Onze dochter is 5, maar ik plaats dit toch even bij schoolkinderen omdat daar waarschijnlijk meer ervaringen zijn met dit onderwerp. Ze is dus 5 en kan al ruim een jaar goed fietsen. Ze wil nu dus ook erg graag op de fiets naar school. Dat is ca. 3 kilometer maar die afstand is het probleem niet. (fietst zonder moeite 5-10 km). Alleen het grote probleem is dat het nog zo'n ongeleid projectiel op de fiets is. We wonen buitenuit, de fietsroute gaat over een zandpad met schelpenfietspad en vervolgens over een gewoon fietspad naast een 80 km weg. Het laatste stukje is geen fietspad, maar bebouwde kom met 50 km per uur. Alternatieve route is over een rustig, smal weggetje maar met een paar rare bochten en waar hard gereden wordt. Laatst fietsten we over het zandpad naar mijn ouders, toen kwam er een auto aan. Die reed keurig langzaam en aan de kant dus wij zeiden tegen onze dochter fiets maar door, mooi aan de zijkant blijven. Dat deed ze, totdat de auto bijna bij haar was, maakt ze ineens een slinger richting de auto, mijn god, ik een hartverzakking, ging gelukkig net goed. En zo heeft ze meer van dat soort acties. De eerste keer dat we via die route naar mijn ouders fietsten, het zandpad komt uit op de 80 km weg maar die hoef je niet over te steken je kunt zo het fietspad op draaien. Mevrouw komt uit het zandpad maar niet remmen ofzo, mijn vriend stond gelukkig aan het eind en kon haar zo vastgrijpen anders was ze zo de weg op gefietst! Ze is gewoon nog zo onvoorspelbaar en snel afgeleid.... en dan zie ik allemaal kindertjes nog jonger dan zij met hun ouders naar school fietsen... en dan heb ik het nog niet over mensen die in een drukke stad wonen... Vanaf welke leeftijd fietsen jullie kinderen in het verkeer?
Mijn dochter sinds ze 4,5 is. Ze doet dat prima en luistert heel goed. We wonen nu wel in een dorp, in de stad zou ik het ook nog niet zien zitten.
Dl voorlopig nog niet (die is vooral bezig met zo hard mogelijk fietsen, terwijl ze nog niet snel kan remmen). Maar als het zo ver is, dan alleen met mij ernaast, en zij aan de binnenkant.
Vanaf groep 2, dus net 5 jaar, fietste Q bijna altijd zelf mee naar school (10 minuten fietsen). We konden goede afspraken met haar maken over het fietsen, ze stopte als wij zeiden dat ze moest stoppen en lette zelf ook goed op. In het begin vond ze het lastig om te stoppen als ze wist dat ze eigenlijk voorrang had. Toen hebben we haar een paar keer voorin de auto laten zitten zodat ze iets beter kon zien dat je vooral lage fietsers niet altijd goed kan zien als je in de auto zit. Sinds die tijd gaat het nog veel beter. Maar het ligt ook heel erg aan het kind en het zal vooral veel oefenen zijn.
zoals jij de situatie omschrijft zou ik haar nog lekker achterop laten zitten of met zo'n aanhangfiets. In ieder geval nog niet "alleen" , dat ze die slinger heeft gemaakt klinkt voor mij niet erg zorgwekkend in de oren (mijn dochter is 8 en heeft die er nog wel eens tussen zitten). Maar dat ze dus niet afremt aan het einde van het zandpad klinkt (zoals jij de situatie omschrijft) gevaarlijk. Daarbij krijg je straks ook te maken met tractoren, rooimachines en dergelijke, voor mij helemaal een reden om het "alleen" fietsen nog even af te remmen. Om haar drang naar "alleen" fietsen te compenseren misschien met haar afspreken dat b.v als je naar opa en oma gaat dit mag. Wat betreft de andere ouders, tja denk dat iedereen zijn eigen kind goed kan inschatten, mijn kinderen fietsten rond een jaar of 6 echt met mij mee, maar dit was ook noodzaak. Door mijn handicap was/is dit het enige vervoersmiddel (ik dan een scootmobiel), aan de andere kant waren ze (mede door mijn handicap) al zo getraind dat als ik stop roep ze ook meteen op de rem gaan. Mijn zoon is nu 11 en is heel serieus in het verkeer, kan ook echt boos worden op mensen die zich niet aan de regels houden en houdt zich zelf erg strak aan de regels. Mijn dochter is nu 8 en is echt een dromen, is snel afgeleid (achter zich kijken etc). Beiden vragen een andere aanpak in het verkeer. Wat ik wel doe is achter ze rijden zodat ik ze bij kan sturen, als ze achter me fietsen volgens ze me blindelings zonder zelf over situatie's na te denken (heb dan ook het idee dat ze niet echt leren)
Onze dochter reed met 5 netjes en had met 6 naar school kunnen fietsen alleen, zeg maar. Onze zoon van dik 7 rijdt rustig op een auto af die tegemoet komt. Er is geen pijl op te trekken, maar heel veel hangt ookaf van de weg. Ik fiets dus altijd nog naast mijn zoon, al is het daardoor iets te krap om in te halen voor een auto.
Mijn jongste fietst ook zo, die fietst alleen zelf als het rustig is op de weg en niet te ver. De oudste 2 fietsten met 5 al heel netjes, dus ik denk dat het gewoon per kind verschilt.
Echt alleen mag ze nog lang niet hoor! Ik vind het alleen met haar ook gewoon nog eng als één van ons er naast fietst. Maar dat zal inderdaad ook wel kindafhankelijk zijn. Net als dat ik haar eigenlijk ook niet vertrouw als we op een parkeerterrein staan en ik zeg 'blijf even staan'. Ik kan er dan ook gewoon niet van op aan dat ze dat doet dus hou ik haar continu in het oog. Terwijl ik de jongste van bijna 3 daar bijna blind op zou vertrouwen. Dat niet stoppen aan het eind van het zandpad was overigens wel de eerste keer dat ze zelf fietste, inmiddels gaat dat wel beter. En we weten nu ook dat we haar voor elk punt duidelijk moeten waarschuwen. En van mij moet ze gewoon overal stoppen als een weg ophoudt of ze een kruising nadert.
Hier fietst ze heel goed, maar als ze schrikt reageert ze soms heeeel onvoorspelbaar. Wij oefenen dus nog op echt rustige stukken en bv op fietspaden los van een weg. Af en toe doen we een wat moeilijker stukje om te oefenen, maar dan echt 1 op 1.
Mijn jongste fietst al sinds hij 4,5 is met mij mee naar school. Hij weet dat stoppen ook echt stoppen is en we fietsen bijna altijd naast elkaar, waardoor ik snel in kan grijpen als het mis gaat. Dat slingeren gaat over als ze betere controle over hun fiets hebben. Mijn oudste twee van 9 en 10 fietsen overal heen en letten goed op.
Mijn jongste fietst al sinds hij 3,5 is of zo naast mij. Hij luistert meestal erg goed. Hij slingert vaak wel, daarom laat ik hem het liefst pal naast me rijden aan de zijkant, zodat niemand anders dan ik daar last van heeft. Bovendien kan ik hem dan in zijn nekvel grijpen als het mis gaat. Hij stopt uit zichzelf voor ieder kruispunt, omdat hij dat al gewend is vanuit de periode dat hij op zijn loopfiets ver voor mij uit scheurde. Op drukke stukken op weg naar school laat ik hem over de stoep fietsen. Wij moeten eerst nog langs een andere school en dat is een gekkenhuis met auto's, fietsers en voetgangers. Mijn oudste kind was 7 toen hij helemaal alleen op de fiets naar school reed. Ik vond het toen ook wel eng, maar hij kon het prima. En nu gaan de oudste twee van 8 en 10 jaar op hun fiets samen het hele dorp door met vriendjes, dus je groeit er blijkbaar wel in mee.
Ik zou op die leeftijd er altijd nog naast fietsen, dan moeten auto's maar even wachten voordat ze er langs kunnen. Ik weet natuurlijk niet of dat in jullie geval kon op dat zandpad. Zoals jullie het nu hebben gedaan zou ik het in ieder geval niet doen, dan liever nog bij jou achterop als naast elkaar echt niet kan. Pas vanaf een jaar of 8 fietst mijn oudste wel eens voor me als er een auto langs moet. Bij mijn jongste doe ik dat dus nog niet, die is ook een beetje onvoorzichtig
Denk dat ze voortaan of op het schelpenpad moet fietsen, óf dat ik haar laat stoppen en afstappen als er iets aankomt op dat zandpad (er komt eigenlijk nooit een auto langs). Punt is ook een beetje dat op de dagen dag ik haar op de fiets naar school zou kunnen brengen (en dus niet meteen door moet naar mn werk) ik de jongste er ook bij heb. Die zit dan achterop. Dat maakt mij al minder flexibel dus vind het dan wat eng om haar te moeten bijsturen indien nodig. Ben zelf ook niet zo'n held en zie dan overal beren op de weg..
Mijn zoon is bijna 7. Hij kan fietsen, remmen, opstappen en afstappen. Maar hij is ook door alles om zich heen afgeleid (hey kijk een vogel/verkeersbord/auto/etc). Zelfstandig naar school fietsen (met mij erbij) is nog geen optie. Hij kan fietsen maar is niet verkeersveilig.
Kan je jongste niet voorop en dan de oudste achterop? Als er eigenlijk nooit een auto aankomt is afstappen ook een goeie inderdaad.
Nee de jongste is bijna 3 dat past echt niet meer. Daarbij durf ik niet met twee kinderen te fietsen op mijn niet-mama fiets..... Maar het is niet dat ik zo graag op de fiets wil Ze wil graag zelf fietsen, daar gaat het haar om. Achterop hoeft voor haar niet hoor.
Mijn oudste is nu 8,5 en ik vertrouw hem nu wel in het verkeer. Hij fietst alleen terug van sporten (2,5 km) en op vrijdag fietst hij soms alleen terug uit school (6,5 km). Dat gaat prima. Als ik wel meefiets naar en van school, dan fietst hij vaak ook een stuk vooruit en kan ik het mooi bekijken hoe hij het doet en dat gaat echt goed. Maar eerder vond ik het zelfs naast hem nog doodeng. Terwijl dochter 5 was toen ze heel soms zelf fietste naar school, naast mij, en veel netter fietste dan haar broer. Omdat school toch wat te ver is voor haar, om heen en terug te doen, hebben we nu een aanhangfiets en dat vind ik echt een aanrader. Ze trapt goed mee, maar wordt een stuk minder moe. Het verschilt dus erg per kind denk ik.
Ik ben in groep 2 begonnen met 'oefenen op de grote weg'. Hier bij ons in de woonwijk. Waar redelijk weinig verkeer is, maar ook geen fietspad/strook dus dat je wel verkeersregels moet toepassen. Dat was in het begin hard werken , want langs de kant blijven fietsen was al lastig, en op tijd stoppen, etc. Kwam er toen ook eigenlijk achter hoeveel verkeersregels je onbewust toepast, ha ha! Dit deed ik dus in weekend, in vrije tijd, zonder tijdsdruk e.d. Vanaf groep 4 met fiets naar school gegaan (ca 2 km en drukke wegen, gevaarlijke oversteekmomenten) en toen is eigenlijk wel meegevallen hoe snel ze dingen onder de knie kreeg. Ik ben toen al snel achter haar gaan fietsen. Ik roep nu af en toe nog wat naar haar. En leg nog wel eens wat uit als er een 'situatie' zich voordoet. Dochter heeft meeste moeite met feit dat veel mensen zich niet precies aan de regels houden ... Ze is zelf nogal zwart-wit.
Hier zijn ze 5 en 4 en fietsen beiden mee in het verkeer. Juist door regelmatig doen gaan ze het leren.
Mijn zoon fietst vanaf vorig jaar naar school, toen was hij 5,5 toen was het nog wat te zwaar, vooral de terugweg (we wonen dan ook wel op een bult) maar vanaf 6 jaar elke dag zelf, en dat gaat goed, hier ook groot stuk zonder fietspad en steile bult af en dat vind ik nog wel het engst hij gaat er zo hard vanaf