Superlief van je, dank je wel. Het voelt ook alsof je je kindje verliest, ook al heeft er niet echt een kindje gezeten, dat je zwanger bent geweest en de hormonen hebt is dat wel het effect wat jouw lichaam krijgt. Het is zo moeilijk... ik heb het beide meegemaakt, mijn eerste miskraam kwam uit zichzelf op gang, mijn 2e miskraam heb ik gekozen voor curretage. Ik bespaar je de details over mijn eerste miskraam maar ik had zo vreselijk veel pijn, krampen, nog erger dan mijn echte bevalling van mijn zoontje, nouja erger, anders. En je verlies van alles. Dat was voor mij de reden om voor de 2e keer hiervoor te kiezen. Ik verloor na de ingreep weinig bloedverlies en had lang niet zoveel pijn en ik voelde mij een stuk meer mens, al is de ingreep het idee zeg maar echt vreselijk als je erover nadenkt. Het is een beslissing die je zelf echt moet nemen waar jij jezelf het allerbeste bij voelt. Al voelt op dit moment niets het beste. Sterkte meis! Xxx
Jeetje wat heftig van die eerste miskraam. Ben best bang voor pijn en daarom is medicatie voor mij sowieso geen optie. Heb onderhand allemaal horrorverhalen daarvoor gelezen. Curretage lijkt me wat dat betreft 'fijner' (in zoverre zoiets fijn kan zijn...). Wat vreselijk dat jij dit al twee keer hebt meegemaakt zeg . Ik voel me nu al ontzettend klote, laat staan als je dit al twee keer hebt doorstaan. Hoop echt dinsdag op goed nieuws!! Kan het niet vaak genoeg zeggen geloof ik . God net moeders voor moeders opgezegd en heb met moeite normaal het gesprek kunnen voeren. Daarna stortte ik weer gelijk in
Ja vreselijk he? ik heb ze sinds maandag ook even on hold gezet. Even eerst afwachten en dan zie ik wel. Maar dat is zo moeilijk. Zo belde gisteren Ouders van nu op, met een leuke aanbieding... GRRRRR kunnen zij ook niet weten maar ik dacht echt nee niet nu, heb ook gezegd hoe en wat en of ze terug mochten bellen, nee dat hoeft niet. Ja het is dikke pech dat je dit dan overkomt. En ergens kon ik mijn miskramen een plekje geven, maar pas na een paar weken door te denken dat het goed is zo, dat mijn lijf dus blijkbaar door een foutje de kleine niet liet groeien misschien wel als een ernstige handicap als gevolg, je weet het niet. Maar daar hou ik mij maar aan vast. Een echte reden weet je helaas niet. Ja een curretage fijn, zoals je zegt inderdaad dat is het totaal niet, maar ik vond het wat beter voor mijzelf, ik hoef niet nog een keer te kijken wat er allemaal uit komt en al die pijn... oh vreselijk, maarja dat is ook voor iedereen weer anders. Ik vond dat in elk geval voor mijzelf fijner door er op deze manier zo min mogelijk last van te hebben, maar de ene vindt dat ook en de ander neemt pillen. Iets waar je je goed bij moet voelen.
Jeetje zal je net zien dat Ouders van Nu belt . Kunnen ze inderdaad niet weten, maar neemt niet weg dat de timing ontzettend beroerd is. Maar wat slecht dat ze dan ook nog eens vragen of ze terug mogen bellen . Ja de echte reden voor een miskraam zullen we nooit weten, maar waarschijnlijk aanlegfout inderdaad met ernstige gevolgen als het kindje zou doorgroeien... In mijn geval scheelt het ook dat ik 'slechts' een vruchtzak verlies en geen kindje... Maar toch blijft het ronduit klote. Nou net bij de gyn geweest en dat was echt bizar... Die man deed de hele tijd heel lacherig over alles Vroeg hij bijv of ik snel zwanger was geworden, zeg ik 'ja redelijk snel' en krijg je als antwoord 'oooh gelukkig, dan gewoon de volgende keer weer proberen!' Met een lachje erachteraan . En zo ging heel het gesprek eigenlijk. Vond er niks grappigs aan. Ik huil al sinds vorige week regelmatig van ellende en hij lacht alles weg. Hij zal het goed bedoeld hebben, maar m'n vriend en ik vonden het bizar.... Hij heeft trouwens aangeraden om te wachten en volgende week moet ik terugkomen. Als er dan nog niks is gebeurd wil hij tabletten meegeven. Had niet het idee dat ik een keus had en kwam nergens doorheen, dus hoop eigenlijk dat m'n lichaam het snel zelf oplost. Na dit bezoek moest ik de vk bellen om te vertellen hoe het was. Kreeg uiteraard eerst assistent aan de lijn en zij was echt zó meelevend. Ze zei: 'meid, ik vind het echt verschrikkelijk voor je... Ik weet precies hoe je je voelt, echt vreselijk.' Leek wel alsof ze zelf bijna ging huilen... Echt heel verschil dan weer met die gyn en werd er emotioneel van. Maar beter zo dan alles weglachen . Hoe is het met jou? Nog klachten of iets? Duurt nog lang tot dinsdag he . Hoe laat moet je?
@Lana1986 Dat klinkt alsof je bij mijn gynaecoloog bent geweest! Die zei na de slechte echo, toen mijn vriend en ik in shock weer plaatsnamen aan zijn bureau: 'Dit is goed nieuws, want het betekent dat je eileiders doorgankelijk zijn!' Ik wist niet wat me overkwam. Wát een gevoelloosheid, wát een gebrek aan tact. Fijn dat de assistente van de verloskundige wel met je meeleeft. Maar weet je, het is en blijft toch je eigen verdriet, anderen zullen nooit helemáál begrijpen wat je doormaakt. Sterkte, meis!
Overigens heb ik goede ervaringen met die tabletten. Ik mocht helemaal niet kiezen voor een curettage. Ik had twee opties: afwachten of tabletten. Afwachten zou bij mij maanden kunnen gaan duren: het vruchtje zat heel goed ingenesteld en ik ging me alleen maar zwangerder voelen. Bovendien heb ik een hormoonafwijking waardoor ik nooit menstrueer, dus het leek me sterk dat mijn lichaam wel zou snappen hoe het een miskraam op moest wekken. Tabletten dus. De miskraam heeft vier dagen geduurd en héél veel pijn gedaan, maar daarna was ik wel schoon. Na twee weken had ik alweer een eisprong, alleen blijft een tweede zwangerschap bij mij vooralsnog uit. Hopen dat jij wel heel snel je verdriet mag gaan omzetten in geluk ♡.
Jeetje meis, pfff wat een rot gesprek dan, dat vind ik het nadeel van sommige mannen, lang niet allemaal zijn ze zo hoor, maar die hebben geen idee in wat voor emotionele rollercoaster je zit en dat voor al ruim een week lang en dan zo reageren, ik vind het echt slecht. Vervelend dat hij niet echt aan jou vroeg hoe of wat, maar als het moet komen, laat het dan maar direct komen. Dan ben je er maar vanaf, snap goed wat je bedoeld. Wat fijn dat de assistente jou dan zo goed begrijpt, dat doet ook weer wat met je. Maar het blijft klote. Dat je alleen het vruchtzakje verliest is zoals het is, maar het voelt in je hoofd zo anders. Met mij gaat het met ups en downs, merk dat ik vandaag echt een hele onzekere dag heb. Word elke dag met een leeg gevoel wakker, maar ook leeg gevoel in buik. Hoef niet zoals ik hiervoor had midden in de nacht te plassen bijvoorbeeld, dat maakt mij al onzeker. Ik heb af en toe wel steekjes zoals ik deze net na mijn innesteling had rechtsboven mijn lies en dan gaat het weer naar links en dan zit het weer in mijn onderbuik en brrrr zo houdt elk iets wat je voelt je bezig, bah. Je kent het wel. Had jij die steken e.d. ook nog of voelde je helemaal niets meer?
Neeee, dat meen je niet. Wat een ongelooflijk botte en gevoelloze reactie zeg. Sta er versteld van wat sommige mensen kunnen zeggen. En voor een professional is het helemaal diep triest... Hij hoort professioneel te zijn en mee te leven ipv te beweren dat je miskraam goed nieuws is Je hebt gelijk hoor, niemand weet precies wat je doormaakt. Maar het is in ieder geval fijn om begrepen te worden. De gyn van vandaag leek weinig begrip te hebben helaas... M'n schoonmoeder zei trouwens tegen m'n vriend, nadat hij vertelde hoe ziek de gyn had gedaan: 'ja die man heeft mensenkennis, hij weet precies tegen wie hij zoiets wel en niet kan zeggen.' Uhhmmm, vertelde ze daar nou dat wij deze opmerkingen wel kunnen waarderen? Dat wij zo ook denken? Blijkbaar had hij dan geen mensenkennis... Wat verdrietig dat jij al een miskraam hebt moeten meenemen . En dan ook nog eens vier (!) dagen bezig! Heftig lijkt me dat. Gelukkig kreeg je wel snel weer een eisprong... Zie in je onderschrift dat jullie al ruim een jaar bezig zijn, wat ontzettend naar zeg. Heeft dat ook te maken met je hormoonafwijking of gewoon pech? Ik hoop echt dat je snel weer zwanger mag worden en dan een goede zwangerschap tegemoet gaat. Dikke knuffel voor jou!
Ja echt hoor, deze man leek geen flauw benul te hebben wat er in mij omging. Hij bedoelde het vast op zijn manier goed, maar ik zat er niet op te wachten. Zijn mannelijke co-assistent zat er ook wat ongemakkelijk bij de hele tijd. Je zal maar de hele dag met zo iemand moeten werken... Wat vervelend dat je je zo onzeker voelt vandaag . Maar dat je niet meer hoeft te plassen 's nachts zegt niets hoor! Snap die gedachte wel... Ik was in het begin van m'n zwangerschap extreem moe en kon wel slapen overdag. Maar hoe meer tijd er verstreek, hoe minder snel ik moe leek. Soms zat ik mezelf echt aan te praten dat ik wél moe was... Raar eigenlijk, maar dat gaf me dan zekerheid. Ik was ook wel echt moe, maar het hele extreme leek wel af te nemen met de weken... Wat betreft die steekjes: ja ik had soms ook nog steekjes... Zelfs afgelopen week nog waardoor ik hoopte dat het misschien wel de baby was... Maar moet zeggen dat ik voortdurend op zoek was naar bevestiging vanaf dag 1, dus die weinige steekjes die ik had zeggen niks bij mij. Ik heb vanaf begin van de zwangerschap een leeg gevoel gehad in m'n buik. Heb me nooit helemaal goed zwanger gevoeld. Misschien kwam het door die lichte zwangerschapstesten die zeer traag opliepen icm amper symptomen voelen. Ik wil je niet nog onzekerder maken hoor!! Ik had echt heel weinig klachten en sporadisch dan een steekje hier en daar. Dus neem mij niet als uitgangspunt. Trouwens, jouw kansen op een kloppend hartje zijn vele malen groter dan mijn kansen waren!! Sterkte met wachten. Is moeilijk . Knuffel!
Zojuist wat bruinverlies met afvegen, vk gebeld en kan morgenochtend helaas pas terecht... nu afwachten. Bij mijn zoontje had ik dat ook maar vrees het ergste al hoop ik natuurlijk dat het niet zo is...
Jeetje wat ontzettend klote . Hoop echt dat het niks is! Hoe laat moet je? Sterkte met wachten! Ik ga voor een goede afloop duimen.
Ach wat naar. Die gyn heeft het vast goed bedoeld en je proberen gerust te stellen. Het is ook fijn dat je snel zwanger was dan hoop je dat dat een volgende keer ook zo is. Maar op zo'n moment vat je dat natuurlijk heel anders op. Ik ken je gevoel hoor ik heb ook 2 weken rond gelopen met het idee een miskraam te krijgen. Maar als je in het kortste nu 8 weken zou kunnen zijn en het vruchtzakje is iets gegroeid zou ik het zekere voor het onzekere nemen en toch nog een weekje wacht. Snap dat het rot is hoor maar you nevet know. En het is voor je lichaam echt wel het beste om geen curretage te nemen of van de smerige pillen als het even kan. Heel veel sterkte de komende tijd.