderen gegeten of zij bij mij thuis. Het enigste wat ik echt heel erg vond was het alleen gaan slapen, al was het de beste nachtrust sinds jaren
Mijn man is vaak korte periodes weg. En dat vind ik wel pittig, ook in het weekend alleen met de kinderen, al het geregel, geen rust. En als hij thuis komt wil hij rust omdat hij moet bijkomen van zijn reis . Wellicht dat juist een langere periode dan fijner is. Maar 2 maanden vind ik wel heftig hoor!
oh ik vind het al vreselijk als mijn man een nachtje weg is, een avondje prima maar hij is mijn rots in de branding qua veiligheid. Zodra hij de deur instapt, 's avonds (en ik lig al in bed) weet ik dat ik gerust kan gaan slapen. Ik hoor ook 70% dus dan slaap ik al met de slaapkamerdeur open, anders hoor ik de kinderen niet. Het lijkt me echt naar... sorry! Wel een goede ervaring voor hem! En wat ik wel altijd vind is dat de kinderen beter luisteren als hij er niet is, omdat er maar 1 regel geldt, mama's wil is wet
Hoi! Hier ervaring met een vriend die om de drie maanden weg gaat voor 3 maanden. Het blijft rot en elk afscheid is vervelend maar elkaar weer zien en kunnen knuffelen na zo'n lange tijd is zo fijn! Daar kan geen gevoel tegen op! Het lijkt mij extra moeilijk met een lichamelijke beperking en een kindje maar je moet je zelf voor houden dat hij terug komt en dat je er eigenlijk alleen maar hechter van wordt. Wat ik ook wel heel tof van je vindt is dat je hem zijn plezier in zijn werk gunt. Dat is namelijk ontzettend lastig. Als je nog vragen hebt pb mij gerust! Ik zit de helft van het jaar toch alleen
mijn man is ook regelmatig een paar dagen weg. Dat is altijd behoorlijk druk met twee kleine kinderen en mijn baan die ook gewoon door gaat. succes!