Kreeg ze na 3 maanden ook echo van de heupen? Die van ons heeft nog nooit onderste boven gelegen.. Aaaah dat is echt heel zielig! Lag ze ook scheef in der bedje? Jeetje wat heftig van je zoontje, daar zijn gewoon geen woorden voor.. vreselijk
Ja na 3 of 4 maanden idd ( ze is met 37 wk geboren dus was wat later dan normaal). Toen was er twijfel en moesten we 2 maanden later terug komen. Toen weer twijfel en is er een foto gemaakt, die was perfect . Wel even spannend pfff! Ja sneu. Ja ze heeft de eerste maanden echt een enorme voorkeurshouding gehad. Haar hoofdje stond ook wat gekanteld zeg maar. Zodra haar spieren sterker werden trok dit vanzelf weg. Was idd een hele verdrietige tijd. Ben nu ook blij dat ik die termijn bijna voorbij ben .
Ik ben bij 40.4 bevallen, zou met 41 weken ingeleid gaan worden. Beentjes hebben helemaal niet omhoog gelegen, ze heeft ook geen pijn gehad. Heerlijk ontspannen baby! Op mijn werk zie ik wel regelmatig baby's met de beentjes omhoog de eerste dag, zowel sectio als vaginaal. Ben zelf verpleegkundige op verlos/kraamafdeling. Ik ben er zo in gegaan, we gaan het vaginaal proberen, alles moet soepel gaan, anders is de keus voor een sectio zo gemaakt. Voor het herstel na die tijd was het erg prettig dat het vaginaal gelukt is. Na paar uurtjes heerlijk weer in eigen bed!
@madelein oh wauw ik zie het idd! Gefeliciteerd! Wat moet dat een spannende tijd geweest zijn voor jullie.. Had je voor je dochter iets van fysio gedaan of iets anders of helemaal niks en zelf goed gekomen? @nonski daar teken ik ook voor! Was je niet bang voor een spoedkeizersnede en dat je dan dus helemaal niks zou meemaken?
Valt wel mee eigenlijk, ben wel relaxed. Enige vervelende is dat de harde buiken er alweer volop zijn. Bij dl vanaf 18 wk plat gelegen ivm continue harde buiken die ook pijnlijk en regelmatig waren. Nee niks extras voor gedaan. Heel veel gedragen in de doek ( sowieso goed voor de heupjes ) en veel liefde en knuffels
Krijg jij geen proluton? Ik hou mijn hart vast wat dit stuit kindje ons gaat brengen maar vooral voor hemzelf.. K hoop zoo dat het mee gaat vallen..
Het was voor mij zo bijzonder omdat ik zo hard geknokt had voor een natuurlijke bevalling. Iedereen verklaarde me voor gek, vooral toen ik besloot geen versie te willen. Een arts-assistent noemde me zelfs onverantwoordelijk. Tot ik een gyn vond die helemaal achter natuurlijke stuitbevallingen staat, hij is van mening dat stuitkindjes niet verkeerd liggen maar gewoon anders. Wat een opluchting! Een keizersnede zag ik van begin af aan al niet zitten, vanwege het lange herstel maar ook omdat ik het gewoon graag zelf wilde doen. Ik zou ingeleid worden met 41,3, ook omdat ik al 2cm ontsluiting had. Echter kwamen twee dagen daarvoor al de weeën. Het gaat er vooral om dat het kindje, en dan met name het hoofdje niet te groot is. Mijn dochter woog bij de geboorte 3315 gram, dus ook geen kleintje. Het klopt dat de beentjes een beetje omhoog staan maar dat komt door de lange stuitligging dus dat heb je met een ks ook. Echter was dit bij mijn dochter maar een paar dagen en het viel mij bijna niet op hoor! En ze had er ook geen pijn aan, makkelijke baby die gelijk goed sliep. Je moet echt naar je eigen gevoel luisteren! Je moet later nooit spijt krijgen van je keuze. En kijk vooral niet teveel naar de cijfers en risico's, vroeger werden stuitkindjes aan een stuk door natuurlijk geboren thuis. Mag ik vragen in welke stad je woont? Ik woonde in Den Haag en daar zit dus een gerenommeerd gyn.
Vroeger was het idd heel normaal dat stuitkindjes natuurlijk geboren werden, hoor Ik ben er met een getrouwd! Van zijn moeder heb ik ook begrepen dat de bevalling heel soepel en prettig verliep, en hij was dan nog een behoorlijke kerel met een geboortegewicht 3800 g. Die van ons is naar schatting een stukje kleiner dan dat. En wat mij betreft mag het vandaag wel eens komen, haha
Vergeet niet dat er vroeger ook meer kindjes overleden tijdens de geboorte en de kans op complicaties groter was...
Dat klopt, maar ik vind het belangrijk beide kanten te belichten. We leven in een zeer gemedicaliseerde maatschappij, de andere kant verdiend ook aandacht. Aan beiden kleven risico's, daarom zeg ik ook dat dit een keuze is die je echt op je eigen gevoel moet maken. Jij bent de enige die je later aan moet kijken in de spiegel. Als je voor de volle 100% achter je keuze staat, of dat nu ks of een natuurlijke bevalling is, dan is het goed.
Heel mooi gezegd idd! Alleen ik kom er niet uit.. Tegen mijn man heb ik al gezegd dat ik welke keuze ik ook maak bang ben achteraf spijt te krijgen...... dat is al een goed begin
Maar je neigt toch ergens naar toe? Je zou ook kunnen zeggen dat je het eerst zelf probeert, heb je er een zeker moment geen vertrouwen meer in of je krijgt complicaties, je dan gebruik maakt van een ks?
Nou ja dat is wat er nu waarschijnlijk gaat gebeuren idd.. maar of ik het bij 39 weken nog aan durf weet ik dus niet.. Ik wil iig weeen krijgen en naar zh en dan zien waar ik ben, hoeveel ontsluiting enz..
@ZoWelkom84 Nee eigenlijk was ik geen moment bang voor een spoedsectio en als die al zou komen is er 99% kans dat je gewoon een ruggenprik krijgt hoor! waar ben je bang voor eigenlijk? Dat het alsnog een sectio word als je vaginaal zou proberen?
Om eerlijk te zijn zou ik bij een voldragen kind niet kiezen voor een stuitbevalling. Een keizersnede is in dat geval de meest veilige keuze voor het kindje. De succesverhalen die ik hier lees zijn toch echt van kinderen die te vroeg geboren zijn. In mijn omgeving 2x stuitbevalling meegemaakt. En een keer is dat uiteindelijk toch een spoedkeizersnede geworden. In het andere geval heeft de baby zuurstoftekort gehad. Is uiteindelijk wel goed gekomen maar een zeer heftige bevalling waarbij de moeder ook behoorlijke schade heeft opgelopen! Die was dus net zo lang bezig met herstellen als bij een keizersnede... Nu kan je nog kiezen voor een geplande keizersnede (vraag anders om een natuurlijke keizersnede). Bij een stuitbevalling maak je toch een soort gok en moet je maar hopen dat het goed afloopt. En daarbij is het laatste stuk het zwaarste en belangrijkste (het hoofdje). Dat risico zou ik niet nemen. Ook weet ik dat ze in de landen om ons heen bijna geen stuitbevallingen meer doen maar standaard een keizersnede omdat er teveel risico's aan zitten.
Gisteren heb ik een (Amerikaanse) site gevonden die me help om zekerder over mijn beslissing te zijn. Zoals je misschien weet zijn ze in de VS heel erg happig op keizersnedes, en moet je dus als aanstaande moeder heel veel moeite doen als je een natuurlijke bevalling wil, laat staan zonder pijnstilling. Als er dan ook nog iets afwijkends aan de zwangerschap is, zoals een stuitligging, kom je daar heel veel weerstand tegen als je het kindje toch graag op natuurlijke wijze wil krijgen. De makers van deze site zijn op zoek gegaan naar wetenschappelijk onderzoek over de voors en tegens van een vaginale bevalling bij stuitligging. Het beroemdste onderzoek waarnaar heel vaak verwezen wordt, en waar mensen angstig van worden, komt uit 2000, en laat zien dat een keizersnede veiliger is voor het kind. Er is in de jaren na die studie heel veel kritiek op de studie gekomen, maar daar lees je veel minder over. Er waren namelijk nogal wat problemen met de 'vergelijkbaarheid' van de situaties. Als je de publicaties samenvat, kan een stuitbevalling net zo veilig zijn als een keizersnede, als aan een aantal randvoorwaarden voldaan is: - de ligging is onvolkomen of volkomen stuit (dus niet met de beentjes naar beneden) - het kindje is voldoende ingedaald - de bevalling is actief (dus geen of weinig pijnstilling, de moeder doet het werk) - de bevalling is natuurlijk op gang gekomen - het kindje is niet te klein (bij a terme kindjes is de doorsnede van de heupen vergelijkbaar met die van het hoofd, dus als dat er 'doorheen' is, is de kans dat het hoofd vast blijft zitten bijzonder klein) - en het allerbelangrijkste: degene die de bevalling begeleidt moet ervaren zijn in het begeleiden van stuitbevallingen en zich er goed over voelen. Nu zijn er steeds meer ziekenhuizen waarin ze niet aan die laatste voorwaarde kunnen voldoen, dus ik snap prima dat ze je daar een keizersnede aanraden. Ik moet er ook niet aan denken dat ik bij mijn bevalling zou worden geholpen door iemand die zich daar niet zeker bij voelt. Maar gezien het feit dat mijn gynaecoloog het een prima idee vindt als ik natuurlijk beval, ga ik mijn kans grijpen om mijn mooie, gezonde kindje op de meest natuurlijke manier op de wereld te zetten. En vergeet niet: een keizersnede is ook niet zonder risico's! Sterker nog: ook als je voor een keizersnede kiest, is een stuitbevalling nog steeds riskanter dan een gewone bevalling. Het is niet anders. Koppige kleine wezentjes