We makkelijk zeggen van het cb. Zou het anders op internet opzoeken. Is vast wel een instantie die dit bij je thuis kan doen
Dat is ook gek. Mijn CB verwees me direct door naar de pedagoge, die belde me de zelfde middag al op om een afspraak te maken. Tegenwoordig staat het bij ons CB op de website onder het kopje opvoedondersteuning. Neem toch aan dat elk CB wel zoiets heeft. Edit: op verachillende websites van CJG (vroegere cb) zie ik dat de sites een beetje hetzelfde zijn en kan ik zoeken op opvoedondersteuning en kun je daar lezen hoe je dat kan regelen.
Wel beetje herkenbaar. Gelukkig gaat het hier een stuk beter, maar het is en blijft een dramaqueen. Als ik alleen met haar ben en ik loop richting achterkamer, begint ze al te jammeren. Ze kan gewoon achter me aan kruipen, maar dat vertikt ze. Behalve als ik dan haar fles met drinken vul, dan komt ze als een malle aan gekropen. Zo kan ze dus ook rustig een half uur zitten huilen als ze haar zin niet krijgt. Ze wil dat ik haar oppak. Als ik dat niet doe, blijft ze op dezelfde plek zitten en gaat ze huilen. Mijn man zei mij dat ik haar echt te veel oppakte zodra ze maar een kik gaf en ja, dat was dus ook zo. Nu probeer ik haar op zulke momenten te negeren nadat ik 1x duidelijk gezegd heb dat ze naar mij toe mag komen. Uiteindelijk kiest ze toch maar eieren voor haar geld en komt ze naar mij toe. Ik herken het ook helemaal niet van mijn eerste dochter. Die was/is zo verschrikkelijk makkelijk. Ik hoop dat de jongste heel snel gaat lopen, maar uit ervaring weet ik dat er dan wel weer genoeg andere dingen zijn wat ze niet kan en waar ze dan om gaat huilen. Ze is heel lief, kan me echt continu kusjes en knuffels geven, kan ook heerlijk alleen spelen, maar toch kan ik niet echt zeggen dat het nou een super vrolijk kind is. Er lijkt altijd wel iets te zijn waarom ze kan gaan jengelen. Ik hoop dat het binnenkort beter wordt
Heel herkenbaar en we deden en doen het ook zoals je het schreef. Onze uk wil vanaf geboorte al al teveel, oefende dag en nacht met dingen tot hij het kon, hoofd omhoog houden, buik en rug van rug naar buik, daarna moest hij kunnen kruipen, tijgeren, staan etc elke keer zeiden ze als hij zo kan lopen stopt het wel maar dat was hier niet, hij legt de lat heel hoog en is constant bezig om die lat hoger te leggen. Toen hij 1 was vond ik het ook heel zwaar, hij kon niet altijd duidelijk maken wat hij wou en was dan gefrustreerd. Ondertussen is hij net 3 en blijft de lat voor zich zelf hoog leggen ( maakt puzzels tot 45 stukjes, is nu bezig met schrijven van een aantal letters en cijfers) Zoals mijn voorganger schreef veel praten en ze proberen te leren niet te piepen maar te vertellen wat je voelt en wat je wil. Ik benoem het bij mezelf ook wanneer iets niet lukt of wanneer ik me niet lekker voel. Ik hoop voor je dat het een fase is maar hier lijkt het er op dat het wat langer blijft voordeel ik verveel me nooit met onze uk en hij kan grappige rare dingen doen. Kijk goed naar je kindje en misschien heeft je kindje soms wat meer uitdaging of nieuwer/ ander speelgoed nodig.
Het gaat nu 'al' 2 maanden goed, wat een unicum, haha. Zij is ook een vlotte inderdaad. Oa 4-woordzinnetjes met 19 maanden, kleuren kende ze met een jaar en 9 maanden, had toen ook al een goede pengreep, tellen tot 10 met 2 jaar. Ook motorisch erg snel, fietst al een tijdje op fiets met zijwieltjes bv, kan dr eigen vlees snijden. Ik heb inderdaad wat uitdagend speelgoed, maar ze is net 2, dus de concentratie heeft ze niet helaas. Ze is een heeeel druk meisje, altijd rennen en kletsen en bezig, vooral veel naar buiten dus. Een spelletje is 2 minuten leuk en dan niet meer, haha. Ik probeer dingen buitenshuis dan spelenderwijs te doen. Gaan we buiten schaapjes tellen, of dat soort dingen. Wat je zegt, vervelen doe ik me nooit! En in dat opzicht vin dik dit nu wel een leuke leeftijd. Ze is zo heerlijk onbevangen, ook naar anderen toe. En het scheelt dat ze zo goed praat, en goed weet te vertellen wat ze wil