Inderdaad mooie testen! Dat ziet er super uit! Wel jammer van je foto's zeg. Hier helaas inderdaad ongesteld geworden. Op naar ronde 3! De training is best leuk, het is niet moeilijk (voor mij) maar onbewust leer je toch wel veel. Ik kijk nu al uit naar wat ik allemaal kan/weet tegen het einde van de training! Groot nadeel is het vervoer naar huis. Er gaan om half 1 's-nachts geen bussen meer, ik rijd nog geen auto, lopen is te ver en fiets is niet veilig. Dus de eerste paar dagen een taxi gebeld en nu een Uber. Het kost me deze maand ruim 1/4 van mijn salaris om naar huis te komen na de training en dat is een kostenpost die erg vervelend is. Gelukkig is het maar tijdelijk, mijn werk gaat niet zo laat eindigen als de training.
Nou raket, die kostenpost is niet leuk gelukkig is het tijdelijk! Hoe is het met Duo afgelopen? Hier is mijn zoontje morgen jarig. Ik heb het voor het tweede jaar achterelkaar in m'n hoofd gehaald om zelf een fondant taart te maken. Heb de hele dag in de keuken gestaan maar wel mooi! Volgend jaar gewoon bestellen bij iemand die ik ken. Ik voel me nog steeds goed. Ik vind het vreemd om zwanger te zijn en niet ziek... Dat is me nog nooit gebeurd... Ik geniet er maar van! Vandeweek dus met spoed even naar het ziekenhuis even, onder werktijd, dus mijn manager kwam even bezorgd vragen of het allemaal meeviel maar ik heb Niet verteld van de zwangerschap maar wel van m'n schildklier. Ik begin af en toe een vleugje misselijkheid te voelen Maar ik hoop maar dat het meevalt
Hoi allemaal, Ik , 37, zou graag meeschrijven hier. Eerlijk gezegd heb ik eerder nooit echt een kinderwens gehad. Totdat iedereen om me heen kinderen kreeg en sindsdien kriebelt het bij mij toch ook heel erg. Evenals bij mijn man met wie ik al weer 15 jaar samen ben. En nu hebben we heel recent besloten er toch echt voor te gaan. Dit is dus onze 1e ronde, vers van de pers. Ik heb er nog helemaal niet veel verstand van, ben echt een leek op dat gebied. En ik vind het super spannend allemaal. Temeer omdat ik bang ben dat ik 'te laat' ben of zo. Bovendien heb ik al een tijd de ziekte van Hashimoto en ik weet eigenlijk nog helemaal niet of dat nog invloed gaat hebben. Heb dus voor de zekerheid maar ovulatietesten aangeschaft, want geen zin meer om tijd te verspillen (al besef ik dat het best wel eens lang kan gaan duren). Die waren nogal onduidelijk maar denk dat ik afgelopen zaterdag een LH-piek had, dus voor de zekerheid maar vast flink gegymnastiekt en hou het nog even verder in de gaten. En verder maar proberen geduldig te zijn.
Welkom @Bee80 !! Bij mij begon het ook pas een paar jaar geleden te kriebelen... In 2014 Om de dag sexen wordt geloof ik aangeraden, vanaf na de menstruatie. Maar van natuurlijke cyclussen heb ik niet veel kaas gegeten misschien dat anderen daar wat meer over kunnen zeggen. Ik heb ook Hashimoto! Ik word wel behandeld door een internist. Als je zwanger wil worden dan is het streven naar een tsh onder de 1 en ft4 in het bovenste kwart van de referentiewaarden (ik hoop dat je me snapt), gebruik je wel levothyroxine of euthyrox? Als je dan zwanger bent, direct 25-33% ophogen, in overleg met dokter.
Ja we zijn druk bezig geweest met gymnastiek al vanaf een aantal dagen na de menstruatie, maar dus rond de (vermeende) ovulatie extra vaak. Ik heb gelukkig wel een super regelmatige cyclus van 28 dagen.. En als het tijdstip van ovulatie klopt, zelfs helemaal volgens het boekje. Ik word inderdaad behandeld en slik op dit moment 75 mcg euthyrox. Tsh was laatste keer 0.50 wat eigenlijk voor mij iets te laag is. Ik moet 31 augustus naar de internist dus dan weer bloedprikken. Ik zie dat je zwanger bent. Gefeliciteerd! Heeft de schildklier bij jou nog in de weg gezeten daarbij?
Dankje Ik sta qua schildklier altijd strak ingesteld, ik heb de laatste 9 jaar 1x een tsh hoger dan 1 gehad. Nu was ik iets te snel door de ophoging na positieve test (ft4 29, tsh 0,05) Schildklier heeft hier niet in de weg gezeten (door de goede instelling, die heb jij ook denk ik), maar ik had geen eisprong (pcos).
Fijn dat de schildklier niet in de weg heeft gezeten, maar PCOS is natuurlijk een groter probleem. Gelukkig is het toch gelukt!
@mariellevanr heb jij 10% hydrocortisonencreme? Ik moet vanmorgen zsm even naar de dokter en denk dat ik dat ook nodig heb Straks meer, nu even haast
tnx! nee gelukkig geen jeuk (ik herinner me nog wel hele erge jeuk van gordelroos ooit). mijn voeten liggen open met allemaal wondjes en het ziet er een beetje onsmakelijk uit (sorry). Ik heb ook diabetes dus niet zo handig. Normaal heb ik best mooie voeten dus ik weet niet waar het vandaan komt. Ik heb wel gemerkt dat hydrocortisonencreme overal goed voor is, maar ik weet dus niet of ik het mag hebben. Fluti...nog iets (wat in jouw zalf zit), die heb ik idd al tegen jeuk. (de neusspray variant, bepaalde pleisters geven uitslag, en als je dan eerst de spray op je huid doet, dan jeukt het niet meer). straks maar even naar de dokter met mn voeten dus (erg grappig, ik kan nu alleen knalroze pantoffels aan) Hoe is het met jouw jeuk? werkt de cabine beter? @Bee80 PCOS is idd wel een dingetje als je zwanger wil worden, maar ik was de eerste keer binnen 4 maanden zwanger en deze zwangerschap is ook binnen 3 maanden na de start. Ik hoef niet eerst zelf te proberen maar ik mag direct naar voortplantingsgeneeskunde, dat scheelt. Ik schaam me wel een beetje dat ik hier eerst liep te piepen dat ik geen eisprong had (heeft eventjes geduurd) en dat ik nu zomaar snel zwanger ben (zelf ook niet verwacht). Nu hopen dat alles goed blijft gaan!! Overigens vandaag voor het eerst echt kotsmisselijk tot en met gisteren was het een beetje maar het wordt nu iedere dag erger (ik weet nu 12 dagen dat ik zwanger ben). hopen dat het hierbij blijft.
@1981Mama daar moet je je natuurlijk niet voor schamen alleen maar heel blij om zijn Ik hoop dat ik niet het tegenovergestelde heb...kom hier vertellen dat ik geen tijd wil verspillen, maar daar valt natuurlijk helemaal niks over te zeggen. Ik mag alleen maar heel dankbaar zijn áls en hopen dát ik (snel) zwanger zal zijn. Beterschap iig en hopelijk blijft het hier inderdaad bij. Ben zelf vooral bezig met me dingen inbeelden. Denk vanalles te voelen maar dat kan nog helemaal niet. Als ik mijn hoofd moet geloven sta ik inmiddels al op het punt van bevallen Komt goed uit dat we vrijdag een weekje op vakantie gaan. Even wat afleiding.
@Bee80 welkom! Spannende tijd zo, in het begin! @1981Mama gefeliciteerd met je zoon! Hier ook eentje jarig . Ondertussen hier, zonder utro en vanavond voor de laatste keer extra pregnyl gespoten. Het is 9 dpo, tot nu toe nog geen bloed gespot. So far, so good. Kan pas volgende week vrijdag echt testen, dan zit ik alweer op 19 dpo haha. Eerst maar zien of we dat ooit halen, heb al wel wat buikpijn en rugpijn.
Gefeliciteerd @Kris81!!! En dankjewel Is dit de tweede ronde met extra pregnyl? Of de eerste? Ik hoop voor je dat het werkt!!
Hoi meiden, @Bee80 Welkom bij de club! Ik hoop dat je snel zwanger bent. Wat leuk dat jullie toch deze grote stap hebben gemaakt... @1981Mama Hoe gaat het nu met je voeten? Heb je zalf gekregen? Nog gefeliciteerd met je zoontje! Leuke dag gehad? De lichttherapie begint gelukkig aan te slaan. Minder jeuk en slapen gaat ook nu iets beter. Nu hopen dat al die wondjes weg zijn als ik ga bevallen. Het ziet er echt niet uit. Haha Ik ben gisteren een paar uur in het ziekenhuis geweest. Voelde de kleine meid al anderhalve dag minder vaak en minder krachtig bewegen en begon hem best wel te knijpen. Toen inbeelden kon ik meteen komen en er zijn een ctg en een echo gemaakt. Vanaf het moment dat mijn eigen gyn kwam en me verzekerde dat het ctg er goed uit zag begon de kleine ook weer flink te schoppen en gelukkig is dat nu nog steeds zo. O man, wat is dit spannend. Ben zooooo blij als ze straks huilend en wel op mijn borst ligt... Nog ruim 7 weken!
Bedankt voor het welkom dames! Ik moet denk ik wel even wat zaken terug gaan lezen, zodat ik wat meer van jullie achtergronden weet. Ow en is hier ergens een verklarende woordenlijst te vinden voor al die afkortingen? Hopelijk pik ik het snel op, want dat is best lastig lezen zo als leek @Kris81 begrijp ik goed dat je volgende week vrijdag een zwangerschapstest kan doen? Dan gaan we geloof ik gelijk op.. spannend! @mariellevanr en bij jou is het dus al bijna zover? Helemaal super spannend zeg!
Volgens mij is er geen verklarende woordenlijst, maar je mag alles vragen hoor! Succes met terug lezen. Dat wordt een hele kluif. Haha. Mocht je er toch niet aan toe komen hier een korte versie van mijn verhaal... Ik heb al twee heerlijke jongens van 8 en 4 jaar oud. Vorig jaar januari bevallen van onze eerste dochter. Bij het inleiden met 37 weken zwangerschap bleek zij kort daarvoor te zijn overleden. Hiervoor is nooit een oorzaak gevonden. Dit maakt deze zwangerschap extra spannend. We worden gelukkig enorm goed en fijn begeleid in het ziekenhuis. Nog even in spanning en dan alsnog een dochtertje om voor te zorgen... Zooooo spannend!
@mariellevanr mijn buikbaby begon ook altijd te bewegen als ik voor minder leven een CTG kreeg. Dan opeens druk bewegen pfff. Voor jou extra spannend dat snap ik!. In 7 weken zijn de meeste wondjes toch wel redelijk genezen toch? Ik heb geen corticosteroidencreme gekregen maar wel andere crème. Zit niet veel bijzonders in iig. Het lijkt een beetje te helpen ik kon iig mn zoontje op de fiets naar de creche brengen (autorijden gaat nog niet). Lopen is een minder succes en iedere keer een stukje lopen is een crime. Wat betreft de "samenvatting" van mij: Ik heb een zoontje van 2, in de zwangerschap ben ik 7maanden ziek geweest (hyperemesis gravidarum, HG, tot 20x per dag overgegeven) en daarna nog bijna 2 jaar gerevalideerd. Ik heb dus pcos (mijn eitjes springen niet vanzelf), maar met behandeling van een gynaecoloog en een paar pilletjes lukt dit uiteindelijk wel. En blijkbaar snel zwanger dan dus verder heb ik type1 diabetes en Hashimoto dus
Ik zit niet zo goed in mijn vel. Mijn excuses voor het negativiteitsgehalte van mijn vorige bijdragen en voor het gebrek aan reacties op anderen, ik zie het gewoon niet zo zitten momenteel. Er is veel gebeurd en waarschijnlijk ligt het daaraan. Zwangerschap, miskraam, direct daarna baanverlies van mijn man, toen vond ik een nieuwe baan die ik eigenlijk niet leuk vindt maar die wel financieel de boel gaat redden, en toen de ziekte en dood van een kat die heel bijzonder is en waar we veel liefde en energie in hebben gestopt. Het arme beest verdiende echt beter. Uiteraard gaan de pogingen tot zwangerschap door (biologische klok tikt), maar hoe ik ook probeer positief te blijven en hoe ik mezelf ook voorhoud dat zwanger worden tot nu toe nooit een probleem is geweest, op de een of andere manier voelt het hopeloos. En toch gaat het leven door: Ik werk en probeer perfecte scores te halen in de tests tijdens mijn training, doe vertalingen, babysit, doe nog even de afwas voor ik de deur uit ren, veins interresse voor van alles... Ik voel me het beste als ik dingen gedaan krijg. En toch voelt het zo zinloos. De ene dag gaat het beter dan de andere. Op slechtere dagen ervaar ik het bijouden deze groep als vermoeiend en kan ik het niet opbrengen om te reageren op anderen of zelfs uit te leggen hoe het hier gaat. Het lijkt alsof alles kut is en als ik dat ook aangeef, voelt het weer alsof ik ondankbaar ben voor de dingen die wel goed gaan. Het probleem is alleen, dat ik eigenlijk zit te wachten totdat alles wat wel goed gaat, misgaat. Ik besef heel goed dat een nieuwe zwangerschap mijn miskraam niet "oplost", Rainbow krijg ik nooit meer terug, en al zou ik nog 7 kinderen krijgen, ik ga er vanuit dat ik me nooit meer compleet zal voelen. En dat zuigt.