Vanaf welke leeftijd kregen jullie kinderen een telefoon? Wij zitten al een tijdje te twijfelen. Oudste is 8 en dat vinden wij eigenlijk nog veel te jong. Maar ze gaat alleen naar vriendjes en vriendinnetjes om te spelen, alleen op het schoolplein spelen wat 7-10 minuten fietsen is. We willen haar graag ook wat meer taakjes geven zoals alleen een kleine boodschap halen. Dat wilt ze zelf ook graag. Maar ergens vind ik al die dingen best eng zonder dat ik haar kan bereiken in nood en andersom. Eerst zat ik te denken aan een ouderwetse mobiele telefoon, geen smartphone. Maar aan de andere kant zit ze nu ook geregeld op een oude smartphone (met zeer gebarst scherm) van ons waar ze YouTube op kijkt en vlogs maakt (die echt niet online gaan). Een spelletje zo nu en dan vind ze ook leuk. Nu zitten we toch te denken aan een goedkope smartphone voor haar. Prepaid waarbij ze alleen met de WiFi op internet kan. Maar de leeftijd blijft een dingetje voor ons...
Leeftijd is maar een getal he? Dus als jullie het goed uitkomt zou ik het gewoon doen. Hier was hij overigens 9.
Ik las laatst een recensie van een boek dat onderzoek had gedaan (nou ja, de schrijver dan)naar het gebruik van smartphones door jongeren waaruit best wel negatieve effecten naar voren kwamen. Ik schrok ervan. Mijn oudste is ook 8 en wij wilden sowieso wachten tot hij naar de middelbare school zou gaan, maar die gedachte is bij ons daardoor wel versterkt. Het gebruik van een smartphone zou het vermogen tot concentreren en zelfstandig nadenken ernstig verminderen (tijdens een kwartier observatie konden de jongeren zich nog nauwelijks 6 minuten achtereen concentreren op hun taak). Wetenschappers gaven aan dat ouders het gebruik ervan bij hun kinderen zouden moeten beperken tot hooguit 1 uur per dag en het apparaat `s nachts uitzetten. Een lezing over dit onderwerp waar ik bij was, door een kinderneuroloog, gaf dezelfde uitkomsten. Die neuroloog zei dat er een term was die ze als neurologen onder elkaar gebruikten voor kinderen die veel gebruik maakten van computers en smartphones, het LDD-syndroom (Lui, Dik en Dom). Ik probeer mezelf ook altijd voor de geest te halen hoe wij dat "vroeger" deden. In de tijd dat ik jong was bestond de mobiele telefoon niet en kregen wij, als 1 van de eersten in onze buurt, een pc toen ik in groep 8 zat. Ik ging gewoon boodschappen doen voor mijn moeder en ze zag vanzelf wanneer ik weer thuis was. Ik moest 25 kilometer fietsen naar school, maar hetzelfde verhaal. Zelfs toen ik met de trein naar de HBO ging was het niet echt gebruikelijk om te bellen bij vertraging o.i.d. In het begin had ik niet eens een mobiele telefoon en stapte ik een telefooncel in als het echt te gek zou worden. Die tijd is wel veranderd, dat weet ik ook wel. Maar het is denk ik wel goed om de kalmte te bewaren. Nu is je dochter waarschijnlijk ook weleens een middag weg, zonder dat je precies weet waar ze is? Mijn zoon in elk geval wel, ik zie wel wanneer hij thuiskomt en of hij dan in de sloot gelegen heeft of niet. Daar hebben we geen telefoon voor nodig (die hij waarschijnlijk na de eerste middag al ergens verloren zou zijn, vermoed ik)
Nee mijn dochter is nooit een middag weg dat ik niet weet waar ze zit. En daarnaast zou ze de telefoon niet overal maar mee mogen nemen of gebruiken. Dus dat het haar concentratie verminderd tijdens dagelijkse dingen geloof ik niet zo in. Daarnaast zou die neuroloog zou zich eens achter zijn oren moeten krabben, want de extreme digibeten zijn vaak ontzettend slim. Maar goed, dat is van een orde wat nu helemaal niet van toepassing is. De tijden veranderen zeker en tot op zekere hoogte zou ik daar liever niet te snel in meegaan want ik ben het helemaal niet eens met de gang van zaken in de huidige samenleving. Maar helaas veranderd de veiligheid ook en als ik ergens niet in wil achterblijven is dat de veiligheid van mijn kinderen. Dus ja... ik vind haar jong.. maar op veiligheidsaspect zie ik voordelen. En nu moeten we dus de afweging maken.
Ik sta er precies zo in als @MirW. PS hoe vaak kijk jij op jouw telefoon? En hoe werkt dat dan met jouw concentratie? Ik denk dat er zeker wel een kern van waarheid in dat onderzoek zit. Ik schiet van werk naar facebook naar hier naar werk naar telefoon naar mail naar twitter en weer terug. Er is een overload aan informatie en ook een drang naar het absorberen daarvan, waarvan ik zeker weet dat het je in je concentratie tegenhoudt. Een verslaving? Ja. Ik zeg niet perse dat jij dat hebt of dat iedereen dat heeft hoor, maar ik geloof ook niet dat een kind van 8 of 10 of 14 daar direct heel goed tegenop gewassen is en wellicht ook net zo gevoelig voor is als wij volwassenen.
Mijn dochter heeft een telefoon vanaf dat ze 8.5 is en regelmatig alleen op pad ging en alleen thuis bleef (school, sporten, boodschappen doen, buiten spelen door de hele wijk) Ze mag haar telefoon alleen gebruiken als ze weggaat, als ze thuis is ligt hij in de kast. Een heel enkele keer vraagt ze of ze op musicaly mag ermee (bv omdat haar ipad leeg is) Ik vond het inderdaad fijn dat ze ons kan bereiken indien nodig (bv als ze na school ergens wil spelen)
Mijn zoon heeft er sinds kort 1 (hij is 11), wij vonden de overgang naar groep 8 wel een goed moment om dit te geven. Hij heeft hem niet altijd bij zich, wij vinden het niet nodig dat hij hem met spelen bij zich heeft ivm verliezen /zand etc. Mijn dochter van 8 wil er graag ook 1 maar dat vinden wij niet nodig, ze kan komen vertellen waar ze gaat spelen. En weet je als er wat gebeurt dan is het opmerkelijk hoe vindingrijk ze kunnen zijn. 1 keer zou de buurvrouw op haar passen (na school) terwijl ik met mijn zoon naar de tandarts zou gaan. Was de buurvrouw dit dus vergeten en stond ze voor een dichte deur. Ze is toen naar de tandarts toe gefietst en heeft netjes gewacht in de wachtkamer tot wij klaar waren (stond wel heel raar te kijken hoor toen ze daar zat) En laatst werd ze, na een behoorlijke valpartij, thuis gebracht door 1 van de buren die ze dus om hulp gevraagd had (en toen was ze misschien 600 meter van huis dus ze hoeven echt niet ver van huis te zijn om in de "problemen" te raken)
Zo zouden we het vroeger ook oplossen toch, toen er nog niet eens mobieltjes bestonden? Ik vind dit eigenlijk wel een goed punt, ze moeten op deze manier wel zelf nadenken om het op te kunnen lossen. Dat is ook wel veel waard
Mijn punt was vooral dat ze geen internet heeft, anders dan WiFi. Dat is heel anders dan dat iemand tijdens zijn werk continu op fb kijkt. Ze kan alleen thuis op internet. Onderweg zal ze alleen kunnen bellen/sms en. Internet verbinding buiten huis vinden wij nog een absolute no-go. Vriendinnetjes wonen meestal wat verder want de kinderen hier in de buurt zitten op de dichtstbijzijnde school en mijn kinderen zitten en school verder. Voor die momenten zou ik het dus fijn vinden als ze kan bellen indien nodig. Maar wij willen dus absoluut niet dat ze de hele dag maar op apps hangt bij wijze van. Dit hopen wij te kunnen beperken door geen mobiel internet toe te laten. Of dat echt helemaal gaat werken weet ik niet zeker. Hoe snel zal het duren voordat de openbare WiFi ontdekt word enzo. Klasgenootjes van haar hebben al telefoons met abonnementen en overal internet. Garanties hebben we daar vooraf niet in, maar als we merken dat ze er teveel mee bezig is zou de telefoon dus ook niet meer meegaan. Dus onderweg alleen bellen/sms'en en gebeld worden. Thuis mag ze dan binnen ons vastgestelde tijden ook spelletjes, YouTube gebruiken en haar filmpjes maken.
Dit vind ik erg mooi! Dat van de tandarts zou mijn dochter ook doen. Maar als er iets gebeurd waardoor ze bij vreemden aan zou moeten bellen om hulp te krijgen zou zij dit niet zomaar durven.
Een andere optie vinden wij om een simpele telefoon te halen voor onderweg. En thuis kan ze dan nog op de oude smartphone. Maar ik zie weinig verschil met het hebben van een eigen smartphone zonder internetverbinding buiten WiFi om. Want daar kan ze buitens huis ook alleen mee wat ze met een simpele telefoon kan.
Ik denk dat ik voor die optie zou kiezen als ik graag zou willen dat mijn zoon kon bellen. Maar dan zou ik nog niet weten wanneer ik die mee zou geven. Misschien als hij gaat buiten spelen en ik echt even weg moet. Dat gebeurd praktisch nooit en als het een hele enkele keer gebeurd is dat omdat ik hem moet gaan zoeken omdat hij de tijd vergeet. Dan zeg ik de buuf dat ik hem even ga zoeken en dan houden zij in de gaten of hij dan niet ineens toch voor de deur staat en mij dus misloopt. L. weet dat hij altijd bij hen terecht kan. Mijn man doet dat dus wel als ik werk, dan gaat L. buiten spelen en hij boodschappen doen en heeft L. een briefje in zijn zak met het tel.nr. van mijn man erop. Ben ik het niet zo mee eens, maar goed, ik ben er dan toch niet. En hier gebeurt het dus met regelmaat dat L. gaat buiten spelen en dus in de buurt rondzwerft en ik echt niet weet waar hij precies uithangt. Hij heeft een horloge om en daarop gaat een alarmpje als het tijd is om naar huis te gaan. (het helpt niet echt hoor, en nu is hij weg en ligt het horloge nog op tafel )
Ja zeker! Het is een heel goedkoop kindersporthorloge via bol.com... 14 euro ofzo. Werkt voor L. niet heel goed omdat het alarmpje vrij zacht is en hij het dus niet hoort (heeft 40% gehoorverlies) Ik was eigenlijk op zoek naar een horloge met een trilalarm, dat hem op school ook kon herinneren aan zijn medicatie, maar die waren schrikbarend duur (begint bij 50 euro). Dat vond ik het niet waard.
Rick mocht van ons een mobiele telefoon toen hij naar groep 8 ging. Voor die tijd vonden wij het echt niet nodig. Sven wil er ook graag een, maar ook hij moet wachten tot groep 8.
volgens mij ben je er zelf al uit, iedereen die het nog geen goed idee vindt probeer je te overtuigen Je moet natuurlijk gewoon doen wat jij wil. Maar hier pas in groep 8.
Hier krijgen ze er een als ze naar groep 7 gaan. Dan moeten ze naaar de dependance en is het handig als ze kunnen bellen als dat nodig is (ook als ze af willen spreken oid, hoeven ze niet eerst langs huis). Voor het buitenspelen nu hebben we een horloge met belfunctie.
Hier wel internet op zijn telefoon, ook buitenshuis, maar hij taalt er niet naar. Hij neemt hem zelfs liever niet mee, want dat is lastig met voetbal. Als hij er per dag een half uur op zit, zeker nu in de zomer, is het veel. Maak me daar dus echt geen zorgen over. Hij heeft verder geen tablet oid.
Onze kinderen krijgen er eentje als ze vanaf hun tiende naar het voortgezet onderwijs gaan (in Duitsland gaan ze twee jaar eerder) Dit betekent hier dat ze afhankelijk van het type onderwijs 7 tot 23 km van huis zitten met een belabberde busverbinding.
Hier is het streven om het uit te stellen tot groep 8. Ik zit voor volgend jaar zomer wel te denken aan een gps horloge. Hier kan ook een beperkt aantal nummers mee gebeld worden in geval van nood en ik kan hem erop bellen. Bv een Belio GPS horloge.