hoi dames, Zijn er meerdere dames waarbij t de eerste ronde meteen raak was voor een eerste kindje, en nu bij de 2e al een aantal rondes verder zijn zonder resultaat? Ik dacht dat ik er minder mee bezig zou zijn bij de 2e, maar niets is minder waar.. pffff..
Nou, ik ben nooit in ronde 1 zwanger geworden, maar bij mijn eerste ging het opzich redelijk snel, wel een miskraam ervoor gehad. Nu voor een tweede al 18 maanden bezig. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst, ook met zwanger worden niet helaas. Hoelang zijn jullie nu aan het proberen?
Nee dat weet ik, ik had er ook wel rekening mee gehouden dat t deze keer langer zou kunnen duren. Wij zijn nu bezig aan ronde 4... dus dat valt hartstikke mee. En ik mag niet zeuren hoor. Maar ik vraag me dan af wat er de vorige keer zo goed ging wat nu minder is? Vooral de onzekerheid en t wachten vind ik moeilijker dan gedacht.
Sorry maar 4 maanden is echt niks.... Snap dat het vervelend is als het langer duurt dan bij de eerste maar ik denk dat je gewoon moet rekenen op een jaar (wat ook normaal is!), dan kan het altijd meevallen!
Ik zeg ook dat ik niet mag klagen. Mijn vraag was of er meer dames zijn die bij de eerste meteen zwanger waren en waar t bij de tweede een stuk langer duurt. Ik zeg niet dat ik het ontzettend zwaar heb met 4 rondes maar dat t me tegvalt dat ik er zo mee bezig ben.
Ik snap je wel hoor. Dacht ook dat ik er bij een volgend kindje minder mee bezig zou zijn maar dat viel even vies tegen. Elke cyclus opnieuw ben je er toch weer mee bezig, en elke keer dat het niet gelukt is, is er eentje te veel Het kan komen doordat je nu wat ouder bent geworden, je lichaam is misschien in iets minder goeie conditie als toen, en er speelt ook heel veel geluk mee. Hoop dat je snel een positieve test hebt
Ja wij zitten al in de MMM. Op de vraag wat er eerder zo goed ging en nu niet.. tja het is eerder uitzondering dan regel dat je al na één maand zwanger bent. Dan heb je gewoon echt ontzettend veel geluk gehad. Alles binnen 1 jaar is heel normaal. Het ligt aan zoveel factoren of er een zwangerschap tot stand komt of niet, het is een soort dobbelsteen wat je elke maand gooit. Je bent nu nog maar 4 maanden bezig inderdaad, dus denk nog niet dat je kan spreken over dat het de vorige keer zo goed goed ging en nu niet. Er is echt nog geen reden tot zorg. Het is logisch dat het je bezighoudt, maar probeer een klein beetje te relativeren. Want als het echt lang gaat duren, en de MMM in gaat, word het echt alsmaar zwaarder. De kans is gewoon groot dat je binnen nu en 8 maanden zwanger bent. Veel succes, hopelijk snel een positieve test!
Bij de eerst niet in de eerst ronde maar in de in ronde 7 dacht ik (misschien een maand eerder, geen idee) en dacht toen we besloten om voor de 2de te gaan dat het wel weer zo vlot zou gaan, nou niets was minder jaar op een maand na heeft het 23 rondes (bijna 2 jaar geduurd) inclusief een miskraam, een kijkoperatie en 1 IUI (toch spontaan zwanger nadat ik de IUI had afgezegd) en nu spontaan weer zwanger terwijl we er niet mee bezig waren en 1x "onveilig" hebben gevreeën. Dus...4 rondes is in mijn ogen niets maar ik snap het verlangen naar een positieve test zo goed en duim voor je dat je die gauw in handen heb.
De eerste was door de pil heen, dus eigenlijk in ronde -1... Nu 5 jaar over gedaan om zwanger te raken van de 2e....
Bij mijn zoontje december spiraal er uit en eerste echte maand dat we er voor gingen raak. Nu blijkt mijn man verminderd vruchtbaar.en krijgen we binnen kort de uitslag of IUI mogelijk is of we meteen ICSI moeten gaan doen.
Bij de eerste was ik zwanger nadat er 1x een condoom gescheurd was dus makkelijker kan niet zou je denken. Bij de tweede bijna negen maanden en bij de derde bijna een jaar, beide met medicijnen. Nog steeds netjes binnen een jaar en met alleen medicijnen dus niets te klagen, maar het verschil viel qua gevoel wel tegen..
Denk dat het van zoveel factoren kan afhangen en je hebt niet overal grip op, niet alles is verklaarbaar. Het kan leeftijd zijn, stress, bepaalde onbalans in je lichaam (te weinig ijzer oid), de zaadcellen zouden van minder kwaliteit kunnen zijn. Een dobbelsteen lijkt me niet helemaal waar, je kunt wel dingen doen om de kans te vergroten of verkleinen maar er is geen wondermiddel. Als je alles al doet (gezond leven, gezellig maken in de vruchtbare periode etc) dan is het een kwestie van geluk. Denk je dat er iets "mis" is dan zou ik naar de ha kunnen gaan. Maar inderdaad, een half jaar of jaar is niet gek of ongewoon. Bij ons was het de eerste keer ronde 2 raak (27 jaar) en nu ronde 1 (29 jaar). Ondanks mijn forse gewicht (bmi 31). Enerzijds geluk, anderzijds een gezonde levensstijl en misschien de combi man en vrouw? Je hebt al een kindje dus de kans is groot dat jullie een tweede kunnen krijgen. Ik duim voor jullie en hoop dat je het geduld weet op te brengen
1e: eerste ronde raak (niet eens hard geprobeerd ook). Ik was bijna 34 toen ik zwanger raakte 2e: eerste serieuze ronde raak (daarvoor wel 1 niet serieuze ronde gehad en 1 ronde waar we voor de ovulatie gestopt waren). Ik was 38 toen ik zwanger raakte. Met 7 weken en 4 dagen tot ons verdriet een miskraam. Ik zit nu in de 3e ronde na de miskraam. Het valt me op het moment emotioneel erg tegen. Dat komt waarschijnlijk meer door de miskraam dan door het feit dat ik in ronde 3 zit. Ik word over 2 maanden 39, dus ik heb geen tijd te verliezen. Gelukkig is mijn man 4½ jaar jonger. Om de een of andere reden ben ik erg pessimistisch en denk ik vaak dat het òf helemaal niet gaat lukken, òf dat ik ben voorbestemd om vanaf nu alleen maar miskramen te krijgen. Waar dat op is gebaseerd? Absoluut nergens op! Ik ben tot nu toe makkelijk zwanger geraakt en een miskraam is, zeker op mijn leeftijd, niet zo zeldzaam. Het is geen reden tot pessimisme voor de toekomst. En dat blijf ik mezelf vertellen iedere keer dat ik mezelf betrap op deze negatieve denk-spiraal. Ook ik heb in principe nog helemaal geen "reden tot klagen" (nou ja, misschien een beetje, over de miskraam), maar iedereen ervaart het anders, en ik ervaar het als emotioneel zwaar.
De 1e was bij mij in de eerste ronde raak. Dus ik herken het gevoel dat je bijna verwacht dat het bij de 2e dan ook zo zal gaan. Ik weet nog dat ik na een paar rondes elke keer dacht nu moet ik deze ronde wel zwanger worden ik heb immers al bewezen dat ik dat kan. Zeker toen de 1 jaar grens naderde werd dat gevoel heel sterk. Inmiddels weet ik dat dat helemaal nergens op gebaseerd was en zie ik onze 1e als een klein wondertje dat ze zomaar is gekomen. Inmiddels wel in verwachting van de 2e maar het heeft ruim 2 jaar geduurd voordat een ivf behandeling onze wens deed uitkomen.
Ja geluk is natuurlijk een grote factor... en ik ben een enorme controlefreak. En dit is iets waar je totaal geen controle over hebt. Maar je hebt gelijk, elke ronde heb je weer die hoop. En ben nu net 31 toen 28... ook dat scheelt natuurlijk.