Er zijn genoeg mensen die dat doen cq kunnen. Veel gezinnen waarbij bijv de vader het misbruik pleegde zijn nog bij elkaar. Kinderen willen dat het misbruik stopt maar willen hun vader niet kwijt als ouder zijnde. Er is hele goede hulpverlening in dit soort situaties. CLAS bijvoorbeeld.
Mij moeder was 18 toen ze zwanger raakte en mij oom ongeveer 12... Maar wat ik wel vind is dat mij oom en moeder een hele goeie band hebben. Ze hoef maar iets te vragen en hij doet het. Me moeder kan alleen maar goed over om oom spreken, het word dus gewoon simpelweg weggestopt wat er is gebeurd. Ook al is het niet met mij gebeurd, ik kan het maar moeilijk een plekje geven ik kan met geen mogelijkheid begrijpen dat mij moeder nog met hem om gaat.
Dat weet ik niet, ik denk van niet. Gelukkig heb ik dit nooit aan de hand gehad en doe ik er alles aan om het ook te voorkomen natuurlijk. En dat gaat ver, juist door mijn verleden. Ik heb bijv een zoon van 20 en mijn dochter is 7. En ook al weet ik/verwacht ik niet dat mijn oudste wat bij zijn zusje zou proberen, ik hou het stiekem wél in mijn achterhoofd en zorg dat het niet kan gebeuren. Zo zal hij bijv nooit alleen op haar mogen passen bijv. Terwijl ik ook niet geloof dat hij zoiets zou doen, hoor, maar voorkomen is beter dan genezen.
Ik heb van dichtbij meegemaakt dat ik gesprekken heb gevonden waarbij een jonge man meerdere minderjarige foto's en cam beelden probeerde te krijgen. De ouders zijn alleen maar bezig geweest met goed platen en zorgen dat het binnen het gezin bleef. Hij werkte notebene met kinderen en was bijna een afgestudeerd docent. Ik vond het zo bizar om mee te maken. Ze wilde ook geen hulpverlening want dan zou hij zijn werk niet kunnen uitoefenen... Ik vond het zo bizar... Inmiddels zelf moeder en ik denk er nog regelmatig aan hoe het voor haar moest zijn. Ik snap wel dat je het niet aan de grote klok wil hangen. Maar als moeder zijnde sleur jij je kind toch op zijn minst aan zijn oren naar de hulpverlening en zorg je ervoor dat die niet met kinderen gaat werken...