Speelgoed 8mnd

Onze dochter is bijna 8mnd en er zijn beginnende oefeningen naar zitten maar het daadwerkelijk zelf zitten is er nog niet bij. Tijgert al vrolijk op los naar iets wat ze de moeite waard vindt, echt kruipen zit er nog niet in al oefent ze zich rot.

Ik zoek een beetje hulp in t speelgoed paradijs wat een beetje aansluit bij dr (periode nu en 2 maanden, of iets langere termijn is ook goed). Het is een draak met speelgoed, en is super snel uitgekeken op iets, tis de eerste weet niet of t normaal is maar ik snap er ff niks meer van.

Ze is nu nog he-le-maal wild van haar fisherprice activityboard wat inmiddels 40 jaar oud is en waar ik en mijn broers nog mee gespeeld hebben. Zit een telefoondraaischijf op, horizontaal en vertikaal rammelding, spiegeltje, dingetje wat heen en weer wiepert, draaiknop (die is nog wat lastig maar lukt soms) en iets wat ze in moet drukken en dan duwt de lucht een balletje omhoog die de bel laat klinken (die kan ze nu nog niet bewust maar daar begint ze nu met verkennen mee). Binnenkort is die dus ook uitgespeeld want eenmaal gezien, gedaan en gelukt is vaak "klaar".

Kralenbaan (die kralen aan een ijzerdraad) vind ze ook boeiend al snapt ze nog niet echt wat ze er mee aan moet maar ze rommelt lekker aan met dr vingers en is content en grijpt daar ook terug naar na een tijdje. Maar dat is nu nog.

Stapelbekers is ze nu ook nog mee aan de slag (ommeppen van torens, tikken van twee bekers tegen elkaar en in de mond uiteraard). Balletje balletje gaat nog te ver maar verstoppen onder dingen lukt t om terug te vinden mits ze ziet dat je dr wat onder doet wat zij wil (speentje werkt prima). Dus die kan nog wel even mee.

Ritsen van de kussens van de bank kan ze tijdenlang met dr vinger dat trekkertje heen en weer flippen en bestudeerd ze nauwkeurig met geconcentreerd gezicht. Dan moet je ook niet storen want dan kijkt ze je boos aan en gaat weer verder. Tis een dametje met temperament dit wordt een leuke met peuterpuberen.

Maar voor de rest heb ik geen idee wat voor speelgoed een beetje leuk is in de fase dat ze straks gaat zitten/kruipen.

Ik heb t idee dat ze met fijnere motoriek bezig is, beetje dat detailwerk maar alles wat ik zie is grof spul en daar kijkt ze, nu in elk geval, echt niet naar om, en daarnaast is t een fase van een paar weken of duurt dit wat langer?

Die ritsen is ze nu een week of 6 sporadisch mee bezig elke keer met dr wijsvinger op en neer wipperen en met t ene handje en dan t andere handje.

Kan ook moeilijk wat ritsen op een stuk stevig stof zetten en aan dr geven want daar zitten weer kleine delen aan die ook af kunnen breken.

Verder de gewone spelletjes: Kiekeboe is ze expert in, kan me verstoppen waar ik wil maar vinden doet ze me altijd. Achter de bank, onder dr boxrand (dat ze echt moet tijgeren of omhoog moet drukken om me te vinden) voorbij de tafel, stilletjes op de gang. Ze blijft t wel leuk vinden overigens maar de behapbare uitdaging icm concentratieboog wordt moeilijker te realiseren. Ze komt er niet voor door t huis of kamer heen te tijgeren om te zoeken in elk geval. Dan is t meer 't zal wel' en gaat wat anders doen.

Op schoot klappen, handjes voor dr gezicht en kiekeboe roepen naar iemand anders helpt ze me al mee. Pakt mn handen beet om te klappen naar dr gezicht te trekken en weg te duwen. Beweegliedjes als klap is in je handjes, hoofd schouder knie en teen vindt ze ook leuk.

Verstoppertje met doekje doen we al maanden dus onder naast boven en wegtrekken is ook een koud kunstje.

Verschonen is rodeo geworden dus ze krijgt nu de lege doos waar de luierzakjes in horen (die krijgt ze niet) en flippert met dr vinger aan de deksel en daarna uiteraard doos in dr mond.

Gelukkig is spelen met papa of mama gewoon al prima maar die begint dus ook inmiddels door dat arsenaal heen te gaan.

Tis een beetje selectieve tante. Knisperboekjes zijn alleen nog leuk om op te kauwen als ze met dr tandjes zit terwijl ze voorheen bladerde en herrie maakte door er op te meppen, boekjes met piepertjes kijkt ze naar de plaatjes, bladert ze door en laat ze verder links liggen, kubus met rammeltje van pooh wordt ze niet meer warm of koud van, rammelaars kan je gewoon mee meppen al mept ze die ook nog wel eens tegen dr hoofd en raakt t vervolgens niet meer aan. Fisherprice appel (met een mega irritant deuntje van een kleine appel hangend aan een boom) schopt ze tegen en boeit dr na een paar uur ook volledig niet meer. Vtech autootjes (lang leve neefjes) boeit ook niet.

Een ketting om iemands nek bij voorkeur met een hangertje of een horloge dat is wel boeiend. Dat wordt nauwkeurig bestudeerd en weer dat geflipper met dr wijsvinger of pakt t met duim en wijsvinger (doet ze met brood ook).

Ik wissel speelgoed zodat ze niet te veel uitgekeken raakt al lijkt dat inmiddels bijna onmogelijk om bij te houden en sommige dingen speelt ze nu weer anders mee dan eerst dus is ze weer even bezig. Dus ik kan dr nog bezig houden in dr grote ontdekkingsavontuur, maar t wordt krap.

Spanningsboog is maar heel kort dat weet ik, maar ze kijkt er naar en laat echt veel links liggen en het boeit dr echt helemaal niet ook niet na een paar dagen ofzo. T gaat echt van 'ooh, neeeeeeh niet boeiend'.

Meenemen naar de speelgoedwinkel is ook geen uitkomst, zo kwamen we aan die appel en die ligt na een paar keer bekijken, proeven en schoppen nagenoeg ongebruikt in de bak.

Goed, lang verhaal weer...maar als iemand nog tips heeft (voor samenspelen of qua speelgoed) graag!!! En herkent iemand die fase met dat wijsvingertje alles flipperen? (is dat (vanuit jullie ervaring gezien, elk kind is anders) een lange fase of relatief kort, wordt dat opgevolgd door iets specifieks?)

 

We gaan eens een waterfles zoeken voor dr, denk dat dat wel in dr straatje valt.

Hier in de middag hadden we wel eens zo'n uit t zicht is weg drama. Ik laat dan gewoon dr deur even open en doe de was of rommel wat op een andere kamer. Uit t zicht maar ze hoort me wel, scheelt een boel gegil en de was is ook weer gedaan.

Zelf spelen kan ze prima, ik ben gelukkig geen wandelend entertainment met 24/7 recreatieprogramma, maar naast de giebels en ff knuffel geven hebben we wel echt samenspeel momentjes waar ik al de tijd voor dr neem. (dat gaat als je er maar 1 hebt). Als kind was ik een drama met verlatingsangst. Gilde t huis bij elkaar als ik mn moeder niet zag. Maar vastgesnoerd in een buggy en moeder in t zicht was t prima. Dus ik en buggy gingen t hele huis door.

Ze vindt bepaalde dingen langdurig leuk, in de zin van daar speelt ze meerdere keren per dag mee en dan voor wat langere tijd. Andere dingen kijkt ze naar, speelt ze even mee (beethouden, draaien in handjes even in de mond) legt t neer en geeft geen blik meer waardig. Kan het daarna nog eens aanbieden maar wordt gelijk opzij gegooid. Echt zeuren van verveling doet ze niet, ze staart je gewoon aan en jij voelt oogjes branden. Kijk je vervolgens dan krijg je de grootste en liefste glimlach die ze heeft.

Ze is nu ppppppppfffgh op dr speen aan t blazen heeft ze zelf verzonnen, grootste lol. Deed ze net ook met een mond vol bloemkool met een mega ondeugende blik. Dr komt vast een moment dat we t over tafelmanieren gaan hebben, maar dat ondeugende koppie is prachtig!