Zo bang voor de bevalling

Ik liep juist gelijk weer naar de bevalling

Op handen en knieen zitten is erg prettig voor de bekken en dan holle en bolle bewegingen maken
Eigenlijk ook een goede beval houding met bi

 

Ik vind het echt een heerlijk ontspannende oefening. Doe hem met regelmaat als er teveel spanning is op het bekken.

https://www.happywithyoga.com/yoga/kathouding-yoga-marjariasana/

 

Ik denk dat je bij een volgende bevalling er nooit meer zo blanco in zal gaan als met de eerste... Ik zou heel graag nog een kindje willen, als het mag lukken, maar als ik dan denk; oh ja bevallen hoort er ook bij..... stel ik het nog maar een poos uit haha. Mijn zoontje is dan ook nog maar 5 maandjes dus ik denk ook nog niet aan een volgende hoor. Maar zou toch wel wat spanning hebben mocht ik nog eens zwanger zijn.. weet dat ik bij de eerste zei; dit doe ik nooit meer / nooit meer zonder pijnstilling
Maar meid, komt vast allemaal goed.. probeer leuke dingen te doen ter ontspanning

 

Ik herken het zo erg van mijn tweede bevalling. Ik hield het volgens mij ook gewoon tegen want liep een week overtijd. Op een gegeven moment mezelf er toch aan over gegeven en heb een fantastische bevalling gehad (in tegenstelling tot de eerste, ook met pomp waardoor ik stukken kwijt ben).

Wat mij heel erg heeft geholpen:
- de TENS
- een verloskundige die me er doorheen gepraat heeft
- een badbevalling

Ik had ook BI en in bad bevallen was wel echt een uitkomst.

Maar ook de TENS kan ik je zeker aanraden!

 

angst is mij wel bekend.ik ging er bij de eerste heel blanco in en wilde absoluut geen ruggenprik was er ook als de dood voor dus toen een pompje gehad.
wat heb ik daar spijt van gehad ik was werkelijk waar helemaal stoned! en het haalde miss een scherp randje eraf maar het was nog hel!!en toen ik mn zoontje in handen kreeg voelde ik helemaal niets!ja ik dacht gadver moet ik hier nu blij mee zijn,zo erg dat ik zo dacht maar was helemaal vd kaart.

toen ik dus zwanger was van mn 2de heb ik huilend bij mn vk gezeten omdat ik zooooow bang was voor weer een horror bevalling,ze heeft me ontzettend gerust gesteld en gezegd dat ik haar hoe dan ook moest laten opbellen ook als 1 vd andere vk op dat moment dienst zou hebben.
toen ik er in de ochtend(bleek achteraf al de avond ervoor) achter kwam dat mn vliezen gescheurd waren ipv gebroken zou ik vanaf 19.30 van de gyn zijn.
tegen 16 uur voelde ik mn eerste weeen en ben ik nog net niet naar het zh gerend voor een ruggenprik want de angst voor de bevalling was erger dan de ruggenprik.
ik zei ook toen ik binnen kwam geen gedonder prik mij maar lek!!!maar het ging niet meer want meneer was al te ver onderweg.
mn vk kwam om 18uur binnen omdat ze er voor me wilde zijn en heeft nog gauw de bevalling kunnen doen.

ik snap dus de angst voor de bevalling als voor een ruggenprik maar ik zou gewoon op het moment aankijken wat je wilt.
de 2de heb ik zo anders ervaren dat voelde als een gezellig thee kransje met mn eigen vk,de vk van het zh en een zuster van een andere afdeling die graag een keer een bevalling wilde meemaken.

het enige wat ik je dus kan meegeven is probeer het los te laten je moet er toch doorheen (wat een dooddoener he )

 

Ik zie ook al op tegen de bevalling vanaf het moment dat we besloten voor een derde te gaan.. en inmiddels komt het toch echt dichterbij, en wordt de angst niet minder..

Ik ben bij beide kinderen ingeleid, en ook bij beide pijnstilling gehad. De eerste pethidine en later remifentanyl, wat er vooral voor zorgde dat ik zo high als een garnaal was, en me helemaal niet meer kon concentreren op de weeën. Het persen ging wel vlot, maar de ontsluiting duurde 18 uur vanaf inleiden.

Doordat het pompje bij de eerste niet werkte, wilde ik bij de tweede bevalling een ruggenprik. Laten zetten deed verschrikkelijk veel pijn, ben bijna van m'n stokje gegaan (werd gezet voor de inleiding, dus geen weeën nog). Heb de hele ontsluitingsfase niks gevoeld, persweeën kwamen er doorheen. Maar de hartslag van de kleine dipte, ik kreeg koorts, erg lage bloeddruk, een tweede infuus voor een enorme dosis antibiotica. Er kwamen mensen bij me om bloed af te nemen, want er werd al voorbereid op een keizersnede. Prik werd pas een uur na de geboorte uitgezet, waarna het nog dik 2 uur duurde voor ik genoeg gevoel terug had in mijn lichaam en toen pas douchen.

Nu voor de derde weet ik dus niet zo goed wat ik nog heb voor opties. De pijnstilling die ik heb gehad wil ik alle drie niet weer namelijk. Hoop vooral dat het nu natuurlijk op gang komt, en dat het zonder pijnstilling te doen is..

 

Hier bevallen met een rugggenprik de eerste keer en dat ga ik nu weer doen. Er zit inderdaad een slangetje onder in je rug maar daar heb ik echt totaal niets van gemerkt. Ook het zetten, wat bij mij 3x opnieuw moest, heb ik niet gevoeld. Ze verdoven de prikplek voor met een zalfje. Toen hij eenmaal zat, voelde ik nog wel een beetje weeen maar meer als hele lichte menstruatiekrampjes. Ik heb zelfs kunnen slapen. Ik voelde mijn benen gewoon nog; volgens mij is dat het verschil tussen een epiduraal (ruggenprik die ik had) en een spinaal (die ze geven bij een keizersnede).
Bij mij mocht de prik aanblijven tijdens het persen, omdat ik de persweeen er doorheen voelde. Ik kreeg mijn dochter het laatste bochtje niet om dus kreeg een knip maar daar voelde ik niets van door de ruggenprik en ook het hechten was dus nog verdoofd. Na een uurtje of wat kon ik zelf naar de douche lopen.

Dochter had meteen Apgar-scores van 9 en 10 en wij hebben allebei geen koorts gehad. Ik kan alleen maar zeggen: zorg dat je de info hebt en maak de beslissing waar jij je prettig bij voelt. Voor mij is dat nu weer op voorhand kiezen voor een ruggenprik en geen pompje oid. Ik heb mijn bevalling volledig helder mee kunnen maken en het was geweldig. Dat hoop ik nu weer mee te mogen maken!