Ja, je merkt een duidelijk verschil in karakter. Jack pakt veel sneller z'n rust, gaat lekker liggen slapen terwijl Nova bovenop hem ligt en hem een wasbeurt geeft. Nova is wat ontdeugender, en Jack ontdekt ook alles wel, maar hij is gewoon een stukje rustiger dan haar. Als ze samen spelen dan gaan ze wel beide helemaal los! Ze doen niet voor elkaar onder. Als Jack bijvoorbeeld met mama stoeit, is hij klaar als hij op z'n plek gezet wordt door haar. Maar Nova niet, die blijft terugkomen, en weer beginnen totdat Angel het echt zat is, en dan pakt ze haar nog iets harder aan. Maar ook dan is Nova met een minuut weer aan het proberen Zo leuk ook ze maken tegen elkaar van die hoge ruggen en zijwaartse bokkensprongen, dikke staart erbij en maar donderen samen. En even later vindt je ze dan weer bij elkaar gekropen in een diepe slaap. Zo ontzettend leuk om te zien hoe ze zich ontwikkelen Jack klimt ook heerlijk bij je op schoot (net als Angel) en kan dan echt genieten als hij bij je ligt. Nova doet dit ook heel af en toe, maar die is naar 15 seconden klaar, en dan gaat ze weer. Jack heeft alleen de eigenschap dat als ik aan het aanrecht sta, dan klimt hij in mijn broek/maxi jurk omhoog Als ik dan zeg NEE dat mag niet, en hem voorzichtig loshaal, kijkt hij mij aan (smelt) geeft een kopje...dat is wel lastig hoor, je kunt bijna niet streng tegen ze doen, maar we blijven consequent Vanmorgen stond ik weer zo, ditmaal alleen gehuld in mijn string, ik zag dat hij het wilde doen (op mijn blote been) Maar bij een duidelijke NEE! ging hij braaf aan mijn voeten liggen dus hij begint het te snappen
Oooooh dat geklim ken ik maar al te goed helaas.... Ooit stond ik bij de wasbak (bloot) en mijn kitten nam een aanloop.... sprong vol op mijn rug met de nagels erin! De buren 2 straten verderop hebben mij horen gillen denk ik. Wow wat deed dat zeer!!! Maar terug naar de kittens Wat kun je gek zijn op die beestjes he? Is je man al bereidt om 3 poesjes te houden?
Onze oudste zoon was een weekendje uit logeren, en zelfs hij zei dat ze gegroeid waren, is echt niet te geloven zo hard als het gaat
Jeetje, dat kan ik me voorstellen wat zal dat pijn gedaan hebben We zijn echt helemaal gek op ze, en op de mama natuurlijk ook. We hebben het er vaak over gehad, alle 3 houden ik had het ergens het liefst gedaan. Maar we merken zelf ook steeds meer dat Jack en Angel een betere combinatie is, dan bijvoorbeeld Nova en Angel. Die 2 zijn af en toe heel fel na elkaar, daarna ook wel weer heel lief hoor, maar het botst veel vaker. Mijn man vindt idd 2 gewoon genoeg, en wat hij zegt is waar, ze blijven niet schattig en klein. Straks zijn het 3 volwassen katten. En ik ga me zelf ook steeds meer afvragen of de combinatie Angel/Nova lang goed gaat. Ze zijn af en toe behoorlijk fel naar elkaar nml. Ik weet dat mijn broertje nog steeds hoopt en er min of meer van uit gaat dat zij ook een kitten mogen, omdat ik dat beloofd heb toen we er nog 4 hadden. En ondanks dat mijn schoonzus haar actie niet echt leuk was, heb ik liever dat Nova daar heen zou gaan als we dat echt zeker besluiten, dan naar vreemden. Toen we het nestje besloten mee te nemen en te gaan verzorgen, hadden we eerst zo iets van we vinden voor allemaal wel onderdak als de tijd daar is. Maar dat gevoel sloeg al snel om in "hier kan ik geen afstand meer van doen" helemaal toen er 2 kittens overleden. We hebben mamapoes en deze 2 kittens echt met enorm veel liefde opgevangen en nog steeds natuurlijk. Ik weet ook dat als ik echt zou zeggen, ik doe er geen weg, ik kan het niet, dat mijn man uiteindelijk overstag gaat. Maar ook mij valt het steeds meer op dat Jack en mama een betere combi lijken te zijn. Als ik Nova dan een goed huisje kan geven bij mijn broer waar dan ook nog een kitten van haar leeftijd komt..tja..dan moeten we dat misschien maar doen. Ik blijf het een lastige keus vinden, maar misschien is dat uiteindelijk toch het beste. En hopelijk blijft de combinatie Angel/Jack zo fijn als hij nu is. Je kunt het toch niet echt voorspellen. Maar nu zijn ze in iedergeval nog heerlijk met z'n 3en!
Wat fijn dat het zo goed gaat. Ik vraag me trouwens alleen echt af of je haar wel naar je broer/schoonzus moet doen. Ze klinken impulsief en niet goed nadenkend over wat zo'n beestje in houd. Wat als ze na 1.5 jaar het wel prima vinden en de katten niet meer willen. Of ze maken een medische beslissing waar jij het absoluut niet mee eens bent? Ik vind dat wel iets om over na te denken. Als ik ooit mijn beesten weg zou moeten doen dan gaan ze naar mijn vader omdat ik me dan met belangrijke beslissingen bezig mag houden samen met hem. Naar een ander waar ik er niks meer over te zeggen heb maar het wel zou moeten 'aanzien' is hier echt geen optie.
Mijn schoonzus is idd een beetje impulsief, dat blijkt wel omdat ze hier eerst een belofte maakt om vervolgens 2 dagen later een andere 2de kitten op de kop te tikken. Ik heb het daar met ze over gehad, en zij heeft het wel geprobeerd uit te leggen, maar ik vind afspraak is afspraak. Dan overleg je eerst even hoe of wat, lijkt mij. Maargoed daar kom je toch niet uit, en dat hoeft ook niet, ik ga er van uit dat mocht Nova naar hun gaan, Jack en Angel bij elkaar kunnen blijven, en dat die combinatie hier gewoon goed gaat, juist omdat ik dat nu ook zie. Als Nova daar dus heen zou gaan, dan ga ik zeker eerst een gesprek met ze aan, wat voor mij het allerbelangrijkste is, is dat mocht het om wat voor een reden dan ook, niet willen met de 2 kittens (bij hen) of het valt tegen na een paar jaar of wat dan ook. Dan wil ik niet dat ze Nova zomaar wegdoen naar iemand, maar dat ze in eerste instantie terugkomt bij ons. Dat is een afspraak die ik met mijn broertje wil maken, en ik verwacht dat hij zich daar aan houd. Zij heeft zelf ook altijd dieren gehad (ook bij haar ouders thuis) en ik twijfel er niet aan dat ze goed voor Nova zullen zorgen. Of ze haar laten steriliseren of misschien een nestje met haar zouden nemen (ik noem zomaar even iets op hoor) daar kan ik weinig over zeggen. Dan moeten wij haar zelf houden. Stel dat we haar naar een totaal "vreemde" zouden doen, dan heb je er totaal niets meer mee te maken. Dat zou ik nog veel erger vinden. Ik denk dat de combinatie van dit 3tal voor nu hier misschien te veel gaat worden. We hebben een grote tuin, ze kunnen "beschermd" een gedeelte naar buiten. Ook een vrij groot huis, maar ik wil ze bijvoorbeeld niet boven hebben. Ze hebben dus ruimte maar het is wel begrenst. Als we op een boerderij zouden wonen oid, dan zou ik zeker geprobeerd hebben of ze alle drie konden blijven, juist omdat ze dan ook lekker vrij naar buiten kunnen en kunnen gaan en staan waar ze willen. Wij wonen aan een zogenaamde ventweg, maar direct daarnaast ligt een drukke weg, hoe vaak daar geen dode katten liggen.. dat wil ik niet. En daarom kunnen ze hier niet totaal vrij lopen. Ook hebben onze buren, links en rechts (en daarnaast ook trouwens) honden.. Dus ze zijn gewoon gebonden aan het afgeschermde stuk buiten. Onze buren klagen ook altijd over kattenpoep in de voortuin, ik wil ook niet dat wij daar straks voor aangekeken worden. Ik vind het belangrijk dat de katjes die hier blijven gewoon de ruimte hebben en niet elkaar straks niet kunnen luchten of zien, of elkaar constant op de huid zitten. En daarom denk ik dat het misschien dan toch beter is om Nova een goed ander plekje te geven. Je weet nooit in wat de beste situatie is, ik weet wel dat als we ze allemaal achter hadden gelaten op de plek waar we ze vonden, ze er niet meer waren geweest. Wij doen ons best om ze het beste te geven. Maar je weet van te voren nooit helemaal zeker of dat ook de juiste is. Gelukkig is het allemaal ook nog niet zover, en we hebben het er regelmatig over, wat is nu het verstandigste om te doen. Gelukkig zijn we al een heel eind gekomen, als we ze daar hadden achtergelaten of ze waren toch door de dierenbescherming/dierenarts opgehaald die nooit is komen opdagen.. tja dan had ik nog dagelijks bij mezelf gedacht, hoe zou het nu met ze gaan. Als ik enigszins zou twijfelen of ze het wel goed zou hebben bij mijn broertje dan deed ik het natuurlijk niet, maar dat is niet het geval.
Het ergste vind ik nog wel, de gedachte van als Nova echt weg zou gaan... dan moet ik haar wegbrengen, in een reismandje doen, alleen.. zonder Angel.. zonder Jack. Zouden die haar niet heel erg missen als ze weg is... bleh!!! Dat vind ik echt een rot gedachte. Als ik ze nu dan zo zie liggen, diep in dromenland, dan denk ik echt "men!! wat een ongelooflijk gemeen mens moet ik wel niet zijn om dat te doen" Pffff ik ben echt zo'n gevoelige trut
Jaja je bent ook echt gemeen een heel kattengezin opvangen op je vakantie!! En er super goed voor zorgen en ze een fijne lange tijd bij mama bezorgen. Mijn moeder had vroeger ook een nestje en daar werden de kittens op een gegeven moment ook verstoten. Je moet maar zo denken Angel geeft het vanzelf aan als ze klaar is met moederen.
Bedankt voor je lieve reactie, ik weet dat het waar is wat je zegt Maar soms voelt het dan net ff anders. M'n man zegt wel eens.."je kunt niet de hele wereld redden hoor!" en dat is ook zo. Komt ook om dat die verdraaide beestjes er zo schattig uit zien...ze weten precies hoe ze het moeten aanpakken, met die lieve koppies van ze
Welnee, je bent helemaal niet gemeen. Ze krijgt daar een vriend(je)/(innetje) waar ze lekker mee kan spelen. Op het moment zelf zal het heus wel pijn doen maar je merkt daalk vanzelf dat mama afstand gaat nemen. Dat ze wat meer op zichzelf worden. Angel en Jack blijven samen en hebben elkaar dus ook nog. Niks zieligs aan hoor.
Moederpoes zal ze steeds meer met rust laten en zelf afstand nemen. Dan weet je dat het tijd is om de kleintjes op eigen benen te laten staan. En als ze naar je schoonzusje gaan zal ze niet alleen zijn he. Echt, je merkt vanzelf dat het tijd is, en dan is het ook wat makkelijker.
En waarom hou je niet de kleintjes en kijk je of mama poes herplaatsbaar is bijvoorbeeld via ik zoek baas of verhuisdieren? Ik weet niet waar je woont, maar mijn moeder overweegt een 3de kat te nemen. Ze hebben enorm veel buiten ruimte. Ze woont aan een weiland in een heel klein dorpje
Dit heb ik zelf ook vaak gedacht.. maar we willen eigenlijk heel graag de mamapoes houden. Ze heeft natuurlijk best wat meegemaakt, waarschijnlijk lang rondgelopen, of gedumpt door iemand ergens, ineens door ons opgenomen in ons gezin. En ze is zo ontzettend lief. Ik heb zelf ook een beetje het gevoel dat we het haar niet aan kunnen doen om haar nu weer ergens anders onder te brengen. Het voelt een beetje alsof ze ons heeft uitgekozen om haar jongen te krijgen, alsof ze aan voelde dat het dan wel goed zou komen. Aan de andere kant, lekker veel ruimte buiten voor haar, wat ze ook gewend was, zou wel heel fijn voor haar zijn. De kittens groeien sowieso op zoals ze nu gewend zijn, en weten niet beter. Angel weet (misschien) nog wel hoe het is om echt vrijheid te hebben. Al taalt ze er totaal niet na. Het is net of ze het allemaal wel prima vindt als ze op tijd haar natje en haar droogje krijgt. Maar dat kan ook door de kittens komen natuurlijk. Moeilijk..wat is de juiste keus. Lief trouwens dat je meedenkt!
Ach meid ik begrijp je dilemma volkomen.. en ook wij hebben 2 katten en een derde zou zo druk zijn. Net wat je zegt, ze worden ook eens volwassen he. Niet te vergeten de kosten die erbij komen... Maar ik snap wel dat het je aan het hart gaat. Je doet het geweldig hoor, en je zal de juiste beslissing maken, dat weet ik zeker.
Lief, dank je wel! Uiteindelijk komt het ook zeker goed Maar de keus van waarschijnlijk 1 wegdoen voelt gewoon rottig.. Maarja, als het in de familie blijft kunnen we haar zeker nog zien, en dat voelt wel fijn! Je gaat gewoon echt zo snel zoveel voor die scheetjes voelen
Mijn dierbare gordijnen in de keuken had ik al even veilig opgeborgen boven ivm als de kittens er in willen spelen. De gordijnen van de IKEA hebben het de eerste dagen moeten ontgelden, maar ze kijken er steeds minder naar om, en voor die 10 euro maak ik me niet druk. Ik corrigeer ze ook wanneer ik ze betrap maar het gaat al de goede kant op volgens mij. Ik draag vaak met dit warme weer een maxidress of maxirok, en ik had al gemerkt dat Jack zeer gecharmeerd is van die dingen als ik voorbij zwier, dan rent hij er achteraan. Ik ben dus al zo verstandig geweest om, 2 wat "oudere" maxi jurken te dragen als ik weer thuis ben. Springt hij er dan onverwacht in, is het geen ramp. Vanmorgen had ik een mooie azuurblauwe maxirok aangedaan, de kittens waren buiten, en terwijl ik alles aan het klaarmaken was hield ik met een scheef oog in de gaten of Jack nergens op de loer lag Ging top! Naar school geweest, boodschappen gedaan, thuisgekomen dacht ik nog, ff me andere "klimproof" maxidress aan, maar ach, eerst snel ff wat fruit eten had zo'n trek ineens. En in een onbewaakt ogenblik...ja hoor...daar hing Tarzan in mijn nieuwe rok ik was boos, dus pakte hem op en zei NEE!! Ik zette hem neer , en Angel kwam hem duidelijk ook nog ff op z'n donder geven, 4 halen aan de voorkant.. Ik baalde echt zo! Ik ben er net een tijdje mee bezig geweest en ik kon het er god zij dank nog redelijk uit trekken op de een of andere manier. Iemand anders ziet het denk ik niet. Nouja...lekker maar naar het strand aan deze zomer aan de Atlantische Oceaan. En in het vervolg direct m'n andere jurk aan, totdat hij het heeft afgeleerd. Maar als ik hem dan zo zie liggen...ach...dan smelt ik weer meteen..de vermoorde onschuld..
Heerlijk he die kattenkwaad! Loesje de kat van mijn vader had zich een paar dagen geleden stiekem in de poppenmaxicosi opgerold en lag heerlijk te purren in haar slaap. Die lag er zo schattig bij dat ik haar ook heb laten liggen.