Hallo dames, Op dit moment ben ik bezig met een OI behandeling. Gonal-f met ovitrelle. Hiermee ben ik nu 7 maanden bezig en zit nu in ronde 4. Ik heb in mijn jeugd een ongeluk gehad waar ik erge rugpijn aan heb overgehouden. ik slik dan ook al een hele lange tijd medicijnen om de pijn een beetje te onderdrukken. ondanks de medicatie heb ik altijd pijn en heb ik goede dagen en slechte dagen. Nu ben ik sinds het begin van de OI gestopt met de medicatie omdat er niet bekend is wat deze medicatie en een zwangerschap voor een risico's met zich meebrengen. Ik had gehoopt natuurlijk snel zwanger te zijn en daarna weer mijn medicatie te kunnen nemen. het is voor mij erg zwaar en ik vroeg mij dan ook af of er behandelingen zijn met meer kans. Ik moet morgen weer naar het ziekenhuis en wil dit voorleggen aan de arts. Ik wil niet dat ze denken dat ik "gewoon" ongeduldig ben, dat ben ik wel maar erger is gewoon die pijn en niet normaal kunnen functioneren op mijn werk en in mijn leven. Sorry voor het lange verhaal maar ik hoop dat jullie tips en info hebben, wat zouden jullie doen? Afwachten en volhouden of toch overleggen met het ziekenhuis? Greetzz
Wat een verdrietig verhaal. Ikzelf ben ook alweer ruim een jaar bezig met ovulatie-inductie en ook bij mij gaat het ten koste van mijn gezondheid, zij het psychisch. Ik heb een aangeboren hormoonstoring, waardoor ik abnormaal heftig reageer op hormoonschommelingen. Toen we aan dit traject begonnen zeiden we dan ook tegen de fertiliteitsarts: 'Het zou op alle fronten beter zijn als ik zo snel mogelijk zwanger zou raken. Niet omdat ik geen geduld kan opbrengen, maar omdat lang wachten ten koste gaat van mijn mentale gezondheid.' Helaas heeft het ziekenhuis hier geen boodschap aan, want we zijn inmiddels dus een jaar verder. Ik moet nog tot januari doorgaan met ovulatie-inductie. In de tussentijd krijg ik hulp van twee therapeuten om deze periode te overleven. Ik denk dus dat je hoog en laag kunt springen, en ik vind het oprecht héél vervelend voor je, maar zoals mijn fertiliteitsarts zegt: 'We kunnen Moeder Natuur niet dwingen.' Dikke knuffel voor jou.
Jeetje, wat lastig. Het is denk ik niet te zeggen of je met een andere methode meer kans zou maken. Misschien met ivf wel, maar daar zitten ook weer heel veel nadelen aan vast waardoor ze daar ook niet zomaar aan gaan beginnen. Meestal maken ze een kansberekening en daar geeft zeker de eerste 1,5/2 jaar het zelf proberen de grootste kans. Mits er verder geen problemen zijn gevonden, heb je bijv wel wat onderzoeken gehad? Ik zou zeker wel met het ziekenhuis in gesprek gaan hierover. Als je nu na 7 maanden van de medicatie af je zo voelt, hoe gaat dan dat bij een zwangerschap straks? Dan gaat je lichaam het ook zwaar krijgen en misschien wordt de pijn dan nog erger? Heel goed om dat wel te bespreken en te kijken wat dan je opties zijn. Het is lichamelijk allemaal niet niks. Al niet voor iemand die 'gezond' is, laat staan in jouw situatie.
Bonnie en Nizzie, mag ik jullie een advies geven? Ik had ook erg weinig tijd, om een andere reden als jullie. Mijn hele familie langs moederskant komt rond de 40e in de overgang en mijn waardes waren ook al abnormaal voor mijn leeftijd. In Nederland heeft de zorgverzekeraar voor een groot gedeelte invloed op de behandelingen. Het afwachtend beleid als je jong bent, daarna een 'keuze menuutje' van OI of IUI en veel evaluaties, iedere keer 6 tot 8 weken wachten op bloeduitslagen, zeer simpel onderzoek waardoor veel paren de stempel 'overklaarbaar' hebben maar eigenlijk inhoud dat er gewoonweg te weinig onderzoek gedaan wordt. En zo rekken ze mensen een paar jaar door totdat er echt geld uitgegeven moet worden aan IVF, sommigen hebben het geluk in die lange wachttijd beloond te zijn en de pechvogels gaan eindeloos door. Ook alle medicatie wordt bepaald door anderen, deals met fabrikanten. Eigenlijk is het best beschamend. Nu mijn advies, maak eens een afspraak voor een second opinie in Dusseldorf. Ja, dat is ver weg en praktisch misschien even heel erg schrikken. Maar ga er eens heen voor een goed gesprek en beter onderzoek. De afspraak krijg je áltijd vergoed onder SO. De bloed testen etc geven ze vooraf een prijsopgaaf voor, als je daar bent dan want ze prikken wat ze voor jou nodig vinden. Niet zomaar een bak kosten. En stel nu dat je gevoel fijn is en de behandeling goed voelt, overleg dan met je verzekeraar of wissel per 31/12 voor eentje die alles vergoed. Je bent het waard om goed gehoord te worden. Ik werd ook steeds op een dwaalspoor gezet, met de korte tijd die ik te gaan had. Zo psychisch slopend. Dusseldorf heeft heel gericht in kaart gebracht wat men voor me kon doen. Inmiddels ben ik zelfs zwanger van mijn 4e (!!) kind.
@Champetter Dank voor de tip en je uitgebreide verhaal, heel lief! Helaas is Düsseldorf voor ons écht niet haalbaar (we hebben geen auto uit milieuoverwegingen). Toch zal ik het zeker in gedachten houden; misschien is het de aanschaf of huur van een auto uiteindelijk waard. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
@nizzie86 , ook het UZ Gent is een zeer gerenomeerd specialistisch ziekenhuis op het gebied van fertiliteit én bereikbaar met OV. En eigenlijk bedoel ik vooral die Second Opinion. Even een specialist die meekijkt of de weg waar je nu op zit de grooste kanshebber is. Je hoeft je huidige zkh niet in te lichten over deze SO als je vreest voor tegenwerking oid.
Mijn ervaring is dat veel artsen best goed mee willen denken, ik zou het gewoon even overleggen! Misschien is er wel medicatie die wel mag?
Jeetje dat is echt heel erg vervelend! Ik snap dat ze niet zomaar "verder" gaan met een andere behandeling maar in jou geval lijkt mij idd dat het het beste is als je szm zwanger bent! Bij mij hebben ze net gezegd dat ik anders mijn kinderwens maar even in de ijskast moet zetten en eerst aan mijn eigen lichaam moet gaan denken.. lekker makkelijk ja ik ben pas 25 maar dat zou niks uit mogen maken vind ik. Ik vind dit ook echt heel erg vervelend voor jou! Ik hoop dat je snel zwanger bent en dan weer lekker jezelf kan zijn. Ik ga gewoon door hier in nl maar maak achter hun rug om die SO in Duitsland om te kijken wat ze daar zeggen. Voor mij is het anderhalf uurtje rijden dus opzich nog prima te doen. Ik vind ze in Nederland zo gevoelloos en koel wat betreft dit. Knuffel terug!
Dank voor je advies! Ik heb PCOS dus ik weet al wat het probleem is.. ze hebben net in het ziekenhuis gezegd dat dit de enige mogelijkheid is en meer kunnen ze niet doen. Ze blijven OI doen tot dat er een zwangerschap is. Ook al duurt het nog 2 jaar. Op mijn lichamelijke klachten zei ze dat ik dan maar andere medicatie moest vragen of het in de ijskast moest zetten en eerst aan mijn lichaam gaan denken. Hoe bedoel je gevoelloos.. Mijn vriend wilt nu ook graag naar Duitsland uitwijken, zou ik mogen weten waar ik dan naar toe moet? Welke kliniek/ziekenhuis? Een SO is nooit verkeerd om te doen. Het is anderhalf uurtje rijden dus prima te doen. Wat geweldig gefeliciteerd de 4e!! Fijn dat je zo goed geholpen bent in Duitsland!
Ik ga daar voor vraag bij de huisarts doen maar in het verleden heb ik al vaker gewisseld vanwege medicatie die niet voldoende hielp. Hierdoor heb ik al een hele waslijst aan medicatie gehad en de huidige medicatie hielp het beste. Die mag ik nu dus niet meer nu. Mijn mening is ook dat ze in mijn ziekenhuis heel gevoelloos zijn en ik ga gewoon voor een SO in Duitsland. Mochten ze daar hetzelfde zeggen weet ik dat ik niet veel meer kan.
Wat vervelend dat ze in het ziekenhuis niet mee denken, zo verschillend per ziekenhuis en arts... Heel veel sterkte met je verdere stappen!
Jeetje dat bied een lekker uitzichtloos perspectief. Gewoon oneindig door met OI.... Ik heb ook PCOS en bij ons is de regel 6x OI (doorgaande) en daarna 3 tot 6x IUI voor ze overgaan tot IVF. Maar ze denken ook mee als het niet zo lekker loopt. In mijn geval was het niet op de medicijnen reageren of juist veel te heftig. Maar in jou geval met je lichamelijk klachten zou het ook wel fijn zijn als ze mee denken. Of in iedergeval iets bieden om "naar toe te werken" ipv maar oneindig door te etteren. Dat je snel zwanger bent met welke behandeling dan ook kan natuurlijk niemand je garanderen maar het is wel zo fijn als je het gevoel hebt dat het geprobeerd wordt. Goed dat je een SO gaat doen in Duitsland. Hopelijk wordt je daar wel gehoord. Succes en sterkte!
Dusseldorf waar op dit Subforum over gesproken wordt is Vivaneo Kinderwunsch Dusseldorf. Google even naar de site, er is dus een Nederlandse patiënten lijn met een Nederlands sprekende assistente ( en artsen). Er is een topic over Dusseldorf op het MMM gedeelte. Daar 'ken' ik ook meiden die met pcos alsnog ivf of icsi hebben gedaan. Pcos is natuurlijk een verzamelnaam, de 1 heeft meer kenmerken dan de ander en zal dus makkelijker of moeilijker zwanger raken. Maar dat alleen OI de methode is, is al niet helemaal waar. Maar het is vooral goedkoper en volgens de richtlijnen van de verzekeraar en daar luistert je ziekenhuis braaf naar. Succes!!
Hier ook pcos. Na een jaar o.i overgegaan op iui omdat ik niet meer geloofde in o.i. De eerste iui raakte ik zwanger (wel helaas een miskraam) en uiteindelijk raakte ik na iui's en tussendoor 2x ivf na iui 8 blijvend zwanger. Voor mij bleek iui de oplossing. Zoveel verschil is er niet bij o.i, maar voor mij net het zetje wat ik nodig had. Heel veel sterkte en succes!
Dankjewel voor de informatie! ik vind gewoon dat in mijn huidige ziekenhuis ze te makkelijk te werk gaan. Diagnose PCOS, 3 maanden Clomid waarop ik geen enkele keer reageerde. Nu dan OI maar ik heb geen onderzoeken niks gehad verder. Wie weet is er wel iets met de bevruchting, of mijn eileiders ik lees zoveel.. mijn vriend heeft wel een semenonderzoek gehad die was prima zeiden ze met 90miljoen zwemmers. Ik ben alleen al gewoon benieuwd naar wat een ander ziekenhuis zegt en onderzoekt. Naar mijn mening is het altijd beter om door 2 verschillende Artsen nagekeken te worden.
Ik mag nu nog niet klagen dat het niet gelukt is na 3 pogingen OI maar er speelt mee dat ik met mijn klachten zit en dan ook nog vreselijke depressieve gevoelens en dergelijk. Ik vind niemand aardig en iedereen vervelend ben het liefst alleen maar dan voel ik me weer eenzaam heel stom. Maar dat probeer ik weg te schuiven door steeds te zeggen tegen mezelf dit komt door de hormonen dit ben jij niet. Het ergste is de pijn.. en ik heb nu zoiets straks helpt OI bij mij ook niet loop ik nog een paar jaar zo.. wat fijn dag je naar 1jaar over mocht op iui. Ik lees heel veel dat OI bij mensen niks doet en dan met iui het heel snel raak is. Ik ga nu gewoon een SO doen in Duitsland. Altijd beter als er 2 verschillende artsen kijken wie weet heeft de eerste wel iets over het hoofd gezien.
Jeetje wat erg allemaal. Je geeft aan dat je naast het zwanger worden ook andere klachten ervaart zoals depressie enz. Denk je dat die gevoelens weg zullen gaan als je eenmaal een kindje hebt? Want dan beginnen de gebroken nachten pas. Ik hoop iig voor je dat die klachten snel verdwijnen en dat je een gezond kindje op de wereld mag zetten.
De depressieve gevoelens, stemmingswisselingen zijn juist afkomstig van de hormonen die ik gebruik om zwanger te kunnen raken. Sinds ik met de gonalF begonnen ben voel ik mij mezelf niet. Het ziekenhuis heeft ook gezegd wanneer ik zwanger zal zijn dit afneemt.
Ik heb zelf hele goede ervaringen met nijgeertgen, in Elsendorp, waar ze goed luisteren naar jou als patiënt maar ook waar alles niet eeuwig hoeft te duren. Het is een privekliniek en je bent daar geen nummer. Toch word bijna alles betaald door de zorgverzekering net als in een gewoon ziekenhuis. In het regeliere ziekenhuis gaven ze ons weinig kans op een zwangerschap en zaten we in een lange medische molen, Bij Geertgen werden we gelijk goed geholpen met advies maar ook met bijv baarmoeder foto's die bij het ziekenhuis waren uitgebleven. Ze luisteren ook echt naar je klachten en zoeken een behandeling die bij jou past. Inmiddels zijn we in blijde verwachting van de 2e