Hier ben ik het mee eens. Heb zelf in mijn jeugd een hoop meegemaakt maar hield me groot. Iedereen dacht dus dat alles wel ok ging. Nu jaren later........ ondervind ik er nog steeds hinder van. Wat van buiten zo lijkt, hoeft bij kinderen van binnen niet zo te zijn. En ookal drinkt hij stiekem, op zijn werk of in de avond kinderen hebben dat wel door. Ik zou me ook wel afvragen waarom ze vaak weg is. Dat is niet een teken dat ze het thuis zo gezellig en fijn vindt. Ik ben zelf op mijn 18e bij mijn ex gaan wonen, "gevlucht" voor de situatie thuis bedenk ik me achteraf. Dit heeft wel zijn gevolgen gehad. Omdat ik niet koos voor mijn vriendje toen maar voor de rust van het uit huis zijn. Achteraf gezien had ik dat nooit moeten doen maar zag toen geen keus. Hij had in ieder geval veel sneller mijn ex geweest.
Ik vind niet dat je die conclusie kan trekken aan de hand van wat TS heeft verteld. Ik heb een superfijne jeugd gehad maar toen ik op mijn 16e/17e een vriendje kreeg was ik ook elke avond de hort op. Denk wel dat TS het goed in de gaten moet houden of het geen vluchtgedrag is en of haar kinderen er daadwerkelijk geen last van hebben. Misschien is het goed als je kinderen ook eens met een onafhankelijk persoon praten? Als ze zien dat jij het zwaar hebt zou het zomaar kunnen dat zij hun eigen verdriet en pijn verborgen houden om jou niet meer te belasten.
Mijn dochter heeft zelf ook hulp van een maatschappelijk werker op school. Maar die had ze al. Niet alleen voor dit. Ook voor haar eigen faalangst. En dat zal ze vast van mij geerft hebben. En ja ze is een puber van ruim 16 met al ruim een jaar een vriend. Daar gaat ze veel mee weg. Wat mij erg logisch lijkt. Maar net zovaak zitten ze ook samen hier. Of gaat ze met vriendinnen weg. Of is ze gewoon zelf thuis. Dus dat is echt niet anders dan wat andere tieners zullen doen. Als ik naar haar vriendinnen kijk dan is zij nog veel thuis. En praat ze gelukkig veel met mij.
Ik vind dat hier wel heel makkelijk wordt gedaan over stante pede bij haar man weggaan, want bijv 'vreemd gaan is exit'. Het is altijd makkelijk dat van de zijlijn roepen maar is echt niet makkelijk als het je eigen situatie betreft. En juist ook omdat er kinderen in het spel zijn. Uit elkaar gaan is voor kinderen ook heel ingrijpend. Ik vind dat TS nu al goede stappen heeft gezet door een time out te nemen en door zowel voor zichzelf als voor hen samen hulp te zoeken. Iemand kan ook tijd nodig hebben om te realiseren dat de situatie zo niet kan en je beter uit elkaar kan gaan. Wat niet wegneemt dat ik vind dat de situatie zoals ie nu is echt niet meer kan. Maar dat is voor TS nu wel duidelijk denk ik.
Schorpioentje, Ik merk dat je nog veel van zijn gedrag en vooral van de gevolgen van zijn gedrag oo jou en de kinderen goed praat. En dat je vooral de berichten liked waarin dit ook gebeurd. Niemand hier is tegen jou heh. En het laatste wat je helpt is je partner verdedigen. Ik hoop echt dat je kinderen hier ingeschonden uitkomen. Het is goed dat ze naar een maarschappelijk werker gaan maar dit is ook niet voor niets. Neem jullie rust en tijd en ga voor jezelf opkomen ipv voor hem.
Slecht. Waar ik vorige week nog rustig was, begint het nu om te slaan naar woede. Waar ik nog niet eens alle antwoorden weet. Maar heb wel een vermoeden. Heel fijn intake gesprek gehad bij de mediator. Morgen start de coaching. Die wordt heel pittig maar zie het wel als iets goeds. Maar zondag was hij bij ons om met de jongste wat te doen. En hij had die nacht zoveel gedronken dat het helemaal om hem heen hing. Toen merkte ik dat hij anders was. Was verder wel gezellig. Maar toen ik er savonds wat over zei ging hij boos weg. En gisteravond had hij ons zoontje opgehaald omdat ik vandaag moet werken. Maar zoontje was bij oma en hij was weg. Nu wil ik heel graag weten of hij gewoon op stap was of bij een ander was. Was hij bij een ander dan heeft die hele coaching geen zin meer. Ik voel me nu erg leeg boos en verdrietig. Probeer er t positieve uit te halen. Ben begonnen met sporten en probeer een beetje uit mijn eigen muurtje te komen. En samen met de kids lukt dat aardig. Alleen dr nachten zijb erg zwaar
Jeetje meid..... niet zon goed nieuws. Maar eerlijk? Ooka was hij niet bij een ander dan zijn heeft hij deze dagen ook niet laten zien dat hij ervoor wil vechten. Met een flinke walm je kind bezoeken (jouw kinderen zijn niet gek) Boos worden als je hem erop aan spreekt Oppassen omdat je moet werken maar zelf weg gaan. Zijn voor mij wel tekenen dat hij jiet aan zichzelf en jullie relatie werkt maar zijn eigen plan trekt.
Voor mij ook genoeg redenen dat hij niet aan ons denkt en alleen aan zichzelf. Blijkbaar heeft hij dat nodig, maar niet ten koste van ons. Zoals hij vorige week deed en wat hij allemaal zei en nu... een wereld van verschil. Ik ben zeer benieuwd hoe hij morgen tijdens het eerste gesprek is. Ik moet proberen mijn eigen weg te gaan en boven hem te staan. Ben nu nog veel te veel met hem bezig.
Sorry.. vind je erg afhankelijk overkomen. Lees al die tijd mee, maar wist niet goed wat te zeggen. Gun natuurlijk niemand deze ellende, heb met je te doen. Maar jeetje! Ga eens voor jezelf opkomen, het komt op mij over alsof je trekt aan een dood paard. Hij palmt je zo weer in als je niet uitkijkt. Uiteindelijk maak je denk meer kans je relatie te redden als je sterk in je schoenen staat en voor jezelf opkomt. Hij heeft ook meer aan je op t moment dat je onafhankelijker bent, je kinderen ook.
Ik ben normaal gesproken absoluut voorstander van voor elkaar blijven vechten, maar nu zeg ik ook; exit met die man. Je eerst zo bedonderen, dan gouden bergen beloven en op het moment dat ie moet laten zien dat hij écht wil veranderen doet hij weer precies hetzelfde als voorheen. Het is moeilijk, maar kies in deze echt voor jezelf. Hij gaat niet veranderen.
Nou totaal anders dan verwacht. Erheen vroeg hij al of t zin had om te gaan... En daar was hij compleet omgedraaid. Wilde niks meer. Nergens meer voor vechten. Alleen maar zo snel mogelijk uit elkaar..kende hem niet meer terug hoe hij daar zat. Blijkt nog een keer met iemand gekust te hebben. Ik werd zo ontzettend kwaad!! En dat ben ik nog steeds. Hebben al afspraak staan bij een mediator om alles te regelen. En nu geef ik heel duidelijk mijn grens aan. Hoef hem niet te zien. Hij mag zn spullen pakken als ik niet thuis ben..en zich exact aan de afspraken houden. Hoop dat we er samen goed uitkomen. En dat ik t rustig met hem kan regelen. Maar ben bang dat ik niet zo lief meer ben naar hem toe. Had hem nu al kwaad.. heb al even gekeken of ik onze vakantie kon verkopen. Was hij t niet mee eens.
Jeetje wat rot!!! Blijf dicht bij jezelf en laat niet over je heen lopen. Je mag me altijd een PB tje sturen, scheiden van een man met ADHD is net een tikkeltje lastiger dan anders.
Ik heb een of andere error waardoor ik blijkbaar dit bericht leuk vind en niet weg krijg, maar uiteraard vindt ik het niet leuk.. wil je veel sterkte wensen!
Daar ben ik ook bang voor ja..Dat het niet zo makkelijk gaat. Hij wil alles nu snel regelen..gelukkig afspraak met de mediator. Maar als puntje bij paaltje komt zal het regelen wel op mijn schouders terecht komen. Zoals t altijd ging. Benieuwd hoe hij hier uiteindelijk mee om gaat. Ken hem nu in ieder geval niet terug. Maar die is nu alleen maar bezig met zichzelf en andere vrouwen..lang leve de vrijheid.
Vanaf de zijlijn meelezend wil ik je heel veel sterkte toewensen. Om zo je relatie te zien beëindigen is verdrietig en enorm kwetsend naar jou toe.