Gewoon wat we gepland hadden die avond. Lust je iets niet, dan eet je maar iets anders dat op tafel staat. Lust je niets (zo een had ik er laatst) heb je pech. Sorry, het is niet mijn taak om andermans kind op te voeden op dit gebied. En wij eten sowieso elke avond heel lekker, dus 'eten wat de pot schaft' is echt geen straf hier Voor die enkeling na dan, die niets anders lust dan 'mama's tomatensoep' of 'frietjes' Overigens gaat zoiets hier tot nog toe altijd spontaan. Bij een geplande logeerpartij halen we wel wat extra's, zodat ze wat lekkers kunnen bakken ofzo.
Gewoon wat we normaal eten. Hebben we bruin eten ze dat maar, anders wit. Ga niet speciaal kopen. Avond eten ook wat in de planning stond. Hier zeker 1x per week etend vriendje in vakantie. School periode zeker 2/3 x per week dat er een of 2 meekomen. Mijn ervaring is dat ze vaak wel eten uit fatsoen. Niet lusten kan maar dan eet je maar niks Als ze honger hebben eten ze wel hoor.
Ik koop niet speciaal brood voor vriendjes. Dan eten ze maar wat minder. Wbt. avondeten: Als ik het van te voren weet vraag ik wel wat ze echt niet lusten en wat ze wel lekker vinden. Dan houd ik daar rekening mee. Ik ben zelf als tiener een keer onverwacht bij een vriendin blijven eten. Daar aten ze toen zuurkool. En dat lust ik echt niet. Als het dan nog verwerkt wordt tot een lekkere ovenschotel is het nog wel te doen, maar daar werd het gekookt en meer niet. Zo naast de gekookte aardappels op je bord. Toen werd er aan mij gevraagd of ik het lustte. Ik durfde eigenlijk niet te zeggen dat ik het niet lustte, want ja ik ben opgegroeid met ' eten wat de pot schaft' maar ze hadden het wel door. Nou ze hadden nog een restje groentesoep, dat kreeg ik. Wat voelde ik me beschaamd, al haar broertjes en zusjes waren stinkend jaloers! Ze wilden ook soep.
Niks haha. Er blijft hier altijd maar 1 vriendinnetje eten (tot nu toe dan), maar zij eet geen toegevoegd suiker, en eet ook nog eens veganistisch. Daarbij houdt ze van heel veel dingen niet. Zij neemt dus altijd een bordje eten van thuis mee (ze woont tegenover ons, dus dat is makkelijk). Meestal vragen ze het ook pas als we al bijna aan tafel gaan dus ergens rekening mee houden gaat dan niet. Voor tussen de middag kan ik ook vrij weinig halen en neemt ze ook vaak zelf iets mee of ze eet crackers/rijstewafels met appelstroop of droog.
Als we het van tevoren weten en het is incidenteel dan eten we pannenkoeken ofzo. Als onze dochter met het buurmeisje aan het spelen is bedenken ze ook wel eens bij elkaar te willen eten, dan is het gewoon wat er al op de planning stond. Qua brood is het het brood wat we hebben. Wit brood vind ik geen brood, dus we hebben alleen bruin, meestal ook nog volkoren, maar wel ruim keuze in beleg. Soms maak ik tosti.
Gewoon even uit nieuwsgierigheid; waarom wil je niet dat er in de avond een vriendje blijft mee eten?
Ben ik blij dat ouders van vriendjes van mijn oudste er anders in staan dan jij zeg. Hij heeft overigens een eetstoornis en het is dus geen kwestie van opvoeden.
Maar dan zijn die ouders daar toch van op de hoogte neem ik aan? Hier speelt vaak een vriendje die alles vies vindt, geen eerstoornis, daar kan ik echt geen rekening mee houden. Als zijn moeder zou aangeven dat er qua eten iets aan de hand is en bv opties zou aandragen, zou ik daar zeker gebruik van maken, maar daar gaat het nu niet om.
Ik ben idd ook blij dat ik er anders in sta.. onze oudste dochter heeft veel darmprobkemen gehad en daardoor een aversie tegen brood. Kinderarts geeft zelf aan dat ze geen brood hoeft te eten als het zoveel weerstand en angst oproept. Mijn man heeft een spastische darm en kan ook niet alles eten. Ik zou zeker navragen wat de kinderen wel of niet lusten(net als bij volwassenen) en houd daar dan rekening mee. Zodat ze rustig aan tafel kunnen zitten. Maar bovenstaande komt idd door mijn opvoeding of die van mijn schoonouders..
Dat hij alles vies vindt kan ook door een stoornis komen. En ja, ik leg het van te voren uit, anders wil hij sowieso niet blijven eten. Bovendien vind ik het lullig tov die ouders. Dus vraag ook altijd eerst of het geen probleem is. Ik vind het gewoon vervelend dat mensen er automatisch vanuit gaan dat een kind dat niet goed eet, niet goed is opgevoed. Ik heb 2 die (bijna) alles eten en 1 die nagenoeg niks eet.
Ik vind juist als je zegt dat een kind met de pot mee moet eten aan het opvoeden bent. Hier regelmatig vriendjes tussen de middag aan tafel die geen melk lusten. Hier komt alleen melk op tafel, maar die kinderen geef ik dan yogho of limonade. Niet mijn taak om ze op te voeden En als een kind door allergie of wat dan ook niet alles kan of mag eten houd ik daar zeker rekening mee.
Als ik van ouders niets hoor over bijzonderheden met eten, ga ik er van uit dat een kind alles mag/kan eten. Ik ga niet dwíngen te eten, maar ik ga ook geen friet halen omdat een kind niks anders wil. Vriendje van mijn dochter wil altijd donuts gaan kopen, dat doe ik dus niet. Als hij dan geen boterham/fruit/etc wil, dan houdt het op wat mij betreft.
Hoe moet ik er dan instaan? Ik gaf al aan dat het meestal spontaan gaat. Ik kan niet toveren. Wij eten hier elke dag lekker en als er kinderen zijn die niets lusten (waarbij het wel een kwestie is van opvoeding, helaas zijn die er ook gewoon) hebben ze hier gewoon pech. In jouw geval neem ik aan dat je van tevoren even contact met me op zou nemen om de situatie uit te leggen en me zou vertellen wat hij wel en niet eet. En ja, natuurlijk wil ik daar dan rekening mee houden als het past qua tijd. Maar ik ga niet ineens frietjes uit de frituur of knakworstjes eten als er vriendjes komen, want die eten mijn kinderen ook nooit.
@Suus83 Even een voorbeeld: laatst kwam er een klasgenootje van mijn dochter eten. Ik had het kind pas een keer gezien, dus kende het jochie verder nog niet zo goed. Wij drinken water tijdens het eten. Dat lustte hij niet. Dus ik vroeg of hij dan (lauwe) thee wilde, sojamelk of zelfgemaakte ijsthee. Dat laatste wilde hij wel proberen, maar lustte hij ook niet. Nouja, dan houdt het hier op. Ik heb verder alleen koffie en alcohol in huis. Geen limonade, gezoete zuiveldrankjes of fris. Met ziektes, stoornissen en aandoeningen wil ik wel rekening houden, maar dan moet ik het wel op tijd weten. En in de situatie waar ik in eerste instantie op reageerde, ging ik uit van een kind dat gewoon 'geen zin' had in groenten. Of iets dergelijks.
Zo klinkt het veel logischer ja. En hier hebben we natuurlijk ook niet alles in huis en dan houdt het op. Als je andere opties aanbiedt en het wil nog niet, tja dan houdt het een keer op. Zo hadden wij een keer een kindje dat tussen de middag alleen maar pizza at. Tja, dat is hier geen optie. Er zijn grenzen haha.
Als ik van te voren weet dat er een kind komt mee eten dan vraag ik wat de wensen zijn. Als ze het vlak voor etenstijd is (wat meestal gebeurd) dan is het gewoon wat er al op de planning stond, lust het kind het niet. Jammer, dan eet je de volgende keer mee!
Voordat mijn dochter haar beste vriendjn verhuisde hield ik er dagelijks rekening mee dat het halal was. Want zij at zo vaak mee en wilde geen nee verkopen of haar 'vegatarisch' laten eten. Haha. Maar helaas is ze verhuisd!