Soms weet ik niet meer hoe ik het huishouden bij gehouden krijg. Man werkt op dit moment fulltime, ik ben vanwege chronische ziekte altijd thuis. Vind het wel logisch dat ik wat meer doe in het huishouden dan man, maar ergens vind ik ook dat hij ook wat kan doen. Man laat vaak vanalles slingeren zoals ijstokjes op de tafel, snoeppapiertjes op het aanrecht, vieze borden op het aanrecht en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het begint me ondertussen echt mn strot uit te hangen. Vanwege mijn chronische ziekte ben ik veel moe en kan ik niet altijd alles, toch probeer ik elke dag wat in huis te doen. Hoe hebben jullie dit geregeld? helpt jouw man mee in het huishouden?
Oh wat vervelend zeg, van dingen niet achter zijn kont opruimen zou ik ook heel kriegelig worden. Man helpt hier wel mee in het huishouden gelukkig. Momenteel doet hij zelfs alles omdat ik heel snel pijn of harde buiken krijg. Zodra het beter gaat pak ik uiteraard weer het meeste op.
Zou je man een schop onder zijn kont geven, hij kan best zijn vuil opruimen en dingen in de vaatwasser doen. Mijn man ruimt zijn zooi over het algemeen wel op, of hij moet het vergeten, maar dan wijs ik hem daar op. Het huishouden doen we samen (ik iets meer dan hij) want hij werkt 40 uur en ik 32 uur. Maar het is niet de bedoeling dat ik alles doe en hij niets.
Mijn man helpt met rommel maken. In de tijd heb ik geleerd om gerichte opdrachtenopdrachten te geven ipv iets te verwachten. Ik vraag: zou jij vanmiddag even willen stofzuigen, dan sop ik intussen de douche. Dat gaat prima al zuigt ie overal omheen en niet onder de bank. Maar so be it. Verder heb ik geaccepteerd dat ie is zoals ie is. Mezelf frustreren is zinloos. ..bereik er niks mee en raak er alleen maar gestresst van.
Ik ben gezegend met een man die houdt van een schoon huis en daar graag moeite voor doet. Zelf ben ik wat rommeliger . Ik kan wel een lijstje geven van hoe wij alle taken verdelen, maar ieder huis is anders en iedereen kijkt anders tegen een bepaalde taak aan (mijn man vindt het rustgevend om te was te doen ). Wij hebben om de tafel gezeten, er goed over gesproken en alle taken verdeeld. Ik lees veel frustratie in jouw post. En ik gok dat het huishouden de trigger is die het er uit laat komen, maar dat er vast een ander verhaal achter zit. Ga er samen voor zitten voordat jullie gigantische ruzie krijgen om een ijsstokje en spreek je verwachtingen en wensen over en weer uit. Zoek daarna naar gezamenlijke belangen ("geniet jij ook zo van schoon beddengoed?") om niet te verzanden in beschuldigingen ("jij doet zo weinig!"). Bedenk wat jullie prettig vinden aan een schoon huis, opgeruimd huis, of mag het juist gezellig geleefd zijn? En dan: willen jullie graag als team samenwerken om dat (schone/opgeruimde/gezellig geleefde huis te bereiken, welk lid van jullie team kan het beste een bepaalde taak doen, etc. Het lijkt nogal overdreven misschien, maar een of twee keer per jaar zo'n gesprek en iedereen weet waar hij/zij aan toe is en het loopt allemaal een stuk gesmeerder. Het resultaat hoeft niet een 50/50 verdeling te zijn, maar een verdeling waar jullie allebei achter staan.
Mijn vriend laat ook alles slingeren. Maar ik vind dat ie t zelf op kan ruimen, dus laat het gewoon liggen. Hij met zn smetvrees ruimt het dan een dag later wel op. Was dat niet in de wasmand zit, wordt hier niet gewassen. Dat resulteert erin dat hij eens in de paar weken geen schone werkkleding heeft oid. En dan gaat het weer een hele tijd goed Momenteel doet hij praktisch alles naast zn 70 urige werkweek, maar dat komt omdat ik het niet meer kan.
Mijn man laat wel eens wat staan, maar ruimt het dan ook zelf op. Verder verdelen we het huishouden. Ik iets meer omdat ik minder werk, maar we doen het samen hoor.
ik ben ook chronisch ziek en moe en kan niet alles. Ik probeer 3 dagen per week te werken. man werkt fulltime. Ik heb de regie, en hij voert uit. hij weet bijv dat hij iedere dag de vuilnis moet buitenzetten, op maandag het hele huis moet stofzuigen en op donderdag de badkamer en wc. Iedere week hetzelfde, hangt ook een schema op ons whiteboard en ik moet hem nog wel vragen als het een dag is. Verder laat hij idd ook vaak overal dingen zwerven (vooral vieze kleding van zoontje tussen schone kleding en zijn sokken en boxershorts) en dat is een kwestie van lange adem en blijven herhalen. Langzaam gaat het wat beter. Toen ik niet werkte (inbetween jobs of langdurig ziek thuis) ergerde ik me er meer aan, omdat ik toen ook tijd had om me overal druk over te maken en ik er ook de hele dag bovenop zat met mn neus. We hebben toen geprobeerd om extra aandacht te besteden aan de woonkamer, zodat ik niet in de shit zou zitten. En ik dan projectmatig andere kamers stuk voor stuk zelf kon opruimen. sterkte!
Ik vind dat je wel mag verwachten dat man zijn eigen zooi opruimt. Was in de wasmand, bord in vaatwasser etc. Dit heeft in mijn ogen met respect te maken. Je bent zijn sloof niet. En de grotere taken zou ik overdag doen als je toch fulltime thuis bent. Maar als hij thuis komt kan hij prima helpen met de keuken opruimen na het eten of de kinderen naar bed brengen.
Ik zou even op een rustig moment met je man om tafel gaan zitten en je irritatie op tafel leggen. Denk dat het weinig uitmaakt hoe anderen het regelen want dat helpt jou verder niet. Elke situatie is anders en zolang beide partijen daar tevreden mee zijn, prima toch? Hier doe ik normaliter het leeuwendeel want tbm maar ml springt echt wel bij en op dit moment doet hij alles inclusief boodschappen ed.
Lastig, ik doe het meeste, maar mijn vriend helpt ook mee met eigelijk alles, was je opvouwen, stofzuigen etc. Maar het zit ook in zijn karakter en hoef er ook niet om te vragen. Als het er niet in zit is het lastig, lijkt me ook vervelend om er constant om te moeten vragen.
Lijkt me heel vervelend. Mijn man heeft gelukkig 6 jaar alleen gewoond en weet dus prima wat er allemaal moet gebeuren. Hij kookt, verschoond de bedden, gooit er af en toe een was in en doet uit zichzelf de vuilnis. Verder hebben eens per week een schoonmaakster .
Heel kinderachtig, ik zeg hier in huis 3 keer iets, gebeurd het de 4e keerweer, doe ik het zelf. Ik merk dat dat dus echt werkt. Hij zet bijvoorbeeld zijn schoenen in de woonkamer bij de buitendeur, zodat als het regent hij niet helemaal naar de voordeur hoeft te lopen (stel je toch voor zeg) ik heb er 3 keer wat van gezegd en hij vond het onzin. Prima dan doe ik het wel 5 keer op een dag, zonder zeuren zonder er 1 woord over te zeggen. Maar wel wanneer hij het zag. Een maand later stonden de schoenen opeens niet meer bij de achterdeur, hij vond het nogal vervelend dat ik dat dan de hele tijd deed. Ik noem het positieve manipulatie. En zo doe ik het wel bij meer dingen. In mijn geval werkt het echt perfect!
Dit is inderdaad een goed advies! Toen wij onze dochter kregen hebben we ook om de tafel gezeten. Ik werk 4 dagen, vriend 5. Hij doet altijd meer in huis dan ik, ik ben slordiger en zie dingen vaak niet, haha. Ik ben in dat opzicht de man in ons huis Inmiddels hebben we een schoonmaakster 2 uur per week, ideaal.
Je moet niets verwachten van je man. Je moet je verwachtingen gericht mededelen. En al helemaal niet zn papiertjes opruimen. Moet niet gekker worden.
Oh nee ik niet, ik ga er geen spelletje van maken. Feit blijft dat ik het vervelend vind dat de schoenen op de mat staan bij de achterdeur, hij zal vast ook dingetjes vervelend van mij vinden die hij zonder zeuren doet. Dit doe ik dan ook zonder zeuren in de hoop dat hij het dan op een gegeven moment doet zonder dat we er iets over hoeven te zeggen. Het werkt en dat is dan toevallig mooi meegenomen.
Hier ook een man die niks doet in het huishouden. In het verleden heb ik hier vaak een punt van gemaakt en er is niks veranderd. Ik zeg er niks meer over want het is mij de frustratie niet waard. Ik heb me er bij neergelegd maar ruim zijn rotzooi echt niet op ( soms staat hier dus 5 dagen een vieze koffiemok of een week vieze sokken naast het bed) en ik wens geen enkel commentaar ( maar dat laat hij dan ook echt wel uit zijn hoofd).
Nee, mijn man helpt niet mee in het huishouden. Hij doet gewoon zijn taak. En dat mag jij ook van hem eisen. En dingen laten slingeren is niet eens een taak, dat is gewoon een kwestie van goed opgevoed zijn en je zooi achter je kont opruimen. Wat is dat hier op het forum dat mannen op hun kinderen passen en helpen in het huishouden? Of beter gezegd: niet helpen in het huishouden.
Precies, als hij dat van thuis niet mee heeft gekregen moet jij hem maar opvoeden. Ik accepteer zulke dingen van mijn 4 jarige al niet. Laat staan van mij man!