Ik woon in België en daar kun je zelf online een afspraak inboeken. Toen ik de eerste keer de assistente sprak en wilde uitleggen waarvoor ik een afspraak nodig had brak ze meteen mijn zin af. Daar hoeven we geen uitleg te geven. Denk jij dat je de huisarts nodig hebt dan heb je er recht op. Het loopt idd ooit uit de spreekuur maar ze hebben altijd tijd voor je! Geen afspraak af raffelen in 5 minuten nee ze nemen echt de tijd voor je! Heb vergelijk dus met Nederland en België en kan vertellen dat Nederland hier wel wat van kan leren!
Ja, en dan loop je altijd uit en krijg je ook weer klachten van andere patiënten. Wat dat betreft lijkt het wel alsof da het nooit goed kunnen doen En alsof een doktersassistente niet ook bijna alles wel weet van patiënten, ook al wil je alles 'prive' houden. Gelukkig heb ik hier over het algemeen leuke patiënten, de mensen kunnen bijna altijd dezelfde dag terecht en we lopen zelden uit. Maar als je dan eens een keer niet dezelfde dag plek hebt, zijn ze over de pis en krijg ik de shit over me heen. Patiënten staan er echt niet bij stil dat ze niet de enigen zijn, dat er ook nog administratie gedaan moet worden, we niet 24/7 open zijn, we steeds meer op ons bordje krijgen in de praktijk. Nee, ze willen gewoon NU gezien worden, met hun ik-heb-al-een-uur-oorpijn. Dat geklaag over de assistentes, pffff. Zo, klaagmodus uit. Ik heb superleuk werk, ik ben ook zeker geen kenau hoor. Krijg vaak zat een bloemetje, wat lekkers, en laatst zelfs een lekker saucijzenbroodje van patiënten als waardering, haha. Maar de laatste tijd wordt de mentaliteit en het werk daardoor er niet beter op. En de da heeft het altijd gedaan...
En dit is nu precies het hele probleem: dat onbegrip tussen beide. Ik vind eigenlijk dat de assistent altijd boven de irritaties of onbeschoftheid van patienten moet staan en zeker niet moet gaan opgeven. Communicatie is in dit soort gevallen juist zeer belangrijk. Zelf legde ik - als assistent - juist heel veel uit en vertelde alles wat of waarom ik deed. Natuurlijk waren er altijd patienten die gewoon onbeschoft zijn, maar mensen kunnen natuurlijk ook gewoon zenuwachtig of prikkelbaar zijn door ziekte of bepaalde situatie.
Ik herken dit helemaal niet. Eigenlijk het tegenovergestelde zelfs. Op de een of andere manier zie ik er altijd een beetje tegenop om de huisarts te bellen. Soms heb ik ook vragen die, naar mijn idee, de da heel goed kan oplossen. Ik wil dus wel altijd de situatie uitleggen, maar ik word altijd na twee woorden keihard afgekapt. "Ja is goed, ik maak een afspraak met de huisarts voor je, kan je morgen om 3 uur?" En dan ben ik altijd heel verbluft en kan er net een bedremmeld "ja" uit. Vervolgens wordt er opgehangen en weet ik van de weeromstuit niet meer wat ik had afgesproken Het stuit mij hierin tegen de borst dat ik (voor mijn gevoel dan) behandeld word als nummertje en niet als losstaande patiënt. Dat als ik "last van mijn arm heb", de da meteen zit van: ok, last van arm, afspraak. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is en er niet iets anders aan de hand kan zijn. Ja ik weet niet, moeilijk uit te leggen haha.
Telefonisch wordt hier ool altijd gevraagd waarom de afspraak gemaakt wordt, maar er is nog nooit een afspraak geweigerd of een discussie aangegaan. Alleen bij een spoed afspraak wordt extra doorgevraagd. Bijvoorbeeld als je om 15 uur belt omdat je kind niet goed is, en dezelfde dag wilt komen. Dan is e eigenlijk geen plek meer, maar moet de afweging worden gemaakt of het er toch tussengepland moet worden of dat het kan wachten tot de volgende ochtend. En ik vind het ideaal dat wij bij onze praktijk sinds kort online een afspraak kunnen maken. Dan kan je echt kijken welke tijd jou het beste uitkomt. Overigens moet je dan ook toelichting geven waarom je wilt langskomen
Dit dus. Wat ik bovendien erg jammer vind is dat patienten niet altijd beseffen dat niet de assistente maar de (vaak o zo gewaardeerde) huisarts het triagebeleid bepaald. mensen hebben het vaak over recht op iets hebben. Ja, je hebt altijd het recht te weigeren antwoord te geven op de vragen van de assistente. Bedenk dan wel dat daar de plicht bij hoort om de afspraak te accepteren die de assistente, in opdracht van de huisarts, dan aanbiedt.
Ik woon in Nederland, maar hier werkt het exact hetzelfde. Ik bel wel uit mezelf soms met de d.a., omdat ik dan graag even wil overleggen of er een simpele oplossing is of ik rustig wat kan afwachten nog. En dan word ik onwijs vriendelijk geholpen gelukkig. En spreekuur loopt hier zelden uit, ondanks dat mensen het zelf kunnen inplannen. Er staat wel aangegeven wanneer het handig is een dubbel consult in te plannen en dat werkt prima. Je hoeft ook nooit aan te geven waarvoor je de afspraak maakt. Ik heb overigens ook ervaring met d.a. die het bijna onmogelijk maakten de huisarts te zien. Mijn ervaring is echter dat dit door de huisarts komt en als dit je niet bevalt, je beter een andere praktijk kunt zoeken. En eerlijk, ik heb meer positieve ervaringen met doktersassistenten dan negatieve.
Hier moet ik ook altijd aangeven waarvoor ik bel en een afspraak wil, en dat vind ik eigenlijk best prettig! Als ik dan bij de afspraak kom weet de dokter al waarom ik er ben. Voor bepaalde handelingen of klachten kun je hier ook prima bij de assistente terecht, dus die afweging zullen ze dan ook wel maken. Tevens kun je online je afspraak inplannen, daar kun je, indien gewenst, aangeven waarvoor je komt. Dus als ik echt niet zou willen vertellen waarom ik een afspraak wil dan is dat nog een optie. De assistentes zijn gelukkig allemaal ontzettend lief en behulpzaam!
Het ligt er bij ons een beetje aan wie ik aan de lijn krijg. Laatst was er weer een nieuwe assistente vroeg ik ze waarvoor ik kwam geen probleem, ik uitleggen, vervolgens geef ik aan dat ik het liefst een van de eigen artsen zie ipv een arts in opleiding tot huisarts is ze gepikeerd. een zucht en een hele riedeltje dat iedereen dacht dat het geen arts was bla bla bla. Ik uitleggen dat de laatste keer dat ik kwam had ik een inval huisarts en die wist me, zonder mij te kennen, heel goed te vertellen dat ik me dochter maar eens zindelijk moest maken (ik kwam voor rode billen van me dochter ).... Was er meteen klaar mee en heb dit niet als prettig ervaren.... Maar goed, ik naar die art in opleiding tot HA weet hij niet waarvoor ik kom...zucht. Ik vertel niets meer..... ben er klaar mee al;s ik dan een uitleg geef noteer het dan in ieder geval..... Gewoon doen waar je jezelf goed bij voelt.
Dat doe ik dus ook. Zeker bij mijn oudste zoon in t begin, omdat ik toen vaak twijfelde over hoe om te gaan met kinderziektes, hard vallen etc. Ik heb altijd veel aan de assistentes gehad.
De assistente heeft zowel mijn dochter als mij al een aantal keren verkeerd ingeschat, wij hebben een enigszins zeldzame hartritmestoornis. Voor mijzelf heeft deze foute inschatting een opname van 6 weken inclusief 2 spoedoperatie tot gevolg gehad. Ik wist dat het foute boel was en dat ik a la minute naar een seh moest. Maar zonder verwijzing kom je de seh bij dit specifieke zkh niet in. Eenmaal bij die seh lag ik binnen een uur op de ok. Assistente en huisarts hebben netjes hun excuses aangeboden maar voor het wederzijds vertrouwen was dit niet zo handig zeg maar. Dus als het om onze ziekte gaat leg ik niks uit. Bij andere dingen vraag ik de assistente of een afspraak nodig is.
Hier beetje wisselende ervaringen. Ik snap dat de assistente moet inschatten wat de aard en ernst van de klacht is om de juiste afspraak in te plannen. Waar ik wel moeite mee heb is inderdaad het op luide toon door de wachtkamer benoemen van naam, geboortedatum en andere persoonsgegevens en vervolgens de schimmelinfectie of iets anders wat niemand wat aangaat gaat bespreken. Vind ik echt niet kunnen. Ook heb ik nu al een paar keer, maar dat is volgens mij bij een specifieke assistente (weet nooit zeker wie ik nou aan de lijn heb), dat diegene al aan de telefoon zelf voor arts ging spelen en compleet verkeerde informatie gaf. Bijv: " u denkt dat u misschien 5e ziekte kan hebben? Volgens mij kan dat geen kwaad in de zwangerschap hoor" . Ik: " nou volgens mij kan het wel kwaad, daarom bel ik juist." Ass: " ik vraag het even na...." om dan vervolgens terug te komen dat de dokter mij inderdaad maar even gaat terugbellen. Zeg dan niks als je er niks van weet. Sorry even mijn irritatie van me afschrijven. Verder niks tegen doktersassistentes hoor
Wij hebben 2 d.a.. een daarvan is onwijs aardig, heel behulpzaam en denkt echt mee. Daar heb ik altijd heel veel aan als ik überhaupt al eens bel. De andere.... Ze denkt altijd alles beter te weten en dan heb ik het over de klachten. Toen ik 16 was met knikkende knieën gebeld over mijn borsten, deden onwijs veel pijn en ik voelde allemaal bobbels. Nee dit kan niet op jouw leeftijd. En de pijn valt vast ook wel mee. Tijdens de zwangerschap onwijs veel maagzuur kon niets meer. Weer gebeld en helaas weer de minder leuke. Klacht uitgelegd, ze vertelde dat er medicijnen voor zijn maar de ha moest mij eerst zien omdat hij moest kijken of het wel zo erg was als dat ik beweerde. Nja prima wat jij wilt. De afspraak kon 1,5 week later pas want het was geen spoed Ik heb geëist dat ze NU de ha zou halen of bellen dat ik het zelf wel aan hem vroeg. Per toeval kwam hij langs lopen dus ze vroeg het zelf. Ze was alleen vergeten mij in wacht te zetten en heb dus heel hun gesprek gehoord. Ze kreeg een standje en mijn ha vertelde duidelijk als mevrouw ... belt is het waar dus hoef je niet alles aan mij na te vragen. Ik probeer ook nooit te bellen als zij werkt.
Bij ons zitten de assistenten in een soort hok /kamer, bovenste stuk van glas. Je kunt ook niet zomaar naar binnen lopen, dus niemand kan je afluisteren als je belt of als je een gesprek met hun hebt! Heel prettig en heel fijn voor de privacy. Het enige wat je in de wachtkamer hoort zijn de namen van de mensen die naast je zitten te wachten als ze aan de beurt zijn
Ik heb het idee dat doktersassistentes door sommige mensen zo ondergewaardeerd worden, ze worden soms gewoon gezien als veredelde telefonistes en ze zijn natuurlijk veel meer dan dat. De triage doen ze ook maar in opdracht van de arts waar ze voor werken. Ik heb er zelf totaal geen problemen mee. Heb ook niet de illusie dat de assistente geen inzicht heeft in mijn gegevens, dus het argument 'prive' gaat ook niet echt op.
Ze zijn bij ons ook begonnen met het aangeven van de rede bij de assistente. Inderdaad vanwege de grote uitloop die er altijd was. Vond het in het begin niet zo prettig maar het went. En na een jaar begon het mis te lopen en zit er nu ook elke keer dat ik er ben een uitloop van zeker een half uur. Geef nu dus ook niet meer aan bij de assistente waarom ik een afspraak wil. Was er beetje klaar mee.
Ja dat wel gelukkig. Maar als er goed geluisterd/gehandeld was, was een ab-kuur voldoende geweest ipv opname en 2 operaties..
Je moet een verwijzing van de dokter hebben om naar spoed te kunnen gaan??? Wat is dan in godsnaam het nut van een spoedafdeling?