Pfff... Sinds een paar weken (sinds we thuis zijn van weekje vakantie) wordt onze peuterdochter (bijna 3) elke nacht ergens rond 4 uur wakker... Vandaag dus 4:30 Echt wakker, papa roepend. Soms hard huilend. Meestal wel vanuit haar bed. Vandaag stond ze op onze kamer en vond dat het al ochtend is. De enige manier om haar toch terug in slaap te krijgen is als papa met haar terug in bed gaat liggen (mij lukt dat niet met m'n buik).... Maar we snappen niet hoe het komt... en hoe komen we er vanaf? Iemand tips?
Het is hier ook regelmatig raak. Al zijn we er afgelopen week geen één keer voor hem uitgeweest, en dat is bijna een record. Wat hier altijd helpt is zijn tuitbeker weer vullen met water (hij drinkt overdag bijna niet, maar haalt het blijkbaar 's nachts in), en hem weer in bed leggen. Dan slaapt hij meestal zo verder. Zo niet, dan gaat hij tussen ons in. Sinds kort krijgt hij zelf zijn deur open (klink staat omhoog), en vannacht is hij om een uur of 3 bij ons gekomen 'Goeiemorgen!'. Toen hebben we hem ook tussenin gelegd, en hij slaapt nu nog Als je kindje rustig slaapt, zou ik het tussenin leggen. Voor onze derde werd geboren was ik daar fel op tegen, maar met een kind dat heel erg veel wakker werd in de nacht was ik snel genezen daarvan, dus sliep hij mooi heel vaak tussenin, dan kregen we tenminste allemaal nog wat slaap in de nacht.
Hebben we hier ook, alleen dan soms om 23.00 uur, soms 3.00 uur, Ik neem haar dan bij me in bed en dan slaapt ze verder tot de volgende ochtend.
Uk heeft dit gehad vanaf geboorte tot ongeveer zijn 2de verjaardag. Bij elke sprong was het weer weken raak, was hij tussen de 1 uur en 3 uur wakker. Sinds zijn 2de verjaardag is het een stuk minder maar nu hij 3 is nog niet over. Zal wel weer een ontwikkelingssprong maken, verkoudheid helpt ook niet. Vannacht was hij om half 2 wakker en dat duurde 20 min en daarna nog eens wakker van 3 tot een uur of half 5/5 uur. Hij huilt niet meer maar roept nog wel, al weet hij dat hij dat pas mag als het liedje klaar is zo dat hij het geprobeerd heeft. Wij leggen hem nooit in ons bed of kruipen nooit bij hem, voor sommige kinderen is dit de oplossing voor andere juist een mogelijkheid om te spoken en te vervelen. Extra knuffels en kusjes kan hij wel krijgen. Doen waar je goed bij voelt
Hier is het ook weer bezig. Alleen niet op vaste tijden en ook niet elke nacht. Maar wel heel vaak. We zitten nu ook weer met hem. Hij wil alleen slapen als hij bij ons in bed mag. En dat willen we niet. Als hij ziek is is het geen probleem maar verder kan hij gewoon in zn eigen bed. Maar goed we zitten er al wel weken mee en de wallen staan onder mn ogen dus ik heb geen tips.
Misschien een gekke gedachte, maar omdat t zo plots is zou ik ook eens proberen of ze zelf iets kan zeggen over wat er aan de hand is. Mijn oudste is heel verbaal ingesteld en hij lijkt soms echt wel baad te hebben bij t bespreken van zulke dingen. Is ze bijvoorbeeld ergens bang voor of heeft ze nachtmerries. Dan zou ik daar wat dingen over uitleggen op haar niveau. T zal niet meteen iets oplossen, maar kan het miss allemaal wel wat verduidelijken voor haar.
Ik zou proberen om overdag op een rustig moment erover te praten met haar! Die kleintjes begrijpen al zoveel meer dan je denkt. Even een paar dagen volhouden en blijven herhalen dat ze weer rustig moet gaan slapen als ze wakker wordt en papa en mama haar wakker maken wanneer het ochtend wordt!
GOEIE!!! Vorige week toevallig nog gevraagd aan haar wat er was. Eindstand: eng gedroomd. Maar kwam er ook pas uit na een kwartier.