Hallo allemaal, 3 jaar geleden is er genitale herpes vastgesteld. Soms heb ik elke 6 weken een aanval, de laatste tijd was het veel minder. Ik heb dit ook vermeld tijdens mijn eerste zwangerschapsonderzoek aan de gynaecoloog. Er werd mij gezegd dat ik mij geen zorgen moest maken omdat dit enkel gevaarlijk zou zijn bij een eerste aanval in de laatste 3 maanden van de zwangerschap. Nu ben ik 32 weken zwanger en heb ik een heel hevige aanval. Op internet lees ik toch hele andere dingen dan de gynaecoloog mij verteld. Heeft iemand hier ervaringen mee? Moet ik mij nu zorgen maken? Ik gebruik de medicatie bijna nooit omdat dit altijd op voorschrift van de dokter is en tegen de tijd dat de medicatie werkt is de aanval al bijna vanzelf weg. Meestal duurt deze 5-7 dagen. Alvast bedankt.
In jou geval kan het geen kwaad voor de baby. Je baby heeft jou anti stoffen al. Door de hormonen word het virus extra sterk aangewakkerd en daarom heb je het nu heel erg. Je kan toch medicatie gaan vragen. Wel bij gynaecoloog doen want de dokters hebben, naar mijn ervaring, vrij weinig verstand er van en geven je maar wat. Die medicatie, waarschijnlijk aclicovir in zalf vorm, moet je dan smeren. Als dat niet helpt krijg je zwaardere medicatie. Maar je kan ook wachten totdat het over gaat en hopen dat je niet te veel pijn hebt. Maar waarschijnlijk door de hormonen zal t niet snel over gaan dus ik raadt je aan je gyn te bellen. Jezelf niet onnodig pijnigen. Die zalf, en ook medicatie, kan geen kwaad voor de baby.
Als je zo vaak aanvallen hebt zou ik vooral kijken naar wat je doet rond de bevalling. Als je dan iets hebt is vaginaal bevallen heel gevaarlijk namelijk. Standaard "protocol" is vanaf 36 weken iets slikken wat aanvallen voorkomt.
Overigens ook als je maar af en toe aanvallen hebt, het risico wil je gewoon niet lopen. Risico op bijwerkingen is erg klein en vele vrouwen slikken dit voor de bevalling
Bedankt. Bij de volgende afspraak bij de gyn zal ik vragen om een voorschrift en het hem nog eens zeggen. Zolang het nu geen kwaad kan voor de baby ben ik al gerustgesteld.
Volgens mij is vaginaal bevallen dus niet 'heel gevaarlijk' omdat je baby al antistoffen heeft aangemaakt dus kans op besmetting heel klein is. Soms plakken ze de wondjes af maar je mag gewoon vaginaal bevallen. Het is alleen gevaarlijk bij een eerste besmetting tijdens de bevalling. En inderdaad niet naar huisarts maar gyn voor advies en medicatie want die weten dit vaak niet. Wel heel vervelend dat je er zon last van hebt!
Mm misschien heb je gelijk inderdaad en hebben ze mij medicatie gegeven omdat het niet zeker is dat ik het heb en als ik dan iets zou hebben of kindje antistoffen heeft? Ze vonden hoe dan ook het risico van de medicatie zo laag en eventuele gevolgen te groot dat het mij werd aangeraden. Geloof ook dat ik me er beter bij zou voelen om iets te slikken dan om af te plakken, wat als ze er eentje missen of niet te zien is.. Maar als je tijdens de zwangerschap al veel uitbraken hebt is je kindje misschien inderdaad goed "beveiligd", dat zou ik wel goed checken Hopelijk heb je na de zwangerschap weer minder last van in ieder geval
Ik lees hier niet volledige correcte info. Ik heb jammer genoeg ervaring hiermee. Als je een 1e herpesaanval krijgt tijdens de laatste 3 maanden van je zwangerschap, mag je niet vaginaal bevallen. Echter heb jij het al vroeger opgelopen en geldt dit dus niet voor jou. Je mag gewoon vaginaal bevallen als je op het moment van de bevalling geen actieve aanval hebt. Om deze kans zo klein mogelijk te maken zal je 4 à 5 weken voor je bevalling dagelijks aciclovir moeten slikken. Dosis is nogal afhankelijk van arts tot arts. Ik heb meestal 3 X 400 mg geslikt die laatste weken. Alleen bij mn eerste bevalling 5 X 200 mg. Tijdens je bevalling moet er ook in de gaten worden gehouden of je geen letsels krijgt. Letsels kunnen overigens ook op de baarmoedermond voorkomen en daardoor niet zichtbaar zijn. Juist daarom is het zo belangrijk om preventief aciclovir te slikken. Ook na de bevalling wordt je baby soms extra in de gaten gehouden. Niet door monitor ofzo, maar gewoon moest de baby's letsels of andere onverklaarbare symptomen vertonen, dan kunnen ze snel genoeg ingrijpen. Bij mij hebben ze alleen bij de oudste haar extra gecontroleerd. De andere 2 kinderen niet. Je baby krijgt inderdaad antistoffen mee van jou, maar dit sluit een besmetting met het herpesvirus niet uit. Dus ook mensen met een koortslip moet je nog steeds mijden met je pasgeboren baby. Veel succes met je bevalling!
Het is wel verwarrend, en volgens mij verschilt het beleid dan per ziekenhuis , of land. Ik heb van mijn gynaecoloog gehoord dat zelfs met actieve herpes tijdens de bevalling je vaginaal mag bevallen (tenzij het een eerste besmetting is). Ze zullen die dan waarschijnlijk wel afplakken, en de baby goed checken daarna of evt antivrale middelen oid geven preventief. Maar de kans op besmetting van je baby bij een herhaalde uitbraak is minimaal (of zelfs nul maar dat durf ik niet te beweren). Dit beleid was een paar jaar geleden nog anders. Kan me wel voorstellen dat het voor je gemoedsrust fijner is om geen uitbraak te hebben tijdens de bevalling en daarom toch preventief medicatie te slikken. Bij mij lokt antibiotica trouwens een aanval uit, zou daar ook mee uitkijken.
Sorry, maar dat is heel gevaarlijk wat jouw gynaecoloog zegt en wordt ook door heel veel specialisten tegen gesproken. Ik ben 3x bevallen sinds ik herpes heb (ondertussen heb ik het al 8 jaar) en tijdens alle bevallingen hetzelfde beleid. De laatste bevalling is nu 4 maand geleden. Bevallen met actieve herpes is levensgevaarlijk en dodelijk voor je baby. Als het kindje het al overleeft kan het ernstig gehandicapt zijn. Ik zou nooit dat risico willen nemen.
En antibiotica helpt niets tegen herpes aangezien dit een virus is. Je moet dus aciclovir of een aciclovirderivaat slikken. Dit is een antiviraal middel. Dat antibiotica oerigens een opstoot kan uitlokken kan wel aangezien je immuunsysteem een klap krijgt van antibiotica.
http://www.gezondheid.be/index.cfm?art_id=728&fuseaction=art https://lci.rivm.nl/richtlijnen/herpessimplexvirusinfecties
Ik bedoel ook niet antibiotica tegen herpes, maar antibiotica tegen iets anders . Je moet je afvragen of je bijv een blaasontstekingniet liever anders probeert op te lossen dan met AB als je daardoor meteen een herpesuitbraak krijgt (regen, drup).
http://www.rivm.nl/Onderwerpen/H/Herpes_genitalis/Herpes_genitalis_en_zwangerschap Dit is wat het rivm erover zegt: Draagsters van het virus kunnen hun kind besmetten als zij voor het eerst blaasjes rond de vagina hebben op het moment van de bevalling. In dat geval kan de baby tijdens de bevalling besmet raken en kan een keizersnede noodzakelijk zijn. Bij tekenen van een recidief doet een zwangere er goed aan dit te melden aan de verloskundig hulpverlener en geen onbeschermd sexueel contact te hebben. Een vaginale bevalling is toegestaan (met afplakken van lesies of bedekken met betadinejodium). Bij ernstige klachten kan aciclovir overwogen worden. Vermijd contact met blaasjes bij pasgeborenen. Dus niet preventief wekenlang medicatie slikken.... In jouw richtlijn staat wel iets over medicatie geven bij zwangeren, maar volgens mij staat er vooral bij ernstige uitbraken en veel last, niet vanwege besmettingsgevaar bij een herhaalde uitbraak. Amders zou je toch ook niet vaginaal mogen bevallen bij een actieve herhaalde uitbraak? Dan lijkt het risico me veel te groot. " Zwangeren met een, al dan niet primaire, herpes genitalis die veel klachten veroorzaakt, kunnen met aciclovir, valaciclovir en famciclovir behandeld worden, onafhankelijk van de duur van de zwangerschap. (Westhoff, 2011; Pastemak, 2010; Holmes, 2008; Mindel, 1998) Zwangeren met milde laesies kunnen met lokale middelen behandeld worden. "
@RAppel @jomay @gemini020 Bedankt voor jullie antwoord. Ondertussen heb ik nog steeds aanvallen. Volgens mijn gynaecoloog is het echter niet erg aangezien de baby al antistoffen zou moeten hebben tegen het virus. Ik ben nu 36 weken en volgende week maandag moet ik opnieuw op controle en als ik dan nog steeds last heb ga ik wel medicatie vragen want de jeuk is niet te houden en ik maak me toch wel zorgen en wil geen risico's lopen. Ik heb een hartafwijking waardoor ik eigenlijk niet met een keizersnede zou mogen bevallen en dit enkel een optie zou zijn in noodgevallen. Ik vind dit onderwerp ook heel lastig om aan te snijden bij de gynaecoloog of bij de huisdokter omdat genitale herpes een SOA is en ik schaam me er toch wel voor. Ik heb dit opgelopen van een vaste partner waar ik 2 jaar mee ben samen geweest, en dus zeker niet door wisselende seksuele contacten. Hoe gaan jullie er eigenlijk mee om? Alvast bedankt.
Vervelend dat je zoveel last hebt! Ik zou zo snel mogelijk bedenken waar jij je het best bij voelt, volgens mij zijn de meningen erover verdeeld. Mijn situatie is/was anders omdat ik het zover ik weet niet heb maar had aan het begin van mijn zwangerschap wat irritaties en aangezien we weten dat mijn man het heeft (overigens ook binnen een vaste relatie, zij was alleen vreemd gegaan)"voelde wij ons beter bij een better safe than sorry aanpak. Ik zou me iig helemaal niet prettig voelen bij afplakken, volgens mij kunnen ze nl niet noodzakelijk alles goed zien. Ik heb dus de laatste 4 weken geslikt, waarschijnlijk wel langere dosis dan jij nodig zal hebben, en ben net bevallen van een, zover we nu kunnen zien natuurlijk, gezonde zoon. Trouwens, ik zou sowieso medicatie vragen. Het voelt daar beneden na een bevalling al vervelend genoeg, heb je niet nog iets extras bij nodig