Hè Gruffalo fijn dat de waarden goed waren! Hebben jullie een leuke familiedag gehad Lizme wat vreemd dat het geen nut zou hebben Het is niet zoals t hoort dat je zo lang last hebt ! Roseline hopelijk knap je snel op Namen is altijd leuk om over te fantaseren Mijn angst was altijd stel je partner en jij hebben echt een totaal verschillende smaak! Namen zijn al zo persoonlijk.sommige namen heb je een hemel aan een naamgenoot dan ga je je kind echt niet die naam geven
Leuk zeg, River! En dat van bezighouden herken ik wel. Hele Pinterestborden met babyspullen of babykamers, beetje babynamen verzinnen, inlezen over bevallen etc. Slaat nog helemaal nergens op maar ik moet toch wat Wij beginnen deze maand waarschijnlijk wel serieus Vind het wel heel spannend! Ben benieuwd wanneer het raak is
@maansneeuw leuk weer wat van je horen. En wat fijn dat je volgende maand waarschijnlijk gaat beginnen. Ik weet niet meer precies je verhaal, moest je je man/vriend overhalen?
Even tussendoor: ik hoor net een pasgeboren baby huilen. Volgens mij is mijn buurvrouw bevallen :s Voelt toch niet helemaal lekker ofzo. Niet dat ik heel jaloers ben ofzo maar toch..raar. Misschien wel omdat ik niet weet of dat er nog voor ons in zit en wanneer. Lekker slapen ladies! Xxx
Ja, hij wilde nog niet inderdaad, hij kampte met wat medische zaken die hij eerst opgelost wilde hebben en we zochten wat meer financiële zekerheid. We willen ook verhuizen en de kans dat we een huurhuis toegewezen krijgen ruim voor in zou moeten bevallen is nu groot genoeg. Dus alles is nu wat beter op orde En ik kan niet meer wachten, haha.
Lastige gevoelens, Gruffalo.. Onzekerheid is nooit fijn, zeker niet in een groot verlangen. Hopelijk heb je nog een beetje kunnen slapen..
@maansneeuw: Ja hoor, ik ben zoals meestal in coma gevallen Gelukkig is ze bevallen van een meisje; straks zijn alle jongetjes op (er worden zoveel jongetjes geboren in onze omgeving op het moment!) ;p
Heey wat een fijn nieuws Gruffalo dat er geen verhoogde waardes zijn! En snap je gevoelens... is toch onzeker voor jullie! En? Had je nog contact gehad met de HA Lizzme? Ik zou ook een verwijzing vragen. Ik liep ook al langer rond met t idee dat er iets mis was. Zou er echt voor gaan hoor! Het is jouw lichaam en gezondheid! @Gruffalo .... Het gaat wel goed hoor! Maar ben echt zooo moe! Heftige menstruatie gehad (houden we het maar op). En ben echt gesloopt, heb het idee dat ik heel de dag kan slapen. Maar heb het ook erg druk deze week! Komt vast goed thnx!
Wanneer wordt het weer rustiger voor je? Met de zomervakantie zeker? Die ene waarde die goed was, was tussendoor geprikt omdat de huisarts een trombosebeen wilde uitsluiten. Ik denk dat ik over 3 weken bij de internist weer moet prikken op een bepaalde waarde die een stollingsziekte zou kunnen aangeven. Pas dan weten we het zeker denk ik :s @ Rosaline: ben je alweer beter?
Owww pfieuww d8 dat ik de ene was die pinterest afstruinden en al volop namen verzin maar niet hihi Ben inmiddels 5kg kwijt hoop er iig nog 10 af te krijgen voordat we gaan beginnen maar t liefst begin ik na de zomer al dus hehe dat wordt dan wel krapjes..
Super goed bezig River!! Ah joh, geniet er van: ik heb mijn namen voor de derde ook al twee jaar klaar, hahaha! Is toch leuk, al die voorpret?
Bedankt, lief van je @Gruffalo ik ben weer wat opgeknapt, nog niet helemaal de oude, maar het gaat de goede kant op. Ik heb inmiddels al weer 2 dagen gewerkt, maar nu is het gelukkig weer weekend. Hoe is het verder met jou ondanks alles (onzekerheid enzo)?
Gelukkig dat je je weet wat beter voelt! Niks aan, ziek zijn met dat mooie weer! Met mij gaat het meestal heel goed. Ik geniet van alle fijne momenten met mijn gezin en de heerlijke knuffels van mijn kinderen, misschien nog wel bewuster dan voor dit hele gedoe. Maar soms heb ik slechte dagen, dan voelt het alsof mijn lichaam het elk moment kan begeven en zit ik vol angst en onrust. Ook 's avonds als het donker is, ben ik vaak een beetje bang. Ik vertrouw mijn lichaam niet meer merk ik. Dus bij elk pijntje denk ik: hoe komt dat? Zou het een stolsel zijn? Maar, de goede momenten overheersen dus dat is al winst. Wel tel ik letterlijk de dagen tot ik naar de internist kan, nog 19 dagen! Ook denk ik soms dat het beter is om sowieso niet eerder te beginnen aan de derde dan volgend jaar, omdat onze jongste dan naar de basisschool gaat en ik dan wat vaker uit kan rusten tijdens de zwangerschap. Maar ja, alles is nog onzeker nu dus we moeten nog maar even zien hoe het loopt
Ik snap je ,meid. Zo vervelend die onzekerheid. Je wilt gewoon weten waar je aan toe bent, voor mij ook zo herkenbaar. En geen vertrouwen in je lichaam herken ik ook heel goed. Bij elke pijn of dingetje denk je: Wat is dat nou weer? Ik was van de week best erg ziek en ik wilde maar niet opknappen. Een paar meter door de woonkamer en het leek of ik aan de beademing moest, zo uitgeput was ik dan. Ik ging me ook gelijk zorgen maken. Waarom knap ik niet op en wat is met me aan de hand, terwijl het waarschijnlijk gewoon een griepje is geweest? Mijn vriend moet dan altijd even op me in praten en dan gaat het wel weer. Sinds de problemen die er spelen merk dat mijn lijf gewoon minder kan hebben en heel veel moeite heeft om zichzelf weer te herstellen ook daar maak ik me dan weer zorgen over. En accepteren is een beetje moeilijk als je niet weet wat je moet accepteren. Lastig dat je je kinderwens misschien toch weer vooruit moet schuiven dat lijkt me moeilijke keuze omdat je eindelijk mocht. Ik zou eerst deze datum even afwachten en dan verder bekijken. Sterkte met alles...
Wat herkenbaar. Zo gaat het bij ons ook. Mijn man is heel nuchter. Als ik allemaal scenario's heb uitgedacht, zegt hij alleen maar: dat weten we nu nog niet, eerst dat gesprek afwachten lieverd. Jaaaaah, weet ik wel, maar ik wil gewoon niet overvallen worden (weer). Maar eigenlijk heeft hij wel makkelijk praten, het is niet zijn lijf. Hoeveel dagen moet jij nog wachten? Zo stom, ik had nooit gedacht dat er een groter obstakel zou zijn voor mijn kinderwens, dan dat mijn man niet meewerkte. Dit had ik even niet aan zien komen. Maar, nu gaan mijn gedachten alweer met me op de loop. Hier en nu, hier en nu (nieuwe mantra )
@Gruffalo ik moet precies nog 10 dagen afwachten en ik hoop echt dat er wat uit gaat komen. Ik schreef al in een ander topic. Ik weet niet wat ik erger vind, dat ik geen endometriose heb of juist wel. Als het blijkt dat er toch niets word gevonden ben ik weer terug bij af, daar zit ik ook niet zo op te wachten. De pijnklachten zijn er, dus er is een probleem alleen moet het nog een naam krijgen. Ik heb wel in mijn hoofd dat de kans heel groot is dat ze gaan zeggen we denken wel dat het endometriose is, maar we kunnen het niet met zekerheid zeggen tot we je geopereerd hebben. Ik snap dat jij ook aan het aftellen bent. Krijg je over 19 dagen echt de uitslag en wat het eventueel zou kunnen zijn of moet daarna nog verder onderzoek gedaan worden? Ik zou wat betreft jouw kinderwens de duidelijkheid afwachten over wat voor keuze je wil gaan maken... Een dikke knuffel terug meid... we can do it
Over 19 dagen heb ik een gesprek met de internist en dan zullen wel meer onderzoeken volgen denk ik. Wat we nu weten is dat er bij twee verschillende bloedtesten (met ongeveer 7 weken ertussen) een verhoogde waarde bleek die je kan wijzen op een stollingsziekte waarbij je lichaam je eigen bloedplaatjes aanvalt en je dus zomaar en overal stollingen kan krijgen (bloedpropjes). Dat zou een verklaring kunnen zijn voor de vlekjes die ze op de MRI zagen (dan heb ik dus blijkbaar allemaal kleine herseninfarctjes gehad :s), maar het kan ook los van elkaar staan. Ik las dat iets van 2-5% van de gezonde mensen ook zo'n verhoogde waarde kunnen hebben, en je blijkt het ook in je bloed te kunnen hebben na een ziekte of infectie. Over 19 dagen kan de internist hopelijk iets zeggen over de kans dat ik die ziekte heb en over de risico's voor mij en het kind bij een derde zwangerschap. Maar, ik heb natuurlijk zelf ook al wel wat opgezocht op internet en ik las dat er minimaal 12 weken tussen twee bloedtesten moet zitten. Daarom verwacht ik dat ik over 19 dagen nog eens geprikt wordt en dat ze dan op basis van die uitkomst bepalen of ik inderdaad die ziekte heb. Dit is zooo knudde. Het lijkt zo erg op elkaar, ons gevoel; ik denk dat ik je volkomen snap. Aan de ene kant wil je duidelijkheid, maar ja, die optie is eigenlijk ook niet zo fijn want dan heb je iets heel 'vervelends' (bij gebrek aan een beter woord). Als je het niet hebt, wat dan? Dan heb je nog steeds onduidelijkheid. Het is 'kiezen' tussen twee kwaden. Maar eigenlijk (en misschien gelukkig) kan je zelf niet eens kiezen. Vlak voor ik de uitslag van mijn MRI kreeg dacht ik dat ook: of ik heb het die afwijking die bij mij in de familie zit, of ik heb hem niet. Maar wat ik niet had verwacht, was dat er nog een derde optie was, namelijk 'iets anders' en die had ik dus. Dus, ik weet heel goed dat dat piekeren en scenario's bedenken geen zin heeft, maar wat moet je dan? Je bent zo overgeleverd. Je moet eigenlijk 'gewoon' accepteren en geduld hebben. Maar ja, het feit dat wij bij dit topic zitten, zegt al dat we daar (allemaal) niet zo goed in zijn....
Pff Gruffalo en Roseline vreselijk dat wachten <3 dikke knuffel voor jullie!! Ben vanmorgen bij de huisarts geweest en ik was beetje bang dat ze me aansteller of wat dan ook zou vinden (stom he) omdat we het er laatst ook al even tussen neus en lippen over hadden maar ze snapte het heel goed. Eerste wat ze zei toen ik binnen kwam: oehh ben je al zwanger. haha moest heel erg lachen. Ze snapte mijn onzekerheid en dat ik het ook heel vervelend begin te vinden. Ze heeft inwendig onderzoek gedaan en zag er allemaal keurig uit En ze heeft kweekje afgenomen en uitstrijkje. Even kijken of daar wat uitkomt. Ze denk dat het echt hormonaal is maar gewoon om het uit te sluiten. Heb nog even nagevraagd over progesteron en ze verwacht dat dit geen probleem moet geven omdat ik wel netjes 15 dagen na eisprong altijd echt ongesteld word. Ik heb zelf in mijn hoofd dat als ik over 2 weken de uitslag krijg van alles en er komt niks uit dat ik gewoon vraag of ik dan doorverwezen kan worden naar de gyn. Ze dacht heel fijn met me mee
@Gruffalo het is niet zo dat ik 'totaal' geen geduld heb, maar het begint een beetje op te raken. Ik heb al meer dan 5 jaar menstruatie problemen en het heeft nog steeds geen 'echte' naam en gezien het zwanger worden zal er toch echt een naam moeten komen. Want we gaan zo niet zwanger worden. En een kinderwens heb ik al meer dan 20 jaar (af en aan), dus mijn geduld is er een beetje klaar mee. Daarnaast zie ik de kostbare tijd weg tikken en dat vind ik echt heel moeilijk, wat als het straks te laat is?? Mijn vriend is trouwens ook lekker positief ahum. Hij zegt elke keer ik zie het hele zwanger worden nog niet zo snel gebeuren. Ook niet heel fijn. En dan zegt hij straks is het het toch niet en dan? Pfff... mannen op zulke momenten plak ik hem het liefste achter het behang.. Dus de laatste keer zei ik: Dat weet ik, maar ze hebben gezegd dat ze ons dan gaan 'helpen' met zwanger worden. Oh, dan is het een ander verhaal was zijn reactie. Heeft de gynaecoloog verteld toen hij er zelf bij zat. Je moet dus nog een traject in? Helaas duren zulke dingen echt heel lang. Kijk naar mij, ik ben in februari voor het eerst naar de gynaecoloog in Amsterdam geweest en kijk waar ik nu ben. Schiet allemaal niet op. En als ik de koningin van Engeland was geweest, was ik nu waarschijnlijk al zwanger (met hulp of zonder). Dan had ik in ieder geval duidelijkheid gehad. Ik hoop dat je ook snel duidelijkheid hebt en dat je een keuze kan gaan maken.