Hey lieve meiden, Even van me afschrijven, omdat het me momenteel allemaal erg hoog zit. In april 2015 ben ik geopereerd aan een eierstok en bleek ik endometriose te hebben. Helaas is in 1 hele eierstok daarbij verwijderd. Vrijwel meteen erna zijn mijn man en ik begin gegaan om zwanger te worden. Na een half jaar voelde ik steeds van alles in mijn buik en ik was erg bang voor nieuwe endo aan mijn andere eierstok. Vanwege de endo konden wij al relatief snel op de poli voortplantingsgeneeskunde terecht. Long story short... Inmiddels zijn we 2 jaar verder. Ik heb 9 maanden clomid gebruikt, kreeg tussendoor opeens last van een snel werkende schildklier en ondertussen wordt werkelijk iedereen om me heen zwanger. Ik zie het even niet meer zitten. Hoewel ik me natuurlijk ook heel erg bewust ben dat er nog zoveel mogelijkheden aan hulp zijn...Het vreet gewoon aan me. Waarom...? Waaaarom lukt het niet? En lijkt het bij iedereen wel te lukken, hoppaaaaa, na 1 maand bam zwanger (serieus, meerdere vriendinnen hebben dit geluk dus). Natuurlijk ben ik blij voor ze, maar ik zit er echt even doorheen. :'( Wat is voor jullie het verste dat jullie zouden gaan, qua medische behandelingen en hebben jullie misschien nog tips qua voeding of andere trucs? Bedankt voor het lezen!
@Snuky Ik heb zelf geen endometriose, maar ik ken veel vrouwen die gebaat zijn bij een strikt dieet. De vraag is alleen of je zo ver wilt gaan. Dit is in elk geval een hulpvol boek: https://www.bol.com/nl/p/one-part-plant/9200000061802381/?suggestionType=typedsearch en haar website is ook de moeite waard: http://www.jessicamurnane.com. Deze dame heeft zelf endometriose gehad en vertelt je op een absoluut niet-belerende manier wat je kunt doen om je klachten te verminderen. Verder kan ik me je frustratie en verdriet zo goed voorstellen. Als je omringd wordt door vrouwen die van een tik op hun kont zwanger raken, is het des te frustrerender dat jij zo lang moet wachten. Ik heb verder geen tips voor je, want ik ben zelf alweer een jaar bezig en word daar ook heel neerslachtig en moedeloos van. Lieve meid, ik wens je het allerbeste en ik hoop dat het heel snel raak mag zijn voor jullie. Dikke knuffel.
Hè wat balen zeg, ik snap je gevoel... in hoeverre is de endometriose op dit moment aanwezig? Dit kan namelijk een hele grote invloed hebben op de vruchtbaarheid, zoals je wellicht wel zal weten. Ik had ook endo cystes in mijn eierstokken en hoewel ik geen lichamelijke klachten had en een regelmatige cyclus met eisprong, werd mij bij tijdens een second opinion verteld dat de kans op een natuurlijke zwangerschap erg klein is (in tegenstelling tot wat mijn arts mij voorhield). Ik ben toen met ivf gestart en toen snel zwanger. Verder heb ik ook aardig wat aanpassingen in mijn voeding gedaan, op basis van het 'endometriosedieet'. Ik voelde me al snel lichamelijk een stuk beter en mijn menstruaties waren ook minder heftig. En ik hoopte uiteraard dat dit zou meehelpen bij het slagen van de ivf poging. Ik hoop dat je er wat aan hebt, heel veel succes in ieder geval!
Ik vraag me af wat chlomid doet voor endometriose? Dit zorgt toch voor een eisprong? Bij endo zijn de eileiders niet doorgankelijk dus dan helpt chlomid toch niet? Of zie ik dit verkeerd? Verder weet ik niet wat de mogelijkheden zijn bij endometriose, behalve ivf. Het is maar hoe ver je wil gaan. Zelf nu zwanger dmv ivf, ook door niet doorgankelijke eileiders. Ik vond het best heftig, maar we hebben ons er bij neergelegd.. Je krijgt er iets moois voor terug als het op die manier wel lukt.
Wat super lief van je, dank je wel voor je berichtje! Ik ken inderdaad een soort "endodieet" van een Nederlandse vrouw en probeer me er een beetje aan te houden. Maar ik heb het nooit strikt gevolgd. Bedankt voor de tip naar Jessica Murnane! Dat boek ziet er ook interessant uit! Ik ga het eens aandachtig bekijken, thanks! Ja, ik zit echt in een leeftijd dat iedereen gezinnetjes sticht. Toen ik laatste een zwangere vriendin sprak dat ik het daar zo moeilijk mee heb, zei ze dus serieus: "ja, we zitten ook echt in zo'n leeftijd hè?" En bedankt, dat helpt, jij hebt makkelijk praten. Zo jammer dat sommige mensen zich niet kunnen indenken hoe het voelt. Maar meh, zo jammer dat je zelf ook al een jaar bezig bent...:'( Merk je dat je neerslachtigheid bij jou in vlagen gaat (rond bepaalde dagen in de maand) of heb je last van een constante neerslachtigheid? Ook voor jou een hele dikke knuffel! <3
Bedankt voor je berichtje! In 2015 was na de operatie helemaal "schoon". In februari 2016 hebben we allerlei onderzoekjes gehad, waaronder een baarmoederfoto, waarmee ze met contrastvloeistof kijken of alles open is. Mijn baarmoeder en eileider waren prachtig te zien en alles was dus oké. Ik heb elke maand een eisprong en elke maand een bloeding (die er dus juist weer voor kunnen zorgen dat er nieuwe endo wordt opgebouwd, want endometriose is niks anders dan baarmoederslijmvlies wat overal gaat plakken). Zo tegen mijn NOD aan, heb ik altijd wel meer last en door de chlomid nu ook wel meer denk ik. Dus eerste keer met clomid werd gemonitord en ik had me toen een mega ei! Dus ik denk dat ik daar nu ook wel last van heb ofzo? Donderdag is mijn NOD en hoop heel erg op goed nieuws. Maar ga er niet vanuit...IVF is inderdaad waarschijnlijk de volgende stap. We trekken het verplichte vrijen elke maand niet meer na 2 jaar, echt naar... Wat fijn dat je met IVF zwanger bent geworden! Ik hoor wel meer tegenstrijdige verhalen van artsen en endometriose. Er is eigenlijk nog niet zoveel kennis over helaas. Maar je hebt nu geen endocystes meer?
Bedankt voor je berichtje! Chlomid had niet per se gevolgen voor endometriose, het kon het alleen wat meer "prikkelen". Mijn eileider was in februari 2016 helemaal open en vrij, dus de clomid kan zijn werk netjes doen. Maar nog niet gelukt dus...Waar dat aan ligt, is dus de vraag. In februari was alles goed in de onderzoekjes, ook het zaad van mijn man. Dus op de 1 of andere manier maakt dat het allemaal extra frustrerend. IVF zou inderdaad hopelijk de volgende stap zijn. Wat fijn dat jij nu zwanger bent dankzij IVF!
Moeilijk punt, ik heb er ook ooit zo voorgestaan. Wel met andere diagnose. Toch he, met maar 1 eierstok vind ik het kwalijk dat je niet meteen met ivf mag starten. 1 eierstok betekent nl ook dat je minder eicellen hebt als normaal waardoor je ook eerder in de problemen kunt komen dat je voorraad uitgeput raakt. Kortom, ik zou een nieuwe afspraak inplannen en aansturen op echt gericht behandelen. Een beetje ' aanrommelen' met clomid en IUI is eigenlijk voor paren zonder diagnose. Jij hebt er duidelijk wel eentje en niet de minste dus een serieuze en doortastende aanpak is wel gewenst.
Suf hè... Ik denk dat vrouwen die heel snel zwanger worden oprecht niet begrijpen hoe frustrerend het kan zijn als het langer duurt. Misschien moeten we omdenken: gelúkkig weten ze dat niet. Laat hen maar lekker in hun veilige zeepbel zitten, ik zoek wel steun bij vrouwen die het wél begrijpen. Zoals jij . Heel lief, je berichtje. Ik ben tussen mijn eisprong en NOD altijd heel neerslachtig (vannacht ongesteld geworden ). Vandaag ga ik even lekker de hele dag janken en chocola eten, en dan morgen weer vol frisse moed op naar de volgende eisprong. We kunnen niet anders, hè? Die kinderwens wordt er niet bepaald kleiner op. Hoe gaat dat bij jou? Ben je op bepaalde momenten neerslachtiger dan andere? Wacht, jij zit ook in het Engelengeduld-clubje, toch? Misschien kunnen we daar verder kletsen. Ik hoop in elk geval dat je iets aan de tips van Jessica Murnane hebt! Ik vind het een ontzettend aardige (en grappige!) vrouw die je echt een positief gevoel kan geven zonder belerend te zijn.
Wat lief dat je zo meeleeft! Ze nemen het gelukkig ook wel erg serieus en als ik echt last krijg, moest ik meteen bellen. Maar volgens mij zijn we vorig jaar "gewoon" met clomid gestart omdat alles prima was. Er was niks te zien om mijn eierstok en alle waarden waren goed. Maar dat is dus alweer meer dan een jaar geleden. Ik dacht elke maand "nú zal het toch eens raak moeten zijn", en opeens zijn we alweer een jaar verder. De tijd gaat gewoon aan me voorbij, eng vind ik dat. Maar bedankt voor de bemoediging. Ik wacht deze week even af (donderdag is mijn NOD en zoals elke maand heb ik goede hoop) en beloof je dat ik vrijdag of volgende week maandag ga bellen voor een afspraak en daar IVF ga bespreken.
Awww lief! Ik was inderdaad nu echt op zoek naar mensen die me wel zouden begrijpen. Toch een soort van fijn om hier vrouwen in een soortgelijke situatie tegen te komen. Hoewel het natuurlijk ook juist weer verdrietig is...:'( Hahaha, "veilige zeepbel"! Wel een heel goed punt heb je daarin, thanks! Ik ga hem onthouden. Ik ben ook tegen mijn NOD aan extra down. En vooral dan knagen het gemis en de frustratie zo erg. En ik herken het wel, hoe langer het duurt, hoe groter de wens lijkt te worden. En BAH, NIET leuk dat je ongesteld bent geworden...Ik huil voor jou mee vandaag, jakkie...! Ben je thuis? En hou je van series kijken? Dan zou ik lekker een Britste period serie aanzetten, geeft wat afleiding (én is leuk. ) Ik heb net Jessica's website bekeken, wat een power vrouw zeg! Ik ben te dol op lekker eten, vandaar dat ik het endodieet nooit echt voor de volle 100% heb geprobeerd. (Of ik ben gewoon lui...?) Maar haar verhaal zet me wel weer aan het denken. Ik ga eerst haar boek maar eens bestellen, bedankt voor de tip! Ah ja, daar zitten we samen in, ik zag het ook! Gaan we daar verder kletsen.
Wauw, voor iemand die nog veel langer bezig is dan ik en het allemaal echt niet makkelijk heeft, vind ik je woorden ontzéttend opbeurend en lief. Hoewel ik het inderdaad graag anders had gezien, is het toch fijn om elkaar een hart onder de riem te kunnen steken. Dank je wel! Je bent lief . En ik hoop dat ik hetzelfde terug kan doen voor jou op het moment dat mijn baarmoeder zich weer eventjes koest houdt. Ga weg, krampen! Ik hou zeer zeker van series kijken, dus ik neem je tip ter harte en kruip lekker op de bank met een warme kruik en Netflix. Jessica is leuk, hè! Haar kookboek is echt geweldig, juist omdat er allemaal recepten in staan die én endo-verantwoord zijn (dat is dus met name interessant voor vrouwen die endometriose hebben, maar het zal allicht ook geen kwaad kunnen voor vrouwen die het niet hebben, toch?) en tegelijkertijd zoooooo lekker zijn. Je zult echt niet hoeven inleveren op smaak. Haar Jalapeño Corn Bread en Creamy Millet Salad zijn echt to die for. Succes, meis!
Zo onwijs herkenbaar meid. Vooral van die mensen om je heen. De meesten meiden lijken zwanger te worden van 1x seks op het goede moment, toch weet ik ook wel dat het niet zo is. Lijkt me inderdaad heel lastig als je zo lang al bezig bent en je vriendinnen raken de eerste ronde gelijk zwanger. Ik heb zelf echt een hekel aan jaloers zijn, maar ik merk dat ik hier zelf ook last van heb. Iedereen die momenteel zwanger raakt vind ik stom.... hihi. Je vraagt dat dan af: Waarom ik niet? En waarom duurt het allemaal zo lang? Toch blijf ik geloven dat het voor ons ook goed gaat komen en ben ik in mijn hart echt blij voor degene bij wie het wel is gelukt. Ik weet zelf niet tot hoever ik zal gaan en hoe lang ik nog de kans heb daarvoor. Ik ben geen voorstander van draagmoeder of eiceldonaties (het moet wel bij mij blijven). Verder vind ik wat voeding betreft ook moeilijk. Ik volg een speciaal dieet voor mijn darmen en omdat ik veel last heb van candida (schimmel). Dit dieet zou ook wel goed zijn voor de endometriose, maar ik merk daarin geen verschil. Zonder pil kan ik momenteel niet functioneren, dus eerst moet er duidelijkheid komen. Is het endometriose, waarom heb ik zo'n pijn en vooral wat kunnen we er aan doen? Tot die tijd is het afwachten.. Ik wens jou ook veel sterkte en een dikke knuf. Ik hoop dat snel zwanger mag worden en een gezonde kleine mag krijgen.
Wat ik me dus nog afvraag. Heb je nu al 2 jaar aan het proberen zonder hulp (behalve dan de clomid)? Want wat ik had begrepen is de kans groot dat het weer opnieuw aangroeit als je lange tijd zonder de pil bent? Hoe groot is de kans dat het er niet op nieuw zit? Loop je in een gespecialiseerd ziekenhuis, want dat is wel echt belangrijk?
Aww, wat ben JIJ lief! Wat fijn om te horen dat mijn woorden je zo goed doen! Ik ben gelukkig van nature aardig positief ingesteld en opgewekt en dat draag ik ook altijd naar buiten toe. Ik ben alleen thuis en bij mijn familie écht sipjes en een huilebal als ik me slecht en down voel. Verder laat ik het niet zo merken en probeer ik altijd het zonnetje in huis te zijn. Ik ben echter wel naar iedereen open over onze kinderwens en dat het zo lang duurt, dus de vrienden die dicht bij mij staan zóúden moeten weten hoe ik me voel. Maar wat je zegt, die kunnen zich er waarschijnlijk nooit echt een voorstelling van maken. Als ik het er met hen eens over heb, dan word ik ook wel emotioneel hoor. Maar écht weten hoe ik me voel, weet denk ik alleen ikzelf (en God (yep, ik ben christen)). Neem je trouwens pijnstillers voor je menstruatiekrampen? Een warme kruik is ook echt fijn ja! Welke serie is het geworden? Ah wat goed dat de recepten van Jessica ook écht lekker zijn! Vaak lijken gezonden recepten me zo saai. Maar wat je zegt, klopt volgens mij helemaal: zo'n voedingspatroon is zeker voor iedereen goed! Ik heb ook een introductie e-book over het endodieet en daarin legt de schrijfster haarfijn en duidelijk uit wat bepaald eten met je lichaam en vooral je hormonen doet. Ik schrok ervan! En als we logisch nadenken: al dat fabrieksvoedsel, met toevoegingen voor houdbaarheid, kleur en smaak...Dat is eigenlijk zó slecht voor iedereen. Wat naar mijn idee het beste is, is terug naar de natuur: alles zo puur en zo natuurlijk mogelijk eten. Ik wéét dit, maar helemaal overgaan op de leefstijl is me dus nog nooit gelukt. Misschien nu, hihi. Volg je zelf ook zo'n leefstijl nu of probeer je af en toe die recepten?
Hey Rosaline, bedankt voor je berichtje en je lieve woorden! Oh helemaal waar, je wílt niet jaloers zijn op anderen, maar toch gebeurt het. Ik heb het zelf ook. Hahaha, en stiekem vind ik die mensen dan ook even stom. Ik heb bepaalde mensen even op ontvolgen gezet op Facebook, omdat ik geen zwangerschap- en babydingen opeens voorbij wil zien komen. En ja, altijd de vraag WAAROM?! Heel erg frustrerend. En yep, eiceldonatie en een draagmoeder zien mijn man en ik ook niet zitten. Draagmoederschap hééél misschien nog, als het dan tenminste alsnog van mijn man en mij is, maar dan nog...Dat lijkt me heel raar. Meh, wat naar van je pijn zeg...! Wat wel een "probleem" is qua endometriose, is dat niet elke arts er evenveel over weet. Ik lees verhalen van vrouwen die jaaaaren bij het ziekenhuis lopen en maar geen diagnose krijgen voor hun pijnklachten. En al die tijd blijkt het endometriose te zijn. Per arts in eenzelfde ziekenhuis kan het qua kennis volgens mij ook nog wel heel erg verschillen. Maar dat ze bij jou aan endometriose denken als mogelijke diagnose, is wat dat betreft wel fijn. Natuurlijk hoop ik niet voor je dat je het ook daadwerkelijk hebt, want het kan heel rottig zijn... Ik heb nooit echt last van de endo (gehad) totdat ik in 2015 opeens en mega cyste op mijn eierstok bleek te hebben. Dat was echt de horror en dat wens ik niemand toe! Na de operatie heb ik geen last meer gehad en werd ik meteen aan de pil gezet. Waarmee ik dus een paar maanden later weer stopte. Het klopt dat de endo bij elke bloeding weer de kans krijgt om lekker mee te groeien en overal te gaan plakken. Tot nu toe heb ik vrijwel geen last, dus daarom ben ik zelf zo lang doorgegaan met clomid. Ik wilde het toch eerst op de natuurlijke manier proberen. Maar nu ben ik er klaar mee...Als het nu niet is gelukt (en ik begin het steeds meer te betwijfelen, ik voel niks...) dan wil ik IVF gaan doen. Sterkte met het wachten op de uitslag!! Heb je nu met de pil minder pijn?
Lieve meiden, ik wil jullie een steuntje in de rug geven. Want tot februari behoorde ik ook bij groep vrouwen die maar niet zwanger werd. Iedereen die ik ken, op 2 na, werden allemaal binnen drie maanden zwanger. En ik heb er meer dan een jaar over gedaan (15maanden). Het is niet eerlijk verdeeld, en van meiden horen je moet er niet mee bezig zijn die zelf snel zwanger waren is zout in een open wond strooien. Ik kan alleen voor jullie duimen en hopen dat jullie ook snel een positieve test in handen hebben.
Precies dit.. meiden die zelf in een poep en een scheet zwanger worden en dan zeggen "je moet er niet teveel mee bezig zijn". Echt zo'n 'ik-draai-je-nek-om momentje. Grr. Hier in ronde 16 beland.. om moedeloos van te worden
@Snuky als je geen last hebt van de endometriose wil niet zeggen dat het er niet zit. Je kan ook endometriose hebben zonder pijn een collega van mij had dat. Ik heb wel erge pijn (nu met de pil is het onder controle, alleen heb ik telkens bloedverlies tussendoor ook niet heel fijn). Ik snap dat je denkt dat het beter zou zijn als ik geen endometriose heb, maar inmiddels wil ik gewoon weten waar de extreme pijn vandaan komt. En dit moet door iets veroorzaakt worden en ik heb geen zin om nog weer maanden te gaan zoeken naar wat het anders kan zijn. Daarnaast is er 2 jaar geleden tegen mij gezegd dat het waarschijnlijk wel om endometriose gaat, maar toen kon het niet helemaal duidelijk gevonden worden. Toen speelde er geen kinderwens en nu wel. En ik zou toch graag nog een kindje krijgen voor ik echt te oud ben geworden. Eigenlijk weet ik niet wat ik uiteindelijk erger ga vinden, als er niets gevonden gaat worden of wel. Ik hoop dat jij snel verder kan. Heb je in het ziekenhuis al aangeven dat je voor IVF wil gaan of niet? Ps. Ik heb trouwens geen endometriose in de eierstokken, dus dat is positief. Bij mij zit het misschien in de darmen en ergers bij een zenuw (vandaar ook de extreme pijn).