Aansluiting op de vragen die al genoemd werden, deze vragen kunnen ook een mooi gesprek opleveren: https://www.nrc.nl/nieuws/2015/01/24/beantwoord-samen-deze-36-vragen-en-dan-ben-je-verliefd-a1419270 Verder herken ik het eigenlijk niet. Wij zijn 10 jaar ouder en ook 10 jaar langer samen. Natuurlijk zijn er soms stiltes, maar die ervaar ik helemaal niet als vervelend of ongemakkelijk. Wij kunnen nog uren kletsen over van alles en nog wat. Stap af van het idee dat een gesprek altijd serieus moet zijn, het kan ook gaan over iets grappigs wat je hebt meegemaakt die dag, over een serie/film die je samen kijkt, nieuwe muziek die je hebt ontdekt, eten dat je samen uitprobeert of soms over HELEMAAL niets. Maak grapjes met elkaar, daag elkaar uit. Ik vind het heel treurig om te lezen dat jullie alleen over werk of zijn hobby kunnen praten. Waar hadden jullie het vroeger over als je 's avonds samen in bed lag? Praat buiten het verleden of het heden ook eens over de toekomst. Wat zouden jullie beiden nog willen, waar dromen jullie over? Wat zouden jullie kunnen doen om dichterbij die dromen te komen? En verder: in ons leven gebeurt dan ook meer dan alleen werk en kinderen. Ga erop uit! Dat kan samen, maar ook los van elkaar. Het laatste jaar was bij ons heel heftig en stond vooral in het teken van ziekte, waardoor we veel serieuze gesprekken hebben gehad. Maar hiervoor kon mijn vriend een half uur vertellen over het festival waar hij was en wat die en die vriend toch weer had uitgehaald. Of ik vertelde over mijn avond met vriendinnen en de verhalen die zij meebrachten. Doordat we samen veel ondernemen en een grote sociale kring hebben, maken we samen ook veel mee waar we over kunnen praten. Dus mijn tip is vooral om erop uit te gaan. Zoek een hobby. Ga bij een vereniging. Ga sporten. Doe iets! Want van de hele avond op de bank zitten word je blijkbaar niet gelukkig. Overigens zat ik ook op boksen en dat ga ik na de zomer weer oppakken. En daar zitten allerlei soorten types, hoor. Hoef je niet bang voor te zijn, wij bijten niet Waar woon je trouwens? Mocht je in Rotterdam wonen, mag je wel een keer met mij mee!
En als je kaarten maken zo leuk vindt: zoek eens iemand die die hobby ook heeft. Ik zit helemaal niet in die creatieve hobby's, maar volgens mij zijn er heel veel groepen te vinden op facebook! Zoek iemand in je woonplaats op, kun je het samen doen. En waarom heb je veel ruimte nodig? Zoiets kan toch ook gewoon aan de keukentafel? De hobby van mijn vriend is muziek maken, fotograferen (nouja dat is ook deels zijn werk) en wij hebben echt geen studio in huis, maar zijn spullen staan gewoon in de woonkamer. Met kaarten maken heb je toch niet zoveel ruimte nodig?
Buiten de tips om die je geeft voor dit koppel, waar ik het mee eens ben, vind ik niet dat je dit perse als saai leven kan bestempelen. Dat is wat jij saai vind maar voor sommige koppels is dit prima.
Wat een leuk iets is om een onderwerp te hebben waar je over kunt praten is een pot te pakken en ieder 20 onderwerpen die jou, je partner en de omgeving boeien ... ook af en toe een opdracht met bv picknicken ... ook al regent het pijpenstelen je moet die opdrachten voldoen op de die dag ... en heel de dag kletsen is hier ook niet te doen hoor maar als we juist auto rijden hebben we grotendeels van de rit een leuk gesprek ... dat kan over van alles gaan.
Ik woon helaas niet in Rotterdam. Woon in het zuiden. Gisteren mijn man bijna niet gezien maar we zouden deze week wel erover gaan praten. Hij heeft blijkbaar tijd te kort zegt ie. Voorheen heb ik 2 studies gevolgd maar daar ben ik nu mee klaar. In principe zou kaarten maken aan de eetkamertafel kunnen. Alleen heb ik zoveel bakken met accessoires die kan ik niet allemaal in onze kleine woonkamer laten staan. Dat is veel te veel. Ik wil er echt iets van gaan maken. Eens gaan nadenken over hoe ik dit kan. Ben wel al meer gaan werken omdat ik thuis zitten niet echt leuk vind. En ja het saai leven kan wel kloppen. Als dochter om 7 uur op bed ligt trek je niet zomaar de deur achter je dicht. Je hebt bepaalde verantwoordelijkheden.
Ik zou vooral social media gebruiken om nieuwe contacten te zoeken. Wie weet is er wel iemand die ook wilt boksen maar de stap te groot vindt om alleen te gaan. Of kom je iemand tegen die ook graag kaarten maakt en wel de ruimte heeft. Het is zo belangrijk om ook zonder elkaar leuke dingen te doen. En dat hoeft echt geen bakken met geld te kosten. Ga picknicken, maak een boswandeling, ga een stukje fietsen, eet een ijsje in het centrum, pak op zondag is een keer een zwarte markt enz. Daarnaast kost een filmpje pakken met een vriendin ook bijna niks.
Het klinkt inderdaad als een sleur, bovendien hang je vrij veel aan hem. Toen ik hier net kwam wonen kon ik niemand, had geen vrienden, geen baan en ook geen auto om erop uit te gaan. Ik ben toen online gaan zoeken naar andere moeders(wellicht woont er een ZP-er in de buurt die open staat voor contact). Ik weet niet of je werkt, dit is natuurlijk een perfecte mogelijkheid om contacten op te doen en om iets om handen te hebben. Probeer ook uit jouw schulp te kruipen en te gaan sporten als je dit leuk vind! Bovendien hoef je elkaar natuurlijk niet altijd iets te vertellen, mijn man zit regelmatig op de bank op de Playstation en ik zit naast hem op ZP of wat anders.
Dat je een verantwoordelijk hebt dat klopt, maar als jij de deur achter je dicht trekt dan kan jouw mijn man toch de zorg overnemen voor jouw dochtertje? En andersom idem dito? En daarnaast kan je ook eens een oppas regelen zodat die de verantwoordelijkheid van je over kunnen nemen.
Die je nu iets met die twee studies? Wij hebben vier kinderen. Ik dacht ook heel lang dat ik thuis moest zijn voor de kinderen. Daarbij kwam nog een stukje energie dat ik miste kijken. Na 9 haar zo'n beetje thuis te hebben gezeten heb ik alles weer opgepakt. En ja daar moet mijn man, die ook vaak kon zeggen, Jij gaat nooit weg, en bent zo stil, nu ook aan meewerken om te zorgen dat ik ook een leuk leven heb en niet alleen voor de kinderen hoef te zorgen. Ik heb het opgebouwd maar ga nu drie keer in de week sporten, heb een groeps app aangemaakt, met vriendinnen, die ik eigenlijk ook nooit meer zag. En we spreken nu elke maand zeker af. Wie kan kan. Ik maak nu meer mee, heb veel meer te vertellen en zie er weer uit als 22 . Dus iedereen blij. Ook mijn kinderen zie dat ik activer en sterker ben. En mijn man is regelmatig gezond jaloers Haha. Dus het kan wel zeker. Maar je moet de smoezen kraan dichtdraaien, en met jezelf aan de slag. Mijn man zorgt dat hij thuis is als ik sport. En anders hebben we een leuke oppas gevonden die bij ons thuiskomt.
wij spenderen ook wel eens avonden achter elkaar zonder elkaar veel te vertellen, en dan zitten er ineens ook een paar avonden tussen dat we elkaar meer te vertellen hebben. ligt er echt maar net aan. in de auto kletsen we bij lange ritten ook echt niet constant hoor het punt is vooral dat die stiltes niet ongemakkelijk horen te voelen. jullie zijn nog nooit samen op reis geweest? waren jullie dan nog maar heel kort bij elkaar voor jullie dochter kwam misschien? Dat jullie geen hele geschiedenis samen hebben zonder dochter? doe eens een proefles van dat boksen dat je wilt. je vriend/man kan toch best die avond dan even "oppassen"? (hoeveel werk is t, dochter slaapt dan toch tenslotte ) ga het eens ervaren, ook met die bepaalde mensen waar je het over hebt (wat voor mensen?) of zoek anders eens een sportschool waar je je wel prettig voelt en ga daar 1 tot 3 keer per week heen. en zoek allebei even wat ondersteuning, bij een maatschappelijk werker of psycholoog. je vriend/man zit met dingen uit zijn jeugd zeg je, die heb je vaak echt niet zomaar even in je uppie zonder hulp verwerkt. zoek professionele hulp, allebei los van elkaar. zorg dat je eerst je eigen ik op orde hebt, en kijk daarna naar de relatie die jullie samen hebben. ga eens op vakantie met het gezin, even lekker van huis weg, even een andere omgeving. het hoeft niet duur te zijn, als geld eventueel een issue is. kun je geen compromis vinden over het leuke dingen doen, hoeft natuurlijk echt niet wekelijks als daarmee het geld er te hard uitvliegt. dit kan natuurlijk makkelijk ook eens per maand ofzo. hoeft ook naar mijn mening niet met jullie 2en zijn, kan ook prima als gezin toch. als jullie je er maar fijn bij voelen.
Ik herken het niet echt. Wij werken beide en er is altijd wel iets te vertellen over werk collega's promoties (al hebben we vaak ook bewust geen zin om het daar over te hebben) Verder natuurlijk over de kinderen maar ook over series of films of gewoon wat we meemaakten in de supermarkt. We gaan regelmatig samen uiteten of stappen met vrienden of een weekend weg maar gaan er ook vaak uit met kind (al is het maar lunchen in de stad) daarnaast sporten we allebei en gaan we beide regelmatig op stap apart van elkaar (festival etentje stappen etc) en dat gaat in periodes wat meer of minder maar dat hoort er ook bij. En natuurlijk samen plannen maken: denk na over vakanties of een vette reis die je in de toekomst wil maken.. Ik zou dus gewoon in de doe modus gaan zitten en eruit gaan alleen zo doorbreek je een sleur...
Als je man thuis is, kan jij toch weg? Dat moet je natuurlijk niet elke avond doen, maar daar kun je afspraken over maken. Wij hebben beide altijd 2x per week gesport. Een avond gingen we met zijn tweetjes en lieten we een oppas komen voor 2 uurtjes. En verder gingen we nog los van elkaar een keer sporten. En ik ga wel eens wat doen met vrienden en dan blijft mijn man thuis. Of andersom. Je hoeft toch niet elke avond thuis te blijven, omdat je dochter slaapt?
Wat je ook kan doen is misschien hier moeders op ZP zoeken die zin hebben om eens wat leuks te gaan doen. Een soort ZP meeting bijvoorbeeld. Een aantal jaar geleden deden we dit wel eens vaker, spraken we met ze alle op een centraal punt af en dan deden we wat leuks. De ene keer zonder de kinderen en de andere keer met kinderen. En ja je hebt dan dat je sommige mensen nog niet in het echt kent en dat zal vast wel een beetje eng zijn maar je kan het allicht proberen toch?
Ik vind het juist vaak heerlijk om niks met elkaar te moeten en geniet vaak van de rust. We praten wel natuurlijk maar geen hele avonden diepgaande gesprekken. Mijn schoonmoeder kan bijvoorbeeld een autorit van 2 uur helemaal volkletsen (heb het meegemaakt). Man wat ben ik dan moe zeg. En dan de terugreis nog. Heb liever een relaxte stilte. Denk dat jullie sleur verder gaat dan elkaar niet aan het einde van elke dag iets te vertellen hebben. Verdiep je in elkaar hobby's (ga eens mee op de motor of bezoek met hem een open dag ofzo). Plof niet op de bank neer maar ga samen nog een rondje lopen/fietsen of nog even een duik in het zwembad. Doe ook iets samen als stel wat jullie grenzen verlegt. Bedoel niet direct uit een vliegtuig springen maar bijvoorbeeld samen een workshop volgen samen. Zoek ook wat voor jezelf maak het voor jezelf leuk. Dan heb je nieuwe dingen te vertellen en maak je het leven voor jezelf al interessanter.
Dit moet je toch echt aanpakken. Ja het is pijnlijk maar doe je dat niet dan loopt het helemaal nergens op uit. Niet oppervlakkige dingen die je dwars liggen over elkaar maar dingen over de toekomst. Je moet er echt dieper op in. Toen het slecht ging tussen mijn wederhelft en mij en hij had geen goed woord tegen mij over mij te zeggen waardoor we gewoon allebei nare dingen tegen elkaar gingen zeggen bleek er veel meer achter te liggen over zorgen om ons zoontje. Waar hij kennenlijk veel meer mee zat en niet het idee had dat met mij kunnen te bespreken. Pas toen dat hoge woord eruit kwam konden we ook aan die oppervlakkige dingen werken en geeft hij nu vaker zijn zorgen aan die hem echt dwars zitten. Soms door iets uit de weg te lopen komt het alleen maar harder aan omdat je er mee wacht en hij zal echt wel weten dat jij zo reageert en daarom dus die dingen voor zich houdt. Het werkt uiteindelijk alleen ava rechts.
Je hebt gelijk, ik had het anders moeten formuleren. Het is inderdaad zo dat dat in mijn ogen saai is, maar anderen kunnen er anders over denken.
Moeilijk. Ik herken het helemaal niet en ik denk dat veel leden hier ons leven ook als 'saai' zouden bestempelen. We gaan niet vaak samen (zonder de kinderen dus) uit en nog minder vaak apart. Toch hebben mijn man en ik meer dan genoeg stof om over te praten, dat kan diep gaan en soms ook gewoon lekker oppervlakkig en lachen. Persoonlijk hoef ik geen 'dingen mee te maken buiten de deur' om gelukkig te zijn in mijn relatie. Vind het ook best apart dat dit voor sommigen een soort voorwaarde is. Ik voel me prima in mijn leven dat nu inderdaad draait om de kinderen, werk, zwanger zijn. En natuurlijk hebben we vrienden en zien we die, maar ik heb dat sociale contact niet enorm nodig. Net zoals dat ik geen sport of activiteit buiten de deur nodig heb. Misschien scheelt het dat mijn man en ik een totaal andere achtergrond hebben en ook nog een behoorlijk leeftijdsverschil. Volgens sommigen een 'recept voor mislukking', maar bij ons werkt het. We dagen elkaar uit, leren van elkaar. En neem elkaar niet als vanzelfsprekend. Ga na waarom je verliefd werd op elkaar, roep dat gevoel weer op. Neem tijd voor elkaar. Het is niet zo dat er sleur ontstaat als je teveel bij elkaar bent, maar wel als je op veel gebieden niet meer connecteert. Daarbij denk ik dat je zelf ook een beetje in een sleur zit. De ideeën om iets voor jezelf op te pakken zijn hier al gegeven, maar is het een idee om een baan te zoeken?
Ik sport momenteel 2x per week savonds. Dan is mijn man ook thuis. Hij stimuleert me vaak genoeg om er eens op uit te gaan. Hij zit in een sleur omdat hij juist niet toekomt aan zijn hobby. Hij heeft tijd te kort. 6 uur thuis, eten, ff buiten zitten 8 uur douche en is dan pas tegen 9 half 10 onder. Soms gaat hij nog sporten. Ik heb een baan voor 24 uur. Maar ben pas 2 dagen begonnen. Ik ga eens alles op een rijtje zetten. Bedankt weer voor de tips