Ik ben bezig met mijn oudste dochter sinds 2 weken (ze word in november 3). Mijn andere kindjes zijn jonger dus ik heb nog geen eerdere ervaring met zindelijkheidstraining. Op zich gaat het best aardig. Afgelopen zondag gaf ze 3x zelf aan wanneer ze moest plassen en ging dan op de wc plassen. Maandag en dinsdag leek ze het helemaal kwijt en liet ze alles gewoon weer lopen en wilde ook niet meer op de wc. Woensdag begonnen met stickers en dat helpt wel aardig. Ik herinner haar er veelal aan dat het tijd is om even naar de wc te gaan. Dus zelf aangeven (zoals ze al eerder dus wel deed) doet ze vrijwel niet meer. Op zich niet erg ik weet dat het even duurt voor ze het doorhebben ... Wat ik lastiger vind is dat ze zelf totaal geen probleem heeft met ongelukjes. Dat is natuurlijk ook positief in die zin, dat ze niet in de paniek schiet en dat vind ik ook wel weer prettig. Maar ze lacht als ze in de broek heeft geplast, 'kijk mama ik heb geplast' en staat er gewoon in te stampen als in een regenplas. Ze zegt dan ook wel 'ik heb goed geplast'. Hoe ga ik daar nu mee om? Want als het haar niet echt kan schelen dat haar broek nat is of dat ze niet op de wc geplast heeft hoe krijg ik haar dan zover dat ze meer zelf gaat aangeven dat ze naar het toilet moet. Want dat kan ze dus wel dat heeft ze vorige week meermalen laten zien. Ik weet dus dat ongelukjes erbij horen, dat vind ik geen enkel probleem ik verwacht niet dat ze in twee weken zindelijk is. Ik vraag me alleen af hoe ik met haar onverschilligheid mbt ongelukjes om moet gaan. Poepen doet ze overigens sowieso niet op het toilet nog. Daarmee wacht ze tot ze een luier omheeft tijdens middagslaapje of avond/nacht.
Hmm lastig, ik zou denk ik gewoon blijven uitleggen en meteen zodra ze plast en je ziet het, haar op het potje zetten en zeggen, zonder boos te worden, dat ze daar een plasje op hoort te doen. Misschien ook voor doen en meenemen als jij zelf naar de wc gaat?
Ja dat doe ik allemaal hoor, ze gaat al tijden mee naar de wc. Ook toen we nog niet echt met zindelijkheid bezig waren. Haha wat ... ik kan niet eens in mn eentje naar de wc de dametjes kijken altijd mee . Ze plast ook plasjes op de wc hoor, zoals gezegd het gaat best aardig, zeker als ik haar help herinneren. Alleen een ongelukje lijkt haar dus niets te deren, ze vind het wel grappig zelfs. En ik weet dus niet zo goed wat ik hiermee moet, maar misschien 'moet' ik er ook wel niks mee hoor. Bedankt voor je reactie in ieder geval!
Wie maakt het schoon als ze in d'r broek plast? Hier mogen ze het zelf schoonmaken namelijk. En zelf schone kleren pakken en de vieze kleren in de wasmand gooien. (Ik maak de vloer daarna wel zelf nog een keer schoon, maar ze moeten het eerst zelf doen) Op deze manier is het niet zo 'makkelijk' om in je broek te plassen, want ze zijn een flinke poos zelf bezig met schoonmaken. En het erin stampen zou ik woest om worden eerlijk gezegd en afstraffen.
@Boommm uiteraard maak ik dat schoon . Goede tip om het haar zelf te laten doen. Dat ga ik proberen. Wellicht werkt dat preventief! Toen ze erin stond te stampen eerder deze week ben ik ook boos geworden hoor. Dat heeft ze echt wel gemerkt. Ik ben sowieso best wel een 'harde' moeder als ik zo om me heen kijk/lees. Alleen hiermee dus wat voorzichtiger want ik wil haar niet angstig maken of de lat te hoog leggen.
Hier dus altijd best wel streng aangepakt. Maar ze ook de hemel ingeprezen als ze het goed deden. Geen trauma's hier en redelijk snel zindelijk!
Hmm woest worden om een relatief onschuldige peuteractie? Leuk toch, stampen in een waterplas. Mijn zoontje was laatst ook stomverbaasd over al het water wat ineens rond zijn voeten ontstaan was toen mijn moeder een poging deed hem op een potje te laten plassen.... Tja volgens mij een teken dat ze er nog niet helemaal aan toe zijn. Ik zou dat stampen ook wel corrigeren, maar dan met een duidelijke 'nee, dat doen we niet' en dan er bij weghalen. Om nou woest te worden.... Wij worden eigenlijk nooit kwaad om ongelukjes mbt zindelijkheid. Je schrijft wel dat je niet verwacht dat ze in 2 weken zindelijk is, maar waarom niet? Als ze het niet in een aantal dagen doorheeft, dan is ze er gewoon nog niet aan toe (een ongelukje kan altijd uiteraard). Zelf op laten ruimen vind ik alleen kunnen als je het over een zindelijk kind hebt wat uit luiheid of laksheid in de broek geplast heeft. Je laat een peuter van 2 die net begint te oefenen zijn eigen urine toch niet opruimen......
Ze heeft vandaag uiteindelijk 1 ongelukje gehad. Als ik echt het idee had dat ze er geen biet van snapte dan was ik ook gestopt. Maar van mij hoeft het niet binnen 2 weken, dan zou ik namelijk nu moeten afhaken terwijl er wel vooruitgang in zit. Zijn de meeste kinderen dan binnen 2 weken volledig zindelijk (met nu en dan een ongelukje)? Hoor dat wel maar ook wel waar het langer duurt. Heb 3 kindjes onder de 3 dus ik kan er ook niet continu bovenop zitten en als we weggaan krijgt ze een luier (rondje wandelen in de buurt laat ik hem wel af). Wellicht lukt het als ik me 2 weken opsluit in huis binnen die termijn, maar dat ben ik niet van plan . Helpen opruimen vind ik niet eens zo slecht hoor. Niet als straf ofzo maar zoals @Boommm ook zegt, dan is het niet zo makkelijk. En juist omdat ik (zeker na afgelopen zondag toen ze alle keren zelf aangaf te moeten plassen) het idee heb dat ze het wel door heeft lijkt me dat niet eens zo'n slecht plan. Ze helpt nu ook graag met stofzuigen en als ze wat water knoeit pakt ze zelf de theedoek en veegt dat op. Ik zou er echt niet met zweep over gaan ofzo hoor . Woest ben ik overigens niet geworden. Dat staat ook niet in mijn post. Maar ik heb wel echt duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling was. Zie ik ook niet zoveel kwaad in. En dat onverschillige vind ik lastig juist omdat ze het volgens mij wel doorheeft. Dus ik vroeg me af wat ik daarmee moet. Om me heen hoor ik juist dat kindjes het helemaal niet leuk vinden als ze een ongelukje hebben.
Omdat het totaal zinloos is. Omdat ik een kind straffen voor iets wat het niet met opzet doet totaal niet pedagogisch verantwoord vind.
Maar als je ze gewoon laat helpen is het toch geen straf? Je kan er echt een straf van maken maar je kan het ook anders aanpakken. Mijn kinderen moeten ook helpen hun speelgoed opruimen, dat is ook geen straf, rommel maken ze ook niet expres, het zijn kinderen. Maar we ruimen het wel samen op voor we doorgaan naar het volgende. Dat zou mi met een ongelukje net zo kunnen. Helpen met uitkleden, ook een doekje geven om op te ruimen en samen een schone broek ophalen.
Als je begint op het moment dat ze interesse tonen denk ik dat er altijd een vorm van vooruitgang is. Ik geloof niet zo in dat ze er dan opeens niet aan toe zouden zijn. Hoe ouder ze worden, hoe meer ze begrijpen en hoe meer ze het in kunnen zetten als een 'machtspel'.
Hier begonnen met oefenen toen de oudste 2 jaar en 4 maanden was. Heb ons vloerkleed opgerold en ben 3 dagen gewoon thuis gebleven. Toen was het gelukt! Af en toe nog wel een ongelukje, maar dat hoort erbij. Nachtzindelijk was hij net iets voor zijn 3e! Nu met de jongste bezig (zij is net 2), op dezelfde manier. We zijn nu voor de 3e dag helemaal thuis en het gaat supergoed! Ze doet alle plasjes op het potje, en brengt ze vol trots zelf naar de wc om door te spoelen. Vanaf morgen gaan we kleine stukjes op pad zonder luier. Grotere stukken doe ik haar nog wel een luier om.
Wat goed zeg na 3 dagen! Ik doe het ongeveer net als jij, kleine stukjes in de buurt idd zonder luier maar wat langer weg voor een boodschapje (wonen in een dorp dus dan vaak met de auto) nog wel een luier. Maar thuis de luier weer af. Alle plasjes gister heeft ze op de wc gedaan help haar wel vaak herinneren, ze is een bezig bijtje en gaat zo op in haar spel. Misschien moet ik dat ook minder doen hoor en het echt op haarzelf laten aankomen? Hoe doe jij dat, help jij herinneren of laat je haar zelf aangeven?
Ze heeft er al heel lang interesse in hoor en idd had ik begin van de week even het idee dat ze er 'misbruik' van maakte want ze ging zo goed vooruit en zondag gaf ze alle plasjes zelf aan en maandag ging het ineens helemaal niet meer. Woensdag met stickers begonnen en nu gaat het eigenlijk weer prima, gister 1 ongelukje. Misschien had ik eerder moeten beginnen maar zoals gezegd 3 onder de 3 jaar. De baby is eind februari geboren en toen was het me echt te veel gedoe. Nu is hij wat ouder en heb ik er meer de rust voor. Al vind ik het nog wel pittig hoor. Maar ben ook blij dat het haar al vaak lukt op het toilet. Weliswaar met een beloning (sticker) maar toch.
Ik heb de eerste dagen ook met stickers gedaan, maar dat interesseerde haar eigenlijk niet zo. Haar oudere broer vond het vooral leuk om haar steeds een sticker te geven Ik help haar in het begin nog herinneren dat ze geen luier om heeft, maar als ze eenmaal 1x is geweest regelt ze het de rest vd dag zelf! Niet teveel pushen lijkt me, ik zou ook gek worden als iemand elk kwartier vraagt of ik moet plassen Sommige mensen zetten hun kind op gezette tijden op de wc, maar dat werkt hier dus niet... Volgens mij doe je het hartstikke goed, en oefening baart kunst! Nog even doorzetten en dan is ze uit de luiers!
O haha ik doe het niet elk kwartier hoor . Dan zou ik ook gek van mezelf worden . Wel een idee om in de ochtend bij de eerste plas even te helpen herinneren en daarna niet meer. Na een nacht met luier is het natuurlijk even omschakelen. Ik ga dat proberen. Gezette tijden op het toilet doe ik ook niet. Althans niet de hele dag, voor het middagslaapje en erna probeer ik haar even te laten plassen. De stickers zijn hier wel een succes. Ze vind het super. Dus dat was gelukkig een schot in de roos. Poepen doet ze dus altijd tijdens haar middagdut. Enig idee hoe ik dat ga aanpakken? Ze gaat dan spelen op haar kamer maar ze roept ons niet, meestal hoor ik haar en dan weet ik dat ze gepoept heeft. Zeg telkens dat ze me mag roepen als ze moet poepen/gepoept heeft maar dat vertikt ze dus . Nou heb ik geen haast hoor om haar helemaal zindelijk te krijgen maar als ik toch bezig ben ... Of gaat dat poepen echt helemaal vanzelf en hoef ik daar niet actief mee aan de slag?
Laten helpen vind ik ook heel anders klinken. Ik reageerde vooral op het bericht van boommm. Met name bij de zin 'ik zou woest worden en het afstraffen' kreeg ik wat een naar gevoel. Weet je, ze doen het niet met opzet. En als ze dat wel een keer doen is dat een soort fase, zo zie ik het. Toen ik onze oudste uitlegde dat ze geen luier om had en dus naar de wc moest als ze moest plassen omdat anders haar broek nat zou zijn, toen kon ik er eigenlijk op wachten dat ze dat even een keertje ging uitproberen. Prima, heeft ze die ervaring ook. Als ze nu met 5 jaar een natte broek heeft omdat ze te lui was om binnen te komen, dan mopper ik wel een beetje. Gelukkig komt dat eigenlijk nooit meer voor. Met betrekking tot het op de pot of wc 'zetten' of zelf aan laten geven, ik denk dat dat ook een moment van loslaten is. Op een gegeven moment moeten ze het echt zelf gaan doen. Als ik mijn dochter vroeg of ze moest plassen hoefde ze nooit. Op een gegeven moment ben ik maar gestopt met vragen, wel duidelijk gezegd dat ze het dus zelf moest zeggen als ze moest en dat ging toen goed. Nu moet ik haar nog steeds af en toe naar de wc sturen, staat ze te wiebelen maar neee hoor ik hoef niet, om 5 minuten later in sprint naar de wc te moeten want ik moet zoooo nodig! En nu komt straks die fase met de jongste, hij hoeft en wil nooit op het potje, alleen soms als hij geslapen heeft en hij voor de tv mag zitten, dan wil hij dat best even op het potje doen. En laatst had hij dus toen toevallig geplast. Dan komt er straks toch een moment dat hij zonder luier gaat proberen want zelf zal hij het niet aangeven. De oudste wel, die zei zelf met 2,5 dat ze een onderbroekje aan wilde. En lukt het dan nog niet bij de jongste, dan wachten we nog een tijdje.
Is het een idee om een potje op haar kamer te zetten? Hier ging het poepen gewoon vanzelf goed eigenlijk, dus wat dat betreft kan ik mn ervaringen niet delen!