Ik zou een staartje idd niet goed vinden, maar laat het verder wel aan hem over als hij de kapster verteld hoe hij zijn haar wil hebben. Tot op zekere hoogte in elk geval. Laatst wilde hij het "zoals de vader van R.", een jongetje dat een klas hoger zit. De beste man in kwestie is bovenop volledig kaal en heeft alleen rondom nog een randje haar staan... (kaal geworden, niet kaal geknipt). Daar hebben we (later) smakelijk om gelachen maar aan hem uitgelegd dat het bij die vader kaal geworden is omdat hij al ouder is en de kapster bevestigde dat ze dat zo niet kon knippen. Hij heeft zich daar bij neergelegd en heeft verder met haar besproken hoe hij het dan wel wilde hebben. Als hij `s morgens met de kam en gelpot in de weer gaat bemoei ik me er verder ook niet mee. Het lijkt soms net of de bliksem erin is geslagen, maar hij vindt het supermooi en/of stoer als hij klaar is. Prima!
Geven jullie ook je mening over de niet geweldige kledingkeuze van je kinderen? Ik geef vaak wel aan dat het niet mijn smaak is, maar dat het erom gaat dat zij het mooi vindt. Ik probeer daarmee wel uit te dragen dat ze haar eigen mening mag hebben en dat het niet erg is als niet iedereen het mooi vindt. Soms hou ik trouwens wel mijn mond, omdat ze dan vreselijk trots is op haar zelf uitgekozen creatie. Ik probeer dan wel een complimentje te geven over een detail wat ik wel leuk vindt. Zoals leuke en vrolijke kleuren, terwijl ik het kledingstuk an sich niet zo geweldig vindt...
Zodra ze een goede smaak ontwikkeld hebben mogen ze die volgen. Tja wat wil je nu horen? Hier werkt het prima en ik vertik het om m'n kinderen voor schut te laten lopen. Daar verschillen we over van mening. Betekend niet dat ze zielig zijn hoor.
'Goede smaak' is wel heel objectief... In feite zeg je dan dat ze, zodra ze jouw smaak hebben, pas zelf mogen beslissen.
Hm wisselt. Als ik wat zie en ze zeggen nee hang ik het terug. Zien hun wat en valt het buiten mijn grenzen hebben ze pech. Sommige dingen mogen ze wel ook al is het niet mijn keus maar dat is ook afhankelijk van het kledingstuk. En scheelt ook voor welke gelegenheid het is in hoe "streng" ik ben. qua haren: hebben ze wel enigszins inspraak over hoe lang/kort maar niet veel. Staart/vlecht/los afhankelijk van hoeveel tijd en zin ik heb en wat ze willen
Mijn broertje had vroeger kort haar met alleen zo'n staartje in zijn nek, een oorbel en soms ook zo'n schakelketting om zijn nek, hahaha. Vast niet dat mijn ouders dat nou erg mooi vonden, maar mijn broertje vond het 't einde. Er waren vast mensen die er het hunnen van dachten, maar daar hadden mijn ouders écht geen boodschap aan. Mijn zoontje (6) maakt zich soms juist zorgen over wat anderen denken als hij iets aparts aan wil. Ik probeer hem dan extra te stimuleren om het tóch aan te trekken wat hij leuk vindt, omdat ik hem wil meegeven dat wat een ander van hem of zijn kleding denkt niet belangrijk is. Ik heb een aantal van die 50's rokken, alsof ik ontsnapt ben uit Grease. Vinden veel mensen vast óók heel stom. Trek ik me lekker niks van aan .
Toen de oudste drie/vier was kon ik haar ook vrijwel alles aantrekken, de jongste ook bijna alles wel. Maar die tijd gaat meestal toch een keer voorbij en gelukkig maar. De oudste had laatst haar gymkleding aangehouden na de gym op school, dat ging me wel wat te ver...vooral omdat het een fluor roze broekje was met een oranje Frozen t-shirt. Ik had er 's ochtends al iets van gezegd, maar zij vond het best, wilde niet nog een keer naar boven lopen en omdat het toch maar gymkleding was had ik het laten gaan...
Maar moet je je creativiteit dan uiten door allerlei gekke kleding aan te trekken. Ik zou mijzelf daar niet goed bij voelen hoor, niet omdat ik bang ben wat een ander daarvan vindt maar omdat ik het zelf niet mooi vind. Het maakt mij niet uit wat een ander vindt, wel vraag ik graag om advies, zoals nu in een ander topic en dat vind ik juist leuk omdat zij met kleuren combi's komen waar ik zelf niet bij stil gestaan heb. Niet omdat anderen het mooi moeten vinden maar omdat ik graag inspiratie op doe. En als mijn dochter 1 ding is dan is het wel creatief! Die tekent en kleit dingen waar mijn mond van openvalt. Maar daarvoor hoeft ze toch geen sokken onder een 3/4 legging aan te doen om maar een voorbeeld te noemen?
De oudste kinderen bekijken zelf wat ze aantrekken, ze zijn 11 en 13 jaar. Ze hebben leuke kleding en zijn redelijk ijdel dus zien er altijd goed uit. De jongste houdt er nogal eens een opvallende smaak op na. Rokjes in allerlei kleuren met een T-shirt wat net niet helemaal matcht maar toch vind ik het leuk wanneer ze zelf met zo'n creatie aan komt zetten. Soms stuur ik een beetje bij maar ze mag van mij gerust zo naar school . Ik ben nooit zo moeilijk en het is een heerlijk fris kind met een mooie en lieve uitstraling. Zelfs in een vuilniszak ziet ze er nog uit om op te vreten en mocht een ander daar iets van vinden of denken dan moeten ze dat vooral lekker doen zou ik zeggen.
Nee, dat hoeft natuurlijk niet. Maar voor sommigen is het dus wél een uiting van hun personaliteit, en daar gaat het net om. Sommigen hebben lak aan 'normen' als het op bijvoorbeeld kledij aankomt, en trekken gewoon aan wat zíj mooi vinden. Geweldig toch. En dan denk ik: ik wil dat soort eigengereidheid en zelfvertrouwen stimuleren bij mijn kind, ipv het in te perken omdat ik mij wel voeg naar de normen. Een beetje té vaak, vind ik zelf.
Ik ben het hier mee eens. Ik wil niet dat het zelfvertrouwen van mijn kinderen afhankelijk is van wat anderen van hun uiterlijk vinden. Ik hoop dat dit een van de manieren is om dit te stimuleren. Trek aan waar jij je prettig in voelt en niet wat anderen mooi /netjes/ acceptabel vinden. Al vind ik dat daarin ook grenzen zijn en daarin stuur ik ze wel bij, zoals kapotte en vieze kleren vind ik ook niet nodig.
Natuurlijk, hier ook hoor. In bepaalde situaties heeft ze zich wél te voegen. Net zoals ik in bepaalde situaties óók een kleedje aantrek, hoewel ik daar een hekel aan heb.
Ik snap wel wat je bedoeld. Ik heb daar alleen een iets andere kijk op: er zijn beroepen met een kledingvoorschrift. Daar moet je je aan houden, dat is de norm daar. En ik vind dat ook niet verkeerd. Nu hebben kinderen natuurlijk nog niet echt een dresscode maar je kunt hen zo wel op een simpele manier leren wat "hoort" en niet. Want een heel eigengereid kind wil misschien ook wel in bikini naar school Nu is er geen norm voor niet matchende kleding en dat hoeft van mij ook niet. Maar je eigengereidheid en lak aan normen uiten door je kleding dat hoeft van mij ook niet. Ik weet idd precies wat voor volwassenen je bedoeld en het maakt mij verder helemaal niks uit hoe zij erbij lopen maar ik maak andere keuzes. Ik wil ook niet dat het zelfvertrouwen van mijn kinderen afhangt van wat men van hun kleding vindt, maar dat is hier ook totaal niet het geval. Zoals ik al aangaf zijn de klasgenoten van dochter al helemaal uit de tule rokken fase en zij draagt ze met heel veel plezier. Maar dat betekend niet dat haar kleding een ratjetoe van van alles en nog wat hoeft te worden. De keuze tussen wanneer een broek kan of een jurk of rok "hoort" dat speelt hier helemaal niet, want broeken draagt ze in het geheel niet.
Hier een zoontje die graag z'n eigen kleding kiest maar ik stuur het wel wat Ik vraag vaak wat zou je aan willen en is het een clownscombinatie zeg ik daar wat van en stel ik een ander shirt op die broek voor of een andere broek bij dat shirt...of ik pak al een broek en vraag welk shirt hij daarop wil. Met die hitte laatst wilde hij een wintertrui aan en dan zeg ik dat ie van het andere stapeltje wat moet kiezen. Een beetje van hemzelf en een beetje van mij dus. Hij is heel onzeker en vind het op zich wel fijn dat hij dingen draagt waarin hij zich prettig voelt en daar zitten ook shirtjes van Spiderman en Star Wars tussen...
Het was maar een vraag hoor. Dat ze zielig zijn bedenk je er zelf bij. Ik vind het overigens vooral jammer dat Ja daarom heb ik ook wel getwijfeld hoor, Ik zie mensen ook wel eens kijken. Aan de andere kant, ik ben ook wel gek als ik mijn zoontje zou tegenhouden om een staartje te nemen, omdat iemand anders er misschien een bepaald vooroordeel aanhangt. Staartje of zijscheiding, mijn kind blijft hetzelfde en diegenen die oordelen, tja dat zegt wat over hun denk ik maar.
Dl (bijna 4) heeft een hele brede smaak, we komen er meestal samen wel uit. Zij kiest 1 ding en dan kiezen we er samen iets bij. Soms kiest ze ook wel blingbling-kleren, en dan stel ik voor dat we niet de roze fluor variant nemen maar de donkerblauwe b.v.
En waarom mag een staartje niet? Heb jij daar misschien een bepaald beeld bij, maar het is maar haar en bovendien zijn haar? Verandert je kind als zijn haar verandert? Lijkt mij niet.
Mijn dochter is ruim 8 jaar en haat winkelen. We winkelen online. We gooien de winkelwagen vol bij twee winkels en als het thuisbezorgd wordt, kan ze bepalen wat ze wil hebben. Wat ze wil hebben, moet ze ook dragen. Ik wil er wel achter kunnen staan wat ze draagt. Ik laat haar niet voor schut lopen in allerlei Pippi Langkouscombinaties. 's Avonds zoekt ze haar kleding uit voor de volgende dag en is het altijd een prima keuze wat mij betreft. Voor schoenen gaan we wel echt winkelen. Dat vind ik belangrijk. Wij bepalen wanneer ze naar de kapper moet. Als we haar niet meenemen, zou haar haar inmiddels 2 meter lang zijn... Het blijft lang maar wel verzorgd.
Ik geef volledige vrijheid, eigenlijk altijd al gedaan. Ik koop wel vaak alleen zijn kleding, maar dan koop ik vooral waarvan ik weet dat het zijn smaak is. Soms gaat zoon mee en dan kiest hij zelf. Overwegend kiest hij zelf wat hij die dag aan doet, tenzij hij te lui is en van beneden vraagt of ik kleren voor hem kan meenemen Maar verder zoekt hij het gewoon zelf uit, korte broek of lange broek, korte mouwen of lange mouwen, wel of geen jas etc. Als ik denk dat het misschien te koud is, zeg ik wat het weer wordt en zeg evt dat hij even moet gaan voelen buiten of het goed is. Combinaties maken me niet zo uit, als hij er maar blij van wordt Hij moet er toch in lopen, ik niet.