Naar aanleiding van het topic over de camera bij de huisarts, bedacht ik mij hoe het zou zijn om die huisarts zelf te zijn. Volgens maak je namelijk veel ludieke acties mee. Wat hebben jullie voor leuke acties op je werk meegemaakt, wat je altijd is bij gebleven? Maakt verder niet uit wat voor werk je doet hoor, maar misschien wel leuk om er bij te vertellen wat je doet
Haha ik moet weer lachen als ik er aan denk. Was bij mijn eerste fulltime baan. Ik werkte op kantoor bij een bouwbedrijf, deed daar de hele administratie en de receptie. Omdat ik de enigste vrouw was had ik aan mijn kantoor een eigen toilet waar niemand gebruik van maakte. Dus na een tijdje voelde ik me "thuis" genoeg om daar ook te poepen. Op een dag zit ik te poepen en tegelijk met mijn telefoon te spelen. Ik ben klaar en voor ik kan doortrekken valt zo mijn telefoon in de toilet. Ik de telefoon eruit gevist. Handen gewassen en loop met een wc papier om mijn telefoon terug mijn kantoor in. Staat daar een collega. Dus ik vertel wat er is gebeurd (liet het poepen stukje achterwege) graait hij zo die telefoon uit mijn handen en begint op 5cm afstand met zijn mond van die telefoon dat ding droog te blazen. Ik heb inwendig zooooo gelachen, hij moest eens weten
Haha, ik zit buiten te lachen komt mijn vriend met de vraag of hij iets gemist heeft! Heerlijk dit verhaal! Ik kan helaas niet zo heel veel bedenken eigenlijk.. Ik ga er eens over nadenken!
Een cliënt op mijn werk had het eens over zijn kroket. (Zijn geslachtsdeel) Was op dat moment super grappig.
Mijn stagebegeleidster in het ziekenhuis zei een keer tegen een patiënt dat hij nog ff moest pijpen! Ze bedoelde: Hij moest verneveld worden met een "pijp". Het was eruit voordat ze het Door had
In mijn werk als kraamverzorgende veel leuke dingen mee gemaakt. Met name met de papa's! Voorbeeldjes, Papa voorstellen te douchen met de baby, gewoon zeggen dat hij alvast de douche kan aanzetten en ik de baby zo kom brengen mama's zitten meestal te gieren van het lachen als je de blik van papa ziet! Zo had ik ook eens een mama die te eigenwijs nooit het traphekje opendeed bij het traplopen, maar er over heen stapte. Papa vond dat ze voorzichtig moest zijn omdat ze gehecht was. Een moment met de moeder boven en we hadden een beetje afgesproken de papa te pakken te nemen. Zij zou over het hekje stappen en mij roepen. Ik naar boven en in paniek weer naar beneden. Ik roep tegen papa dat hij de vlk moet bellen, mama's hechtingen zijn opengescheurd en overal bloed. Papa in blinde paniek naar boven en vind vrouw huilend van het lachen in bed
Samen met een leerling moest ik ooit naar een adres, mensen zouden amper nl spreken en het ging om een buikwond oid. Wij aanbellen deed iemand open die amper nl sprak wij werden binnen gelaten moesten op de bank gaan zitten. Zag dat er pas een baby geboren was dus dacht misschien een buikwond van een keizersnede die niet goed heelt. Kwam iemand naar beneden lopen nou ik dacht om diegene gaat het, had gelukkig een dossier mee ik deze laten zien. Ging diegene weer naar boven kwam terug met het kraamdossier..... Zat ik in de verkeerde straat :-0 Waren gelukkig zeer gastvrije mensen en konden wij er hard om lachen.
Ik werk id gehandicaptenzorg en daar gebeurd.altijd wel iets grappigs. Zo heeft 1 van mn mannelijke clienten regelmatig buikpijn omdat hij ongesteld moet worden. Heeft hij ws ooit eens zn begeleiding horen zeggen... Zulke uitspraken heeft hij bijna dagelijks. Moet er altijd erg om lachen
Vorige week kwam er een man zijn sperma inleveren om te controleren of zijn sterilisatie goed gelukt was. Helaas was er die dag niemand aanwezig die het daadwerkelijk kon controleren. Zegt die man: "Dat is jammer, dan ben ik voor niets gekomen."
Ik moest verjaardagslingers afhalen. deze hingen echter aan een draadje van een muziekbox. Dus ik pak een schaar en wil de slinger doorknippen, maar ging erg moeizaam. dus ik druk wat harder en hij was door! Maar helaas hing de slinger nog...... Had ik het draadje van de box doorgeknipt. Was TD niet heel blij mee...Wordt er, 8 jaar later nóg wel eens mee geplaagd.
Ik had het met een paar jonge leerlingen over de beroepen van hun ouders. Op het eind vroeg een jongetje: 'Juf, wat doet u eigenlijk voor werk?'
Zeker! Ene moment wordt je geduld flink op de proef gesteld en het andere moment kun je ze wel opvreten...
Ik ben dierenartsassistente en er is bij ons in de praktijk een ouder stel die als ze met hun kat langskomen altijd alles, maar dan ook ALLES, vastleggen met een fotocamera. Elk jaar weer hetzelfde, bij elk bezoek, ook gewoon voor een vaccinatie. Hoe de kat in het mandje op tafel staat, hoe hij er uitgehaald wordt, hele onderzoek, bij het vaccineren moet de dierenarts zowat pauzeren als de naald erin zit, zodat er een foto van kan worden gemaakt Volgens mij hebben die mensen echt een plakboek voor elk jaar ofzo: *Poekie's 1e vaccinatie* *Poekie's 16e vaccinatie* *Poekie had diarree* enz
Ik was bezig met de vazenwand op me werk. Alles moest opnieuw ingedeeld worden. Glasplaten verhangen etc. Het was tijd voor mijn pauze dus mijn collega stelde voor dat zij wel verder ging en als ik klaar was met mijn pauze zou ik het weer oppakken. Ik vraag nog aan der of het wel verstandig is. Ze liet namelijk altijd wel iets vallen en Tsja het was wel allemaal glas. Maar nee dat kwam helemaal goed. Dat kon ze wel. Ik was nog niet in de kantine of ik hoor allemaal glas kapot vallen. Ik gelijk terug. Had ze een glasplaat niet goed bevestigd en de vazen er op gezet. De glasplaat was weggeschoten waardoor alles kapot gevallen was.. Die mocht dus niet meer met glas werken
Ik werk in een winkel en wees een oude meneer naar een bepaald schap: 'even het hoekje om en u bent er'
Er belde op een gegeven moment een man "ja euh... Mijn vrouw heeft 8 cm ontsluiting" Wij dachten 'zal wel meevallen' en dus netjes gevraagd hoe hij dat wist. "Opgemeten" zei-ie, dus toen wel een beetje '????'. Bleek dat ie de hoofdomtrek van de baby had lopen meten, m.a.w.: dat kind was er allang uit tegen de tijd dat ik eraan kwam. Ik vond het vooral achteraf zo'n mooi beeld: vrouw met knetterende persweeen en dan die man met een meetlint erbij. Ze moesten er zelf achteraf ook heel erg om lachen.