Nou inderdaad, die van mij kan ik op dit vlak ook niks wijsmaken. Ze verklaren me voor gek als ik andere namen voor eten ga verzinnen Heb voor mijn man wel een keer "groene stampot" gemaakt. Hij vertelde al jaren dat hij spruitjes echt verschrikkelijk vind, dat hij er gewoon van over zijn nek gaat.... nou.... dat is dus niet waar Hij vond het nog lekker ook. Sindsdien eten we dus regelmatig spruitjes.... ehhh groene stampot
Zo'n kind heb ik ook. Ze is hoogevoelig, en ook qua smaak. Ze lust gelukkig alles, maar kan van een gerecht bijvoorbeeld ook precies noemen welke kruiden ik heb gebruikt. We hebben een elfendeurtje thuis (zie www.elfendeurtjes.nl) en de elfjes laten 's nachts wel eens wat achter. Zo had ik laatst op een briefje "van de elfjes" geschreven dat ze iets hadden gemaakt van "suikersneeuw". En ik had witte fondant sterren gemaakt en bij het deurtje gelegd. Volgende ochtend: -"oooohhhh, suikersneeuw, wauw, hoe zou dat smaken?" ... "ow, dit smaakt een beetje naar fondant" Oeps! Betrapt
Mexicaanse wraps noemden we altijd Mexicaanse pannekoek. Door het woord pannekoek at hij het wel. Nu kan ik gewoon zeggen dat het wraps zijn, maar toen hij jonger was niet. Hij is niet heel erg fan van melk, dus ik noem het dan spierballenmelk. Want hij wil natuurlijk wel stoer zijn en spierballen kweken. Mooiste is dat hij dan na het drinken van een slok zn vuisten opbolt en zn armen aanspant. 'Ooh mamma kijk het werkt'
Heb ik een keer bij mijn ex gedaan met uien. Nu was hij ook echt een muggenzifter met groenten hoor. Lust echt niets. Ik had een keer een gerecht gemaakt met een sausje die ik gepureerd had. Dus van de uien zag je niks meer. Hij vond het superlekker. Maar hij heeft wel de hele nacht op de wc gezeten
Boerenkool noemde mijn moeder vroeger krulandijvie. Maar ook dat vond ik vies . Voor de kinderen maak ik wel eens een bananenomelet. Maar ei hoeven ze echt niet. Als ik ik zeg dat het een bananenpannenkoek is, willen ze er nog eentje
de mijne ook hoor, ken het hele fenomeen niet eigenlijk; andere namen geven aan eten. Of ja, 1 dan. Wij aten vroeger konijn, en dat vonden wij, de kinderen zielig, dus aten het niet op. Daarna zeiden mijn ouders altijd dat het kip was.
Mijn moeder was er een kei in! Spidijvie, Annazie, Hachee zonder uien, met de kerst aten we vroeger altijd konijn, dat maakte mijn vader dan... ik had altijd een apart pannetje met daarin 'kip'. Ze had nog meer namen voor dingen, maar dat weet ik niet meer. Oh ja, de blote billetjes in het gras vind ik nog steeds lekker en mijn dochter ook. (Heeft ze niet zelf verzonnen hoor)
Ik zou willen dat de borden hierdoor leeg zouden zijn!! De oudste trapt er echt niet in als het anders heet. De jongste eet als hij zin heeft alles. En als hij geen honger heeft kan ik het nog zo leuk noemen. Maar dan gaat er echt niets in. Moet wel lachen om sommige namen voor groentes!
Hier is goulash soep prutje moetje anders eet ze het niet. Rauwe zalm heeft spiesjes anders laat ze het staan. En de kontjes van het brood zijn alleen lekker als ze papaatjes heten. Oh ja en alle witvis is kip.
N.a.v. dit topic aten wij vanavond prinsessenpasta (strikjes pasta) Ze lusten het sowieso wel, maar vooral de oudste was helemaal enthousiast. Ze heeft zich de schompes gegeten.
Wortels noemen we hier olafneusjes. Cervelaat heet gespikkelde worst (net als bij pippi langkous). Mijn dochter eet niks meer ondanks andere namen Maar soms maakt het de drempel om te proeven wel kleiner. Ik benoem wel de echte naam er vaak bij.
Oja Mijn zoon eet (vanuit autisme en pre-occupatie) alleen Italiaans. Bami heet dus bami italiano, rijst altijd risotto, aardappels noemen we aarrrrdapollo, etc
Stukjes rode paprika: stukjes tomaat. Veel lekkerder. Sperziebonen zijn groene patatjes, spruitjes zijn groene groentes (die lust ze namelijk wél, maar spruitjes daarentegen....)
overigens vind ik het wel grappig om te lezen, maar serieus, wat ik hier ook doe, mijn dochter van 7 proeft bijna precies wat ik in het eten doe....Alleen gepureerd niet. Zij houdt helemaal niet van groenten, dus als ik ergens ui in doe, laat ze het staan, zij houd van naturel: dus droge rijst, droge aardappels, droge spaghetti (hoewel dit laatste met saus de laatste tijd beter gaat omdat zij mee mag helpen met koken, en uiteraard ook ziet wat er dan in het eten zit) Olafneusjes voor wortels vind ik wel geniaal gevonden Ga ik hier wel uittesten.
Ik heb het nog nooit geprobeerd, maar ik denk niet dat het gaat werken bij onze dochter. Volgens mij trapt ze er echt niet in. Ik moest een poos geleden wel lachen. Ze is/was nogal panisch voor kip. Dat wil ze echt niet, dus geven we haar ook niet. Ze haalt een stukje groente uit haar eten: 'Ie, is kip!' Wij: 'Nee, schat dat is geen kip.' Zegt ze: 'O, nee. Is gewoon ui.' En ze stopt het in haar mond. Dat zie ik niet veel kinderen doen