Mijn dochter is 3 jaar en 2 maanden. Sinds mei zijn we bezig met de zindelijkheid. Ze kwam er zelf mee. Wilde geen luier meer om. Wil graag groot worden. Ze bleef redelijk droog en kon al vrij snel zonder luier. Poepte wel nog in haar broek. Zo kabbelen we eigenlijk al een tijdje voort. Echt droog wil ze nog niet worden. Ze is wel heel bewust van wanneer ze in haar broek plast. Zo plast ze nooit in bed, op de bank, in de auto etc. Bij vlagen laat ze het dus gewoon lopen. zelfs als we zien dat ze moet plassen wil ze niet. Nu weer terug naar het potje en zonder onderbroekje met alleen een jurkje gaat ze keurig naar het potje en ook uit zichzelf en ook een grote boodschap. Zodra ze een broek aan heeft laat ze het weer lopen. Ik weet niet hoe het verder moet. Ik heb het idee dat het geen kwestie is van niet kunnen maar echt niet willen. In de nacht is ze helemaal zindelijk inmiddels. Ik weet het eigenlijk niet meer. Eigenlijk wil ze niet op de wc gezet worden, maar ze wil ook geen luier en gaat lang niet altijd zelf. Wat vind ik dit moeilijk zeg.
Ik zou gewoon weer even een pauze inlassen. Dat hebben we hier ook steeds gedaan. Ging het een hele ochtend goed en 's middags was het weer dweilen met de kraan open. Tot een paar weken geleden we het weer probeerden, ineens elke keer zeggen dat ie moest plassen. Nooit meer n ongelukje gehad nadien. Alleen het poepen... dat gaat nog wel in de luier. Daar vraagt ie dan ook om. Heb er vertrouwen in dat dat straks ook ineens voorbij is.
Oh wat lastig... Het enige dat ik nog kan bedenken dat je zou kunnen doen is haar net niet laten lopen zonder onderbroekje, maar steevast steeds een broekje aandoen. Zo wordt ze keer op keer geconfronteerd met natte broekjes en komt hierdoor ineens toch hopelijk de klik. Het is dan wel even wat vervelend voor jou ook natuurlijk, die natte broekjes, maar mij lijkt dat het enige dat je nog kan proberen. Ze wil geen luier want wil graag groot zijn, maar grote meisjes hebben dan ook gewoon een onderbroekje aan en doen pipi en kaka op de wc (of op het potje) Veel succes alleszins! Wij zijn zelf momenteel met ons zoontje ook weer sinds een tiental dagen bezig met een poging om zindelijk te worden, het gaat tot nu toe wonderlijk goed, maar ik ervaar het toch ook als een hele klus om het allemaal wat geautomatiseerd en helemaal goed te krijgen zeg maar .
Wat doe je als ze in haar broek plast? Hier moeten ze het zelf schoonmaken, zelf schone kleren pakken en zelf de vieze in de wasmand doen. Zo is het niet zo 'makkelijk' om in je broek te plassen, want je moet heel veel doen daarna.
Idd denk ik ook toch weer een pauze inlassen of idd een onderbroekje aandoen en gewoon blijven schoonmaken en kijken of dat wat oplevert? Dan voelt ze het idd wel iets beter in een onderbroek. Hier een vriendin met ook dit probleem, haar dochter is wel pas 2,5. Ze weet volgens haar wel wat plas en poep is en dat t op het potje moet gebeuren, maar ze houdt het op wanneer ze geen luier aan heeft. En begint dan te schreeuwen en boos te worden omdat ze een luier aan wil als ze eenmaal moet.. Iemand hier tips voor? Ik heb het gevoel dat ze er gewoon niet klaar voor is maar mn vriendin zegt dat ze gewoon dwars wil zijn
Als ze het zo goed aanvoelt en blijkbaar ook kan ophouden zou ik ook doorzetten. Wellicht is geen niet eigenwijsheid maar angst, ze heeft tweeenhalf jaar lang geleerd dat plassen in de luier moet en nu opeens moet het anders. Is ook best gek. Misschien dat je vriendin het vanuit die hoek kan bekijken. Uitleggen hoe het werkt, dat iedereen het doet, dat het niet eng is. En lekker veel boekjes erover lezen.
Als ze het kan ophouden tot ze een luier aanheeft Is dat al een grote stap. Het zal angst zijn om het op een potje of de wc te doen. Ze kan er geleidelijk aan wennen door haar eerst met luier aan naast de wc te laten plassen, dan met luier aan op de wc/potje, en daarna als ze zover is zonder luier.
Je hoort wel vaker dat het met blote billen goed gaat met maar een broekje aan niet meer, misschien toch een soort verwarring met de luier of zo, ik weet het ook niet. Als je ziet dat ze moet, laat ze zich dan wel naar de wc sturen of weigert ze echt? Of ontkent ze dat ze moet? In dat geval kun je het anders formuleren, dus geen discussie aangaan over al dan niet moeten, maar zeggen dat ze al een tijdje niet is geweest dus we gaan even proberen of er een plas komt. Je kunt haar ook om de zoveel tijd laten proberen, dan ben je het misschien voor. Het zelf aangeven komt dan later wel. Ik ging in de ongelukjes fase steeds uitgebreid douchen en schone kleren aandoen, niet als straf maar om duidelijk te maken dat naar de wc gaan minder werk is.
Als je denkt dat het helemaal niks meer wordt is ze voor het eerst een hele dag droog! En ook 2x zelf op het potje gegaan. Super Trots.
Gisteren weer 4x in haar broek geplast. Maar goed ik wil nu gewoon 1 manier aanhouden. Geen luier met onderbroek en verschonen als het nat is. Voorderest negeer ik het volledig. Volgende week gaan we op vakantie. Kan ze 10 dagen lekker oefenen met alleen papa en mama. Ben benieuwd.
Kan het zijn dat ze haar broek niet open krijgt? En dit als vervelend ervaart om te vragen? Als ze een jurkje aan heeft doet ze alles zelf.. Bij een broek niet..