Ik kan er echt met mijn hoofd niet bij. Ik heb het niet over de ouders die ze uit het oog verliezen, dat gebeurt mij regelmatig, maar hoe kan zo'n 'oud' kindje nou toch verdrinken. In de eerste plaats, waarom zou het zonder ouders het water in gaan? En is er dan niemand die dit ziet gebeuren? Op de tweede plaats, de meeste op die leeftijd zijn bezig met een zwemdiploma. Ik 'snap' dat zodra kinderen onder water komen het bestaat dat ze 'bevriezen' en dus niks doen. Maar kinderen die met zwemles bezig zijn zouden dit toch wel begrijpen? Ik zwem wekelijks met mijn 3! Jarige dochter en ze kan het heel goed. Ik durf haar prima zonder bandjes in diep water te laten, ze kan goed zwemmen. Ik snap dat niet iedere ouder wekelijks zwemt en niet iedere 3 jarige zich red in het zwembad, maar een 5 jarige toch wel? Overschat ik de kinderen teveel? Wat mij angstig maakt is dat ik mijn dochter best wel bij water durf te laten spelen, zij red zich, maar kennelijk verdrinken er dus ook oudere kinderen waarvan ik zou verwachten dat ze meer zwem ervaring hebben. Dus ik weet niet of ik mijn eigen dochter kan vertrouwen hier in. Ik neem aan dat de kinderen die afgelopen week verdronken zijn ook wel afspraken hadden met hun ouders.......
Mijn ruim 5 jarige zoon zwemt van klein af aan wekelijks en krijgt sinds een half jaar zwemles maar verzuipt echt als hij in het water terecht zou komen hoor. Zwemmen kan hij echt nog niet. Overigens beginnen de meeste kinderen pas met 5 jaar met zwemles. Een kind zonder diploma's zou ik nooit zonder bandjes in het water laten en mijn zoon mag zo der ons nooit dieper dan zijn knieeen
Ik denk dat je water onderschat, zeker bv natuur-water (rivieren, plassen etc). Onderstroom kan erg sterk zijn, temperatuur kan sterk wisselen... En daarnaast kan een kind zichzelf ook overschatten;'Oh ik zwem dat stukje wel even!' ... ik ging vroeger graag naar een recreatieplas en ieder jaar weer jongens die elkaar uitdaagden de hele plas over te zwemmen, dat ging vaak goed gelukkig, maar het was echt een flinke uitputting. 1 keer ging het mis... en dat was een jongen van 16 of 17... geen kleuter dus, een kleuter koelt sneller af, kan zich minder verzetten tegen een stroming...
Tis gebleken dat zwemles motorisch gezien pas zin heeft vanaf 6 jaar. Mijn kinderen zullen dus pas op die leeftijd zwemles krijgen
Ja, je overschat wat de kinderen al horen te kunnen. En een zwemdiploma geeft ook echt geen garanties als je het niet bijhoud.. Het is verschrikkelijk.. zal je kindje maar zijn.
Ehm, ja ik vind je heeeeeel erg naïef dat je denkt dat jouw kind dit niet kan gebeuren omdat het zo ontzettend goed kan zwemmen.... De meeste kinderen gaan tussen 4-5 jaar op zwemles (4 is vroeg) en die kinderen kunnen echt niet gelijk drijven hoor zonder bandjes
Hier overigens ook absoluut niet zonder bandjes bij of in het water, ook absoluut niet zonder een van ons erbij op máximaal armlengte. Mijn oudste zit op zwemles, kan leuk de schoolslag etc, maar zou zij bv van een bootje vallen dan redt ze zich écht niet voldoende.
Mijn zoon is 5 (bijna 6) en gaat binnenkort voor het eerst naar zwemles. Waarom nu pas? Omdat hij als 4-jarige, of jonge 5-jarige geen 'focus' had gehad voor zwemles. Maar goed: daarom loopt hij als we gaan zwemmen in een overdreven schippers-zwemvest met fluitje . Maar hier in de natuurwateren zit bijvoorbeeld veel zeewier. In 2012 is er hier bijvoorbeeld een jongetje in de plas verdronken. 6 was hij. Naar alle waarschijnlijkheid is hij te diep gegaan en 'vast' komen te zitten en in paniek geraakt. Wat ik wil zeggen is dat het niet altijd te maken heeft met het wel/ niet hebben van een diploma, maar alles met de situatie in het water. Paniek is dus ook een hele grote boosdoener.
Ja, je overschat de zwemkwaliteiten van jouw dochter/kinderen met zwemdiploma. Als een kind plotseling te water raakt, mag je als ouder zijnde alleen maar hopen dat de juiste reflex wordt opgewekt. Zeker bij jongere kinderen overheerst de schrik. Mijn dochter 6 jaar, 6 zwemdiploma's in haar bezit (A, B, C, Snorkelen 1, Snorkelen 2 en zwemvaardigheid 1) en bezig voor zwemvaardigheid 2, ging een aantal weken geleden met het warme weer met ons naar een strandje. Kind was niet te houden (begrijpelijk) en wilde op haar luchtbed het water in. Met haar vader het water in. Dochter lag op het luchtbed. Gleed er op een bepaald moment vanaf. Kind sloeg helemaal dicht van de kou en kwam niet verder dan "hondjes"zwemmen. Tot ze de rust hervond omdat haar vader haar bij haar arm pakte. Toen besefte ze zich ineens dat ze heel goed kan zwemmen. Lang verhaal om duidelijk te maken dat je (jonge) kinderen altijd in de gaten moet houden in en rond het water.
Ik vraag me dat ook wel eens af. Als je kind niet kan of nog niet goed genoeg kan zwemmen waar was dan het toezicht? Maar het is ook wel zo dat een ongeluk in een heel klein hoekje kan zitten. Je pakt even wat uit je tas en weg is je kind. Het kan in een fractie van een seconde gebeuren. Mijn oudste was een heel braaf kind en luisterde heel goed. Mijn jongste is een ander verhaal. Voor je het door hebt is ze weg
Net op RTL 4 was hier een item over. Hier werd aangegeven dat zulke berichten op social media een schop na is naar de ouders en daar ben ik het helemaal mee eens. Geen enkele ouder kiest hiervoor of past bewust niet goed op zijn/haar kind. In het item op tv sprak een moeder van een 2 jarig meisje die nog geen twee seconde aan de aandacht ontsnapt was en in een zwembad verdronk. Hoe goed je ook op je kindje past, het kan elke ouder gebeuren. Natuurlijk moet je je kind in de buurt van water in de gaten, natuurlijk zorg je ervoor dat je je kindje bandjes omgeeft. Maar ook met bandjes kan een kindje verdrinken. Voor het omdoen van de bandjes kan een ander kind je even roepen waardoor je 2 sec de ander kant op kijkt. Een ongeluk zit ik zon klein hoekje! Daarnaast kan een kind met diploma's ook verdrinken. Kan een moeder met 3 kleine kinderen niet wekelijks zwemmen om het zwemmen bij te houden. Hier is van het weekend een 12 jarige jongen verdronken. Het is altijd makkelijk wijzen naar een ander, mij overkomt het niet wordt vaak gezegd. Dat zeiden deze moeders ook voordat het overkwam.
Je overschat jouw kind en onderschat alle overige factoren. Gooi je kind maar eens in het water, met kleding aan en kijk maar wat er gebeurt. Je kind schrikt zich de blubber en gaat geheid kopje onder. Mijn kind, 5, zou dan ook nooit in de buurt van water mogen spelen zonder dat iemand (bij voorkeur ikzelf) hem in de gaten houdt. Hij kan een prima potje zwemmen, maar ik heb hem ook wel eens zien schrikken in het zwembad van iets of iemand en dan vergeet hij alles.
Phoe, ik vind je behoorlijk naief reageren, en dat vind ik eerlijk gezegd eng. Zwemmen in een zwembad heeft bijv weinig te maken met zwemmen in natuurwater. Dat is niet te vergelijken. Zwemlessen leren kinderen voornamelijk hoe ze zich moeten redden in een zwembad. Ze oefenen en leren daar weinig over ijskoud water, stromingen, golven, vast komen zitten in planten/modder etc.. Daarnaast zijn kinderen onder 5-6jr meestal fysiek niet in staat om krachtig te zwemmen. Tenzij se fysiek, motorisch en qua focus ver voor liggen op hun leeftijd. Om zichzelf te kunnen redden is techniek niet voldoende, het gaat ook om voldoende spierkracht. En een kind van 4,5,6 geldt in het water zeker als 'klein'. Hier in het buitenbad worden kinderen pas vanaf groep 6-7 zonder begeleiding toegelaten in het diepe zwembad. Volwassene hoeft niet mee in het water, maar wel mee om toezicht te houden.
Wat me persoonlijk opvalt is dat, hoewel hier op ZP nóóit iemand zijn/haar peuters uit het zicht raakt in het zwembad, je op elke willekeurige camping toch altijd heel regelmatig echt heel jonge kinderen volledig aan hun lot (of aan die van hun peuterbroertjes of zusjes) overgelaten ziet in zwembaden terwijl ouders in geen velden of wegen zijn te bekennen (of druk bezig zijn op telefoon/ipad/met zonnebrandcreme o.i.d.) Nu hebben wij nooit de luxe gehad zoonlief ook maar 2 seconden uit het oog te kunnen verliezen, maar het valt me soms wel op hoe soepel sommige ouders zijn met hun kinderen...
Idd, dit zie ik ook echt met verbazing gebeuren. Onze zoon van 6 is een echte waterrat en heeft A,B en C. Maar ik raak hem geen seconde uit het oog, als ik even m'n mobiel check, een boek lees of me omdraai dan houd m'n man hem in de gaten. De laatste jaren op Serignan Plage heb ik heel wat zeer kleine kinderen voorbij zien komen van amper 2 jaar, die langs de waterlijn liepen, en verder liepen gewoon alleen.. En savonds wij zaten aan het strand te eten, was heel rustig, bijna niemand meer. Een man dook de zee in (Fransman), en een meisje met zwembandjes van een jaar of 4 moest op hem wachten op de handdoek na 10 minuten komt die man de zee uit..dochter weg..wij hadden het ook niet gezien, terwijl het zeer rustig was. Hij overal bij de nog aanwezige rondvragen maar nergens. Hij liep in het donker nog te zoeken De volgende dag zag ik ze gelukkig weer samen..maar hoe kan het gebeuren?? Je laat je kind toch niet alleen, misschien moest het kind plassen en is weg gerend, maar misschien de verkeerde camping opgelopen iets verderop. Geen idee?? Ik weet van mezelf dat ik over beschermend ben wat dit soort dingen betreft, alleen over de camping naar één of andere speeltuin..Not! Ik hou ze echt in de gaten, soms van een afstandje zodat ze het niet "merken" Moet er niet aan denken..
Nou zeker te weten. Wij zijn hier op vakantie en gingen vanochtend zwemmen. Zoontje was in een peuterbad aan het spelen en ik zat erbij. Kindje van 1.5 met gewone luier die ondertussen op de grond hing. werd aan zijn lot overgelaten papa en mama waren in het grote bad. En keken af en toe eena hoe het ging. Mijn zoontje kan ook heel snel weg zijn maar vooral bij het zwembad zit ik er als een havink bovenop.
Je overschat je kind en kinderen echt. Onze jongste moet zelfs nog beginnen met zwemles, wordt 5 jaar. Bewuste keuze om later te beginnen. Zwemmen kun je vergelijken met auto rijden. Je haalt je zwemdiploma maar dat wil niet zeggen dat je echt kunt zwemmen. De basis is er maar je leert het pas echt door vaak te zwemmen en door sterker te worden en dat is met autorijden ook. Je haalt je rijbewijs en je kent de basis maar echt auto leren rijden en inspelen op onverwachte dingen in het verkeer leer je alleen door heel vaak aan het verkeer deel te nemen. Ik heb tijdens het afzwemmen van mijn andere kinderen echt kinderen zien afzwemmen waarvan ik echt dacht van die kan gewoon niet zwemmen en is gewoon onveilig. Hier gaat de jongste echt niet het zwembad is zonder bandjes. Binnenkort vertrekken we naar Portugal en de jongste is heel watervrij en ik weet nu al dat het niet echt een heel ontspannen vakantie zal worden en ik haar steeds zal moeten volgen want ze springt er blindelings in.
Dit wilde ik ook zeggen. Ik heb het programma ook gezien. Was op RTL Late Night. Moeder draaide zich alleen om om geld te geven aan een neefje. Gelijk zijn opa en moeder gaan zoeken. Er liep een groep kinderen naar het diepe bad en daar is het kindje mee heen gelopen. Ze zijn direct naar het water gerend. Ze zagen het kindje niet. Zijn gelijk verder gaan zoeken. En toen kwam ze haar zoontje tegen die vertelde: ze leeft niet meer. Echt, dat kan iedereen gebeuren. Achteraf gezien kun je zeggen dat er één bij het water had moeten blijven staan, maar je handelt in paniek in slechts een paar seconden. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik niet in de schoenen van die moeder sta. En dan nog het ergste; op sociaal media worden deze moeders keihard aangevallen. Dat maakt het nog triester voor zo'n moeder. Dat was ook de reden dat er aandacht aan werd besteed bij Late Night.
Mijn zoontje (3) krijgt sinds dat hij 3 maanden oud is iedere week baby/peuter les en zinkt naar de bodem waar andere kindjes in de groep zonder bandjes kunnen. Mijn man zou op open water na 5 minuten verdronken zijn terwijl hij zwemdiploma abc, zilver en goud heeft. Hij kan niet drijven en kost hem alle energie om boven te blijven. Als je hem ziet zwemmen zwemt hij diagonaal ipv horizontaal, het is onmogelijk voor hem om zn benen omhoog te krijgen. Zwemt hij onder water dan ziet alles er goed uit, maar om boven te komen moet hij eerst de bodem bereiken om zich af te zetten.
Ik ben zelf ooit eens bijna verdronken, ik was 13 jaar. Op 8 weken leeftijd al mee baar het zwembad, ik was 4 toen ik op zwemles ging en 5 toen ik ze allemaal had. Van mn 6e tot 12e wedstrijd gezwonmen en van mn 10e tot 16e vrij goed waterpolo. Ik kan goed zwemmen dus. En dat dacht ik toen ook. Mn nichtje was in zee en kon niet meer terug komen, ik heb haar geholpen. Maar toen werd ík mee getrokken door dr stroming en kwam ik niet meer terug. Het duurde een poosje en niemand hoorde mij tot de lifeguard mij zag, die haalde mij op met zn boot.. Dus ja, kan ik kind verdrinken. Ja.. ook een met zwemdiplomas. Ook een met een hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Dus, nooit uit het oog verliezen. Maar oh, ik kan wel huilen voor die ouders. Iedere ouder verliest zijn of haar kind vast wel eens uit het oog en om dat dan op deze manier te bekopen is vreselijk..