Zijn jullie ook soms zo klaar mee met de kinderen? Vanmorgen op school drie jankende kinderen grrrrrr. De jongste is tegenwoordig elke morgen aan het huilen als ik wegga. De middelste was aan het huilen omdat er een sticker verkeerd geplakt was De oudste had zijn banaan zomaar in zijn overvolle tas geknald, en begin tegen mij tekeer te gaan dat die banaan ontploft was in zijn tas. Natuurlijk al meermaals ervoor gewaarschuwd! Ik was er zo klaar mee, ben met de oudste naar binnen gegaan en hem even duidelijk gemaakt dat ik dat gedrag niet accepteer. Maar soms word ik er zo moedeloos van. Alles doe je voor die koters en dan krijg je dit............ Misschien moet ik niet alles voor ze doen, zijn ze niet zo verwend. Hehe, ik ben de frustratie kwijt
Oh zo herkenbaar. Ze zijn heel leuk hoor, maar kunnen ook zo zeiken af en toe. Net was het janken omdat het naadje van d'r sok verkeerd zit en ze dat natuurlijk éécht niet zelf kan.
Ja hoor heel herkenbaar. Al zijn die van mij nog een stukje jonger. Ik begin mijn moeder steeds beter te begrijpen
Ik had gisteren zo'n ochtend. Meneet mocht zijn nieuwe kleren aan naar school, helemaal blij. Rende naar school half struikelend. Heb hem 5x gewaarschuwd, rustig lopen, voor je kijken, je valt zo... En ja hoor, een buikschuiver zo door de hondenpoep!! Zat er van boven tot beneden onder... Dus toen kon ik terug met een hysterisch huilend kind die zijn nieuwe kleren niet uit wou en een boos klein broertje die er niks van begreep. Ook goeiemorgen...
Haha zi herkenbaar hier een peutee die gaat huilen (en door blijft gaan) omdat z'n boterham scheef dubbelgeklapt zit en hij dat zelf niet goed krijgt (tuurlijk wel)
Ik ben gisteren ontploft om soortgelijke frustraties...ze waren er wel even stil van...ik ook...schrok even mijn eigen reactie. Maar ik doe inderdaad zoveel voor ze en af en toe zijn ze zo ondankbaar...
Heel herkenbaar. Wat dat betreft ben ik ook echt geen moeder die meegaat in dat soort verdriet. Ik zeg ook altijd: aanstellen doe je maar op een plek waar ik er geen last van heb. Zoals huilen omdat ze niet mag tekenen op de muur, of omdat haar zus 1 gekleurde vlok meer op haar boterham heeft.
Blij om te lezen dat ik niet de enige ben! Frustratie is nu wel weg hoor, maar vanavond wel even met de oudste twee aan tafel. Ik zit momenteel thuis met rugpijn en een scheef bekken. Mag eigenlijk niks doen, maar moet wel, want de rest doet niets. Ze zijn 11 en 9 en moeten echt wat meer helpen nu! In ieder geval zelf beter hun zaakjes op orde hebben!
Nou dat gevoel heb nu nooit! (oh hou op.... wat een ondankbare zeurkousen zijn het toch soms! Het positieve wat ik uit je berichtje haal dat je ze allemaal naar school bracht en ze dus fijn kon achterlaten )
Oh man, ze zijn hier ook niet te doen. Janken om alles, letten heel de tijd op elkaar ipv op zichzelf en kunnen elkaar niet op dezelfde vierkante kilometer verdragen. En dan is zoontje ook nog eens vreselijk brutaal. Ik lijk momenteel wel een politieagent. GEK word ik zo af en toe van ze. Het is tijd voor zomervakantie denk ik (hoop ik).
Zo een heb ik er hier ook rondlopen. Al is ze dan ietsje ouder (5). Vanmorgen een huilbui omdat 1. de kaas op was en 2. er een hard plekje in haar boterham zat (iets te enthousiast ontdooit in de magnetron - kan ze er natuurlijk gewoon vanaf snijden ). Vervolgens omdat ze een bepaald elastiekje niet in haar haar mocht. En daarna omdat haar vader iets op haar schoenen had gelegd. En dan heb ik er nog een rondlopen (8) die uit haar dak ging omdat ik haar niet wilde helpen met haar boterham smeren. Voor het gemak vergat ze even dat ik op dat moment haar tas voor school aan het klaar maken was. Kreeg nog een grote mond ook, dat als ik zo lelijk tegen haar deed ik vier weken iets niet zou mogen oid. Toen kon ze dus haar eigen schooltas klaar maken.
Heel herkenbaar ... Heb 3 kindjes onder de 3. De baby is nog heel onschuldig, maar de meiden ... soms !!! Er zijn momenten dat ik wilde dat we behang hadden . De middelste van 1,5 spant momenteel de kroon. Die huilt (lees gilt) om werkelijk alles. Van haren borstelen, tot haar mondje en handen schoonmaken. En als ze iets niet mag (op de salontafel klimmen, stenen eten etc) dan krijg ik er een complete 'stervende zwaan act' bij. Hier gaan ze ook op de gang als ze überdramatisch doen, daar heb ik echt geen zin in. De meiden vliegen elkaar ook met regelmaat in de haren, duo gil explosie , mijn arme trommelvliezen.
Wow ik kan alleen maar zeggen RESPECT met 3 kindjes onder de 3 jaar. Bij het idee alleen al krijg ik het al benauwd. Hier een groot leeftijdsverschil en dat is heel fijn en goed te behappen maar 3 onder de 3 vind ik gewoon heel knap. Moest ik gewoon even zeggen!
@Elmyra Haha weet hoe t is, hier vier onder de 3.5 en het is echt gekkenhuis elke dag. Maar ook echt heel erg leuk vaak.
Haha nou dank je hoor ... maar denk dat alles zijn moeilijkheden heeft. De oudste (2,5) gaat net naar de peuterspeelzaal, maar buiten dat geen deadlines vwb naar school brengen en halen, sporten, zwemles etc. Dat gaat nog komen natuurlijk . Alle drie de apen liggen tussen 13-15 uur in bed dus dan kan ik ook even ademhalen . Daar geniet ik nog even van ... Ik kan even gaan zitten en een kop warme thee drinken of ongestoord het huishouden doen. Maar ben er soms ook echt wel he-le-maal klaar mee even hoor . Zoals elke mama.
Wow haha ... Het kan nog 'erger' . Respect hoor! Idd wat je zegt. Gekkenhuis, maar wel een leuk gekkenhuis ook. Ik ga je niet nadoen in ieder geval, met een 4e. Ben er wel klaar mee .