Fatsoen? Het is maar net hoe iemand met die gevoelens om kan gaan op zo een dag. Ik heb mij de eerste jaren op die dagen afgezonderd omdat ik alleen maar kon huilen. Op een feest had ik echt geen leuke toevoeging geweest. Anderen zijn weer heel goed in door gaan op die dag. Fatsoen......
Helemaal mee eens. Als je de ruimte echt nodig hebt dan is het niet erg om het te pakken. Zolang dat de echte reden is. Anders vind ik het not done.
Daarom zeg ik ook: 'vind ik dan...'. En het is niet zo dat ik niet weet waarover ik praat, ik ben 3 jaar geleden één van mijn ouders op jonge leeftijd overleden. Dat verdriet is heftig, nu nog steeds, maar voor mij niet gerelateerd aan een datum.
Even helemaal zonder die zwager in acht te nemen (die wordt er nu een beetje 'bijgezocht' heb ik het idee), als jij die dag gebruikt om je moeder te herdenken dan is dat zo. Dan kun je dus niet naar een feestje. "Sorry lieve schoonouders, maar op die dag herdenk ik de sterfdag van mijn moeder. Maar gefeliciteerd met jullie jubileum en ik wens jullie heel veel plezier op het feest!"
Jij moet leven met je beslissing, wij niet. Als je er maar achter staat. Mijn man hecht veel warde aan de sterfdag, geboortedag en moederdag van zijn moeder, ik begrijp daar helemaal niks van....maar respecteer zijn gedachten hierover wel. (hoewel moederdag een heikel punt is)