Met 41.3 ingeleid omdat ik het om de een of andere reden wilde, was mijn gevoel, kan ik niet uitleggen. Bevalling kwam overigens voor de (centi)meter niet op gang, dus uiteindelijk ks gekregen. Voor anderen misschien moeilijk te geloven, maar ik zou het zo weer doen.
Ingeleid met 40+5 met van de ene op de andere dag een torenhoge bloeddruk. Het alarm bleef maar afgaan. Nietsvermoedend naar het ziekenhuis voor een ctg. 24 uur later thuis met een baby zou als het niet vanzelf op gang kwam pas na het weekend ingeleid worden.. Vond het wel heftig hoor die weeenopwekkers.. hoop dat het nu vanzelf begint!
Tweeling en met 38 weken was het niet verantwoord meer, ook al dienden ze zich niet aan, er was ruimte tekort; waren beide al 50 cm en 7 pond......
Hier was de reden tot inleiding 'overtijd lopen'. Maar (niet rot bedoelt) wat is nu punt tov. de artsen? Je zegt 'al vele redenen om inleiden gekregen'. Zij hoeven jou toch geen 'redenen voor te kauwen waarbij het mogelijk is dat je wordt ingeleid'?!? Ik snap wel ja dat je dan niet meer weet waar je aan toe bent..! Hoe dan ook: iedere zwangerschap is uniek. Als een arts (of vk) bij jou reden tot inleiding ziet zal hij/zij dat echt wel aan je voordragen en alle voors en tegens met je bespreken. Geen reden tot welke paniek dan ook dus om die 'redenen tot inleiding'. Waarschijnlijk zijn de meesten (zo niet: allemaal) niet eens op jou van toepassing. En zo wel: weet dan dat deskundigen er álles aan doen om je zwangerschap en bevalling in goede banen te leiden Probeer een beetje te genieten voor zover dat gaat (ken de rest van je situatie natuurlijk niet) en als iets niet duidelijk is qua gesprekken met artsen oid.: vráág dan gewoon om duidelijkheid!
Bij 38 weken ingeleid ivm schijnbaar al een week druppel gewijs vruchtwater verlies dus er was grote kans op infectie
Ik ben ingeleid met 41+5 wegens overtijd lopen. Ook had ik al wat weinig vruchtwater. Ik wilde heel graag ingeleid worden, omdat we wat zorgen hadden over de gezondheid van onze dochter. Ik had een hele strijd verwacht, maar na de echo pakte ze de agenda en stelde de dag erna voor.
Ik zou met 39 weken worden ingeleid omdat onze baby erg groot zou zijn volgens de groeiecho's. Uiteindelijk begon de bevalling spontaan met 37+5 en met 38 is hij geboren met een gewicht van 3380, heel netjes dus,
Bij de eerste ingeleid met gel met 40.5 ivm niet meer slapen en er klaar mee zijn. De tweede ingeleid met ballon waardoor de bevalling spontaan verder ging. Was met 40.4 ook omdat ik het genoeg vond geweest. Hier dus geen medische reden. Maar zowel vk als gyno vonden het prima.
Bij de eerste met 39.4 ingeleid omdat mn vliezen al twee dagen gebroken waren en er geen weeen kwamen. (Zelf twijfel ik nog steeds of dat destijds écht vruchtwater was en niet gewoon een scheur urine ofzo...)
Marielle en hippo, beide heftige zeg! Bij de rest inderdaad erg verschillend. Ik geniet ook zeker van dat ik zwanger ben, laat dat voorop staan. Maar ik heb een enorm medisch verleden waarom ik bij de gynaecoloog loop. Er is vanaf dag 1 al veel gebeurd in de zwangerschap met langdurig veel bloedverlies etc. Zo ook dat hij steeds te klein bleek, vele groeiechotjes. Hoge hartslagen en te lang eentonig te hoge of eentonig laag maar nog net binnen de marge. Ik heb enorme klachten lichamelijk en raak op. Ze kwamen zelf ermee dat ze bij week 37 wilde inleiden, maar meneer was even in stuit gedraaid dus we moesten week erna op goede echo wachten. En afspraak erna leek het of ze een patiëntenwissel hadden, ineens geen woord erover, baby zou erg groot zijn, enz enz. Ik zou medicijnen slikken waar ik niks van weet. Heb contact gezocht met ziekenhuis maar tot opheden geen arts gesproken. Vandaar dat ik erg nieuwsgierig was wat bij mensen hier een reden was. Gewoon om te kijken. Niet om een reden te zoeken. En vooral omdat het vanuit hun al was geopperd begreep ik er niks meer van.
Op die fiets. Dan zou ik zéker je gyn/wie je dan ook begeleidt vandaag nog bellen en aangeven dat je gewoon geestelijk op bent en ook in het belang van het kind vind dat het beter vandaag kan komen dan gister. Als je zo'n lange, medische zwangerschap hebt met veel meer downs dan ups voor zowel jou als je kind, is er uitgezonderd van een stuitligging geen reden om nog langer te wachten en mag je best op je strepen staan.