Nee hoor. Dwingen wil en doe ik absoluut niet, maar het zou soms zó handig zijn als ze liep Maar waarschijnlijk zeg ik als ze loopt; het was soms zó handig toen ze nog niet liep
Tuurlijk is het handig en soms ook onhandig! Wat ik alleen wil zeggen is dat ze niet extreem laat is en dat ze zich allemaal op hun eigen manier ontwikkelen. Mijn zoon praatte bijvoorbeeld heel snel en super goed. Vaak zie je dat als ze naar de basisschool gaan dat ze ongeveer allemaal hetzelfde kunnen!
Mijn dochter durfde ook heel lang niet los te laten. Heeft echt wel heel wat maanden geduurd. Zelfde verhaal als bij jullie; achter loopwagen of zich ergens aan vasthouden. Ze was zo vaak heel dichtbij. En dan ging ze toch weer snel zitten en op handen & voeten verder... Inmiddels zijn we wat jaartjes verder en hebben we al vaker gemerkt; ze moet er echt zelf aan toe zijn. En dat gaat bij de ene wat sneller dan bij de ander. Maar ze komt er echt wel.
Haha absoluut! Net als met praten. We doen er alles aan om ze te laten praten als ze laat zijn, maar als dat bekkie van 6.00 tot 19.30 op en neer gaat wens je wel eens terug naar de tijd zonder geklets
Ik weet hoe frustrerend het is. Hier weten we wel de oorzaak (chromosoomafwijking) maar het niet kunnen lopen is als ouder op gegeven moment ook echt zwaar. Sinds vorig jaar loopt onze dochter met een rollator en mijn rug vond dat heeel fijn. We tillen nog regelmatig maar t scheelt een stuk. Geen tips hier anders dan fysio maar wel herkenning!
Duw of trekbeestjes vond dl ook erg leuk inderdaad! Maar ik zou haar ook gewoon lekker met de loopwagen laten hoor. Misschien moet er toch nog even iets 'rijpen' ergens voor ze los wil lopen, je weet nooit.
Hier kon zoontje met 9 maanden staan en ging vanaf 11 maanden op z'n knieën lopen. Heeft dit ook maanden gedaan, hij kon naar mijn idee best lopen, maar 'vertikte' het gewoon. Hier hebben we hem steeds gelokt met iets wat hij interessant vond en waar hij normaal eigenlijk niet mee mag spelen of soms met iets van een koekje bijv. Hij stond vaak aan de salontafel, dan ging ik op de bank zitten en liet de afstandbediening zien, vond hij erg leuk, eerst moest hij er 1 stapje voor zetten, toen 2 enz. Schoof steeds de tafel wat verder weg. Dus misschien zou je dat nog kunnen proberen? Maar best kans dat ze dat inmiddels ook niet meer pikt natuurlijk, ze is wel wat ouder dan mijn zoontje toen. Oh en met z'n rug tegen de muur zetten en dan tegenover 'm gaan zitten/staan werkte hier soms ook wel, maar zodra hij het doorhad liet hij zich weer door z'n knieën zakken en ging op z'n knieën verder.
Ik denk dat knielopen wat meer knie voor knie gaat? Mijn neefje sprong echt als konijn de kamer door op z’n knieën Maar hetzelfde idee denk ik; ze kunnen dan in iedere hand een speelgoedje vasthouden en zo overal komen, dus waarom op je voeten lopen?
Klopt wat je zegt over aan toe zijn. Ze heeft dat met meer dingen. Als je haar een boterham geeft en ze heeft nog niet zo'n trek dan zal ze echt niet eten omdat ik dat wil. Dan maar broodje mee of later eten. Ook best!
Ze kan inmiddels wel wat stappen los lopen en het is de bedoleing dat ze dat ooit in elk geval binnenshuis en op korte afstanden buiten sowieso kan. Maar geduld is een schone zaak
Komt goed. Die ban mij waren ook allebei laat. Net voor 2 jaar en net erna. Als fysio zegt dat ze fysiek in orde is dan geen zorgen maken. Had fysio geen tips om te stimuleren?
Geen tips hoor maar opvallend dat een kdv 12 kilo te zwaar vind om te tillen. Mijn zoontje is 11 kilo en die loopt echt niet achter je aan Daar even lekker maling aan hebben hoor...
Bij mijn oudste was een pollepel de uitkomst. Eerst samen de pollepel vast houden zodat ze iig het gevoel had dat we het samen deden. Later liet ik de pollepel los en liep ze gewoon zelf met dat ding in haar hand
Ik denk dat je je vergist in het gewicht van een babytje van 12 kilo of een peuter van dat zelfde gewicht. Ja objectief gezien wegen ze evenveel, maar het voelt echt anders.