Dochter (3) moet naar het toilet, maar wil niet. Ik: "Het is niet erg hoor, iedereen moet soms plassen." Dochter roept heel verbaasd uit: "Hoe weet jij dat?"
Zoontje wil al maandenlang een schietkanon. Nu is de papa jarig. Zoon : mama, als we nu eens een schietkanon voor papa kopen hè, dan mag ik daar ook mee spelen. Dat is een goed idee, toch ? Njah nu heb een schietkanon van 4 euro voor papa gekocht die hij straks mag afgeven
Hier vandaag hetzelfde: ik heb echt geen idee wat ik voor zijn verjaardag moet kopen. Dus even de Intertoys met hem ingelopen. Lopen we weer naar buiten om op kado jacht te gaan voor mijn man: 'Mama, ik denk dat papa ook heel graag playmobil wil voor zijn verjaardag'.
Haha schattig he. Zoontje is helemaal blij. Allee zijn schietkanon is zo een star wars ding dus we noemen het een lasergun en ipv schieten zeggen we laseren (of hoe je dat schrijft als dat woord bestaat)
Ik was R aan het helpen met het uitdoen van zijn schoenen. Hij kan het zelf maar wil dat nooit. Ik had ff geen zin in strijd dus koos de makkelijke weg. 'Mama, jij doet mijn schoenen uit he' 'Ja, volgende keer moet je het weer zelf doen!' 'Dan ga ik weer huilen en zeuren hé!' GRRRRRRRR!!!!!
Van het weekend stonden we met zijn allen tegelijk op. Manlief liep in zijn boxershort, met daarop allemaal figuurtjes. Dochterlief van 3 wijst het één en ander aan en benoemt de figuurtjes: 'de maan', 'een ster' etc etc. Dan grijpt ze papa vol in zijn kruis en zegt: 'en hier zit denk ik een cadeautje' !!
Onzeker dochter noemt een luier altijd een schuine luier. Dus schone luier aan maar ook schone luier uit. (En hij is nooit schoon hoor als ie uit gaat) O en mijn kettin heet een slab. Dus sta ik aan te kleden pakt ze mn ketting :mama slab om.
Zoontje (2) was vandaag aan het zingen. Eerst de melodie en toen: Poesje mauw, ik wil er 4 en gauw...
Ik las een prentenboek over geluk met onze dochter van 5. Op elkebladzijde staat een zin zoals 'geluk is.... En dan iets leuks of moois. Zegt ze; weet je wat geluk is? Dat je vader en moeder dood zijn. Dus ik half in shock.... Komt er achteraan: 'want dan kun je stiekem heel lang op de Ipad.....' Zo lekker die redenatie van kinderen.....
Ons zoontje van bijna 3 kan aardig praten maar soms merk je dat ze zo hun eigen manier hebben om dingen te omschrijven. Zo kan hij doodserieus dingen zeggen als 'als papa straks thuis komt....dan komt hij thuis' Vandaag haalden we in de auto 3 paarden in. Twee werden bereden en een werd door een van de ruiters aan een touw meegeleid. Wij zouden zeggen 'dat waren drie paarden'. Maar hij zag toch een verschil tussen de bereden paarden en de ene aan het touw; "dat zijn twee paarden....en een paard...."
En nog een van de jongste. We waren vandaag bij een evenement waar je een stempel op je hand kreeg bij de ingang. Omdat we redelijk nat waren geregend waren de kinderen bij thuiskomst meteen in bad geweest. Maar ik zelf had nog niet gedoucht dus mijn stempel zat nog onder het eten. Zoontje ziet mijn stempel en zegt 'die stempel was van de meneer' ja die kregen we van de meneer he. Kijkt hij naar zn eigen handje: "oh mijn stempel zit nou in het bad...."
Hier vroeg mijn jongste ook een keer om een ei en zei toen ook 'voor je neus'. Ging ze met een bedenkelijk hoofd aan het topje van haar neus voelen haha.
Zoon heeft weer eens Duplo cadeautjes voor me gemaakt. Twee stuks. Hij laat ze me zien en zegt vol trots: 'kijk! Deze is afschuwelijk én deze is afschuwelijk.'
Waar ik ook zo om moest lachen: 'mama, als je gaat trouwen dan doe je je nek zo:' *gooit zijn hoofd naar achteren* Haha, hoe kómt ie erbij?
Onze tweede (dochter, 4jaar) is bang dat de baby in mijn buik er nog meer worden als man en ik op de bank even knuffelen: "Nonono! Doe maar niet zo vrijen. Van al dat vrijen komt nog meer baby's en er zit al 1 in mama's buik. Enough! One at a time!" Inclusief opgeheven vingertje.
Oma was vorige week op bezoek en mijn dochter (ruim 2,5) luisterde niet en liep de andere kant op. Meestal geef ik haar de keuze om te doen wat ik vraag en tel ik vervolgens tot 3 om haar vervolgens te corrigeren. Oma dacht dit ook te doen en telt: één, twee, drie. Mijn dochter: vier, vijf