Probeer lekker te genieten en verder een beetje op je voeding te letten. Je komt toch aan en als het goed is gaat het er ook weer af straks! Ik maak me hier ook altijd druk om maar als ik terug kijk naar m'n vorige zwangerschappen ging het er allemaal weer af en baal ik dat ik er zo mee bezig was.. Dus geniet!
Bedankt bijzonder een eerste kleinkind zeg! We willen het as weekend aan broers en zussen vertellen. Zijn dan een weekend weg.. heb voor de vrienden een leuke foto gemaakt van de kids met 3 ballonnen die sturen we in de app.. verder nog even wachten tot de termijnecho als dat lukt heb er zin in om het te delen! Al blijft het spannend als ik dit forum lees...
Wij vertellen het niet volgend weekend maar die daarop aan de familie omdat er dan weg zijn.. Vandaag werd onze oudste 4. Had daarvoor al druk weekend met etentjes feestjes en gala dus nu helemaal opgebrand. Het is dat dr jongste nog teveel energie heeft voor bed maar anders had ik nu op bed gelegen. Nog 2 dagen tot termijn
Ik ben bij mijn eerste 20 kilo aangekomen. Toen er 3 jaar over gedaan om weer 57 kilo te wegen. Ik ben inmiddels yoga docent dus dan moet je wel fit zijn. Anyway nu ben ik van 57 naar 54 afgezakt ondanks een flinke buik van de darmen. Maar ik weet nu ik weer kan genieten van het eten vliegt het er straks weer aan. Maar vermoedelijk toch geen 20 kilo. Gezien mijn beroep echt niet ideaal. Wij doen overigens geen nipt test. Ik wil liever kop in het zand politiek bedrijven haha. Inmiddels is wel bijna iedereen ingelicht van de intimi. Maar echt aan de grote klok hangen doen we na de 12 weken echo die we extra krijgen. Hoewel mijn zoontje wel is ingelicht maar die heeft het er toch niet over. Wij gaan wel een geslachtsbepaling echo doen met 15 weken. Super leuk!
Bedankt voor je reactie. Je hebt ook wel gelijk probeer nu ook gewoon te eten en op mijn lichaam te vertrouwen. En genieten is ook belangrijk! Achja het blijft soms lastig hé vooral omdat ook eerste keer is en toch wel spannend is.
Haha oeps. Ach ja, komt vanzelf ooit wel weer. Althans zo denk ik er nu over. Kan mij heel druk maken over al die kilo's maar ze komen er toch echt bij. Mn man heeft liever dat ik flink aankom, want de eerste had een groeiachterstand en toen ben ik in totaal ook maar 5 kilo bijgekomen. Helaas werkt het niet echt zo
Haha snap ik heel goed, ergens wil ik dat ook wel, maar manlief vindt het toch wel fijn. Spannend! Wij doen geen geslachtsbepaling, maar gelukkig wel meer echo's door mijn medische zwangerschapsindicatie.
Vandaag ga ik het op mn werk vertellen vind het best spannend maar ik kan ook niet wachten om hun gezichten te zien!
Ff een vraagje. Voor de bloedtest moeten we daar nog achteraan bellen of krijg je vanzelf bericht als er iets mis is?
Van nipt of bedoel je de standaard bloedtest? Hier hoor je het volgende controle maar als het nodig is bellen ze je op. Dus geen bericht is goed bericht
Het weekend gewerkt, ik zie dat jullie steeds actiever worden hier! Super leuk! Veel vragen weet ik niet echt te beantwoorden omdat het hier pas de eerste is, maar ik lees uiteraard alles mee! Ik merk dat ik nu wel echt enorm uit kijk en aftel naar volgende week woensdag, dan hebben we de termijnecho met 11w en 6d, als dan alles goed is mag iedereen het weten. Ik heb er zoveel zin in!! Wij doen geen nipt test en ook geen geslachtsbepaling. We hebben geen bewust hoger risico op wat dan ook, dus vinden het niet nodig. Weghalen is bij ons toch geen optie. Mochten er bij de 20 weken echo problemen zijn dan willen we het uiteraard wel weten, maar ons standpunt blijft hetzelfde. Fijne gedachte, want we hoeven er dus niet over na te denken. Al begrijp ik andere keuzes hierin ook hoor. Hopen dat het bij ons allemaal niet nodig is hierover na te denken.
Zo stonden wij er hier bij de eerste ook tegenover Ieniemienie, maar nu we al een kindje hebben, begin ik een beetje te twijfelen.... Manlief en ik moeten het er nog maar eens over hebben...... Misschien gewoon de combinatietest... geen idee. Vind t best een moeilijk iets
Dat snap ik ook hoor Evelyn! Onze overtuiging zorgt er voor dat wij er zo in staan, ik verwacht niet dat dat snel zal veranderen.. Zonder dat zou ik ook getwijfeld hebben denk ik.
Jullie "overtuiging" als in geloofsovertuiging bedoel je? Of...? Vrienden van mij hebben afgelopen jaar een zwangerschap afgebroken omdat hun kindje down had en omdat je gewoon niet weet hoe veel lichamelijke en verstandelijke beperkingen daar bij komen kijken.... Voor hen was dat de juiste keuze, maar het was echt een heel moeilijke keuze om te maken. Ik vraag me dan ook af, wil ik een keuze moeten maken? Maar van de andere kant, als ik het van te voren weet, wil ik het (eventueel zwaar gehandicapte) kindje zo'n leven aan doen? En niet alleen dat kindje, maar ook mijn dochter die dan een (eventueel zwaar) gehandicapt broertje of zusje heeft...? Ik vind het heeeeeel lastig
Wij hebben de zwangerschap afgebroken niet omdat een beperkt kindje niet gewenst was maar in ons geval omdat hij niet levensvatbaar zou zijn 3n anders later in de zwangerschap zou sterven door of te weinig vruchtwater of omdat zijn lijfje zou knappen. Dat wilde ik hem beide niet aandoen. Deze aandoening is niet met nipt op te sporen maar ik wil nu zo ruim mogelijk screenen. Als ik mijn kindje lijden kan besparen dan zou ik opnieuw deze keuze (moeten) maken. Maar oh wat lijkt het mij vreselijk als het nog eens zo zou zijn. Het werd mij vandaag ook even teveel de spanning voor morgen (termijn echo, vorige keer zagen we toen dat het niet goed zat)
Echt heftig Bubbels, ik begrijp jullie keus echt heel goed. Ik hoop echt voor jullie dat morgen alles goed is!! Ja met onze overtuiging bedoel ik idd ons geloof. Al zijn dergelijke situaties natuurlijk altijd erg lastig en is er geen pasklaar antwoord op. Gelukkig mogen we daarin onze eigen keuzes maken en elkaar respecteren, en dat doe ik zeker, want wat moet het vreselijk moeilijk zijn om zo'n keuze te maken... Ik hoop dat het ons allemaal deze zwangerschap bespaard blijft..
Bubbels als mijn "nieuwsgierigheid" vervelend is moet je het zeggen, maar wat kunnen ze dan zien bij deze termijn wat maakt dat ze deze ziekte kunnen opsporen? En wat afschuwelijk. Wat betekent in jullie geval dan afbreken. Ik begrijp niet goed hoe dat dan gaat of is dat to much information hier over dit forum? Ik wens het in ieder geval niemand toe en hoop met je mee dar het morgen fantastisch is!! Laat wel ff weten he.
Ons kindj3 had een megablaas. Dat betekent dat het blaasj4 zich wel vult maar niet kan legen. Een piepklein foutje maar her gevolg is dodelijk. Het blaasje was net voor de bevalling driekwart van het rompje. Omdat ze niet plassen komt er geen vruchtwater bij wat dodelijk is maar als de blaas zo groot is kan die ook knappen. Tussen 11 en 13 weken is het blaasje op de echo zichtbaar. Hij begint zich dan langzaam te vull3n. Kan het blaasje zich niet legen dan zie je meteen een vergrote zwarte vlek op de echo. In de 14e week was duidelijk dat het kindje nog maar een paar weken zou hebben. Wij hebben er voor gekozen dat niet af te wachten. De bevalling is toen opgewerkt door een pil te slikken 2 avonden er voor en toen op de dag van de bevalling kreeg ik 2 pillen ingebracht. De 1e gift was voldoende om weeën te krijgen en om te bevallen.. Het komt 1 op 8000 voor. 39 procent chromosonaal (bij ons niet het geval) 1 procent genetisch (en dus kans op herhaling) en 60 procent gewoon pech. Die ene procent wordt nog onderzocht. Het zou binnen 3 tot 4 weken komen en vandaag was 4 weken. Ik heb gebeld maar nog niks bekend. Dan haal ik mij dus gelijk alles in mijn hoofd en toen brak ik. Bluh de spanning loopt daarmee alleen maar op