Aargh! Ergernis over het geen begrip van de omgeving over de kwaaltjes! Mensen vragen hoe het met je gaat, ik antwoord dat het met baby goed gaat en met mij wat minder, zij vragen wat is er dan? Ik zeg ik heb erg veel last van maagzuur, harde buiken en de bekkenpijn begint op te zetten. Stukken lopen, lang zitten of liggen en actieve dingen doen lukt niet meer en ik mag niet meer werken. 'Ja maar hoe kan dat nou? Ik had neeeeeergens last van met mijn zwangerschap.' ' Je maakt je vast te druk.' ' Hoort er allemaal bij.' ' Maar je bent toch zo lang en je hebt brede heupen, dan moet jij toch nergens last van hebben?' ' Gewoon doorlopen anders ga je vocht vasthouden hup niet zeuren!' ' Je bent pas kort zwanger en je hebt nog maar een kleine bescheiden buik, dan kun je toch niet zoveel last hebben?' RAAAAHHHH IK VRAAG NIET OM JULLIE NUTTELOZE NIET BEGRIJPENDE MENING VRAAG ME DAN NIET HOE HET GAAT WANT IK GENIET NIET VAN MIJN ZWANGERSCHAP EN JULLIE SNAPPEN ER ALLEMAAL GEEN *** EN HET IS NIET DAT IK ME MINDER SLECHT VOEL OF MAG VOELEN OMDAT IK 'PAS' 22 WEKEN BEN EN EEN KLEINE BUIK HEB ROT ALLEMAAL OPPPPPPPP zo.
@DangerBlonde ik snap dat je daar kwaad van wordt. Ik kreeg al met 17 weken last van mijn bekken. 'Gelukkig' wordt er bij mij bijna nooit gevraagd hoe het is, dus krijg ik ook niet zulke opmerkingen. Gisteren hele dag bruiloft gehad en op het einde verging ik van de pijn. Ik had last van de warmte, hoofdpijn, rugpijn en kon bijna niet meer zitten. Maar eigenwijs dat ik ben wilde ik gewoon tot het einde blijven. En nu lig ik gevloerd op de bank. Heb totaal geen energie. Lijkt wel of ik nog moet bijkomen van gisteren. Maar het was wel een geweldige dag.
Goddank snappen de zwangere vrouwen helemaal wel waarom ik zo kwaad daarvan wordt haha Ik dacht straks ik rij even gauw de grens over naar Duitsland om wat boodschappen te halen. Slecht idee op een zaterdag. Veeeeeel teveel mensen die irritant zijn. Voelde me echt een Grinch vandaag. 'Hate hate hate, hate hate hate, double hate, loooooaaathe entirely!' Heb mezelf echt even moeten terugfluiten een paar keer en tot kalmte moeten manen haha. Ik herken je wil om toch te doen wat eigenlijk niet kan. En de dag er na of twee dagen nog herstellen van het toch doen wat niet kan. Frustrerend is dat he? Heb net de boodschappen tassen die niet eens zo heel zwaar waren uit de auto naar binnen getild. Mag ik eigenlijk niet meer. Kreeg ook meteen weer een harde buik. Zit nu al een half uur op de bank uit te rusten en de boodschappen staan nog steeds onaangeraakt in de tassen in de keuken..
Kom net bij de huisartsenpost vandaan. Heb verschrikkelijke pijn rechts onderin mijn buik. En voelde me niet lekker. Heel rillerig en gewoon niet lekker in mijn vel. Vorig jaar na de bevalling een abces bij mijn rechter eierstok gehad. Daardoor maak ik me wat eerder zorgen. Urine is gecontroleerd en er zaten toch wat ontstekingscellen in de urine. Heb nu een kuur gekregen en moet het zelf even goed in de gaten houden.
Zeg dat! Heb mezelf voorgenomen dat ik maar minder eerlijk ga zijn en gewoon ga zeggen dat het wel oké gaat als mensen vragen. Scheelt mij een hoop ergernis. En als mensen denken mij te moeten vertellen wat ik wel en niet moet doen zet ik ze terug op hun nummer. Dat bepalen mijn lichaam en ik zelf wel wat wel en niet meer lukt.
Ja inderdaad! Ik word er soms ook wel onzeker van moet ik zeggen. Dan denk je dat je het goed doet, en moet iemand weer zeggen: dat mag jij toch helemaal niet? *zucht* dat bepaal ik zelf wel.
Werken en een baby, hoe willen jullie dat gaan doen straks na het verlof? Ik heb altijd geroepen dat ik 24 uur wilde gaan werken. Ik krijg echter ouderschapsverlof niet betaald. Betekent dat ik een kwart van mijn salaris moet inleveren (ik werk nu 32 uur) en mijn vriend dit moet opvangen. Het zou kunnen, maar dan blijft er weinig tot niets extra over. Ik kan misschien 32 blijven werken, heb waarschijnlijk voor 2 dagen opvang van schoonmoeder/schoonzusje en mijn vriend pakt de 3e dag als vaste vrije dag. Een 4e dag zou ik misschien vanuit thuis kunnen werken, moet ik nog met mijn baas bespreken. Dan kan ik voor de baby zorgen. Is 4 dagen werken niet teveel met een baby? Het zou voor ons financieel zo ontzettend veel ademruimte geven zodat we eigenlijk alles kunnen blijven doen wat we willen. En ons kind alles kunnen geven zonder elke gespaarde euro om te moeten draaien. Wat zijn jullie ervaringen? Voel je je dan niet schuldig dat je er niet genoeg zou zijn voor je kind, ondanks dat ie t leuk heeft bij familie? Ik zit in dubio. Wil sowieso geen huismoeder worden.
Had vandaag voor het eerst de oppasbaby voor de komende dagen/weken. Ik ervaringsloze mama in wording... Slik.. hij was al 8 maanden, niet mijn eigen kind en natuurlijk wat beweeglijker dan een newborn. Maar ik kreeg het toch wel even warm toen ik uiteindelijk alleen met hem was... help kan ik dit wel? Word ik wel een goede moeder? Hoe weet ik nou of ik t goed doe? Help hij huilt wat wil hij nu? Oh hij spuugt heb ik het verkeerd gedaan? Was blij toen ie even sliep.. en toen ben ik nog een paar keer boven de box gaan kijken en op mijn tenen gaan lopen om te kijken of hij nog adem haalde en niet met zn neus in de deken zat.. Aah! Wat gaat er allemaal gebeuren?
Mijn collega (nu in verwachting van een tweeling) is bij haar vorige kindje ook 32 u gaan werken en dat bevalt haar goed. Ik wil daarom ook proberen om van 36 naar 32 te gaan, en de kleine man dus naar ouders en opvang. Mocht ik dit toch te veel vinden, kan ik altijd nog minder gaan werken. Schuldig voelen? Waarom? Hoe meer geld je verdiend, hoe beter je de spaarrekening van je kleintje kan spekken toch? Ik zou me zeker niet schuldig voelen, je doet toch wat jij denkt dat het beste is voor je kind? En iedereen doet het anders.
dat elke dag anders is met een baby. In het begin slaapt je baby nog heel veel, maar op de momenten dat je baby slaapt dan heb je je handen vol met andere dingen. Op een gegeven moment gaat het allemaal wat makkelijker, maar je kindje slaapt wel steeds minder. Mijn ervaring is dat je maximaal 2 uurtjes per dag tijd over zou hebben, maar dit verschilt natuurlijk wel per kindje en Selena is heel makkelijk
Ik werk nu 36 uur en ben van plan 32 uur te gaan werken. Mijn man heeft ook 1 dag in de week vrij (hij werkt in plaats daarvan altijd een weekenddag). De overige 3 dagen gaat ons kindje naar de opvang, mits er plek is op de door ons gewenste dagen, dat horen we binnenkort. Helaas hebben wij geen ouders in de buurt die een dagje op zich kunnen nemen. Ik zou zelf best 24 uur willen werken, maar met een baan als die van mij gaat dat helaas niet en bovendien vind ik het financieel ook een te grote stap achteruit. Ik ga ook 1-2 dagen thuiswerken, maar dat is puur zodat ik ons kind op tijd kan brengen en halen van de opvang. Thuiswerken met een kind lijkt mij ook alles behalve ideaal, net wat @PH1 zegt...
Haha, dit heb ik ook als ik op andermans kindjes pas. Word er doodnerveus van, haha... Maar met je eigen kindje 'groei' je er vast in, en die ken je op een gegeven moment ook goed denk ik.
Ik ga 24 uur werken, dat vind ik persoonlijk meer dan genoeg. Mijn man kan helaas geen dag thuis blijven i.v.m. eigen bedrijf.
Hm misschien kan ik wel regelen dat mijn man op mijn thuiswerkdag een halve dag thuis is.. scheelt al iets. Ik vind het financieel ook echt teveel achteruit gaan met 24 uur, al zou ik graag met alle liefde en plezier die extra dag vrij hebben.