Buiten dat vraag je meningen, maar elke mening die maar in de buurt komt van woordjes zeggen tegen je buurvrouw word gelijk afgekapt... Als je er toch al klaar mee bent wat maakt het dan uit wat anderen vinden of denken
Ik denk als je het negeert ze ook kan denken dat je haar gedrag accepteert. Juist door naar haar toe te gaan als de gemoederen bedaard zijn geef je een grens aan: 'hee buuv, ik weet niet wat dat was laatst, maar ik vond het echt heel vervelend hoe jij reageerde en ik wil dat niet meer meemaken.'
Als de band normaal goed is, zou ik toch het proberen te bespreken met de buurvrouw. Duidelijk aangeven dat je er niet van gediend bent. Maar ook vragen of er misschien iets anders aan de hand is. Misschien is dat ook wel de reden dat ze zo op andere reageert. Lijkt mij vreselijk om naast iemand te wonen en die dan te moeten gaan "negeren".
Is zij ook de buurvrouw met de harde muziek? En de jongen die blowde op zijn terras, is dat haar zoon toevallig? Ik vind het wel apart dat je elke keer iets hebt met een (andere) buur.
Hoe oud is ze? Kan het niet al alzheimer zijn? Ik heb al jaren ( zeker 7 jaar) van te voren gemerkt dat mijn stiefopa ging dementeren. Zijn gedrag werd af en toe ineens anders. Reageerde echt heel raar op dingen. Bij het steengrillen bijvoorbeeld legde hij zijn kip er 2 seconden op en ging het opeten. En als ik dan daar iets van zei ontkende hij dat het nog niet gaar was en at het sowieso op. Of niet meer uit de auto willen komen als ze op bezoek gingen. Dan bleef hij zomaar ineens zitten. Of lachte om dingen waar je normaal niet om moest lachen et cetera... Als ik alleen je beginpost lees lijkt het net alsof ze buitensporig reageert op iets...best raar eigenlijk.
Ruzie vind ik ver gaan, maar ik vind niet dat het aan ts is om contact op te nemen. Psychische problemen of niet, de buurvrouw is zelf verantwoordelijk voor haar gedrag (en het zoeken van de juiste begeleiding) en het zetten van de eerste stap door haar excuses aan te bieden. Ik begrijp wel dat ts het gevoel heeft het gedrag goed te keuren door haar uit te nodigen voor een kopje koffie, ik zou dat ook niet doen. Als ts duidelijk is geweest dat het per ongeluk is gebeurt heeft ze in mijn ogen genoeg gedaan. Ze is niet verantwoordelijk voor de reactie van de buurvrouw.
Nee je vraagt Maar er word toch ook helemaal niet gezegd dat ze gezellig een kopje koffie moeten gaan drinken? Althans, ik ben het niet tegen gekomen.
Als goede buur kan je toch vragen waar die extreme reactie vandaan komt? Ik zie echt niet in waarom je dan het gevoel zou geven dat alles vergeten en vergeven is en dat je weer leuk op de oude voet verdergaat.
Je zit nog helemaal in je emotie van gisteren dus je kan nu echt niet rationeel nadenken. Zou jij dit pikken is je vraag. De meeste zeggen nee maar ik zou er wel nog over gaan praten, misschien kan jij dat ook doen? Jij zegt, no way ik ben er klaar mee...enz enz. Is je goed recht, jou mening dus je kan wel tegen iedereen hier ingaan maar je manier van reageren word er niet beter op. Laat het eerst eens zakken en misschien over 2 dagen denk je er anders over.
Ik heb het ook niet over een gezellig bakkie doen nee. Als mijn buurvrouw zo uit haar dak zou gaan, terwijl wij altijd goed overweg konden. Zou ik haar onder mom van een bakkie doen, willen vragen waarom ze zo reageert. Tenslotte gaat het hier om een buurvrouw waarmee je sleutels enzo deelt. En spullen van elkaar leent. Dus meer dan een buur waar je alleen 'hallo' tegen zegt Dat heeft niks mee te maken dat ik haar gedrag goed keur.
Nou jeetje, omdat 1 iemand dat zegt... maar goed, volgens mij zijn er nog steeds meer mensen die gewoon alleen het gesprek aan zouden gaan zonder koffie
Natuurlijk kan je dat vragen, maar wat doe je dan met het antwoord? Als de buurvrouw inderdaad aangeeft psychische problematiek te hebben is dat nog geen excuus. Haar houding is voor mij belangrijker dan het antwoord, neemt ze verantwoordelijkheid voor haar gedrag? Erkent ze haar fouten, bied ze excuses aan en werkt ze aan de problemen? Die eerste stap zegt een hoop daarin, en ik zie echt niet waarom dat aan ts is. Een goede buur kan namelijk ook excuses aanbieden, dat komt van 2 kanten.
Misschien heeft ze idd problemen en schaamt ze zich heel erg en vind ze het moeilijk erop terug te komen. Misschien is het dan veel makkelijker voor haar om excuses aan te bieden e.d. als ts het gesprek aangaat. Je weet het gewoon niet..
Haha iemand die tegen me gaat schelden uitnodigen op de koffie om het uit te praten? Het moet niet veel gekker worden. Ik zou er ook klaar mee zijn en het houden bij hallo en tot ziens. Laat haar maar de eerste stap zetten als ze nog contact wenst.
Haha dat bakkie is ook niet het moraal vh verhaal Bedoel ; als iemand hier een topic over opent qua vriendin. Dan is het altijd niet negeren, face to face moet dingen besproken worden en nu ineens niet? Erover praten is naar mijn idee niet iets toegeven of gelijk geven , maar goed .. Ts vroeg of we het zouden pikken Nee dat zou ik niet doen, maar ik zou wel willen weten waar dit gedrag vandaan komt, als je altijd goed met elkaar over weg kan. En als ze echt psychisch in de problemen zit, kan je lang wachten. Want men komt niet snel uit zich zelf hun verhaal vertellen
Precies dit. Als ze al problemen heeft is zo'n eerste stap zetten misschien wel heel.moeilijk. Of wat bosi zegt kan ook nog, misschien zit ze in de beginnende fase van Alzheimer. Dat had ik wel graag geweten van mijn buurvrouw.