Ik vind dat wel een beetje een dooddoener... inderdaad.. iedereen gaat dood.. maar de dood is (over het algemeen) geen bewuste keuze, dat kinderen misschien niet lang van hun vader kunnen genieten en andersom wel..
Ik ben 24 en hij is 47. Heb heel lang gedacht dat het taboe was, maar het komt veel vaker voor dan men denkt. Afgelopen jaren heb ik daarom steeds meer losgelaten over wat men denkt, want ons geluk staat sowieso voorop! Gelukkig zijn wij heel erg gelukkig met elkaar en ons gezinnetje.
Wat mij opvalt is dat er zoveel stellen zijn die al sinds hun 16/17/18e bij elkaar zijn. Leuk om te lezen
Tja dat mag. Ik denk niet dat k mn kinderen te min doe met mijn man als hun vader. Ze zijn ruim volwassen als hij overlijd, anders dan dat hij ziek wordt maar dat kan op elke leeftijd. Ik ben jong en leef waarschijnlijk heel lang, hoop ik. Ze blijven niet alleen achter. Alles heeft zn voor en tegens. Voor ons werkt dit en ik hoop nog heel lang
Een bewuste keuze is ook een beetje kort door de bocht. Het is niet dat ik op jacht ging naar een oude man ofzo...
Ik vind dit eerlijk gezegd een beetje een rara reactie. Net alsof je er met een oudere man bewust voor kiest dat je kinderen vroeg hun vader verliezen en dat dat het enige is dat telt. Een oudere vader kan ook een geweldige vader zijn en dat is ook belangrijk. Daarnaast heb je geen garanties in het leven. Een kind neemt de situatie zoals hij is. Mijn moeder was jong toen ze mij kreeg en is erg jong overleden.
Ik ben 25 en mijn man is 27, wij zijn bijna 8 jaar samen waarvan 5 jaar getrouwd en hebben 2 kinderen.