Precies. Ik heb beiden gedaan, of eigenlijk alledrie de opties. Fulltime thuis, parttime werken en fulltime werken (16 uur, 24 uur en nu 36 uur). Ik was geen mens voor thuisblijf moeder. Ik vond het erg vermoeiend. Doordat je het minder druk hebt kwam ik een soort van sleur ritme. En ik werd niet voldoende uitgedaagd qua hoofd zeg maar. Ik ben niet iemand van met je handen bezig zijn, ik leef in mn hoofd. Ik vond thuisblijf moeder daarom erg zwaar. Ik heb het nu drukker, maar toch kan ik er beter mee omgaan. Op mn werk praat er tenminste maar 1 iemand tegelijk tegen me. En even niet dat continue mama, mama, maaaamaaa. En gewoon het; andere omgeving, andere taken, andere volwassenen waarmee je over andere onderwerpen praat. Inderdaad is niet iedereen geschikt voor thuisblijf moeder. En als je daar ongelukkig van word moet je gewoon eens gaan nadenken wat je daar aan kan doen.
Klopt. Zoals gezegd, ik werk fulltime. In een werkweek is er 4/5 dagen in de week (werk ik om en om) niemand thuis tussen 7:00 en 18:00. Omdat ik zoveel werk en niet alle vrije tijd aan huishouden wil besteden, heb ik een hulp. Zoals veel van mijn collega's trouwens. Op die manier moet ik de was bijhouden en het huis bijhouden. Maar veel meer dan om de dag stofzuigen en gewoon de dagelijkse opruim dingen (koken, keuken, was vouwen, strijken, speelgoed opruimen) doe ik niet. De grote klussen en het dweilen doet de hulp. Af en toe neem ik een snipperdag. Dan doe ik wat grote klussen zoals kasten uitruimen en weer inruimen. Moet wel zeggen dat toen mijn kinderen nog niet naar school gingen, ik het allemaal wel veel zwaarder vond hoor. Dan krijg je moeilijk wat voor elkaar als ze wakker zijn. Dan bracht ik ze soms even een dagje naar oma, of naar de opvang, om door te kunnen pakken. Ik ben ook niet zo goed in opruimen, huishouden doen, met allemaal mensen/kinderen om me heen. Dus dan moet je soms wat organiseren. Wat bij mij ook scheelt; kind op tijd laten eten en op tijd naar bed. 18 uur eten, 19 uur slapen. Ik begin dan al aan de keuken opruimen terwijl de kinderen hun toetje eten. na het eten mogen ze heel even tv kijken, dan ruim ik de tafel af en de keuken verder af. Daarna leg ik ze op bed. En meteen daarna doe ik dan de rest vd beneden verdieping. Meestal ben ik dan rond 8 uur, half 9 klaar en kan ik even lekker zitten. Of ik vouw even een wasje voor de tv op.
Helemaal mee eens. Maar de hoofdmoot van klachten was toch wel dat ze niet aan poetsen toekomt... Tja... Dan gaat werken je niet helpen, tenzij je van het verdiende geld een hulp kunt nemen.
Maar dan mag ik toch hopen dat de partners van die vriendinnen ook het nodige meehelpen. Dat is bij ons thuis in elk geval wel het geval. Altijd zo geweest omdat we altijd beiden ongeveer evenveel werkten. Maar als je partner evenveel blijft werken en jij neemt er een baan bij. Dan wordt de gezamenlijke werkdruk van werk, huishouden en opvoeding groter. Neemt niet weg dat het mentaal anders kan voelen. Dat ben ik met jullie eens. Maar ik heb ook meegemaakt dat het werk even niet leuk is, en dat dat juist veel stress opleverde. Hierboven wordt het soms omschreven als prettig uitje.
Wat ik mij afvraag in de post van TO. Waarom gaat oudste kind niet naar de peuterspeelzaal? Dan kan ze haar energie kwijt en het is een goede voorbereiding op school. Ook woont ze op een boerderij. Daar heb je vaak minder vriendjes in de buurt waar je zelfstandig heen kunt lopen. Geen wonder dat ze zich thuis aan het vervelen is. Ik zou investeren in mooi groot speelgoed zoals een grote trampoline, schommel en groot buitenspeelhuis, een skelter. Dat kan je prima kwijt op een boerderij. Of dieren die ze kan verzorgen. Hou verder minder vast aan de slaapje. Bij meerdere kinderen is dat lastiger. Onderneem meer met je oudste of met de kinderen samen. Een kind heeft ook andere kinderen en activiteiten buitenshuis nodig om de energie kwijt te kunnen en voor de ontwikkeling.
Ik zou zeggen jongste in de reiswieg, gewoon lekker in de wagen laten slapen en op stap. Als tweede kind zal je nou eenmaal mee moeten in het ritme van andere kinderen in het gezin. Dat is straks ook zo als zus naar school gaat. Mijn jongste heeft daar nooit iets van gekregen hoor, helemaal goed gekomen. Kwamen we na de speeltuin thuis en sliep hij nog heerlijk onder z'n warme dekentje, dan sliep hij gewoon nog even verder in de wagen in de tuin voor het raam. Ben ook wel benieuwd waarom je haar nooit naar de psz hebt gebracht? Lees je überhaupt nog mee?
Ik werk wel (parttime), maar in de vakanties ben ik in principe thuis. Ze gaan dan wel een dag in de week naar de bso. Hebben zij even iets anders dan enkel elkaar en mij en ik kan ook even het eea doen. Verder zie ik wel wat de dag brengt. Soms bedenken we vooraf wat we gaan doen, soms op de dag zelf. Het huishouden doe ik ook zoals het uitkomt; ik heb al lang geaccepteerd dat het hier niet altijd klinisch schoon is, laat staan altijd opgeruimd. Ik vind iets leuks doen met de kinderen dan toch net wat belangrijker. En soms ruimen we samen op of maken we samen schoon, werkt soms ook heel goed (en soms ook niet ). Helaas is de vakantie hier alweer bijna voorbij.
Een prettig uitje? Werken is voor veel mensen gewoon realiteit. Voor zowel vaders als moeders. Thuis blijven is gewoon niet voor iedereen. Ik ben 1,5 jaar thuis geweest, heb als zelfstandige thuis gewerkt en werk nu in loondienst, 4 dagen. Heb alle kanten zo'n beetje meegemaakt en dit is toch het prettigst, voor iedereen. Het is er niet minder druk om, maar we kunnen idd het poetsen en strijken uitbesteden. Werken kan je ook energie geven. Niet dat het levensvervullend moet zijn. Dat is voor mij ons gezin. Maar het brengt een andere dynamiek in je gezinsleven.
Ik schreef dan ook " wordt hierboven omschreven als..." Dingen als "dan ben je er even uit, andere omgeving, andere mensen" etc. Als je dat wil kan je dus ook een oppas laten komen en met vriendinnen de stad in, bioscoop je pakken of een eind gaan wandelen of fietsen. En als je je maatschappelijk nuttig wilt maken kan je ook vrijwilligerswerk doen. En precies daarom vind ik het zo gek dat een betaalde baan iedere keer weer als eerste genoemd wordt wanneer een tbm effe niet lekker in haar vel zit. Ga gewoon bij jezelf na waar de schoen wringt en kijk hoe je dingen in je leven kunt veranderen. Werk is voor de meesten noodzaak. Als ik het financieel niet nodig had, dan zou ik die tijd en energie echt aan andere zaken besteden.
Maar veel mensen vinden werken leuk. Kan je wel een oppas regelen en eropuit gaan maar als je dat structureel gaat doen kost het hartstikke veel geld. Kan je beter gaan werken, je voelt jezelf nuttiger dan alleen een mama en huishoudster zijn (even generaliserend ) en verdient meteen geld. Sommigen blijven het allerliefst thuis, anderen juist niet en voelen zich fijner als ze ook werken. En wat betreft een tbm die effe niet lekker in haar vel zit, bij ts heb ik wel meer topics gelezen de afgelopen maanden waaruit blijkt dat ze al een tijdje niet lekker in haar vel zit. Dus gaan werken is in haar geval misschien wel het overwegen waard.
Wat ik bedoel is dat je je op zoveel meer manieren nuttig kunt maken dan met een betaalde baan. Denk aan vrijwilligerswerk of in het verenigingsleven een actieve rol vervullen. Dat is nuttiger dan de meeste betaalde banen. Kost geen geld. Ok... Verdient ook niet, maar dat is het issue blijkbaar niet, anders was ze geen tbm, maar zocht ze een baan (aannames weer ) Betaald werk doe je om geld te verdienen. En omdat je er een aanzienlijk deel van je tijd mee kwijt bent is het aan te raden een baan te zoeken die bij je past. Ik heb een leuke baan, waarin ik mijn ei kwijt kan en mezelf kan ontwikkelen. Maar als het financieel niet nodig was zou ik liever een meer actieve rol spelen bij de voetbalvereniging, vrijwilligerswerk doen voor Alpe d'HuZes, waar we al een paar jaar aan meedoen, maar eigenlijk te weinig tijd voor heb in de voorbereiding, meer helpen op school. En over dat 'nuttiger voelen'. Sorry, maar ik kan mij weinig voorstellen wat nuttiger en belangrijker is dan het bieden van een veilig thuis, en opvoeding van kinderen.
Maar dan heeft ze weer opvang nodig en met vrijwilligerswerk krijg je geen kinderopvangtoeslag. En dan is het niet voor iedereen een optie. Tenzij je kinderen naar school gaan en je het onder schooltijd kan doen. Of je nu vrijwilligerswerk doet of werkt, je moet dan altijd opvang voor je kinderen hebben, dus dan is het stukje veilig thuis bieden e.d. precies hetzelfde. Baan zoeken die bij je past ben ik het mee eens, maar ik ga ervan uit dat iedereen dat ook wel probeert.
Dat is volgens mij ook wat ze bedoeld. Als het financieel niet nodig is om te werken...en dan heb je wellicht ook voldoende geld voor opvang of oppas in welke vorm dan ook of je doet op andere momenten vrijwilligerswerk (inderdaad onder schooltijd of 's avonds of als je partner thuis is ed). En dat is voor ts wellicht lastig inderdaad, maar voor haar lijkt me de eerste vraag of ze er überhaupt behoefte aan heeft nog meer te doen.
Idd. De vraag was, hoe kom je de vakantie door, want als de kinderen naar school zijn heb ik weer tijd voor mijn andere bezigheden. Dan is meer bezigheden erbij wellicht niet de juiste keuze. We zijn ook een beetje off topic gegaan met de thuis vs werk discussie. Ohja... Ook met een baan (of andere bezigheden buitenshuis) kun je je kinderen een veilig thuis bieden. Gelukkig maar
Maar zoals ik in mijn eerste post al opmerkte, dit is niet het eerste topic van TS over dit onderwerp. Vandaar mijn suggestie. Misschien is ze niet gemaakt voor het tbmschap en is ze strijd aan het leveren met zichzelf die gewoon niet nodig is. Idd off topic, maar ze reageert ook niet meer dus ben benieuwd of ze nog wel meeleest.
Ik beschreef enkele voordelen van werken. Daarmee bedoel ik niet dat het zaligmakend is of voor iedereen de goeie oplossing. En er zitten uiteraard ook vele nadelen aan. En vrijwilligerswerk is natuurlijk ook een optie. Dat is waarom ik op het einde schreef dat als TS niet happy is, dat ze eens moet nadenken wat ze daaraan kan doen. Daarmee niet bedoelende dat dit perse een betaalde baan zou moeten zijn... Er zijn zoveel opties. Je kan werken, vrijwilligerswerk doen, een schildercursus volgen, vanuit huis iets opstarten, op yoga gaan, een vaste dag vrij plannen (als in, kinderen naar oppas), een vrije avond afspreken met manlief etc etc.